Het vogelschieten Een ander belangrijk verhaal is het volgende. Tijdens hun opleiding bleek elkeen uit te blinken in een of andere discpline. Bhima en Duryodhana waren beiden bedreven in het vechten met de knots. Asvathaman de zoon van Drona wist alles over wapenkunde. Nakula en Sahadeva waren meesters in het zwaardvechten. Yudhistira was een bekwaam wagenmenner maar Arjuna overtrof iedereen. Zowel in verstand, kracht, uithoudingsvermogen en behendigheid bleek hij een meester te zijn. Na dat de opleiding voorbij was wilde Drona nog een laatste test doen. Hij maakt een vogel na en zette die vast in de top van een boom. Tegen de leerlingen zei hij; “Jullie mogen een voor een pijl afschieten om de vogel te raken. “ Eerst kwam Yudhistira aan de beurt. De meester vroeg hem wat zie je? “De boom, mij, u broers of de vogel.” Yudhistira antwoorde “alles” De meester zei “stop maar. Je zal de vogel nooit raken. “Het zelfde vroeg hij aan alle deelnemers en kreeg steeds het zelfde antwoord. Ook zei mochten niet schieten. Tenslotte was het de beurt aan Arjuna. Hij stelde hem de zelfde vraag en Arjuna antwoordde “Ik zie alleen de vogel” Drona vroeg “Beschrijf hem aan mij”, Arjuna antwoordde “Dat kan ik niet, ik zie alleen zijn kop” waarop Drona “Riep schiet nu” en de pijl trof de vogel recht in het oog. We zijn hier getuige van de kracht van concentratie
Het verhaal over Ekalavya Een andere jongeman die naar de lessen van Drona kwam was Ekalavya een prins van lagere afkomst. Drona had schrik dat hij beter zou kunnen worden dan de hogere prinsen en weigerde hem als leerling. Teleurgesteld verliet Ekalavya de les en trok zich terug het woud in waar hij een getrouw beeld boetseerde van Drona en het beschouwde als zijn meester. Op een dag waren de prinsen op jacht in het woud toen een van hun honden iets verdachts rook en van de weg afdwaalde. Hij begon te blaffen maar werd onmiddellijk door zeven pijlen in de bek gedood. De schutter had niet eens de hond gezien maar enkel gericht daar waar het geblaf vandaan kwam. De prinsen zagen toen de schutter en stonden versteld van zijn kunde. Eenmaal thuis vertelden ze aan Drona wat hen was overkomen. Arjuna was er niet helemaal gerust in en Drona trok samen met hem het woud in opzoek naar de schutter. Toen Ekalavya , Drona zag, wierp hij zich aan diens voeten en vouwde eerbiedig zijn handen. “Als je werkelijk mijn leerling bent” sprak Drona “dan moet je mij betalen waar ik recht op heb.” Ekalyava sprak “U mag mij alles vragen wat u wil ik zal het u geven.” Hierop zei Drona geef mij uw rechter duim. Zonder aarzelen sneed Ekalavya zijn duim af en besefte toen dat hij voor altijd zijn behendigheid als schutter kwijt was. Arjuna was tevreden hij had geen concurrentie meer te vrezen.
De prinsen speelden met bal in de bossen en hij glipte onverwachts in een put. Wat ze ook deden het lukte hun niet hem er uit te krijgen. Er zat een brahmaan bij wie ze teneinde raad hulp vroegen. Glimlachend zei hij tegen hen: ‘Zijn jullie niet beschaamd? Jullie zijn prinsen uit het geslacht van Bharata en jullie kunnen niet eens die bal uit de put halen!”
Hij ging verder en sprak “Als jullie ervoor zorgen dat Ik vandaag een goede maaltijd krijg, zal ik jullie bal eruit halen. En let op, ik zal ook deze ring in de put laten vallen en de ring en de bal er met geen ander hulpmiddel uithalen dan wat gras.” Yudhisthira sprak “Als je dat kan zullen we U voor de rest van uw leven rijk maken.”
De man pakte een grasspriet en gooide het in de put en doorboorde de bal. Hij nam een volgende grasspriet en gooide deze midden in het hart van de vorige. Een derde grasspriet doorboorde de tweede en zo ging het verder tot hij zondermoeite de bal naar boven kon halen.Toen nam hij een pijl en boog en schoot de pijl in de put. Onmiddellijk verscheen de ring terug aan zijn vinger.
Toen sprak hij tot de prinsen: ”Ga naar Bhisma en vertel hem hoe ik er uit zie en wat ik heb gedaan.”
Thuis gekomen vertelden de prinsen het hele verhaal aan hun oom en deze begreep direct wie de brahmaan was. Het was Drona.en aangezien Bhisma net opzoek was naar een leraar voor de prinsen werd Drona onmiddellijk aangenomen.
Hij kende de meester van vroeger en wist dat hij een zoon had Asvathaman genaamd die hij niet kom geven wat hij hem wou geven. De koning Drupada die een oude vriend van Drona was weigerde hem alle hulp omdat hij hem zag als een bedelaar en onmogelijk vriend kon zijn met een bedelaar.. Drona was dus blij met de job.
Hij riep de prinsen bij hem en vroeg hem in ruil voor hun opleiding hem te willen helpen bij een plan dat hij zou moeten uitvoeren. Het was alleen Arjuna die hem plechtig beloofde dit te zullen volbrengen.
