Soep en Patatten Uit vele reacties bij de start van mijn blog was er één
die vertelde wat velen bij zichzelf denken:
"Het is niet vanzelfsprekend dat je partner je voor
een aantal weken laat vertrekken".
Ik moet dat met ja en neen beamen. Ja ik besef dat ik tot
de 'happy few' behoor die het volle fiat
en zegen krijg, nu al voor de derde keer op stap op de camino naar Santiago de
Compostela.
Die beslissing en "goedkeuring" komt er niet
zomaar, zo eens effen tussendoor, tussen de soep en de patatten of tussen de
lakens, laat dat duidelijk zijn. Ze is er één van overleg en vertrouwen.
Voor ons beiden is het een verschillende belevenis. Ik
moet er al de snurkers bijnemen 's nachts, zij voelt een lege plaats. Ik tafel
samen met pelgrimsmenu, zij meestal alleen, 's morgens, 's middags en 's
avonds. En zo kunnen we doorgaan.
De koppeltjes, ze zijn er wel maar eerder uitzondering.
Gelukkig kunnen we samen uitkijken naar een hartelijk weerzien
met alles erop en eraan .
30-09-2011 om 00:00
geschreven door adrienopstap
Categorie:Reizen
|