Kijkt/klikt u voor informatie over medicijnen (Ritalin/Relatine/Concerta) op de onderstaande link.

Dank u en succes, groetjes Mini

KLIK HIER

Als Mannie humoristisch wordt, gaat dit meestal ten koste van anderen. Het is bij het cynische af.

Anderen worden ten koste van zichzelf verschrikkelijk in 'de zeik' genomen.... en maar stom lachen!

Helaas zie ik dan, dat hij de lachers op zijn hand heeft, zij hebben niet door, dat zij zelf eventjes later het pispaaltje zijn!

"Wij” hebben ons zelf uitgenodigd bij vrienden, die ook alleen waren op de avond van 31-12 naar 01-01. Zij zijn beiden erg druk, impulsief en chaotisch… zij hebben géén medicatie en géén diagnose.

Ook al was het een drukke (lawaaierige) avond, het was wél gezellig, althans, dat vond ik, hieronder mijn relaas:

Om 17.00 uur arriveren wij en worden hartelijk ontvangen. De gastvrouw zorgt voor wat hapjes, de gastheer voor een drankje en we babbelen wat alvorens wij aan tafel gaan.

We hebben onze grillplaat meegenomen, dus hebben wij de ruimte! Dat is wel zo verstandig, want met 4 op 1 plaat, waarvan er 3 zo chaotisch zijn….;-)

Er staat voedsel in overvloed, allemaal keurig gerangschikt en vers, te veel om op te noemen en we krijgen een heerlijk toetje.

Na de gezellige maaltijd gaan wij terug in de salon zitten en de gastvrouw vraagt ons of wij naar de oudejaarsconference van Yoep van ’t Hek willen kijken? Ik had het memoryspel mee, maar wilde ook wel graag naar Yoep kijken hoor. Zo gezegd zo gedaan. Af en toe een oliebol wilde er ook wel in.

Om klokslag 12.00 hieven wij de koele heerlijk gevulde champagneglazen voor een toast op het nieuwe jaar.

Allemaal ons jas aan en naar buiten.

Elke man had een siervuurwerkpakket, maar Mannie heeft bijna alles aangestoken, de gastheer vond het niet zo’n uitdaging en wij dames hebben bewonderend een halfuur toegekeken.

Daarna terug naar binnen, de champagne verder opgedronken (en nog meer… ik water, want was BOB) en nog wat oliebollen. Om 02.30 uur vertrokken wij bij onze vrienden, moe maar voldaan (lees vol), althans ik.

Mannie denkt er anders over:

-         ze hadden veel te veel oliebollen en die hapjes waren niet te vreten, allemaal van dat rare voer (*dadels met kaas gevuld, olijfjes, cashewnoten)

-         het eten was allemaal veel te exclusief, alles wat ik had was vlees en uien, d'r waren niet eens doperwten of sla (*voor het gemak vergeet hij de aardappelschijfjes, de tomaten, het stokbrood, meloen en banaan die hij at). Hij lust géén sausjes, géén paprika's of aardappelsalades etc.

-         dat vuurwerk hadden we ook wel in de winkel kunnen laten, de schijtert durfde het niet eens zelf aan te steken, we waren in 5 minuten al klaar, rotzooi. Klappen vind ik veel leuker (*elk jaar gezeur hieover, dan zijn het te veel klappen, dan is het te hoog, dan is het te laag.... volgend jaar géén vuurwerk... maar dat roep ik ook al jaren!)

-         allemaal die verhalen die ik allang ken (*tja, een ander dan Mannie wil ook wel eens aan het woord zijn)

-         ik heb maagzuur van die champagne, niet te zuipen dat spul.............. (*én wat dacht je van die wijn, wijn en nog 's wijn)?

burp (*= mijn commentaar) het was weer gezellig, hier blijft hij maar over doorzaniken. Ik zeg maar niets meer.

groetjes! Minima

Wat is dissociatie?
In toenemende mate raken we doordrongen van de omvang van geestelijke en lichamelijke kindermishandeling. In de media worden we steeds vaker geconfronteerd met gevallen van seksueel misbuik door ouders, verzorgers, hulpverleners en anderen aan wiens zorgen de kinderen zijn toevertrouwd. De hulpverleners worden dagelijks geconfronteerd met de ernstige gevolgen van allerlei wreedheden begaan jegens kinderen.
Kinderen zijn uiterst creatief, fantasierijk en vindingrijk. Wanneer een kind geregeld angstige gebeurtenissen meemaakt, creëert het een strategie om hier zo goed als mogelijk mee om te gaan: een overlevingsmechanisme. Een voorbeeld van zo'n overlevingsmechanisme is dissociatie, dat letterlijk uiteenvallen betekent (het tegenovergestelde van associatie, hetgeen zoveel betekent als verenigen). Dissociatie is geen ziekte, maar een wijze om te ontsnappen aan een angstige realiteit, die niet meer bewust beleefd wordt. Het kind sluit zich als het ware af en hoort, ziet en of voelt niet meer wat er gebeurd. Dissociatie kan ook op latere leeftijd ontstaan naar aanleiding het doormaken van een levensbedreigende ervaring, zie ook > posttraumatische stress-stoornis < (klik met de muis erop).
Dissociatie wordt in de psychiatrie gedefinieerd als het verbroken raken van normaal geïntegreerde functies van identiteit, geheugen of bewustzijn. Een ander definitie (Hilgard) beschrijft dissociatie als het verschijnsel dat de continuïteit van de persoonlijke ervaringen en gedragingen is verminderd of verbroken.
Bekende voorbeelden van dissociatie zijn: dagdromen, ergens mee bezig zijn zonder er met de gedachten bij te zijn. Direct na het overlijden van een dierbaar iemand of direct na een verkeersongeval is het heel gewoon dat men in een soort verdovingstoestand (trance) uiterst adequaat handelt, zonder een emotie te voelen. Ook dat is een vorm van dissociatie, een tijdelijke ontsnapping aan de realiteit. Achteraf komen de emoties los en weet men soms niet meer precies wat men gedaan heeft of wat er allemaal gebeurd is.
Onderzoek heeft uitgewezen dat de oorzaak, bij de overgrote meerderheid van de dissociatieve stoornissen, is gelegen in traumatische ervaringen.