Ook prinsen uit andere koninkrijken kwamen naar de lessen van Drona. Een van hen was Karna de pleegzoon van een wagenmenner en hij was vreselijk jaloers op Arjuna.. Hij had het meer voor Duryodhana en de Kaurva’s en liet de Pandava’s links liggen.
Arjuna bleek een voorbeeldige leerling die op den duur zelfs in het donker zuiver met de boog kon schieten. Drona beloofde hem dat hij van hem de beste boogschutter zou maken.
Op een dag besloten Krishna en Balarama naar de stad waar Kamsa regeerde. Ze zouden er door Kamsa worden ontvangen maar hij had helemaal andere plannen met de broers. Hij maneuvreerde zo erg dat hij hen naar een arena leidde. Ze werden er op gewacht door een wilde olifant waarvan werd verwacht dat hij Krishna zou verpletteren maar in plaatst daarvan bedaarde Krishna het dier dat uiteindelijk naar hem salueerde met zijn slurf. Een tweede val was deze met een aantal verschrikkelijke worstelaar die het duo attaqueerde . Uiteindelijk werden ze allemaal door de broers verslagen. Omdat er niets wou lukken trok Kamsa zijn zwaard en wilde Krishna vermoorden. Wat hij ook probeerde Krishna was hem te vlug af. Tenslotte greep Krishna hem bij zijn nekvel en vermoorde hem zoals was voorspeld.
Toen alles terug rustig was geworden plaatste hij Ugrasena, terug op de troon als de koning van de Yadavas en werd een toonaangevende prins aan het Hof. Tijdens deze periode werd hij een vriend van Arjuna en de andere Pandava prinsen van het Koninkrijk van de Kuru, die zijn neven waren.
Krishna is getrouwd Rukmini, de Vidarbha prinses, door ontvoeren haar, op haar verzoek, van haar voorgenomen huwelijk met Shishupala. Hij trouwde met acht konigingen — gezamenlijk aangeduid als de Ashtabharya — waaronder Rukmini, Satyabhama, Jambavati, Kalindi, Mitravinda, Nagnajiti, Bhadra en Lakshmana. Krishna trouwde vervolgens met 16.000 of 16.100 maagden die gevangen werden gehouden door de demon Narakasura, Krishna doodde het demon
Er zijn honderden verhalen over de jeugd van Krishna.
§ Toen Yasoda met haar baby op de schoot zat werd hij plots zeer zwaar ze kon hem niet meer houden en zette hem op de grond. Opdat ogenblik verscheen Tvravarta een van Kamsa’s demonen in de vorm van een windhoos. Hij greep het kind en gooide het over de schouders . Omdat hij heel de streek in een dichte zandstorm had gehuld kon niemand hem zien. Hij verhief zich van de grond maat Krishna maakt zich zwaar en zwaarder waardoor het demon maar beneden kwam. Krishna greep hem bij de nek en gooide hem op de grond te pletter.
§ Een ander verhaal ging over een dag dat hij klei aan het eten was zijn moeder was boos maar hij ontkende. Hij zie dat ze gelogen hadden en als ze hem niet geloofd maar in zijn mond moest kijken. Hij deed zijn mond open en zij moeder zag daar in het hele uitgestrekte heelal en de drie werelden en alle levende wezens.
Iemand die in de materiele wereld begunstigd wordt door stoffelijke weelde en rijkdom raakt meestal vroeg of laat verslaafd aan drie zaken / drank, seks en spel. Men vergeet de wetten van de natuur en ontwikkeld een overdreven liefde voor het lichaam, een lichaam dat uiteindelijk zal vergaan.
§ De vervloeking en bevrijding van Nalakuvara en Manigriva. Deze twwe halfgoden hadden van Shiva grote rijkdom gekregen waardoor ze bevangen werden door gentzucht, drank en vrouwen. De wijze Narada die zag hoe ze zichzelf te gronde richten vervloekte hen voor hun hebzucht.
Hij zei dat de neiging tot stoffelijk genot te wijten is aan een- toename van de geaardheid hartstocht. Wanneer iemand in de materiële wereld begunstigd wordt door de stoffelijke weelde der rijkdom, raakt hij meestal verslaafd aan drie zaken - drank, seks en spel. Personen wie het materieel meezit, opgeblazen als ze zijn door hun rijkdom, worden tegelijk zo genadeloos. Dit soort dwazen, ontwikkelt een soort dolle liefde voor het lichaam. Ze verliezen uit het oog dat het stoffelijk lichaam, ook al is het op de weg der beschaving nóg zo hoog ontwikkeld, uiteindelijk tot as zal worden verbrand. Hoe het lichaam er uiterlijk ook voor mag staan terwijl men erin leeft, inwendig bestaat het louter uit drek, urine en allerlei wormen. Voordat men allerlei zonden begaat om het lichaam in stand te houden, dient men te beseffen van wie het lichaam is. De uiteindelijke slotsom is dat het lichaam een voortbrengsel van de stoffelijke natuur is en daarin tenslotte weer zal opgaan; op grond hiervan dienen we te concluderen dat het lichaam de stoffelijke natuur toebehoort. Wie de scherpte van een speldenprik kent, wil niet dat anderen door spelden worden geprikt. Valse trots ten gevolge van materiële voorspoed is een ernstige belemmering bij het vooruitgaan op de geestelijke weg.
