|
Ik had zojuist de fotos die genomen werden de dag voordien nog eens bekeken en er zaten heel wat onscherpe bij. Ik geraak vermoeid. Het was een helse week. Mijn fototoestel lag nog op het bureau en ik wilde het bergen. De bergtas stond op de grond viel om bij het erin plaatsen van mijn toestel. Mijn apparaat robbelde over de grond. Bij een vluchtige controle leek het niet helemaal pluis. Het lichtte op maar een heleboel fotos leek verdwenen. Ik was te vermoeid om veel na te denken en ging maar naar bed en slapen dat ik deed.
Om half vier ben ik na een wat rusteloze slaap, puur uit miserie opgestaan. Ik liep overal tegenaan. Een goed stortbad bracht me wel enigszins op de been.
Na mijn stil half uur heb ik eerst de nieuwsberichten bekeken, die ik de avond voordien had gemist en dan ben ik op de PC gaan werken. Mijn fotoapparaat liet ik nog even in de tas zitten. Studeren voor de SNT cursus heb ik wijselijk achterwege gelaten en verzorgde ik de tuinblog.
Toen kwam het apparaat aan de beurt. Het werkte maar er stond een melding die ik nooit eerder kreeg: Intern geheugen is vol. Rap afsluiten en de geheugenkaart controleren. Die was door de tuimeling gewoon losgekomen. Een klein duwtje en de opluchting was groot. Alles werkte weer normaal. Een verwittigd man is er in mijn geval meer dan twee waard.
Ik spaar jullie de onscherpe foto's niet hoor.
Maar ik zal er geen commentaar bij geven. Het beste wat ik nu kan doen is terugkruipen onder de lakens en mijn vermoeidheid eruit slapen.
15-03-2010 om 06:52
geschreven door art
|
