Gisteren stond in "die Welt" een artikel over het land B dat geschreven leek door Napoleon de Gucht.  Aangezien wij even selectief te werk gaan als de dure en zwaarbetaalde "kwaliteitsmedia" zwijgen we erover.  Bij hén geen millimeter objectiviteit, bij ons nog minder. Le Matin/le Standard gaan met mekaar naar bed om af te spreken hoe ze het regime kunnen paaien, wij gaan naar bed met ... dat mag u zelf invullen, en wijden ons daarna aan het vastspijkeren van het regime.  Beperkte impact weliswaar, maar internet draait zijn rondjes. En journalisten van de poco-pers zijn hier niet welkom. Wèg, wèg, naar het hondenhok aan de ketting en morgen CD's verkopen op de markt van Mechelen.

Vandaag een vertaald en bewerkt stukje uit de "Frankfurter Allgemeine Zeitung". Een mens zou begot glimlachen tegen een Duitser na deze lectuur :

“De geschiedenis van België is van bij de oprichting in 1830 voorwerp geweest van spot en ironie”, schrijft een goed geïnformeerde Dirk Schümer. “De naam van de staat werd ontleend uit de Gallische oorlog van Julius Caesar. En de koning bestelde men – zodat het land op wens van de Britten geen satelliet van Frankrijk zou worden – uit het anglofiele geslacht van Saksen-Coburg , zoals uit een verzendcatalogus van ‘Trois Suisses’.”

De redacteur van de Frankfurter weet waar hij het over heeft. “Het was een kleine kring rijke ‘cultuur-Fransen’, die zich na de hegemonie van Napoleon niet konden vinden in de Nederlanden en België als een lucratief kunstproduct hebben uitgevonden. Dat de bevolking van het land in grote meerderheid Nederlands sprak, werd door de industrie en de kerk, het leger en de school als folklore beschouwd, die snel zou verdwijnen.”

Dirk Schümer vertelt hoe eenvoudige Vlaamse soldaten in de Eerste Wereldoorlog door Franstalige officieren het vuur en de dood werden ingejaagd. Daar werden de kiemen gezaaid voor de Vlaamse Beweging en de Vlaamse ontvoogdingsstrijd, voor de vernederlandsing van het gerecht, het onderwijs en het parlement. Na de staal- en steenkoolcrisis en de economische ‘boom’ van Vlaamse grote en kleine ondernemingen betaalt de Vlaamse meerderheid nu in ruime mate ‘alimentatie’ voor de francofone meerderheid, gaat Schümer verder. “De Vlamingen willen hun kiezers geld besparen en dringen aan op een splitsing van de sociale zekerheid; de Walen willen verder aan de kassa zitten en verkopen hun huid zo duur mogelijk, vooral omdat hun regio zelf niet levensvatbaar is”.

Maar, “de Vlaamse elite, vooral de economische elite, is niet meer bereid de Walen nog langer te onderhouden en daarvoor ook nog de culturele arrogantie van de Franstaligen lijdzaam te moeten ondergaan.” Geef toe, bij de ‘Frankfurter Algemeine’ hebben ze er meer van begrepen dan bij hun collega’s van ‘Die Welt’…

De Frankfurter-journalist slaat nog nagels met koppen. Terwijl de Franstaligen uit wanhoop en nostalgie de Belgische driekleur uithangen, zwaaien Vlamingen met nuchtere cijfers. Over de jaarlijkse miljardentransfers naar Wallonië. Of ze sommen een lijstje op van bloeiende kleine staten in Europa, van Luxemburg tot Ierland en Estland, van Letland tot Denemarken – allemaal kleiner dan Vlaanderen!

“Twintig jaar geleden hield niemand rekening met het ontstaan van nieuwe staten zoals Slovenië, Estland, Letland, Slovakije, Ukraïne en Kroatië. Dat dit proces nog niet is afgesloten, toont de huidige staatswording van Macedonië, Montenegro en Kosovo. Wie durft er nog op wedden dat ook in het Westen niet binnen afzienbare tijd nieuwe staten ontstaan: Catalonië, Schotland, Zuid-Tirol, Vlaanderen…”

Die welvarende entiteiten, die het keurslijf van een natie uit vorige eeuw willen afschudden, worden verenigd door de wil om meteen na het losmaken uit de centrale macht en het verwerven van hun verworven onafhankelijkheid, toe te treden tot de EU. “Op naar Brussel!”, schrijft Dirk Schümer. “Waarschijnlijk zullen de politici van die toekomstige staten daar binnenkort niet meer door een Belgische minister van Buitenlandse Zaken worden ontvangen, maar door een Vlaamse.”

