september , de geboortemaand van mijn moeder .... ze is van 1902 ---verloor haar moeder op haar veertiende , en moest gaan dienen , dit is een woord voor inwonend dienstmeisje , --ze was dus meid in een gezin met vijf kleine kinderen en de moeder was ziek , had tuberculose , als jong meisje had mijn moeder dus een heel zware taak --maar ze vertelde daar altijd met humor over -- ze zei dat ze het goed had gehad bij die mevrouw ! op haar negentiende trouwde ze met haar lief van eenentwintig , die seizoenarbeider was , haar mevrouw was gestorven en de kinderen aan de familie uitgedeeld , zo ging dat toen ! na twee jaar hard werken , namen ze een lening bij een boer en kochten een huisje , toen tweeduizend frank ! een fortuin voor arme mensen !! mama werd zwanger en haar man werkte dubbel --ze kregen een dochtertje en 't geluk kon niet op ---om bij te verdienen kantkloste moeder ---hier in de streek werd dit door de vrouwen heel veel gedaan ---ze werden weinig betaald , maar kregen garen van de opkopers , moesten dus niet investeren --- toen moeder zwanger was van haar tweede kind en haar man naar Frankrijk vertrok voor het bieten seizoen , zag alles er rooskleurig uit ---zo'n seizoenwerker ---fransman hier genaamd --- werkte heel hard en bracht alle verdiende centen thuis -had bij de boer ook de kost --- maar 't mocht niet zijn ! de vader stierf op het veld (vuur in de buik of nu : gesprongen appendix ) 1926 !! er waren geen dokters in de buurt en geen ziekenwagens !xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
er bestond geen kinderbijslag , geen weduwepensioen , geen toelage voor alleenstaanden , niets ... ze beviel van een zoon , zonder doktershulp , want dat kon ze niet betalen , wel met een vroedvrouw want het was een stuitligging .haar eerste kindje stierf hetzelfde jaar --stuipen--- ik heb me dikwijls afgevraagd waar ze de moed heeft gehaald om verder te gaan ....
mijn moeder ging na een paar maanden dienen in een pension in brugge , haar jongste zus trouwde en zorgde voor mijn broer in ruil voor gratis woonst . mama zag mijn broer één keer per week een paar uur . wat moet dat hard zijn geweest ...wanneer ik het haar vroeg , zei ze steeds : het kon niet anders !
toen mijn broer zes was , trouwde mama met mijn vader , ook een weduwnaar met een zoontje van negen . van toen af ging alles beter , een paar kinderen samen en toen kwam ik ! het jongste zusje van hen allemaal en de oogappel van papa !
we zijn steeds een hecht gezin geweest , waar je niet merkte dat er "soorten kinderen " waren ! alleen ik ben er nog , triest hé , allemaal zo vroeg heengegaan ....
maar als jonge vrouwen soms klagen , dan doe ik het verhaal van mijn moeder ....
|