een kudde is toch wat veel

Op woensdag komt de kleindochter van de buurvrouw 's namiddags naar haar Oma.
Dat vindt de Kleine plezant omdat ze bij Oma zomaar kan buiten spelen.
Met krijt! En met autootjes! 
In de oprit liggen dals, 'stoepstenen' en daar kan ze met krijt tekenen en hinkelen
en ongeveer alles doen. Behalve knikkeren. Dat wil Oma niet.
Knikkers schieten soms ver weg, onder het poortje de oprit af, de stoep over, de straat op.
En kinderen mogen niet op straat spelen. Daar is verkeer, daar zijn auto's.
Maar op de oprit van Oma wel, daar mag ze wel spelen.
Dat is toch al een beetje straat hé, zo aan de voorkant van het huis, zo vlakbij de stoep.

Ze was een dino-giraf aan het tekenen. Geel met veel blauw.

- Thuis mag ik dat niet … daar mag het niet op de stenen.
- Waarom niet ? (Misschien geen poortje, dacht ik)
- Thuis mag ik niet in de straat spelen omdat … omdat …
- … omdat … ?
- Omdat daar een kudde auto's is. 
- En dat willen we niet hé?

Nee, schudde ze, een kudde auto's, dat willen we niet.

m – EZW-08/2014, HiH-05/2016, herzien - https://nl.wikipedia.org/wiki/Stoeptegel