Want dat het einde van België in de sterren geschreven staat, daar is de Duitse journalist van overtuigd. Zo herinnert hij nog eens aan Jules Destréé, de Waalse politicus en socialist die in 1912 al in een brief aan de koning schreef: ‘Sire, il n’y a pas de Belges’ (Sire, er zijn geen Belgen). “En het blijft slechts een kwestie van tijd voor dat “il n’y a pas de Belgique” wordt… Mooi, mooi.

Met dank aan de toezender ; wij weten helaas niet wie de vertaler/bewerker is of van welke webstek dit komt.  Het artikel op zich is uiteraard verschenen.

Ray

In plaats van met een gemoed vol vertrouwen op te blikken  naar de Europese Unie, de droom van onze vaders en onszelf in onze jonge jaren, zien we balorig een reus van een organisatie in ons midden ontstaan, die ons behandelt als bacteriënkolonies  in de proefbuizen van het experimentele labo.  Een verenigd Europa is een mooi project, ongetwijfeld,  maar het wordt ondergraven door het amateurisme van de vele deelnemers en de omvang van de niet beheersbare problemen.  Alles toedekken met geld en subsidies is de enige overlevingsmethode van de zwakke politici.

Het meest jammerlijke binnen de EU is de hiërarchie die ontstaan is en die ons opgelepeld wordt als het summum van democratie.  De circa 500 miljoen burgers in de EU hebben nauwelijks weet van de naam van hun eigen nationale commissaris en noch minder van de Europese parlementsleden van hun land.  Er maken nu 27 landen deel uit van de EU, dit wil zeggen dat er 27 illuster onbekende commissarissen zijn die beschikken over ruime bevoegdheden van soms erg bizarre departementen, die zich bedienen van exotische designnamen om hun leegheid te verhullen.

De 785 parlementsleden hebben nauwelijks enige controle-bevoegdheid, want boven hen uit torenen de  ministerraden, de specifieke ministers van de lidstaten die hun zegje doen en hun zegen geven aan de voorgekauwde notulen van de commissarissen. Dit Europese parlement is een groot talenlabo zonder verder nut noch financiële bevoegdheden.  In ruil voor het vervullen van deze overbodige functie, wordt iedereen ruim vergoed.
http://nl.wikipedia.org/wiki/Europees_Parlement#Samenstelling


Democratie is in die voorwaarden onbestaand in Europa en wie is daarvoor verantwoordelijk ?  De politici, de traditionele socialisten, christen-democraten, liberalen en nog wat aanhangwagens  die er vaak tegen de zin bij hangen. (sorry Frank Vanhecke, Philip Claeys  en Koen Dillen)

Ook in eigen land gedraagt de democratie, zoals wij allen weten, zich treurig en ongesteld.  De keuning noch de regering schijnen enkele fundamentele ontwikkelingen niet door te hebben :

- Vlamingen en Walen (+ Franstalige Brusselaars) groeien in ijltempo uit mekaar.  De afkeer voor mekaar die tot 10 juni en sourdine verliep , heeft zich ontpopt tot een ferme braakbal van verwijten, ruzie, gekoewetste gevoelens, compleet onbegrip en fysieke afkeer.  Dat ziet er dus vrij behoorlijk uit. Radio 1000 Heuvels voert de dirigeerstok, de kranten zijn wat omzichtiger en internet langs Franstalige kant bulkt van haat.(Haten wij de Franstaligen ?  We kunnen niet spreken voor Vlaanderen, enkel voor onszelf : we lachen ze uit en imiteren hun chi-chistreken, daar hebben ze geen verweer tegen, want dat koewetst hen zeer)

- De partijpolitiek en veel van haar beoefenaars worden met minachting bekeken door de man in de straat en de monarchie heeft veel van haar pluimen verloren.

Eind 2007 is rampzaliger dan eind 2006 (Herinnert u het zich ?)  Toen hadden we net gemeenteraadsverkiezingen achter de rug, met enkele markante uitslagen.  We waren ons mentaal aan het instellen op de volgende federale stembusslag.

Nu kijken we terug op  een land in chaos dat bestuurd wordt door een club ongewensten, de pro-Belgische machten verschuilen zich in de plooien van de machtsgeile vakbonden die niet zullen aarzelen hun dictatoriale methodes toe te passen als er ontsporingen dreigen.  Piette, de CdH-vakbonder en minister heeft het zich al laten ontvallen : parlementaire tussenkomsten zoals die van Annemans moeten verboden worden in de Kamer.

