|
Niettegenstaande opa Vanelsen was overleden zou de verjaardag van Kasper toch gevierd worden. Oma wilde het. We waren uitgenodigd.
Er ging veel aandacht naar Oma en naar Kasper. Eerst hebben we ons medeleven betoond en ze vertelde het hele relaas en dat het leven verder gaat en dat dit leven nu haar kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen is.
We hadden om 13u met de trein richting Kapellen genomen. In Brussel wilden we overstappen naar de trein richting Amsterdam. We waren aan de vroege kant en konden een trein eerder nemen naar Antwerpen centraal om in Mechelen uit te stappen.
Maarten stond ons op te wachten en nog geen 5 minuten later waren we bij de bouw. Hij was er aan het werk. Nu ze pas ten vroegste tegen begin mei zullen kunnen verhuizen gaat hij veel zelf doen, o.a. de binnendeuren plaatsen en alle muren schilderen, waardoor ze veel geld kunnen uitsparen. De babyborrel zal waarschijnlijk in de loop van de maand juni plaatsvinden.
De vrije kant van de trap is beweiligd door een vannet.
De trapleuning staat tegen de muur. Op het bovenste komt er een stijlmuur.
Vanuit het venster, door de stellingen heen heb je een prachtig zich op de bijgelegen watertoren die een prachtig orientatiepunt is, zowel met de bus als te voet.
Op het eerste verdiep is de speelruimte voor de kinderen. De schommel hangt er reeds. En ik zal niet alles verklappen maar dat is toch iets heel appart hoor. Dat moet je met je eigen ogen zien om het te kunnen geloven. Ik voorzie toch wel tantes die ongelovig met hun hoofd zullen schudden.
Eens buiten wordt je aandacht vooral getrokken naar de heel nabije watertoren.
Het deel van de tuin dicht bij de bouw is een warboel .
Het verdere deel is dan een wildernis en eerst moet je een paar stevige, bij regenweer glibberige hindernissen overwinnen om daar toegang te krijgen. We zijn niet lang gebleven om dan te vertrekken naar Kapellen...toch wel een 25 minuten rijden bij vlot verkeer.
Daar zijn we ontvangen in het kinderdagverblijf van oma Lientje. Het verblijf heeft parodiale papieren.
De sfeer was er rouwend en gelijktijdig vierend. Toch iets heel apart hoor. Ik kan het best vergelijken met feesttrompet in sourdine.
.
07-03-2010 om 17:23
geschreven door art
|
Het bleef bibberen geblazen. Ik was gewoon te licht gekleed en had daarbij nog de verkeerde schoenen aan ook. 
