|
|
|
|
|
|
|
herinneringen ,zoveel mooie dingen ! |
|
|
01-03-2009 |
oud liedje |
een oud liedje , gemaakt in 1927 , door een toenmalige onderwijzer : ik hoorde het vele maal zingen door oudere mensen en onze Rachel ( de kranige bejaarde )schreef het in haar boek op .één strofe en het refrein,zal antwoord geven op Femke's vraag !
al waar dat men ook gaat , ten tijde van vandage elkeen is vies en kwaad , 't is kriepen en 't is klagen 'is van den dieren tijd , van boter , meel of vet 't is veete en haat en nijd waar men ook zijn voeten zet .
refrein :
de wereld hangt in 't strop of staat op zijne kop: ten is maar ik, ten is maar ik die nooit van iets gebare , want 'k worde 'k ik , want 'k worde 'k ik daarvan nooit iets geware , want 'k benne 'k ik, want 'k benne 'k ik ,want ben van kokelare en daar en leeft men vrij en blij , van zorgen vrij , in elk getij we laten heel de boel maar gaan , en we trekken 't ons niet aan !
van 't brussels parlement en van het ministerie is elkeen miscontent , is mij dat een miserie 't is grève alhier en daar , 't is al slecht wat men hoort. en het atoom , gevaar staat ook al dreigend voor de poort .
er zijn vele strofen , maar 't refrein was zo'n mooie meezinger ! en als je 't leest , dan zie je dat de tijden niet zo veranderd zijn klagen en zagen over de dure tijd en de regering was in 1927 ook aan de orde !
|
|
|
|
Reacties op bericht (0)
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|