Is er in de loop van dit jaar 2007 iets verbeterd aan de betrekkingen met de moslims in dit land ?  Heeft de diversiteit die ons elke dag aangeprezen wordt als ware het een soldenparadijs, u kunnen overtuigen om toe te treden tot de Orde der nuttige Idioten ?   Ontwaart u enige bereidheid tot meer integratie ?  Wat met de immigratie in het algemeen, de asielzoekers, de illegalen, schiet het wat op ?  En de veiligheid op straat, in huis, in openbare plaatsen : u voelt zich overal knus en tof in eigen land ? 

Zelfs de zogenaamd neutrale en onkreukbare belastingsdienst van het land B, stelt zich onderdanig en bereidwillig ten dienste van het regime door te sjoemelen met het versturen van aanslagen om de begrotingscijfers te beïnvloeden.

Dit is het land der schande en met al de geslotenheid die overal heerst, de gebrekkige informatie, de zwijgplicht, de ingewikkelde structuren, de gemanipuleerde cijfers en statistieken, weten wij niet eens een duizendste van al de knoei-affaires die zich hier voordoen.

Het land B is Europa in het klein. Adieu, democratie, hopelijk binnenkort adieu land B.

Ray

Deze dag der onschuldige kinderen of onnozele kinderen, is eigenlijk te triest om er grapjes over te maken.

 

Wij zullen hem derhalve niet opdragen aan de rampspoedige dictatoren die met fascistische grepen aan de macht kwamen. Guynokkio III en zijn collaborerende meute krijgen van ons onze meest oprechte gewenste Slechtemorgen allertijden :



(met dank aan de KU-Leuven voor de afbeelding van het schilderij)

Het nieuws is pas enkele minuten oud als wij dit bericht intikken : de kandidaat-premier, Benazir Bhutto van Pakistan is zonet vermoord.  Vermoedelijk door een zelfmoordgek die zich heeft laten ontploffen.  Er vielen nog veertien andere slachtoffers. 

Het eerste premierschap van Benazir Bhutto kan bezwaarlijk een succes genoemd worden.   Haar zwakke beleid werd gekenmerkt door groeiende corruptie en de positie van de vrouw werd nauwelijks verbeterd. De vraag is of dit land rijp is voor een min of meer Westerse wijze van democratisch beleid.   De enige keuze die Pakistan kan maken, lijkt het behoud van Musharaf, een man met een ijzeren greep en voldoende gezag om mondjesmaat enige verbeteringen in het materiële leven aan te brengen.  Deze gemeenschap is zo doordrongen van het middeleeuwse geloof en de daaraan verbonden levensstijl, dat hoop op beterschap zeer veel optimisme vergt. Eens te meer wordt het bewijs geleverd dat de islam ver van een fijne, vredelievende religie is.

Mogen wij er aan herinneren dat Vlaams minister Keulen zojuist een officiële erkenning heeft verleend aan een moskee in Antwerpen die onder Pakistaans gezag ressorteert ? Wil men misschien overwegen om de erkenningen op de lange baan te schuiven ?  Dank u.



Enkele seconden na deze foto werd mevrouw Bhutto vermoord.

Ray

Turkse nationaliste op stap tegen Europa.




Goed zo, Fatima, blijf maar lekker in je fijne heerlijke land en val de geburen aan zoals nu in Irak : wij bemoeien ons niet.  Wij snoepen van ons Turks Fruit zonder dat jullie het zelf naar hier brengen.  Fijne wandeling en tot nooit meer : Doei ! 

Laten we van bij het begin misverstanden kweken, dat is duidelijk en dan hebben we twee kansen : ofwel komen we in de loop der tijden dichter bij elkander, ofwel verwijderen we ons verder van mekaar, tot we oorlog voeren. 

Oorlog is, zoals algemeen geweten, goed voor de economie, de beurs, de aandelen, de rijke stinkerds met dikke sigaren in hun snavel en menige blonde secretaresse met XXL benen tot hun beschikking.  Oorlog is ook goed voor de bloedsomloop, het bloed stroomt inwendig beter dankzij de adrenaline en uitwendig als het noodlot toegeslagen heeft.  Oorlog is slecht voor de verliezer, want die is altijd de slechte, de faskist, de lafaard die zoals bij James Bond de mensheid wilde verdelgen.  Ook als de faskist in een rolstoel eindigt zonder benen, blijft hij een slecht mens, ondanks zijn meewarige blik zal er voor hem en de zijnen nooit amnestie verleend worden.  Okay ?  OKAY ! NOOIT !