Hij vervloekte hen om gedurende honderd jaar een boomgestalte aan te nemen. Hoewel Krishna was vast gebonden aan een houten stamp blok slaagde hij er in om tussen de twee bomen hoe smal de opening ook was, door te kruipen. Hij bleef echter vast hangen door het blok Hij trok met forse kracht aan het touw en de twee bomen kwamen krakend naar beneden en uit hen verschenen de twee gelouterde halfgoden.
§ Toen Krisna en Balarama wat ouder waren, werd de zorg over de kalveren aan hen toevertrouwd. Op een keer waren ze aan de over de Yamunä aan het spelen waren en nam een demoon genaamd Yatsäsura de gedaante van een kalf aan en verscheen ten tonele om de broers te doden. In de gedaante van een kalf kon de demoon zich onder de andere kalveren begeven. Dit ontging Krisha echter niet en Hij lichtte terstond Balaräma in over de komst van de demoon. De beide broers gingen hem achterna, slopen op hem toe. Krishna greep het demonen-kalf tegelijk bij achterpoten en staart, slingerde het met danig geweld in het rond en mikte het in een boom. De demoon verloor het leven en viel uit de boomkruin neer op de grond. Alle koeherdersjongens gingen elke dag naar de oever van de Yamunä om hun kalveren te drenken. Op een dag, nadat ze hun dorst hadden gelest, zagen ze een reusachtig beest, dat veel van een reiger weghad en zo groot was als een heuvel. Het was zo sterk als een bliksemschicht. De naam van het beest was Bakäsura en het was een van de vrienden van Karnsa. Het viel onverwachts met zijn spitse, scherpe snavel Krishna aan en slokte Hem op. Maar toen de dernoon Bakäsura Krishna doorslikte, kreeg hij een brandend gevoel in zijn strot en braakte Krishna uit en probeerde Hem nu met zijn snavel dood te prikken Krishna greep met iedere hand een snavelpunt van de reuze-reiger en reet voor de ogen van Zijn vrienden in tweeën, zoals een kind een grasspriet overlangs in tweeën splijten kan..
§ Weer een ander verhaal gaat over de dood van het demoon Aghasura. Krishna speelde vol vreugde met zijn vrienden en het demoon Aghäsura werd daar zeer ongedurig van. Deze Aghäsura was zo gevaarlijk, dat zelfs de hemelbewoners bang voor hem waren. De koeherdersjongens daarentegen, waren niet in het minst bang voor de demonen. De demoon Aghäsura verscheen voor Krishna en zijn vrienden. Het lot wilde dat Aghäsura de jongere broer van Pütanä en Bakäsura was, en hij zinde op wraak om Krishna te doden. Aghäsura was hiertoe: trouwens ook aangezet door Karnsa. De demonen zijn over het algemeen bedreven In het verwerven van vrijwel alle soorten mystieke vermogens. De demoon Aghäsura zette zijn lichaam uit tot een lengte van dertien kilometer en nam de gedaante aan van een zeer dikke slang; Zijn muil had alles weg van een enorme berggrot die geen grenzen kende, en zijn tanden leken op bergpieken. Krishna en zijn vrienden overlegden met elkaar: "Als we met ons allen tegelijk in de muil van deze grote slang stappen, kan hij ons toch onmogelijk allemaal verzwelgen. Krishna had begrepen dat, had intussen begrepen dat de grote, beeld-achtige gedaante een demoon was en dacht er overna hoe hij de vernietiging van zijn vrienden kon verijdelen. Na enig nadenken ging Hij tenslotte ook Zelf de muil van de demoon binnen. Terwijl de demoon Krishna en zijn metgezellen trachtte te verbrijzelen, liet Hij Zich opzwellen in de strot van de demoon. In weerwil van zijn reuze- lichaam, snakte de demoon door het opzwellen van naar adem. Zijn grote ogen rolden wild in hun kassen en in enkele ogenblikken was hij gestikt. Zijn levensadem kon nergens naar buiten en barstte tenslotte weg door een gat in zijn schedeldak. Krishna was toen pas vijf jaar oud.
§ Een ander verhaal gaat over het feit dat Krishna zijn had om met de gopi’s te spelen. Hij nam de gedaante aan van een knappe jongeman en wandelde door het dorp, terwijl hij op een fluit speelde. Zijn muziek trok, diegenen aan die ‘oren hadden om te horen’. De gopi’s lieten hun bezigheden in de steek en volgden de klanken van de muziek. Ze vonden Krishna, schoner dan ooit, in een dal in het bos, maar in plaats van hen te verwelkomen berispte hij hen omdat ze hun huis, echtgenoot en kinderen hadden verlaten die, zo hield hij hen voor, hun hoogste plicht vormden en hij zei hen terug te keren naar hun gezin. De jonge vrouwen protesteerden ‘O Krishna, u hebt ons meegelokt met uw muziek en ons hart gestolen maar Krishna verdween. Geschokt zochten de jonge vrouwen urenlang naar hem. Toen hij hun eerlijke toewijding zag, verscheen Krishna weer en terwijl de gopi’s aandachtig luisterden vertelde hij hen waarheden over het leven en het bestaan.
