uitleven in fantasie en verbeelding 'ad fundum' uitleven in fantasie en verbeelding 'ad fundum'
Nog rustiger, nog soberder dan alles wat voorafging. Ik wil vrolijkheid en ernst mengen tot een genietbaar geheel. De ernst wil ik bergen in de kern van elk bericht Maar wie het recentste bericht wil lezen klikken gewoon op het bovenste item van 'Inhoud blog' en het blog keert zich om.
23-03-2009
wandelen
De voorbije week was het goed wandelweer. Gisteren liet de zon zich wat vervangen door een bijtendkoude wind maar het bleef droog. Toch hebben wij genoten van een eerder korte wandeling van een paar km in het provinciaal domein 'Fort van Beieren' in Koolkerke. Je kan er wandelen in het domein zelf en je ka het domein verlaten om tot aan de Damse vaart te kuieren. Gisteren was het te koud, daar in die blakke polder met een strakken kille wind in het gezicht. Na de wandeling hebben we genoten in de zon op het terras van de cafétaria met een banale thee van Rombouts maar het smaakte.
De laatste van de droge dagen had ik voorzien om hout te splijten. Een geleende zware splijthamer werd er bijgehaald om te helpen de klus te klaren. Ik hoopte dat de hamer boven mijn hoofd tillen en laten vallen voldoende zou zijn om de boterzachte linden te klieven. Je zegt wel, ik kwam bedrogen uit want ik moest er behoorlijk wat swong in steken om resultaat te halen. Dat kracht zetten tracht ik zoveel mogelijk aan anderen te laten maar na drie slagen voelde ik dat het nog juist haalbaar zou zijn. Die drie eerste slagen waren behoorlijk naast de kwestie omdat ik het juist mikken na vele jaren toch wel verleerd was maar ik kwam er gaandeweg in en kreeg er waarempel nog plezier in ook. De wind mocht nog guurder zijn dan hij was, ik had me nog goed kunnen verwarmen. Het was natuurlijk opletten geblazen.
De splijthamer liet mij toe om heel mooi werk te verricheten. Ik kon er mij uitstekend aan verwarmen. Het is te hopen dat ik binnen een paar dagen nietloop te snotteren. De laatste kruiwagen heeft reeds enkele regendruppels opgevangen. Toen ik naar binnen ging, ben ik toch enkele ogenblikken blijven genieten van de kringetjes en cirkels, heel vluchtig en steeds rapper na mekaar, door de regen op de vijver getekend.
Na de vorige zware dagen moest er een stillere dag aankomen. Mijn rug deed geen pijn maar er zat voelbaar druk op. Gisteren woensdag, deed ik 'smorgens wat 'tutterwerkjes' zoals o.a.de voorgeteelde erwten planten. Als tussenpauze plaatste ik de tweede teelt erwten van de grote kweekbakken over naar de handige, handelbare bakjes. Dat dit een succesmethode is hieronder te zien aan de beworteling. Het grote voordeel is dat je in de rij erwten, nooit meer lege plaatsen zult hebben waar de erwten niet boven kwamen. De aangekochte ijsbergsla werd eveneens geplant en onder koepel geplaats. De uiteinden werden afgeschermd met glas. Dan heb ik de circulatiepomp in de vijver,aangezet en zo het water opnieuw laten lopen tussen de boven en benedenvijver. De verbinding van de vijvers, gebeurt over mekaar gelapte stukken folie en ik denk dat daar grondinsijpeling is waardoor het waterpeil veel te vlug zakt. Tot het mooier weer wordt zal ik indien nodig, voortdurend water bijsteken. Deze circulatie is nodig om de helderheid van het water en het zuurstofgehalte in de vijvers optimaal te houden. In de namiddag nam ik de bus naar Brugge. Mijn bril zakte voortdurend af en zo moest ik naar de optieker. Ik was afgesproken met Let, die om 2u30, na haar werk zou winkelen, dat ik haar zou bellen van zodra ik klaar was. Toen ik de bus moest halen regende het zo fel dat ik vergat mijn gsm mee te nemen. Ik wist dat ze op ziekenbezoek ging en zo, vond ze mij daar terug. Vijf keer zou ze hebben geprobeerd mij te bereiken. Anderhalf uur ben ik daar gebleven. Er was voldoende bezoek opdat de tijd zou vliegen.
