Op zulke dagen komen herinnerigen aan vroeger weer op;dan ging er op die dag een bloemenstoet,van het klooster, naar het beeld van onze Lieve vrouw.ik zat nog inde nonnenskool;en door al die proaganda,smeekte ik ons moeder om te mogen meegaan in de bloemenstoet.maar we hadden geen bloemen alleen een takje met namaakbloem;ergens in een vaav.En mooie kleren om in zoo een stoet te gaan helemaal niet .Maar na lang zagen stopte ze mij het bloemetje in de hand,en fier als een pauw stapte ik naar het klooster.de kinderen waren op hun paasbest en sommigen hadden hun communiekleren aan .Zehadden mooie bloemtuilen mee,en de zusters gaven ze nog bloemen bij uit hun tuin.Ik smeekte de zusters om mij ook een paar bloemetjes te geven maar nee hoor .en toen besefte ik hoe ik daar stond s'jofel gekleed aan mijn voeten een paar afgedragen pantoffels van mijn kozijn ook de driekwartbroek die wat te groot was,was van hem.Ze plaatsten mij dan nog vooraan inde groep,vlak achter te nonnen en de priesters;ik voel nog altijd de vele blikken en de skaamte om mij s'jofele vertoning.Vuur het beeld van OLVr heb ik het bloemetje neergelegd,en hard weggelopen.Dat zijn van die herineringen die bijblijven.Maar als er ergens punten worden uitgedeeld hier boven of waar dan ook dan zal ik er zeker evenveel of zelfs meer hebben dan de rest.