Ik voel me rustig. Geen pijn, geen angst. Voor de eerste keer sinds ... ik weet niet hoeveel jaren. Vroeger was ik altijd angstig voor een aantal redens; de dood, de financiele situatie, voor mijn job, voor de gezondheid van Robert, voor mijn eigen gezondheid, voor de opinie van de anderen vooral die van mijn ouders enz. enz. Maar vandaag voel ik een soort vrede van de geest. Vraag me niet waarom of "hoe kan het". Het is zo en ik voel me heel goed.