Snorren en baarden, ze hoorden bij de goede oude tijd tot er een model weer eens mode werd.
In onze geschiedenisboekskes hadden alle historische figuren indrukwekkende snorren en baarden.
Van de Vikings tot de Musketiers. Er volgden nog andere groeisels.
Allerlei periodes en modes, van de gepommadeerde krulsnor à la Poirot

tot het vervaarlijk woest gewas à la ZZ top :

                      

Dit soort baarden zou bij National Geographic een eigen programma moeten krijgen, vind ik.
Van de bayous in het Diepe Zuiden tot aan de kreken in Alaska.

Ongeschoren vind ik wél knap, op voorwaarde dat de gelaatstrekken van de man in kwestie het toelaten.
Want wat bij de ene modieus staat, kan bij een ander gelaat een gans andere indruk geven. 
En de baardgroei moet meewillen ook. Niet elk soort groeisel is geschikt voor het ongeschoren imago.
Was Gainsbourg daarin een voorloper? Of begon het later?

Een plukkenbaard met kale plekken tussen de begroeide delen vind ik niet mooi, die vind ik vooral zielig.
Zo'n baard doet me denken aan een verpieterd stadstuintje.
'Haal al die povere begroeiing weg en maak er een gladde patio van'.

Een ander soort baard dat ik maar niks vond en vind : het Leopold II-model.
In '96 of '97 hadden we een chef mecanicien die zo'n trapezium droeg.
Op zijn leeftijd was de baard nog niet wit natuurlijk, maar toch lang en trapezium,
een grote oppervlakte baardtapijt. Eigenlijk een gevaarlijk lang model voor een mécanicien.

                                                  

Op een keer stond ik in de lift met die chef en ik rook een vreemde geur.
Het rook er naar soep. In de lift.
Maar niet naar een lekkere soep. Het rook er naar een soep
van gemengde groenten die te lang op kamertemperatuur was blijven staan.
Het rook er naar oude koude soep.
En de keer daarop weer.

'k Vroeg aan LM of hij dat ook gemerkt had, dat de chef mecanicien naar oude koude soep rook.
"Dat komt door die baard", zei LM.
Wat bleek : zo'n lange baard moet elke dag gewassen worden,
of die gaat geuren door de minuscule etensresten die er in achterblijven.
Jawadde! Wat was ik blij dat LM en ik niet met die man aan eenzelfde tafel moesten zitten!

Wat ik me toen afvroeg : hoe houdt hij zijn baard droog onder de douche?
Bestaan daar hulpmiddelen voor? Dat is toch extra werk, baard droog houden.
Gewoon shampoo er op, spoelen, afdrogen en klaar. En aan boord is shampoo zelfs niet nodig.
Gewone zeep kan ook, want er zit geen kalk in het water. Maar nee, soepgeur dus.

Ook een raar model vind ik de baard-zonder-snor,
het model à la Chriet Titulaer, van vroeger op TV. En Miel Cools ooit.
De Amish-baard, baard zonder snor :

Persoonlijk vind ik het een potsierlijk zicht.  
'k Heb me laten wijsmaken dat de snor er niet bij is omdat ze in de weg zit bij het pijp roken.
Van Cools geloof ik dat wel. En 't was ocharme zo kassei-oer-Vlaemsch ook nog, zijn baardsel.

Er is nog een model baard, een waarvan ik ooit geschrokken ben: het nooit-gesnoeide groeisel,
de verzameling draadwieren die onder het edel mannengezicht bengelt
en waar zelfs het zwakste mistig daglicht los door schijnt.

Het was denkelijk 1999. Ik kwam later dan voorzien in Antwerpen-Centraal toe
en ik stapte naar de Rooseveltplaats om de bus te nemen.
Daar zag ik dat het nog serieus wat wachten was op de volgende bus.
Het was al bijna donker.
LM bellen om me te komen halen? Tegen dat hij er zou zijn, zou het helemaal donker zijn.
Dat was geen optie want wie staat er graag op de Rooseveltplaats in de donkerte …
Ik niet. Toen al niet.

Er is een taxistandplaats, dus stapte ik in de eerste wagen van de rij.
Ik zei goeienavond, gaf het adres en we vertrokken.
Omdat ik geen antwoord gekregen had op mijn 'goeienavond'
keek ik eens opzij om te zien of de chauffeur het adres dan wel goed verstaan had.
Men weet nooit.
En toen zag ik zo'n draadjesbaard.
Het licht van de straatlantaarns scheen er dwars door.
Ocharme, dacht ik, iemand zou die jongen eens moeten vertellen
dat scheren helpt. Daar wordt de baard steviger van. Zeggen ze.
Toch zonde dat ze zo'n jongen met dat kalvergroeisel laten rondlopen.
Later heb ik zulke kalvergroeisels nog vaak gezien.
Het is een religieuze kwestie. Maar dat wist ik in '99 nog niet.
Sharia4Belgium was toen nog niet uitgevonden.

m - 10/2014, HIH-06/2016, bijgewerkt -