§ . In de rivier de Yamunä was een groot meer en in dat meer placht de zwarte slang Käliya zich op te houden. Vanwege zijn gif was de hele omgeving zo besmet, dat er vierentwintig uur per etmaal een giftige damp uit opsteeg. Als een vogel alleen maar overvloog, plonste hij dood in het water neer. Door de giftige dampen die uit de Yamunä opstegen waren de bomen en het gras aan de oever van de Yamunä geheel verdroogd. Krsna die uitsluitend op de wereld was neergedaald om alle ongewenste elementen in de wereld uit de weg te ruimen klom in een boom en met zijn armen zwaaiend sprong hij midden in het vergiftigde meer. Toen hij in het water sprong trad de rivier buiten haar oevers alsof er iets reusachtig was in gevallen. Hij maakte kabaal van jewelste, en de grote zwarte slang, kon het tumult niet.verdragen, en hij begreep dat eijn domein werd aangevallen.. Daarom dook hij meteen op voor Krishna. Die met veel geweld het water van de Yamunä beroerde. Käliya slingerde zijn vervaarlijke kronkels om Krishna heen. Twee uur lang bleef Krsna, alsof Hij machteloos was~. als gevangen in de kronkels van Käliya:. maar toen hij zag dat alle inwoners met inbegrip van ouders, dreigden te sterven maakte hij zich dadelijk los. Hij liet zijn lichaam uitzetten, en de .slang, moest Krishna van wege de spanningen los laten. Käliya werd nu vreselijk .. kwaad en liet ·al zijn grote kammen zwellen. Hij stiet giftige dampen Uit zijn neusgaten uit zijn monden kwamen vlammen. terwijl hi] met zijn gevorkte tongen zijn lippen likte. Onmiddellijk wierp Krishna zich op hem. Hij danste op de kammen trachtte Käliya Hem met een paar andere kammen omlaag te werken. Käliya bezat ongeveer honderd kamen, maar Krishna hield ze allemaal in zijn macht. Langzaam aan bleef er voor Käliya niets over dan voor zijn leven vechten. Hij kotste allerhande rommel uit en braakte vuur. Toen begon Käliya, in pIaats van vergift, bloed te spuwen; hij was volkomen uitgeput. Zijn hele lichaam scheen gebroken door de trappen van Krishna en hij begon voor Hem te zwichten. De vrouwen van de slang, zagen dat hun echtgenoot verslagen werd door de trappende voeten van de Heer in wiens. binnenste het ganse universum rust. De vrouwen van Käliya maakten zich gereed de Heer te aanbidden. Nadat de vrouwen gebeden hadden ontsloeg Heer Krsna de slang van verdere straf. Käliya was reeds bewusteloos als gevolg van de trappen die de Heer hem had toegediend. Toen Käliya bij bewustzijn kwam en niet verder meer gestraft werd, keerden zijn krachten en de werking van zijn zinnen terug. Hierop beval de Allerhoogste Persoonlijkheid Gods, "Je moet terstond van hier weggaan en naar de oceaan zwemmen. Vertrek dadelijk. Je kunt al je kinderen en vrouwen en je hele hebben en houden meenemen. Verontreinig het water van de Yamunä niet meer. Laat Mijn koeien en koeherdersjongens er ongehinderd van kunnen drinken." Indra was woedend en strafte de mensen door het verzenden van een grote storm. Krishna hief vervolgens de heuvel Govardhan op en hield het over het volk als een paraplu en voorkwam dat de weide grond van Govardhan werd verwoest. Dan onderrichte hij Indra, de koning van de devas.
Kamsa wilde onmiddellijk in actie en beval zijn leger om alle kinderen die die dag geboren waren te vermoorden. Toen kwam een raadgever echter met een ander voorstel. Om oorlog te vermiden stelde hij voor om het demon Putana het werk te laten op knappen. Kamsa had immers bondgenootschap met verschillende demonen : Pralamba, Baka, Canura, Troyavarta, Ashasura en nog vele anderen. Het demon Putana had een methode om kleine kinderen te doden. Zij smeerde haar tepels in met vergif en liet hen daar aan drinken. Het demon werd naar Goluka gestuurd om Krishna te vermoorden. Ze was vermond als een mooie vrouw waardoor de argeloze bewoners van het dorp werden misleid. Ze dachten dat ze een geluksgodin was. Er maakte dan ook niemand bezwaar toen ze baby Krishna in haar armen nam en aan haar borsten drukte.
Ze stak een tepel in zijn mond en liet hem zuigen met Krishna zoog met zovel kracht dat hij niet alleen haar melk maar heel haar leven uit haar zoog Krishna verloste haar uit haar stoffelijk lijden omdat hij har ervoor als zijn moeder.
Je moet weten dat de in de Veda’s er zeven verschillende moeders worden genoemd.
1. De echte moeder
2. De vrouw van een geestelijke leider
3. De vrouw van een vorst
4. De vrouw van een brahmaan
5. De koe
6. De min
7. Moeder aarde Hoewel Putana een boze geest was werd ze desondanks verheven alsof ze moeder was geweest van de Allerhoogste Persoonlijkheid Gods.
Toen men haar lichaam wegbracht voor verbranding zagen ze aan de rook en de geur dat het kind haar door zijn aanraking had gezegend.
