Steeds meer tref ik mama aan, een beetje in elkaar gezakt in haar zetel, zachtjes ingedommeld. Maar op wakkere momenten lijkt ze dan weer heel druk bezig. Dan zit ze eigenlijk geen minuut stil. Ze wriemelt in haar zetel en rekt zich uit om dingen te grijpen die ver van haar af staan en waar ze absoluut niet bij kan. Soms hangt ze met haar lichaam over het tafeltje dat deel uitmaakt van haar zetel en graait ze zelfs naar dingen die er niet zijn. Hoe zielig het ook is om te zien hoe mama veilig opgeborgen zit, het tafeltje belet haar in al haar drukdoenerij om uit de zetel te vallen.
Als ze in goeden doen is zoals vandaag, neemt ze zelfstandig haar drinkbeker die ik op haar tafeltje zet en drinkt rustig haar drankje op. Zonder slikproblemen. Als ik haar gezichtsuitdrukking gadesla, dan lijkt het alsof mama de ene emotie na de andere beleeft. Het ene moment is ze triest. Dan sluit ze plots haar ogen. Is ze moe? Denkt ze na over iets? Dat duurt slecht heel kort. Ze opent haar ogen en fronst alweer haar wenkbrauwen en kijkt doodernstig in het niets. Net als ik denk van Oei, nu gaat ze wenen, gaat mama gewoon gezellig zitten lachen.
Waar is ze toch de ganse tijd mee bezig, vraag ik me af. Ik haal het tafeltje weg van de zetel, en ga naast mama zitten. Ze neemt me vast, legt me van alles uit in haar Alzheimertaaltje, wrijft dan weer met ernstige blik over mijn rug, knijpt hard in mijn handen, knuffelt Mama blijft druk bezig.
Ze moet in haar eigen wereldje nog van alles beleven. Jammer dat we dit niet meer kunnen delen.
Vrijdagnamiddag ga ik mamas haar doen en de was ophalen. Ze zit er maar stilletjes bij vandaag. Ik merk dat mamas voeten gezwollen staan. Als ik klaar ben met mamas haar komen twee verzorgenden om haar van op de stoel terug in haar zetel te helpen. Ik laat hen mamas voeten zien. Ze verzekeren mij: "We houden het zeker in de gaten!"
Als mama rechtop staat om van de stoel naar haar zetel te gaan, kreunt ze: Ai mijnbenen Meteen vraagt de verzorgende bezorgd: Doen jouw benen pijn? Mama kijkt haar verbaasd aan. Ze begrijpt de vraag niet.
Gezwollen voeten? Voorlopig gewoon afwachten en als het straks niet beter wordt de huisdokter erbij halen?