Michel & José

Dé Toer. Die zomer was ik helemaal in de ban. Niet van de ronde maar van het circus er rond en
dan vooral van de randinformatie van Michel Wuyts.
En ik was helemáál weg van het taalgebruik van José De Cauwer. Het was bijna idolatrie.
Idolatrie. Op mijn leeftijd?
Nu ja, 'k had hem nog maar pas ontdekt hé, 't was nog allemaal pril en nieuw.

Naar Michel Wuyts luisterde ik voor zijn rustige stem en voor de weetjes naast de baan:
wijnstreken, kastelen en andere warme stenen.
En naar De Cauwer luisterde ik voor de gebakken lucht over de wielen en de renners.
Ongelooflijk hoe die man kilometers aaneen weet te praten met uitdrukkingen van eigen vinding.

michel wuyts      josé de cauwer

Volgens Wikipedia is hij co-commentator. Volgens mij
was hij de ontwerper van een TaalWonderland. En ik was Alice.
Met de stem van de Cauwer als gids tuimelde ik
van bewondering naar verontwaardiging over wat de renners meemaakten
en ik gleed van meewaren naar weemoed: waarom mag dat taaltje niet kunnen? 't Zou moeten maggen!

Wuyts & De Cauwer zorgden ervoor dat ik
vanuit keuken, woonkamer & bureautje
drie weken pret en plezier beleefde aan Frankrijk.

Toen het 't jaar daarop juli werd dacht ik ha! Wat zou hij dit jaar brengen?
Niet de Toer maar De Cauwer.
En juli die zomer sijpelde mijn cent dat de taal en de stijl van De Cauwer
geen knappe act of goedgevonden gimmick is maar blotte realiteit.
De man kán gewoon niet anders.

Het cliché van vogeltje-&-gebekt laat ik hier weg. Wie wil kan het er zelf bij denken.

Die tweede zomer was 't gewoon meer-van-'tzelfde. 'k Had het allemaal al eens gehoord.
Wat ik het jaar tevoren taalvondsten dacht waren gewoon repertoire-items.
Tja. Dat zal me leren mijn verwachtingen zo hoog te spannen.

m - EZW-07/2011, HiH-06/2017, bijgewerkt - https://nl.wikipedia.org/wiki/Jos%C3%A9_De_Cauwer , https://nl.wikipedia.org/wiki/Michel_Wuyts