Voor de Inhoud Cahier Adem: typ 0.0 voorafgegaan door zie in Zoeken in blog.
Items zoeken in deze blog: typ zie en decimale indeling,
Begeleiding: users.telenet.be/siti4/Adem/AdemBegeleiding.htm
en blog.seniorennet.be/adem/
Opbouw en opzet Begeleiding Cahier Adem
Deze blog is een begeleiding van het cahier ADEM - Tijd om bij jezelf te komen en bij God. We hebben gelovige mensen boven de vijftig op het oog, die af en toe willen verstillen, om zich onthaasten en om op ADEM te komen, sluit aan bij de kerkelijke kalender en beoogt een integratie met de gewone pastorale activiteiten, zoals misviering, communiebedeling, gesprekken en volgen van de actualiteit.
Indien je nog niet beschikt over een exemplaar van het cahier ADEM, kan het pastorale team exemplaren aanvragen bij siti4@pandora.be
Begeleiding Cahier Adem legt de nadruk op het PROCESKARAKTER en het DOEKARAKTER. We suggereren drie stappen :
1 herinneringen, verbeelden
2 zinvragen/levensvragen: christelijke duiding; nadenken en mediteren.
3 gebeden
Het cahier ADEM kan je al of niet met begeleiding gebruiken in een zorginstelling, in parochiaal verband of in groepen zoals OKRA, Ziekenzorg, gebedsgroep, vrijwilligerswerking.
De begeleiding gebeurt op de eerste plaats door het pastoraal team of door vrijwilligers die iets voelen voor verstilling en spiritualiteit. In een professionele houding dienen personeelsleden in te spelen op de religieuze signalen van hun patiënten, bewoners en groepsleden.
23-02-2012
Jezus Jezusgebed zie 3.7
Jezus Jezusgebed
Jezus Dit cahier is opgedragen aan de Zusters van Liefde, Jezus en Maria. Een van hun beschermheiligen is Vincentius à Paolo (1581 - 1660) Vincent de Paul. Hij koos voor de armen, en hij beschouwde het levenslang als een uitverkiezing van Gods barmhartigheid, dat hij van toen af steeds meer de armen nabij mocht komen. Hij wordt gemotiveerd door een diep respect voor, een persoonlijke toewijding aan de mens die te kort komt.
Vincentius leefde dicht bij Jezus: hij hoorde hem persoonlijk spreken in het evangelie dat hij las. Hij keek hem diep in de ogen, wanneer hij een arme mens ontmoette.
Gebed tot Jezus
Heer Jezus, Jij die arm hebt willen leven,
Geef ons, vragen wij, oog en hart voor de Armen.
Mochten wij jou herkennen in hun dorst, hun honger,
hun eenzaamheid en hun ellende. Bron: Gebed van de Vincentiaanse familie
Jezusgebed
Voor christenen is het korte Jezusgebed: Kom Heer Jezus kom, een opstap op te mediteren. Wanneer gedachten en beelden bij je opkomen, dan leiden ze je af van de meditatie. Keer daarom steeds terug naar de korte zin (mantra).
Fluisterend opzeggen, herhalen:
Kom Heer Jezus kom. Kom Heer Jezus kom. Kom Heer Jezus kom. Kom Heer Jezus kom.
Kom Heer Jezus kom. Kom Heer Jezus kom. Kom Heer Jezus kom. Kom Heer Jezus kom...
Heilige Geest zie 3.6
Heilige Geest
Ik zal de Vader vragen jullie een andere Helper te geven,
die voor altijd met jullie zal zijn,
de Geest van de waarheid.
De wereld kan Hem niet ontvangen,
omdat ze Hem niet ziet en ook niet kent;
jullie kennen Hem wel, want Hij blijft bij jullie en zal in jullie zijn.
Lc 2
Zoals de Vader Mij gezonden heeft,
zo zend Ik jullie, zei Jezus tegen zijn leerlingen.
En na die woorden ademde Hij over hen.
Ontvang de Heilige Geest, zei Hij.