Toen Devaki haar broer zag aankomen vroeg ze hem nederig “dood dit kind niet, want het is van het vrouwelijke geslacht, ik beloof je dat ze de echtgenote van je zoon zal worden, laat haar leven”
Kamsa was zo wreed dat hij geen aandacht schonk aan haar smeekbede. Hij greep het kind met gewled vast en wilde het genadeloos tegen de stenen smijten maar onmiddellijk glipte het uit zijn handen en steeg op in de lucht en verscheen akls Durga de jonger zuter van Vishnu. Ze sprak “ schurk die je bent, denk je werkelijk dat je mij kan doden? Het kind at jou zal doden is reeds voor mij geboren ergens op deze wereld. Wees niet zo wreed tegenover je zuster.” Toen hij deze woorden hoorde werd hij door angst bevangen.
Je hoeft geen verdriet te hebben om de dood want we worden allemaal bestuurd door een hogere macht en die staat ons niet toe bij elkaar te blijven. Het lot wil dat we in de loop van de tijd van vrienden en verwanten, gescheiden worden.
De volgend dag riep Kamsa zijn adviseurs samen en vertelde wat er gebeurd was. Hem werd geadiviseerd om alle kinderen te doden die de afgelopen tien dagen waren geboren in het hele land. Hij hoefde geen schrik te hebben dat de halfgoden zouden ingrijpen want die waren bang van hem en van zijn boog. In eerste instantie besloten ze alle brahmanen te vermoorden omdat die te gevaarlijk waren.
Nanda had besloten om naar Mathura te gaan om zijn belastingen aan Kamsa te betalen. Hij ontmoette er ook Vasudeva die zijn zorgen uitte over zijn twee zoons hoewel Nanda enkel weet had dat Balarama een zoon was van Vasudeva en diens vrouw Rohini. Van het verwisselen van de babies was hij helemaal niet op de hoogte. Nanda antwoorde hem dat het niet was omdat zijn eerste zeven zonen waren gedood door Kamsa dat dat ook met de andere jongen zou gebeuren en dat het met zijn dochter ook niet was gebeurt.
We zijn allemaal onderworpen aan de gevolgen van onze vroegere activiteiten en iemand ie bekend is met de leer van Karma verkeert in een staat van wijsheid..
Toch onder de indruk van Vasudeva’s woorden dacht hij op de terugweg naar huis er over na..
Telkens wanneer er een zoon werd geboren kwam Kamsa die op eisen en gooide het kind te pletter tegen de muur. Zeven zonen na elkaar gebeurde dit en hoe erg de ouders ook smeekten ze moesten op geen genade rekenen. Er kwamen veel vrienden en familieleden die verzochten om de wreedheden zou staken maar uiteindelijk draait het allemaal anders uit. In Vindävana hield Rohini, een van de vrouwen van Vasudeva, zich op in het huis van Koning Nanda en Koningin Yasodä.
Materialisten aanbidden de macht, maar transcendalisten aanbidden de Machthebber. Degene die de macht aanbidt, Durgä, of KmIa's uitwendige energie, kan uiterst gemakkelijk allerlei materieel succes behalen, maar wie verheven wil worden naar het transcendentale of bovenzinnelijke vlak, dient in Knishna-bewustzijn over te gaan tot aanbidding van de Machthebber.
Dus hoewel Balaräma verschenen was als zoon van Devakï, werd Hij overgebracht naar de buik van Rohinl om als haar zoon te verschijnen. Kamsa echter zag zijn zusters transcendentale schoonheid wél, en kwam onmiddellijk tot de slotsom dat de Allerhoogste Persoonlijkhèid Gods Zijn toevlucht in haar buik had gezocht. Hierdoor raakte Kamsa van streek. en wist zeer goed dat men de plannen van Vishnu nimmer kan verijdelen. Kamsa besloot tenslotte Devaki niet meteen te doden, maar de onvermijdelijke toekomst af te wachten.
Deze stoffelijke wereld is samengesteld uit vijf hoofdbestanddelen: aarde, water, vuur, lucht en ether, en al deze elementen komen voort uit Krishna. De materiële geleerden aanvaarden deze vijf basiselementen als de oorzaak van de stoffelijke openbaring, maar zowel in hun grof- als in hun fijnstoffelijke staat worden deze elementen door Krishna voortgebracht. Het levend wezen verorbert de vruchten van deze stoffelijke openbaring. Nu eens eet het de vruchten van het geluk, dan weer de vruchten van het verdriet. De vruchten van de boom hebben vier smaken: godsdienst, economisch streven, zinsbevrediging en tenslotte verlossing. Bijna alle materiële arbeid wordt verricht in onwetendheid;' maar aangezien er drie geaardheden bestaan, kan de geaardheid onwetendheid soms overtogen raken door goedheid of hartstocht. De smaak van deze materiële vruchten proeft men met behulp van vijf zinnen. De vijf zintuigen waarmee men kennis verkrijgt zijn onderworpen aan zes verschillende gesels; weeklagen, begoocheling, ziekte, dood, honger en dorst.
