14-07-2008 om 07:39 geschreven door art

Laat mij maar aanstonds vertellen dat het ei  niet gebroken was toen ik het gisteren morgen roofde en in de zak van mijn korte broek stak.
Maar dat ei bleef er zitten tot deze morgen toen ik opnieuw mijn broek aantrok.
Toen greep ik in die bewuste zak en voelde nattigheid.
Behoedzaam legde ik mijn broek opzij en paste mij een andere aan.


Het overgrote deel van het wit belande samen met de dooier in een potje.
Deze morgen eet ik een vers (?) gebakken ei dat wel op een heel eigenaardige manier werd bewaard.  Einde goed alles goed. Ik had er gisteren in de loop van de dag kunnen gaan opzitten of ergens mee tegenaan lopen of zo maar het waren allemaal zachte werkjes die ik deed en in de namiddag ben ik weest fietsen in een andere outfit.  Tot zover de lezing.

15-07-2008 om 07:08 geschreven door art

Nee hoor. Zo erg is het nog niet. Maar toch, als ik naar beneden keek, zag ik ook alleen nog de bodem.  Met mijn 1m74,5 droog en wel, zonder verpakking 90 kg wegen !!!  Het is van het goede teveel.  Tot zo een maand of drie terug kon ik het rond de tachtig houden.  Plots was er echt geen houden meer aan. 
Ik lette op en liet al eens een pint staan, at geen taart meer maar de wekelijkse frieten kon ik niet laten.  Ook Let vond dat ze een te hoog cijfer bereikte op de weegschaal.  De radicale middelen dan maar. WEIGHWATCHERS.  Ik had er schrik van, zag er tegenop. Daarbij als man kom je in een hoofdzakelijk vrouwelijke wereld terecht.  Maar we zijn gegaan.  In drie weken ben ik bijna vier kg kwijt en verdiende reeds mijn eerste ster.  Het gaat er verschrikkelijk Amerikaans aan toe maar om al die overtollige kilo's kwijt te geraken zou nog veel ergere dingen trotseren

16-07-2008 om 07:42 geschreven door art

Maar als de droom uitkomt dan is het dubbel en dik genieten.

17-07-2008 om 07:12 geschreven door art