Voorkomen
Dissociatieve stoornissen komen circa vijfmaal vaker voor bij vrouwen. Klik op het boekje . De oververtegenwoordiging van vrouwen zou te maken kunnen hebben met erfelijke of culturele factoren die vrouwen predisponeren tot dissociatief gedrag, een groter risico dat vrouwen lopen om getroffen te worden door lichamelijke en seksuele mishandeling of onderdiagnostiseren bij mannen. Er wordt wel vermoed dan mannen met dissociatieve stoornissen meer dan vrouwen geneigd zijn tot crimineel gedrag. Zij zouden daardoor eerder met justitie dan met hulpverleners in aanraking komen.

Tranen doosje
In een ogenblik van vrolijkheid
Vang ik mijn tranen van geluk
En bewaar ze in mijn zilveren doosje
Voor als mijn dagen zijn bedrukt

Als dan mijn dagen minder zijn
Licht ik het dekseltje
van mijn zilveren doosje klein
en de vreugde tranen doen mij herinneren
dat niet al mijn dagen somber zijn

met dankzegging aan schorpioen1955

Altijd nerveus, altijd ín voor iets geks, altijd de leuke en/of stoere pier uithangen.
Ín voor dingen, die eigenlijk nét niet door de beugel kunnen.
Anderen lachen erom, om hém, om wat hij 'durft' te doen..... zo 'n beetje als of bij mr. Bean is, die doet ook dingen, waar anderen slechts van durven dromen, maar nooit zullen doen, omdat het gewoon niet netjes is of absoluut niet kan (niet past).

Vorige 2 weken waren heerlijk voor Mannie, omdat hij lekker kon gaan lopen klappen met zijn klappertjes.... welke níet met een lontje aan te steken zijn, als je begrijpt wat ik bedoel ;-(
Er zijn nog al wat mensen in onze directe omgeving bang voor hem, vanwege dat stoere macho gedrag wat dus gewoon nergens op slaat, want het is een bangeschijtert, maar hij kan op deze wijze heel goed de boel opnaaien!

Daag, liefs Minima

Vandaag - dinsdag 03-08-05 - wilde ik mijn normale 5 uur 'voor de baas' volmaken.... het werden er 6 en omdat ik een deel afgekeurd voor werken ben, ben ik hondsmoe!

Door nare privéomstandigheden, de drukte op mijn werk en een kwaal die de kop op stak, werd ik ziek en van ziek werd ik zieker en vermoeider, tot ik instortte. Behoorlijk overspannen en depressief heb ik een lange periode thuis gezeten. Had erg goede steun aan de Arbo-arts en na die periode krabbelde ik langzaam uit de put.
Inmiddels had Mannie in 1998 de diagnose ADHD gekregen, waardoor zeer veel zaken op zijn plek vielen.... (klik maar eens op de link http://www.riversongs.com/Flas/today.swf ) 

We zijn lid geworden van de nederlandse Vereniging Impuls, dat is een landelijke patiëntenvereniging voor volwassenen met ADHD, ADD en/of PDD-NOS. Tot juni 2000 heette zij ADHesie. Ik heb me wezenloos gezocht naar informatie op het Belgisch en Nederlandse internet over ADHD, medicatie, therapiën, dyslexie, heb boeken verslonden, sloot mij aan bij een mailgroep voor partners enz.enz., alles om meer greep op het fenomeen ADHD bij volwassenen te krijgen.
Ik heb in die tijd ook intensief met een jonge ADHD-man gemaild en op de icq gezeten. Mijn inzicht groeide met de dag en mede daardoor klauterde ik steeds verder uit de put, zodat ik op een gegeven moment deels goedgekeurd werd voor max. 20 uur per week.

Nu moet ik mij daar goed aan houden, want zodra ik teveel hooi op mijn vork neem, moet ik het zelf bekopen en daar pas ik voor (op)!
Ik moet nu gaan slapen, groet van Minima.