Toen tenslotte de tijd naderde dat het achtste kind geboren zou worden, beval Kamsa dat de wachters verdriedubbeld zouden worden. Daar zij nu hulp noch vrienden hadden, waren zij zeer bedroefd in hun hart. Hun enige troost was om te bidden tot de almachtige, alles liefhebbende God. Terwijl zij zo vurig baden, verloren zij het bewustzijn. In het halfduister van de kerker zagen zij plotseling een lichtstraal en alle leed van de voorbije jaren verdween.
Als de zon van blijdschap en vrede verscheen de Heer van Liefde Hij sprak hen toe: ‘Vader en moeder, droog uw tranen. Ik ben eindelijk gekomen om u te redden en alle goede mensen te verlossen. De aarde zal zich niet langer beklagen. De dagen van de slechten onder de mensen zijn geteld. De ellendige Kamsa zal sterven. Dan zal er weer vrede en goedheid op aarde zijn. Open uw ogen en zie hoe Ik als uw kind geboren wordt. Vader, breng Mij naar het huis van uw goede vriend koning Nanda in Gokula (een stad aan de voet van de berg Meru). Zijn vrouw, koningin Yasoda, heeft zojuist het leven geschonken aan een dochter. Ruil Mij in voor die dochter. Breng haar hier in deze gevangenis en laat Mij achter in de schoot van Yasoda, die dan zal slapen.
Zo gebeurde het en het kind werd in een gevangeniscel van koning Kamsa geboren. Devaki kuste het lieve gezichtje van haar kind en vergat alle gevaar, doch Vasudeva herinnerde zich de opdracht die hij in het visioen had ontvangen. Hij drukte het kind tegen zich aan en op hetzelfde moment dat hij gereed was om de gevangenis te verlaten, werden zijn ketenen verbroken en openden de gevangenisdeuren zich. Alle wachters waren in een diepe slaap geraakt. Hij stak de rivier Yamuna over, en zonder enige tegenstand op zijn weg te ontmoeten, verwisselde hij zijn zoon voor het kleine dochtertje van Yasoda. Yasoda wist wel dat ze bevallen was maar doodop wist ze niet of het een jongen of een meisje was.
Terugkerend met het kleine meisje, legde hij haar in de schoot van Devaki. Toen sloten zich de deuren van de gevangenis weer en bevond hij zich weer in ketenen geboeid en alle wachters ontwaakten uit hun diepe slaap. Vroeg in de morgen hoorde Kamsa van de geboorte van een dochter voor Devaki en Vasudeva en hij haastte zich naar de gevangenis om het kind te zien. Vasudeva smeekte hem het leven van het kind te sparen omdat er toch geen gevaar kon schuilen in een meisje. Doch Kamsa luisterde niet naar zijn smeekbede. Hij greep het kind stevig bij de voetjes vast, hief het hoog in de lucht om het tegen een steen te pletter te slaan, maar het kind glipte uit zijn demonische greep en nam ver boven hem de vorm aan van de goddelijke Moeder, die op hem neerkeek zeggende: ‘Ellendeling, denkt gij de wil van de Almachtige te kunnen ontgaan? Zie, uw vernietiger bevindt zich in goede gezondheid in Gokula.’ Na deze woorden gesproken te hebben, verdween zij en koning Kamsa beefde.
De dezelfde morgen werden alle inwoners van Gokula van vreugde vervuld toen zij hoorden dat een zoon was geboren in het huis van hun geliefde koning Nanda. En Yasoda, de koninklijke moeder, niet wetend dat de kinderen verwisseld waren, keek vol vreugde neer op het lieve gezichtje van haar zoon.
Er werd beslist om de zondige activiteiten welke zich op deze planeet of in het universum verzameld had, te verkleinen. Men stuurde een incarnatie van Vishnu onder de vorm van Krishna die belast werd met de zorg voor de stoffelijke schepping. In de Bhagavad-gïta wordt verklaard dat er een andere, eeuwige natuur is, de geestelijke hemel, die ontstegen is aan deze nu eens wel, dan weer niet geopenbaarde stof. Men kan de geopenbaarde wereld zien in de vorm van vele sterren en planetenstelsels, zoals zon, maan enz., maar. daar boven bevindt zich een niet geopenbaarde wereld, waarin niemand die zich in een stoffelijk lichaam bevindt kan binnengaan. En boven die niet-geopenbaarde materie is het geestelijk koninkrijk. Dat koninkrijk wordt in de Bhagavad-gïta beschreven als allerhoogst en eeuwig die nimmer wordt vernietigd.
De gebonden zielen echter lezen liever gewone verhalen. Ze zijn niet geïnteresseerd in het bestuderen van verhalen die over Krishna ze wuiven ze weg als praatjes. Er zijn drie soorten mensen in deze wereld. De ene bestaat uit bevrijde zielen, de andere uit degenen die naar bevrijding streven, en de derde uit materialisten. Bevrijde zielen zijn niet geïnteresseerd in stoffelijke aktiviteiten. Seksuele beleving die men in de menselijke samenleving aantreft is niet onnatuurlijk, omdat de oorspronkelijke Përsoonlijkheid Gods het zelfde gevoel kent. Waar men wel voor waarschuwt is het zich domweg bezig houden met het doden van dieren en mensen en zichzelf. De menselijke levensvorm is speciaal bedoeld voor zelfverwerkelijking. Men verdoet zijn tijd niet aan onbenulligheden. We dienen er ons steeds bewust van te zijn dat we ieder ogenblik kunnen sterven. Dit leven is geen blijvende zaak, het kan elk ogenblik afgelopen zijn of men jong of oud is.
