muziek op den vreemde

In 1996 lagen we met een schip in Korea ruwe aardolie te lossen, crude oil in het Algemeen Scheeps.
’t Kan in Yoshu geweest zijn, we hebben zoveel Koreaanse havens gedaan dat ik niet meer weet wat of waar.
LM & ik hadden wel eigen CD’s bij, maar die hield ik voor op zee,
want daar hadden we in de cabine geen radio-ontvangst.
In een haven probeerde ik het aanbod van de beschikbare zenders uit.
Soms viel dat goed mee. Soms viel dat dik tegen. ’t Was elke keer afwachten. Boeiend dus. 
In Korea had ik voor overdag een zender gevonden die ik min of meer doenbaar vond.
Achteraf bekeken zou het een kruising kunnen zijn tussen Klara en Arte.
Van de uitleg verstond ik geen knijt, maar hun muziek was interessant. Rustgevend ook.

De vrouw van de chef mécanicien begreep niet dat ik dat soort muziek kon hebben.
Zij liep zich te vervelen en was over heel het schip te vinden, over heel het schip zocht ze aanspraak,
overal ging ze de werkende mensen van hun bezigheden houden.
’k Had nogal veel typwerk daar aan boord, dus was ik haar liever kwijt dan rijk
en die Koreaanse zender zou maar kunnen helpen.

Op een keer was ze weer de cabine binnen gestapt (ongevraagd)
en plofte ze neer op de seat. Voor een keer was ik niet aan het typen,
’k was iets aan het zoeken in een van de grote fardes in het schab naast mij.
Ondertussen deed ik mee met de muziek, pompompimpom pampampompompom. 

- Ziet ge! Ge begint die Koreaanse rommel al mee te zingen ook! zei ze,
en ze ging elders op het schip de mensen verblijden met haar aanwezigheid.
Tiens, waarom kon ik Koreaanse muziek mee pimpommen?
Awel kermille, het was een melodie ‘van bij ons’.

       voor wie ter vergelijking de westerse versie wil,
       https://www.youtube.com/watch?v=JvNQLJ1_HQ0 
       04min40

’k Heb het toen in de Koreaanse versie maar één keer gehoord
en ik dacht dat het percussie-instrumenten waren. Zo van die zachte, in hout. 
Het was geen percussie, het was een snaarinstrument, zegt You Tube.
Het is meer dan 20 jaar geleden maar ik herkende de klank wel.
Een gayageum, zo heet het instrument. Afbeeldingen van Gayageum 

      

Hier het Canon van Pachelbel geserveerd op Koreaanse wijze, de melodie helemaal uitgepuurd,
ontdaan van alles wat westers is. 'k Werd er weer helemaal rustig en pimpom van.
En ik dénk, ik denk dat een versie op gayageum ook voor piepjonge kinderen geschikt is. Écht pimpom.

klank aan,
https://www.youtube.com/watch?v=uA8l3_aZr7Q 
05min07

m – HiH-04/2016, bijgewerkt