Pepe Als laatsten vertrokken en eens vroeg ontbeten voor de verandering: toast met marmelade bij Pepe aan de kerk. Pelgrimeren is ook onthaasten, zoveel is zeker. Komen reeds rond de middag aan in Teo, onze geplande laatste rustplaats voor Santiago. We willen onze wasjes doen zodat we met een propere rugzak kunnen toekomen. 's Avonds 2 km verder tafelen we met 2 duitse dames. Het wordt een gezellig gesprek waar we alles te weten komen van elkaars kleinkinderen. Op de terugweg naar de albergue houden we weer halt aan een bar waar er nog enkele duitsers zitten en zowaar ziekenzorg ter sprake komt. Een 71 jarige duitser verteld hoe hij meewerkt aan een plaatselijk project van zelfstandig wonen "fur behinderten" en hij getuigt van "je krijgt er toch zoveel dankbaarheid voor terug". Er lopen veel duitsers op diverse camino's. Daar zal onze duitse paus niet vreemd aan zijn, vermoed ik.