(Naar Johannes 20,21-22)
Pinksteren zie 2.6
Pinksteren
"Toen de dag van Pinksteren aanbrak, waren zij allen op één plaats bijeen. Plotseling kwam er uit de hemel een geraas alsof er een hevige wind opstak, en het vulde heel het huis waar zij waren. Er verschenen hun vurige tongen, die zich verspreidden en zich op ieder van hen neerzetten. Zij raakten allen vol van heilige Geest en begonnen te spreken in vreemde talen, zoals de Geest hun ingaf."
Pinksteren is het feest van de Liefde. Wij verstonden dit eerst niet zo best, toen kregen we de volgende uitleg: Jezus heeft zijn leerlingen lief en blijft zijn liefde doorgeven. De enige manier om Jezus liefde te beleven, is ze de door te geven aan de anderen.
Thuis, kinderen en kleinkinderen zie 1.5
Thuis, kinderen en kleinkinderen
bron: Marinus van den Berg, pastor.
Wij kunnen voor elkaar een thuis zijn. Als wij luisteren naar elkaar.
Als wij er mogen zijn zoals we zijn. Als verdriet en spanning erkend worden.
Als kwetsbaarheid ruimte krijgt.
Een gebaar, een woord van begrip, kan een thuis scheppen.
Thuis is meer dan een woning. Thuis is meer dan tehuis.
Thuis is meer dan een onderkomen.
Thuis is mensen die elkaar verstaan. Thuis is mensen die elkaar steunen.
Soms is thuis ook dat heimwee, dat diepe verlangen eens thuis te zullen
komen waar geen pijn en geen verdriet, geen eenzaamheid en vervreemding meer zal zijn.
Reactie van een pastorale werker
Ik vind het thema thuis zeer mooi benaderd maar hoe benaderen we het thema voor hen die dit thuisgevoel nooit kennen? Ik denk hierbij aan kinderen van gescheiden ouders, kinderen die in nieuw samengestelde gezinnen leven.
Luisteren en praten over verlies met kinderen en kleinkinderen
Soms krijgen we de kans om met kinderen en kleinkinderen te praten en te luisteren over verlies en rouw. Surf naar http://www.pastoralezorg.be/750/themas/lijden/pastoraat-kinderen
voor enkele handvatten. We citeren er enkele uit deze website:
Kinderen zijn van jongs af aan met verlies en dood bezig zijn.
Elk kind reageert anders op slecht nieuws en wordt best gebracht door een volwassene waarmee ze vertrouwd zijn.
Beeldtaal kan ook misverstanden opwekken. Voorbeeld: opa is op een verre reis gegaan, maar van een reis komt men altijd terug.
Kinderen stellen vragen waar we zelf niet aan denken: 'Als iedereen gestorven is, wie gaat dan de begrafenis verzorgen?' Als je niet goed weet te antwoorden, stel de vraag terug. De kinderen hebben soms zelf al een antwoord bedacht.
Kinderen kunnen zich na de dood van iemand uit hun directe omgeving schuldig gaan voelen. Schuif schuldvragen niet aan de kant, maar praat erover.
Kinderen zijn nieuwsgierig zijn naar wat een begrafenis juist inhoudt (zeker als er gecremeerd wordt).
Lia, je bent nu echt thuis-gekomen Met Lia werkte is samen voor de aankleding van de kapel; ze werkte en sprak
in een hoog tempo, maar nooit vervelend, altijd aangenaam en met veel interesse voor de ander. Later kwam ik Lia als patiënte tegen, stiller nu, verstomd door die onmenselijk harde en snel oprukkende ziekte. Lia bleef vechten met alles wat ze in zich had. Ze werd goed omringd door haar trouwe familie, voor wie ze zo graag een thuis wilde zijn.
Helaas verloor Lia haar strijd en overleed ze. Lia, je bent nu echt thuis-gekomen
Naomi Van der Velden pastor Sint - Vincentius GZA Antwerpen
Aswoensdag Vasten zie 2.3
Aswoensdag Vasten
Vandaag, Aswoensdag, begint de veertigdagentijd.
