het begon eind mei mijn zoon voelde zich altijd moe hij had pas een ongeluk met zijn bromfiets gehad maar mocht vlug naar huis nadien moest hij op controle en wat bleek? hij moest onmiddelijk naar een oncoloog en werd in het middelheim ziekenhuis opgenomen
een week van onzekerheden eerst dachten ze aan leukemie maar uiteindelijk bleek het even erg te zijn namelijk aplastische anemie
nu neemt hij de tweede week een ATG kuuur maar volgens de dokter geen verbetering na deze week zal er beslist worden of er tot een beenmergtransplantatie zal overgegaan worden hieronder de syptomen van deze vreselijke levensbedreigende ziekte
</DIVOorzaken
Bij meer dan de helft van de patiënten kan de oorzaak van aplastische anemie niet worden vastgesteld.
Aplastische anemie kan een genetische oorzaak hebben, maar kan ook het gevolg zijn van blootstelling aan giftige chemicalin en straling. Ook kan het veroorzaakt worden door bepaalde medicijnen, bijvoorbeeld antibiotica als chlooramfenicol en sulfonamiden.
>Verschijnselen
De symptomen ontstaan meestal geleidelijk, tenzij het gaat om een reactie op een giftige stof (zoals een geneesmiddel). In zulke gevallen ontstaan de klachten acuut.
Mensen met aplastische anemie klagen gewoonlijk over:
overmatige bloedingen en blauwe plekken (door het verlaagde aantal bloedplaatjes)
moeheid en bleekheid (door te weinig rode bloedcellen)
steeds terugkerende infecties (als gevolg van het tekort aan witte bloedlichaampjes)
Diagnose
Om de diagnose te kunnen stellen, is bloedonderzoek nodig. Daarbij wordt het aantal rode en witte bloedcellen en bloedplaatjes en ook het aantal onrijpe rode bloedcellen (reticulocyten) bepaald. Om de diagnose met zekerheid te kunnen stellen, wordt het beenmerg onderzocht.
Behandeling
De behandeling richt zich allereerst op de oorzaak. Wanneer de aplastische anemie veroorzaakt is door straling of een bepaald medicijn, moet die oorzaak meteen worden weggenomen.
Ondersteunende therapie kan ook nodig zijn, zoals transfusie van rode bloedcellen en bloedplaatjes en toediening van bepaalde antibiotica.
Een beenmergtransplantatie is de aangewezen behandeling voor mensen met ernstige aplastische anemie (mits zij verder gezond zijn). De donor van het beenmerg is over het algemeen een familielid van wie het weefseltype met dat van de patiënt overeenkomt. Als niemand in de familielid geschikt beenmergweefsel heeft, kan een donor worden gezocht via de Donorregistratie.
Nadat al het beenmerg van de patiënt is weggehaald of door middel van chemotherapie (medicijnen) of bestraling is vernietigd, worden stamcellen uit het beenmerg van de donor ingespoten.
Wanneer er geen geschikte donor is gevonden, bestaat de behandeling uit een combinatie van immunosuppressiva (middelen die de activiteit van het afweersysteem onderdrukken, zoals ciclosporine en corticosteroïden) en antithymocytenglobuline.
Patiënten bij wie een verlaagd aantal witte bloedcellen het grootste probleem is, kunnen groeifactoren toegediend krijgen die de aanmaak van deze cellen stimuleren, zoals G-CSF en GM-CSF. Ook androgene hormonen kunnen worden gebruikt bij de behandeling van aplastische anemie.
Prognose
Zonder behandeling heeft ernstige aplastische anemie een snelle dodelijke afloop. Bij een beenmergtransplantatie is de overlevingskans op lange termijn 80 procent. Behandeling met antithymocytenglobuline heeft gedeeltelijk succes bij ongeveer 60 procent van de patiënten. Androgenen hebben slechts weinig effect, hoewel soms de toestand van een patiënt door zo'n hormoonbehandeling wordt gestabiliseerd.
