pasen met Oma

Het was mooi weer met Pasen, mooi genoeg om  de paaseieren in de tuin te verbergen. Dus deed mijn Ma dat.
Het lijstje over wat waar lag hield ze op zak.
Op het einde van de zoektocht moest wat buiten gegaan was ook terug binnen in de schaal op het tafeltje liggen.
Al dan niet ingeknabbeld door Tina en mij.
Laura deed dat nog niet, knabbelen aan de trofeeën. Ze had het te druk om te knabbelen.
Zij hobbelde opgetogen met elke vondst helemaal van uit de tuin
naar het tafeltje in de woonkamer en dribbelde dan bedrijvig weer de tuin in.
Dat ze in haar andere hand een klein mandje hield was bijzaak.
Elk ei bracht ze rechtstreeks naar de schaal op het tafeltje.

Dat weekeinde logeerde Oma bij ons en
zij had zo het een en ander meegebracht voor haar drie kleindochters.
Op het einde van de zoektocht lag er veel meer in de mandjes
dan wat Ma in de tuin uitgelegd had. Ma interpelleerde haar Moeder. 

Nu, de relatie tussen mijn Ma en haar Moeder kennende
zal dat eerder een voorzichtig vragen geweest zijn dan een interpellatie. 
En ja, Oma had ook chocolade dingen in de tuin verborgen, alleen had zij niet genoteerd hoeveel en waar.
Was alles dan wel binnen?

In de weken nadien kwamen we af en toe nog een gewezen paasei tegen tussen de struiken,
verregend en vervormd en helemaal niet feestelijk meer.
Weinig lollig. Eerder drollig.

m – EZW-03/2013, HiH-04/2015 -