klantenbezoek ~ van CC
Een verhaal over haar vader, ergens in de jaren ’50, de jaren dat formele omgangsvormen nog zeer belangrijk waren.
Mijn vader was handelsreiziger in wijn. Tijdens een bezoek aan een bakker werd hij gevraagd te wachten in de woonkamer. De vrouw des huizes zorgde voor een tas koffie en plaatste een schaal met koekjes op tafel. Voor het koekje bedankte hij beleefd.
Terwijl de dame in de winkel haar man ging aflossen en omdat het wat lang duurde nam mijn vader toch een koekje. Onmiddellijk liet de papegaai krijsend van zich horen : “Bitje voor Jakôô”. Mijn vader schrok en was enorm in verlegenheid gebracht door die gevleugelde klikspaan. Dat gevogelte wou een stukje van de koek.
Achteraf vertelde men hem dat die vogel telkens wanneer er koekjes gegeten werden zijn deel opeiste. Maar dat wist mijn vader natuurlijk niet.
Nooit nog heeft hij ergens een koekje genomen terwijl hij alleen was, ook niet in huizen waar geen papegaai woonde. Zelfs een parkiet of een kanarie vertrouwde hij niet meer.
m - HiH-11/2015, 04/2017 – naar een gegeven van CC
|