Terug veel wind en grijze hemel. Dus, ik wat koken, lezen en aan het scherm (mij in stilte bezighouden)en Christiane opruimen, strijken en sudoku.

Ik maak van de gelegenheid gebruik om wat te vertellen over de streek.

We verblijven in de appartementen Larissa 1 in het dorp Ayaş, provincie Mersin in het zuiden van Turkije.

 De provincie Mersin is 15.737 km² groot en heeft 1.647.899 inwoners (2010). De hoofdstad is het gelijknamige Mersin. Tot 2002 heette de provincie Ïçel.

De kust waar Mersin aan ligt heet de Cylicische Kust. Omdat er hier relatief weinig westerse toeristen komen kun je wat meer van het echte leven zien. Urenlang rondwandelen zonder aangesproken te worden door iemand die beter wil worden van de aanwezigheid van toeristen kan hier nog, in tegenstelling tot de populaire Turkse badplaatsen waar je tot vervelens toe aangesproken wordt door verkopers, kelners, bedelaars, time-sharingverkopers en andere mensen die iets van je willen.

De economie van Mersin, gelegen op de Çukurova vlakte, is vooral gericht op de (internationale) handel. De stad Mersin huisvest de grootste haven van Turkije en herbergt daarnaast ook enkele Free Trade Zones, hetgeen beide onmisbare factoren zijn in het economisch succes van Mersin.

De haven van Mersin is het zwaartepunt van de economie van de provincie. Het is de grootste haven van Turkije en in 2008 werd er voor meer dan 18 miljoen ton aan containers verwerkt.
De economie van Mersin drijft dus op internationale handel. De belangrijkste exportlanden zijn China en Turks Cyprus, waarbij voornamelijk landbouw goederen, metalen en textiel verhandeld worden.

Deze regio is de “fruitschuur“ van Turkije, overheerlijke kersen, watermeloen, appelsienen , citroenen, appels en zoveel meer. Het aanbad van groenten is navenant en best te zien op de vele marktjes waar de plaatselijke bevolking hun verse producten verkopen.

De kust waar Mersin aan ligt heet de Cylicische Kust. Omdat er hier relatief weinig westerse toeristen komen kun je wat meer van het echte leven zien. Urenlang rondwandelen zonder aangesproken te worden door iemand die beter wil worden van de aanwezigheid van toeristen kan hier nog, in tegenstelling tot de populaire Turkse badplaatsen waar je tot vervelens toe aangesproken wordt door verkopers, kelners, bedelaars, time-sharingverkopers en andere mensen die iets van je willen.