Na een zware voormiddag, waarin ik heel veel werk verzette en ik eerst gerust en een opgenomen, ontspannende film bekeken 'Honymoon with mam'. Na vier uur ben ik dan wat hout gaan stapelen. Daarna heb ik water er doen uitzien als vuile, sterk opgelange melk...om mij te amuseren maar ook om een nuttige reden. De beneden vijver was troebel gebleven na de winter omdat de circulatiepomp lang had stil gelegen die ik nu weer aan heb gelegd. Om helder water te hebben moet er best beweging in het water zijn. Is er geen lopend water dan is het hard nodig een zeer goed bestudeerde aanplanting te voorzien onder water en op de ondiepe zijkanten. Dan kan je niet beter dooen dan goede ecologische vijverboeken te raadplegen. Nu ik gekalkt heb zie ik na een nacht e, een halve dag, onder het wateroppervlak, opnieuw teken van rood leven. In de bovenvijver kan je bij het ondiepe gedeelte daarentegen, reeds goed de bodem terugzien. daar is het ook dat de zichtbare waterstroom begint. Binnen een paar dagen, vooral bij zonnig weer, wordt het vlug helder.
in een hoekje van mijn atelier ben ik weggekropen in een zelfportret van toen ik nog een relatief jong broekje was. Ik zit verscholen achter slaapkoppen.
Of verkies je dit soort zelfportret van hoe ik mij somtijds voel als een buitenaards wezen in eigen familie en wereld.
Heb ik slecht geslapen? Vraag ik me af, elke morgen als ik nog niet helemaal wakker ben. Het antwoord is zelden neen want, ik ben een uiterst gemakkelijke en goede slaper. De enige voorwaarde die moet vervuld zijn is dat ik moe ben. Ik zet me 's avonds bij de televisie voor het nieuws en ...ja goed geraden! Nadien moet je me zelfs niet vragen wie het heeft gepresenteerd. Als ik iets doe dan doe ik dat gewoonlijk goed. Altijd (druk) bezig zijn en je slaapt vanzelf.
Eet veel fruit!
Moeder was een blij mens. Bijna altijd kon er een gulle lach af. Zelfs met nieuwjaar, juist een maand vóór voor haar dood kon ze nog lachen maar toen voelde ze reeds dat ze zou sterven.
WELKOM hoor. Om eerlijk te zijn, wil ik er op een leuke manier , er lichtjes tegenaan gaan. Ik wil hier rustig wandelen en zo, overdreven ernst en angst, van mij afschudden. Deze blog draag ik op aan een heel speciale meid die me na aan het hart ligt. Haar naam niet vernoemen zal wel het beste zijn !
Ons moeder is gestorven. Het is nog heel recent nu terwijl ik dit schrijf. Het was op één februari om dertien uur dertien van het jaar twee duizend en acht. Ik denk dat diegene die de aangifte deed een beetje bijgelovig was want op de papieren staat dertien uur vijftien. Nochthans had ons moeder iets met het cijfer dertien. Ze is geboren op een dertiende december van het jaar elf. Ze verbleef op kamer dertien en was halfweg haar dertiende jaar in het rust en verzorgings tehuis. En toen we alles regelden met de begrafenisondernemer, waren we met dertien aan tafel.
Ik hou van alle vrouwen en toch ben ik er maar eentje trouw.
Toen ik daar, bij het afscheid van moeder, in mijn tranen, bijna stond te vergaan, kreeg ik zoveeel knuffels dat ik er een beetje bang van werd. Zijn er dan zoveel vrouwen die mij graag hebben ok al heb je toch zo nu en dan een man om je hals. Wat zijn de tijden toch veranderd. Toen ons vaders stierf kregen we hooguit een hand terwijl er veel mensens ons, de kinderen gewoon over sloegen en alleen aan moeder een hand gingen geven. Toen in die tijd ging het er allemaal heel wat koeler aan toe.
Mijn atelier, dat rommelkot wordt als ik niet aan het werk ben. Beelden en beeldjes langs alle kanten, op de piano, op de rekken en kasten en aan de muren rondom rond waar geen vensters zijn, schilderijen.
Haar laatste woorden: 'Ik voel dat ik doodga en doodgaan is zo moeilijk' Dank je moeder, voor alles.
Deze uitzonderlijke bloem zie ik nog in het vaasje staan toen moeder de laatste keer werd opgenomen in het ziekenhuis. Moeder hield van bloemen.
De splijthamer liet mij toe om heel mooi werk te verricheten. Ik kon er mij uitstekend aan verwarmen. Het is te hopen dat ik binnen een paar dagen nietloop te snotteren.
omdat de circulatiepomp lang had stil gelegen die ik nu weer aan heb gelegd. Om helder water te hebben moet er best beweging in het water zijn. Is er geen lopend water dan is het hard nodig een zeer goed bestudeerde aanplanting te voorzien onder water en op de ondiepe zijkanten. 