De bestrooiing van het voorhoofd met gewijde as staat symbool voor de geest van de vastenperiode. Voor de christen is dat een tijd van boete en bekering, verzoening en solidariteit, maar vooral van bezinning over onze keuze voor God en onze verantwoordelijkheid voor de wereld. We doen dat in navolging van Jezus, die volgens Matteüs 2, 4 veertig dagen en nachten vastte. De veertigdagentijd is geschikt om ons daarover te buigen. Geen makkelijke opgave. Een levenskeuze maken en die uitzuiveren, is veel ingrijpender dan ons af en toe een versterving op te leggen. Daarmee bedoelen we niet dat verstervingen geen zin meer hebben, integendeel. Nooit eerder waren er dan ook zo vele vormen van onthechting denkbaar die onze levenskwaliteit ten goede komen. Soberder maaltijden, ongetwijfeld. Waarom ook niet wat zorgvuldiger omgaan met de massamedia, het woord en de stilte? Af en toe eens zwijgen bijvoorbeeld, om des te aandachtiger te luisteren naar wie tot ons spreekt. De religieuze betekenis van ascese en onthechting blijft overeind, namelijk: meer met God en met ons geloof bezig zijn. Het christelijke vasten heeft ook niets te maken heeft met modieuze wellnesspraktijken, zoals vastenkuren en lichamelijke therapieën, die louter het individuele welbevinden op het oog hebben. Vasten is voor de christen hoe dan ook een synoniem van delen. God vraagt van ons niet het onmogelijke. Hij verlangt niet dat we ons overgeven aan extreme ascese. Wat telt, is dat we met Pasen onze keuze voor Hem hernieuwen om in de toekomst nog intenser met Hem bezig te zijn.
Bert Claerhout, hoofdredacteur KERK & LEVEN (met aanpassingen) 2012
Bloemen zie 1.4
Bloemen zie 1.4
In de volksdevotie zijn bloemen en kaarsen altijd aanwezig, zoals dit ook het geval is in. de liturgie. We brengen veldbloemen naar een Mariakapel en versieren het altaar met bloemen. Op de graven zetten wij bloemen en planten en bij het open graf strooien wij blaadjes van rozen. We herdenken de verdronken zeelieden met bloemstukken.
In het evangelie vergelijkt Jezus ons met de lelies op het veld. Die bloemen hebben geen zorgen. Wij, mensen wel. Tegelijk zegt Hij ons, dat wij ook maar een beetje zorgeloos moeten zijn zoals de bloemen, die toch prachtig gekleed gaan dankzij de zorg van de Vader in de hemel. Die Vader draagt ook zorg voor ons.
Bloemen en planten kunnen ons aanzetten tot verstillen, mediteren en bidden, zowel in gebedsruimten en in de natuur. We zien een grotere gevoeligheid voor de natuur als weg naar gelovig zijn. In de stiltewandelingen kunnen we bidden zonder woorden met hulp van wat we ervaren in de natuur.
Water zie 1.3
Water
Doop: De dopeling belijdt zijn geloof, of de ouders en de gemeenschap voor een klein kind, en wordt dan met water overgoten, in bijzijn van de peter en de meter.
Aarde, lucht, vuur en water vier basiselementen in de natuur - kunnen ons aanzetten tot verstillen, mediteren, bidden. De priester dichter Guido Gezelle was een grootmeester om van de natuur te komen tot God, denk aan zijn gedicht Het Schrijverken, gezongen door Will Ferdy. Laatste regels: Wij schrijven, herschrijven en schrijven nog, den heiligen Name van God!
In de natuurgodsdiensten aanbidt men water (rivieren, regen, bronnen), donder en bliksem, wind, vuur, licht (zon, maan, sterren..) en dieren, bomen en planten. Heel wat vroegere heiligdommen van deze natuurgodsdiensten zijn nu cultureel erfgoed: denk aan steencirkels zoals in Stonehenge (Engeland; Werelderfgoed), aan heilige bomen, menhirs. Men wil de goden en geesten gunstig stemmen door rituelen en offergaven. Bij de opkomst van het christendom plaatste men letterlijk en figuurlijk kristelijke heiligdommen op deze oude heiligdommen en zo bleven heel wat van deze oerelementen verder leven in het christendom en in de volksdevotie
Water als religieus symbool
In het christendom en in andere godsdiensten is water voor symbool als een reiniging. Wij kennen het wijwater (water dat gezegend, gewijd) is voor gebruik vooral bij het maken van een kruisteken en voor begroeting.
