Spannend en frustrerend, zo kan je onze dag omschrijven. Wij (ik) wilden toch nog eens naar het Alahan klooster. Ik had in de documentatie gelezen van adembenemend, prachtig, unieke vergezichten, Werelderfgoed,…

We zijn terug vroeg (10u) op weg naar Mut (± 100 km). Ik had uitgevlooid dat we , enkele kilometer over Mut een weg naar rechts moesten nemen die loopt naar een kasteel in een dorpje Dağpazari. Ergens moesten we dan een weg naar links vinden naar het klooster.

We verlaten de hoofdweg en rijden een snel stijgende geasfalteerde weg (met veel putten) in. We moesten naar schatting een 10-tal km rijden vooraleer de weg naar links te vinden. We geraken boven de boomgrens en zien dat de regen die wij gisteren aan de kust kregen hier neergekomen is als sneeuw. De weg die wij in moesten voor het klooster(dat denken wij toch want, geen wegwijzer te bespeuren) blijkt een onverharde weg te zijn die bovendien besneeuwd is en spekglad.
Dus, bye, bye Alahan klooster…

Wij zijn nu zo ver en zo hoog, wij besluiten om langs een andere weg, via Dağpazari terug te rijden naar Mut. Het landschap is zeer ruw en totaal anders dan de bergen die we reeds bezochten in Frankrijk en Oostenrijk. We komen op een plateau terecht en zien het dorpje liggen. Wanneer we er even stoppen komt er onmiddellijk iemand dichterbij om te helpen. Hij wijst ons de weg naar Mut maar maakt ons ook duidelijk dat we traag gaan moeten rijden (of zoiets). Dat voorspelt niet veel goeds maar wij rijden door in de richting die hij aanwijst.

Na 5 à  6 km voelen we dat er toch iets niet klopt, wij rijden steeds verder in de tegenovergestelde richting van Mut. En zie, daar verschijnt de reddende engel in de persoon van een tegenligger. Hij kent 2 woorden Engels en zegt ons rechtsomkeer te maken en hem te volgen. We rijden de hele weg terug van waar we gekomen waren maar moeten hem toch laten rijden omdat hij alle putten in het wegdek weet liggen en er een “rotvaart” op na houdt.

Terug in Mut willen we nog een heel mooie waterval zoeken (paradijselijke plaats, prachtig, …). Wij vinden een wegwijzer:  “Yerköprü çağlayan 7 km”, rijden de aangewezen weg in en na 10 km besluiten we terug te rijden… geen waterval en geen volgende wegwijzer gezien.

Voor de rest van ons verblijf zullen we de bergen laten waar ze zijn.