Krishna betekend letterlijk "zwart, donker, donkerblauw"; Sanskriet voor 'al-aantrekkelijke') is een van de meest aanbeden goden in het hindoeïsme. Als zodanig is Krishna onder meer de hoofdpersoon in de Mahabharata , Srimad Bhagavatam en de Bhagavad Gita. In veel hindoeïstische stromingen wordt Krishna beschouwd als een incarnatie van Vishnoe, in andere als de Allerhoogste Persoonlijkheid of hoogste manifestatie van God-energieën, God zelf.
Volgens de Vedische traditie is Krishna 5000 jaar geleden geboren in Mathura, de toenmalige hoofdstad van het koninkrijk Shurasena in het land Bharat-Varsa (het tegenwoordige India). Hij was het achtste kind van prinses Devaki en haar man Vasudeva.
Koning Kamsa was de zoon van Ugrasena, en de machtigste en meest tirannieke vorst van zijn tijd en een van de grootste demonen uit zijn tijd., had een zuster die hij teder beminde. Deze geliefde zuster Devaki, stond op het punt om te trouwen met Vasudeva. Als teken van zijn broederlijke liefde schonk de koning het bruidspaar vele kostbare geschenken en hij verklaarde dat hij zelf hun rijtuig zou besturen. Toen de tijd was aangebroken vervulde hij zijn belofte, en Devaki en Vasudeva voelden zich zeer gelukkig bij de gedachte dat de alom gevreesde vorst hun voertuig zou besturen. Overal langs de weg werden zij toegejuicht en alle mensen waren vervuld van vreugde en geluk. Alles verliep goed totdat koning Kamsa plotseling een stem uit de menigte hoorde zeggen: ‘O gij dwaas, wie rijdt daar zo vrolijk rond? Weet gij niet dat de achtste vrucht van haar schoot de oorzaak zal zijn van uw dood?’ Hierop sprong de gevreesde Kamsa op van zijn plaats, trok zijn zwaard en zou zijn zuster ter plaatse hebben gedood als Vasudeva niet tussenbeide was gekomen en de koning gesmeekt had om zijn pasgetrouwde vrouw te sparen, waarbij hij hem eraan herinnerde dat niet Devaki zelf, doch haar achtste kind de oorzaak van zijn dood zou zijn.
Waarom zijn we eigenlijk zo bang zijn voor de dood? Je dood wordt tegelijk met jou geboren. Vanaf de dag van je geboorte begin je al te sterven. Stel, je bent vijfentwintig jaar oud: dat betekent dan dat je al vijfentwintig jaar gestorven bent. Ieder ogenblik, iedere seconde ga je dood. Waarom zou je dan zo bang moeten zijn voor de dood? De uiteindelijke dood isonvermijdelijk. Of je nu vandaag sterft of over honderd jaar, je kan de dood niet uit de weg gaan. W aarom zou je je dan benauwd maken? De dood betekent in feite dat je je huidige lichaam verliest. Zodra het lichaam zijn dienst opzegt en opgaat in de vijf elementen der stoffelijke natuur, gaat het levend wezen eruit weg naar een ander lichaam, afhankelijk van zijn huidig doen en laten. De geest is van zichzelf wispelturig. Het ene ogenblik aanvaardt hij iets wat hij het volgende ogenblik verwerpt. Aannemen en afwijzen is het werk van de geest, in contact met de vijf zins-objecten: vorm, smaak, geur, klank en gevoel. Al reflecterend komt de geest in aanraking met de zins-objecten, en wanneer het levend wezen een bepaald lichaam hebben wil, krijgt het dat. Daarom wordt het lichaam gegeven door de wetten der stoffelijke natuur. Het levend wezen neemt een lichaam aan en verschijnt weer in de stoffelijke wereld om er, naar gelang de makelij van het lichaam, te genieten of te lijden. Maar als gevolg van begoocheling, betoverd als het is door de Invloed van mäyä, denkt het levend wezen dat het bij een bepaald soort lichaam behoort. Zo is de aard van het geconditioneerde leven. Stel dat een levend wezen zich thans in een menselijke levensvorm bevindt. Dan denkt het dat het tot de menselijke samenleving of tot een bepaald land of een bepaalde plaats behoort. Op die manier vereenzelvigt het zich, en daardoor bereidt het zich nodeloos voor op een volgend lichaam waar het geen belang bij heeft. Het is dit soort ideeën en fantasieën dat ten grondslag ligt aan de verschillende lichamen die men krijgt. De verhullende invloed van de stoffelijke natuur is zo sterk, dat het levend wezen tevreden is met elk lichaam dat het krijgt en zich met groot genoegen met dat lichaam vereenzelvigt. Daarom verzoek ik je niet te zwichten voor de dwingelandij van je lichaam en geest.
Wat Vasudeva ook probeert hij kan Kamsa niet overhalen omdat hij zich met demonen omringde. Wie zich met demonen omringd kan nauwelijks enige vorm van goed onderricht aanvaarden.
En om de vrees van de koning weg te nemen, beloofde hij hem dat elk van zijn kinderen aan hem, Kamsa, zou worden overgeleverd opdat hij ermee kon doen wat hij wilde. Op deze wijze bracht hij koning Kamsa tot kalmte.