De dopeling overgiet men met water, vroeger werd de dopeling helemaal ondergedompeld in water, teken van reiniging en nieuw leven.
Johannes de Doper: Laat je zuiveren in het water van de Jordaan.
Begroeten van overledenen met wijwater. Begroeten in de kerk bij het binnenkomen; bij de offergang.
De doopdienst op Stille Zaterdag: wijdingsgebed over het water en hernieuwing van de doopgeloften.
Jezus als levend water voor de mensen.
Psalm 63
bewerking Iny Driessen - eerste strofe
Met lichaam en ziel verlang ik naar Jou.
Ik smacht naar je als droog en dorstig land naar water.
Daarom ga ik naar waar Jij bent, om Jou te zien.
Om te zien hoe machtig Jij bent, hoe groots!
Je liefde is me meer waard dan het leven.
Bedevaarten zie 4.2
Bedevaarten
Het bedevaartstoerisme vormt een belangrijk segment in het religieus toerisme en is volgens sommigen aan een opgang bezig. Belangrijke bedevaartsplaatsen voor het christendom ontstonden in verschillende tijdsperiodes. Vanaf het begin Christendom in Rome en Jeruzalem, vanaf vroege Middeleeuwen naar Compostela; recente bedevaartplaatsen zijn Lourdes vanaf 1860 (deze en volgende data zijn bij benadering), vanaf 1926 in Lisieux; in België: Banneux (1942). Men merkt hier een samenhang met de heropleving van de volksdevotie in de 19e eeuw en in de oorlogsjaren. Scherpenheuvel (B.) komt uit de periode van de Contrareformatie en kwam vooral tot stand onder impuls van de aartshertogen Albrecht en Isabella - vanaf 1627.
Hakendover (B.) is een typisch voorbeeld van een middeleeuwse bedevaart¬plaats met voor-christelijke elementen, hier de cultus van de Drie Maagden (of de drie Keltische godinnen, of de Drie Gezusters) die na de kerstening de toegang bewaakten naar de andere wereld, de wereld van de heiligen.
Bij bedevaartplaatsen is er meestal sprake van heilige bronnen, bomen, gewijde aarde waarvan men iets kan meenemen als remedie tegen onheil; voor Lourdes is dit het bronwater van de grot.
Pelgrimeren is op weg zijn. Je weet niet waarheen. Natuurlijk pelgrimeren mensen naar Compostela of elders. Maar het echte pelgrimeren is geen uiterlijk gebeuren. Het is een proces dat zich afspeelt in het innerlijke, meest intieme van jezelf waar alle vragen en twijfels, angsten, vreugdes en verdriet, kortom álles zijn plaats heeft. Je pad gaan betekent je levensgrond ontdekken. Hoe langer hoe meer geloof ik dat elke mens zijn eigen, unieke pad heeft, zijn of haar niche in deze wereld, in dit leven. Dat te ontdekken en ernaar gaan leven, is een zegen. Het breekt je open en bevrijdt. Maar hoe ver staan we soms af van die innerlijke weg? Als ik niet oplet wordt mijn hele leven herleid tot uiterlijkheden, zegt een moeder van vier. De jacht van het leven zet zich vast in je lijf en leden. Je wordt meegezogen in de ratrace van het leven. Je laat je verwachtingen grotendeels door anderen bepalen. Je loopt rond op deze aardbol en je raakt de weg naar binnen kwijt. Je bent niet meer op je pad. In onze veeleisende, snelle en luidruchtige samenleving vraagt het dan dat je keuzes maakt om die weg terug te banen. "
http://www.devleugel.be/index.php?option=com_content&view=article&id=33:1511
Bedevaarten, Mariaverschijningen en mirakels (Dr. M. Moeremans).
Een mirakel is een gebeuren dat rationeel-wetenschappelijk niet verklaarbaar is omdat het ingaat tegen de natuurwetten, en dat wordt toegeschreven aan God, soms op voorspraak van Maria of van een heilige.
Mirakels gaan vaak samen met verschijningen, zoals bij bedevaarten in Lourdes en Fatima. De vele genezingen die in Lourdes plaatsvinden en als mirakel bestempeld worden, worden onderzocht door een medische en daarna door een theologische commissie. Na dit onderzoek bleven 67 'mirakels' over, dus genezingen die door de wetenschap op dit moment niet kunnen verklaard worden.
