|
Gouden lepel
Verhofstadt en Stevaert zitten bij de koning op een poepsjiek diner.
Verhofstadt sist zo tussen zijn tanden tegen zijn gebuur Stevaert:
'Verdorie jong, moet je zien wat voor een prachtig gouden bestek
ze hier hebben.
Daar wil ik wel een lepel van mee naar huis nemen.'
En hij pakt een lepel en verstopt die stiekem in z'n binnenzak.
Stevaert denkt: 'Zooo één wil ich ook wel hebben.'
Hij pakt een lepel, maar tikt per ongeluk tegen z'n kopje aan ...
'Oh, Stevaert wil wat zeggen!' zegt de koning.
'Nou ...' zegt de verraste Stevaert, 'ich vin het zooo fijn dat
we hier
met z'n allen zijn en ich vin het een goed idee dat de koning ons
heeft
uitgenodig.'
En Stevaert gaat weer zitten, maar hij wil toch echt graag zo'n
lepel
hebben.
Dus na vijf minuten probeert hij het nog een keer.
Maar weer tikt hij - onhandig als hij is - met de lepel tegen
het kopje.
'Stevaert wil weer wat zeggen!!!' zegt koning Albert.
'Nou ... eigenlijk wil ich een truc laten zien,' zegt Stevaert.
'Kijk, ich heb hier een gouden lepel, die stop ich in mijn
binnenzak,
en kijk ... ich haaal hem er bij Verhofstadt weer uit .
|