De valse Kamsa liet zijn zuster en haar man en zijn eigen vader opsluiten in de kerkers van zijn paleis aan ketenen gebonden. Deze handelwijze van Kamsa valt niet moeilijk te begrijpen.
Er bestaan in de wereldgeschiedenis tal van voorbeelden van personen van koninklijken bloede die hun eigen vader, broer of hele familie en vrienden hebben vermoord om hun eerzuchtige plannen te kunnen verwezenlijken. Hierin schuilt niets vreemds, want demonische lieden kunnen ieder van kant maken die hun heilloos streven in de weg staat.
Wanneer Krishna verschijnt bestond de noodzaak omdat de last van de zondige activiteiten op de aarde en in het universum zeer groot was. De incarnatie komt voort uit Vishnu de oorspronkelijk oorzaak van de stoffelijke schepping. Wanner Krishna verschijnt komen alle aspecten van Vishnu met hem mee. In hoofdstuk acht van de Bhagavad Gita wordt verklaard dat er een andere eeuwige natuur is, de geestelijke hemel die ontstegen is aan deze nu eens wel dan weer niet geopenbaarde stof. De geopenbaarde wereld kan men zien in de vorm van sterren en planeetstelsels maar daarboven bevindt zich een geopenbaarde wereld waarin niemand die zich in een stoffelijk lichaam bevindt kan binnen gaan. Dat koninkrijk wordt in de Bhagavad-Gïta beschreven als allerhoogst en eeuwig die nimmer wordt vernietigd
Dezelfde verwijzingen vinden we terug in de Joodse Kabalah daar spreekt men van de Goddelijke wereld.
Een andere naam voor Krishna is Govinda de oorspronkelijke Heer, de oorzaak van alle oorzaken. De familie waarin Krishna verscheen wordt de Yadu dynasty genoemd die afstamt van Soma, de god van de maanplaneet. Hij verschijnt meestal als lid van een Ksatria familie omdat hij de beginselen van religie en rechtvaardigheid moet herstellen.
Net zoals de esotherische leer verwijst naar de voorouders van de mensheid in de richting van de maan pitri’s.
Bij zijn verschijning, komen alle volkomen expansie met hem mee. Hij verscheen samen met zijn oudere broer Balarama.
Net als elke Godsvonk is hier ook een splitsing in twee. Zielen die zich in geconditioneerde toestand bevinden stellen meer belang in het lezen van de fantasie verhalen over de materiele activiteiten van gewone mensen. (het Thuis en Familie publiek)
Er zijn drie soorten mensen. De ene bestaat uit bevrijde zielen, de andere uit degenen die naar bevrijding streven en een derde uit de materialisten. Bevrijde zielen zijn niet geïnteresseerd in stoffelijke activiteiten. Seksuele beleving die men in de menselijke samenleving aantreft is niet onnatuurlijk, omdat de oorspronkelijke Përsoonlijkheid Gods het zelfde gevoel kent. Het ontvouwen van een liefdesspel op basis van seksueel gevoel is het oorspronkelijke aspect van de Allerhoogste Persoonlijkheid Gods, en wij geconditioneerde zielen, die volkomen deel uitmaken van de Allerhoogste, hebben deze gevoelens eveneens, maar we ervaren 'ze in geperverteerde staat.
Krishna zal zo wel bevrijde zielen aanspreken en degenen die die zich trachten te bevrijden.
De menselijke levensvorm is speciaal bedoeld voor zelfverwerkelijking. Men verdoet zijn tijd niet aan onbenulligheden. We dienen er ons steeds bewust van te zijn dat we ieder ogenblik kunnen sterven. Dit leven is geen blijvende zaak, het kan elk ogenblik afgelopen zijn of men jong of oud is
Wat vooraf ging
Lang geleden zwoegde de wereld onder de last van de overbodige strijdkrachten van verschillende vorsten, die eigenlijk demonen waren, maar zich voordeden alsof ze van koninklijken bloede waren. In die tijd raakte de hele wereld van streek, en de heersende godheid van deze aarde, bekend als Bhümi (Gea) begaf zich naar Heer Brahma om hem kond te doen van de rampspoed welke door de demonische vorsten werd teweeg gebracht. Ze was zwaar getroffen en huilde om 's Heren mededogen op te wekken. Ze vertelde Heer Brahma over de rampzalige toestand waarin de aarde zich bevond, en toen hij dit hoorde, werd hij zeer bedrukt. Ze vroeg aan hem om met Vishnu te spreken over wat er moest gebeuren. Zowel Shiva als alle halfgoden waren daarbij aanwezig want er kan niet worden ingegrepen of de vorige schepping dient te worden vernietigd. Dit geld niet alleen voor de aarde maar voor alle planeten. De heersende godheid van iedere planeet kan altijd naar de heer van dit universum, Brahmä, gaan wanneer er op zijn planeet iets mis is.
Het is niet de eerste maal dat de wereld in een zodanige positie verkeerd herinner U de ingreep van Sanat Kumara op onze aarde.
Er is in dit universum een planeet met de naam Svetadvipa en op die planeet is en oceaan van melk. Op andere planeten bevinden zich een oceaan van olie, en nog vele andere.