Lourdes, de Mariaverering die daarmee samenhangt en de mirakels maken deel uit van ons cultureel erfgoed en van de volksdevotie. Het is bon ton om de volksdevotie te minimaliseren of te negeren als iets van vroeger en niet relevant in de huidige samenleving. Als je echter met open geest en met warmte het gebeuren bekijkt en probeert mee te ervaren, dan begin je daar anders over te denken.
In 2010 heeft de katholieke Kerk Champion, een plaatsje in de Amerikaanse staat Wisconsin, erkend als plaats waar in 1859 een Mariaverschijning heeft plaats gehad aan een Belgisch meisje. Het is de allereerste Mariaverschijning op Amerikaans grondgebied die erkend wordt.
Barmhartigheid zie 4.1
Voor de INHOUD CAHIER ADEM: typ 0.0 vooragegaan door zie in Zoeken in blog.
Items zoeken in deze blog: typ een decimale indeling zoals 4.6
http://users.telenet.be/siti4/Adem/AdemBegeleiding.htm
Barmhartigheid
De kerk en de congregaties zoals bijvoorbeeld de Zusters van Liefde, van Jezus en Maria gaven telkens in hun tijd een invulling aan wat we de 'werken van barmhartigheid' noemden.
Allerlei acties geven een hedendaagse invulling aan de 'werken van barmhartigheid' zoals Welzijnszorg, Broederlijk delen, Wereldmissiehulp: noodlijdenden hier en elders aangevuld met plaatselijke acties. Amnesty International: opsluitingen, folteringen. Hart voor Handicap (steunactie voor mensen met een beperking) enz.
Er zijn voor je medemens; hulp bieden aan je medemens; een luisterend oor bieden aan je medemens; het kost niets en je krijg er veel voor terug. Het is voelbaar maar niet tastbaar; moeilijk om concreet te verwoorden. het is de drijfveer van de Zusters van liefde van Jezus en Maria; de missie van toen in de tijd van nu.
Bron: Kiezen om te delen in Liefde - Voorzieningen van de Zusters van Liefde van Jezus en Maria
Mattheus 25, 35-36
Ik had honger en gij hebt Mij te eten gegeven,
Ik had dorst en gij hebt Mij te drinken gegeven,
Ik was vreemdeling en gij hebt Mij opgenomen.
Ik was naakt en gij hebt Mij gekleed,
Ik was ziek en gij hebt Mij bezocht,
Getuigenissen uit de constituties van ZLJM Constituties
"Bewogen door de barmhartige liefde van Jezus, zijn wij gegrepen door de vele vormen van menselijke ellende.
Trouw aan de geest van onze stichter Triest behartigen wij de concrete noden van armen, zieken en andere mensen die lijden, en wijden wij ons toe aan het onderwijs en de opvoeding van kinderen, jeugd en volwassenen.
Wij streven er niet allen naar door onze diensten de onmiddellijke armoede, ziekte en onwetendheid te lenigen, wij bestrijden tevens de fundamentele oorzaken ervan. Zo bevorderen wij rechtvaardigheid en vrede.
Onze aanwezigheid overschrijdt de grenzen van landen en culturen. Wij delen in de universele opdracht van de Kerk door onze werken van barmhartigheid. Zo werken wij aan haar missionaire zending mee: de blijde boodschap aan alle volkeren te verkondigen.
Const. artikel 53
Constituties artikel 54
De armen zijn degenen die ons radicaal in de volheid van het Evangelie doen ingaan. Hun nood daagt ons uit om ons hart te bekeren. Hen ontmoeten nodigt ons uit ons te bekleden met de gezindheid van Jezus Christus te bekleden: nederigheid en eenvoud, eerbied en zachtmoedigheid. Zij dwingen er ons toe de liefde en de zelfverloochening te onderkennen die aan onze roeping inherent zijn; maar brengen ons ook tot de openbaring van de breedte en de lengte, de hoogte en de diepte van Christus liefde (Ef.3,18). Getuigenis: Uit een brief 01 december 2009 van Zr. Valsala George Chennakadan algemene overste ZLJM aan alle zusters.
