Ik ga jullie vandaag eens wat vertellen over mijzelf,niet dat het zo'n belang heeft,maar toch. Tegenwoordig hoor je niets anders meer dan geklaag,iedereen heeft zijn eigen lijdensweg, de gebuur,nonkel Basil,tante Belizantia en niet in het minst je vrienden.Ik zwijg dan meestal want ik ben van allen den beste.Ik zit hele dagen in een rolstoel(90% gehandicapt)kan juist nog een beetje staan en verder ben ik afhankelijk van mijn vrouwtje.In 1978 werd ik zwaar ziek,een viriale infectie viel mij aan,wekenlang U.Z. Gent.Tergelijke een zware longontste- king,u weet wel''het randeken''Daarna nog 25% van mijn kunnen,tot heden.Jaarlijks vijf keer de kliniek in(darmverticulitis)Ik stop ermee,want mijn dagboek is vol.Beseffen dat ik de slechtste niet ben,neem ik vandaaag afscheid van mijn trouwe lezers en wens hen nog een prettige feestdag
Morgen schijnt de zon weer,daag Rudy(allinfo).
Reacties op bericht (1)
12-10-2008
Beetje zelfbeklag
Beste Rudy,
Ik bewonder je moed en optimisme, ondanks je handicap. Het is inderdaad zo, dat vele mensen steen en been klagen over allerhande kleinigheden, terwijl er enorm veel mensen zijn die nog veel miserie kennen en toch nog veel moed hebben, doe zo verder Rudy, en mocht je ooit een zwak moment hebben, dan blog je maar, ik ben er om je moed in te spreken.
Groetjes van Geert
