Ik was Blossomridge Yankee of Cody. Dit laatste was mij roepnaam doch Ik had kanker aan de gal en daardoor ben ik dan ook op 05/05/2008 overleden aan deze kwaal. Ik was dan juistgeteld 9 jaar
Ik was mochtans de macho van de familie. Ik ben met mijn baasjes naar heel veel tentoonstellingen gegaan , zowel binnenlands of buitenland. Ik was een jaar en zes maand en ik was al luxemburgs jeugdkampioen, zes maand later was ik jeugdkampioen. Plus dat ik op vele tentoonstellingen de beste was van mijn ras. Wat waren mijn baasjes fier op mij en ik niet in het minst. Ook al was ik een hond ik heb veel kattekwaad uitgestoken, en veel fratsen uigehaald soms tot joleit van mijn baasjes en ook van de omstaanders, die gierden dan ook van het lachen als ze mij bezig zagen. Ik was dan ook een echte clown. Maar ja met spijt in het hart hebben we dan ook afscheid moeten nemen.
Sorry Cody maar het kon niet anders want ook al was jij maar een hondje wij konden u met die pijn niet verder laten leven. En vonden dit voor ons en zeker voor jou de beste oplossing.
Wanneer ik naar je kijk ben ik de koning te rijk met je lieve leuke snoet weet je hoe je mij verleiden moet.
Wanneer ik aan de tafel zit voel ik zijn lieve blik Hij vraagt dan met zijn lieve ogen zou ik ook een stukje mogen .
Wanneer ik naar buiten ga komt hij me steeds achterna hij wil en zal me beschermen overal dat doet hij het liefst van al.
hij is mijn trouwste vriend bij hem heb ik het naar mijn zin slapen , waken , wandelen en spelen nooit zal ik mij met hem vervelen .
Wij denken nog veel aan u Cody en nemen u als voorbeeld van een lieve en trouwe hond
Ik ben Bibi op het ogenblik het veteraantje van de familie. ik ben al 10 jaar oud maar nog in prima conditie. Ik ben heel fier op mijn baasjes wan die hebben al die tijd al heel goed voor mij gezorgd. Ik heb wel een ding ik ben sedert mijn geboorte een hart patientje maar daar heb ik geen last van. Als er naar zee gegaan word mag ik meestal altijd mee en dat vind ik reuze fijn eens op het strand gaan spelen en ravotten;
Hallo aan alle Amerikaanse Cockers fans, en Hallo aan allen die er nog zullen bijkomen.
Want éénmaal een "ami" altijd een "ami"
Even uitleggen hoe het allemaal begon.
Het begon met een poedel uit een assiel waar wij heel veel plezier aan beleefd hebben,tot op de dag wij van de dierenarts te horen kregen dat hij ongeneeslijk ziek was. Het was een ramp,dat kon toch niet? Wij wouden geen leegte in ons huis en besloten maar uit te kijken naar een puppy. Maar welk ras ?????? Dat was de vraag.Tot op een dag de woef verscheen.
Wat stond daar op de voorpagina ?
Ja ja je raad het, een "Amerikaanse Cocker". Wauw dat was het ! Op zoek naar boeken, tijdschriften, informatie, een goede fokker ....... Zo zijn wij beland bij Danny, die nog een reutje had.
Het was liefde op het eerste zicht,Yankee is zijn naam. Toen zijn wij samen met de fokker naar een tentoonstelling geweest en dachten wij :"OK, we proberen het ook maar eens". Het duurde niet lang en in Luxemburg werd hij al Jeugdkampioen.
Van toen af aan waren we niet meer te stoppen. Er kwam er nog eentje en nog eentje en wij waren vertrokken
Het zijn echte schatjes onze Amerikaanse cockers en, niet onbelangrijk, met kinderen zijn ze wolkjes.
