Normaliter ben ik zeer optimistisch, ben ik géén piekeraar en een evenwichtig persoon. Kan ik de hele wereld aan, ben ik actief thuis, op mijn werk en in het vrijwilligerswerk.
Maar soms... is de maat vol, heb ik geen vechtlust meer, voel ik me teneergeslagen, aangeslagen, moe! Heb ik klachten.... duizelig, nóg meer opvliegers, hoofd- en buikpijn.
Dit dagboekblog heb ik opgestart met de bedoeling om m'n hart te luchten, van gedachten te wisselen met iedereen die dat graag ook eens (en niet op een chat) doet, zodat het leven wat optimistischer is of zal worden, waar ik zowel het positieve als het negatieve wat ik dagelijks ervaar meen te kunnen neerpennen, wellicht om elkaar te steunen in de herkenning. Welkom iedereen.
Minima
|