Ik ben vergeten waarom ik dit allemaal schrijf. Wat was het onderwerp ?  WWF : het natuurfonds voor de wereld, ze voeren een pandabeertje op als logo en ze zijn uiteraard fel gewonnen voor het milieu.  Momenteel kan u een test doen op hun webstek om te zien hoe het met uw CO2 uitstootgehalte gestaan en gelegen is.  Wij deden die test en we zijn fier op de uitslag.  De gemiddelde deelnemer bereikt een theoretische uitstoot van 19.8%, waar niemand zich iets kan bij voorstellen, maar soit.  De redactie van Angeltjes behaalde 27.3% wat lager is dan het gemiddelde in het land B. Zodus, radicale Vlamingen kunnen ook zuinige CO-2-ers zijn, wat het WWF natuurlijk uitgesproken gelukkig zal maken, want het krioelt daar van de VB-kiezers.

Als beloning voor onze inzet mochten we een e-card versturen.  Omdat wij niemand kennen in verband met ons uitgelezen vriendelijk karakter en partijpolitieke voorkeur, stuurden we die kaart naar de redactie ter attentie van  Juffrouw Ellen,  een fel begeerde mooie vrouw maar het is een ijskonijn.

De actie van WWF ter bevordering van een beter milieu, zijnde wat ze is, zien wij, zoals onze goede vriend Senior  één drastische oplossing voor de vele wereldmilieuproblemen : halveer de bevolking.  In 2050 geen 10 miljard dompelaars die oorlogvoeren (ziet u, hier is de oorlog terug) voor water en voedsel maar 3 miljard gezonde mensen in gezonde lichamen.  Zoals op de foto :


 
PS : WWF en goede smaak horen duidelijk niet samen.

Ray

Vanmorgen werd in het persoverzicht van de RTBF door de commentator van dienst verwonderd medegedeeld, dat al de Vlaamse kranten veel aandacht besteden aan het tragische ongeval met de helikopter waarbij een gezin van vijf het leven liet.

De kerel vroeg zich af hoe we zouden  jammeren in Vlaanderen als er een tsunami op de kust terechtkwam.

Moeten oewij nu gekoewetst zijn  ? 

Wij begrijpen niet dat de Franstaligen per se dit land willen instandhouden, samen met een volksstam die ze minachten, misprijzen en haten.  In het Noorden leven   bijna uitsluitend fascisten en racisten.  Jullie zouden blij moeten zijn dat wij er onderuit trekken.  En dan is het : ieder voor zich. Doei !

Savat

Fascisme  is een sfeer die hangt in een zaal vol linkse mensen.

Godfried Bomans

Wat vroeg of laat te gebeuren stond  in Nederland, is aan het plaatsvinden.  Aangekondigde stormen met windkracht 9 blijven uit maar er steekt een politieke storm op, die de verscheurde Nederlandse gemeenschap nog verder uit mekaar zal rukken.

Wij hebben u onze mening verteld (wat iets anders is dan de waarheid) over de Kersttoespraak van Beatrix die pleitte voor meer diversiteit (multiculturele appeltjes van oranje)  en een minder ruw taalgebruik.  Zeg niet tegen een Turkse Nederlander "Amai Ali, gij hebt een smerig gebit" maar zeg : "O Ali, wat is dat mooi en origineel die bruine tanden". Links krijgt steun van de Royals
(een brug naar de eigen blog lukt niet zo goed, maar de kleur is die van de hoop)

Wij waren tot de slotsom gekomen,  dat de Nl monarchie met haar 85% dolle aanhang, net zoals de koninklijke krabbekokers van kutland B, zich naadloos aansloten bij de socialistische doctrine en visie op de maatschappij.  U kan het hier lezen.

Gisteren is Geert Wilders van de PVV uit zijn krammen geschoten tegen Beatrix.  Wij copiëren het integrale Else4 artikel terzake.  Dit gaat onzes inziens heel wat commotie verwekken, want het koningshuis is onaanraakbaar, feilloos, verheven boven elke kritiek. Het blijft een daad van grote moed van Geert Wilders om ondubbelzinnig zijn verantwoordelijkheid op te nemen, want het is zijn gedachtegoed, het is zijn democratische partij die geviseerd wordt door de onvriendelijke en boosaardige kenau die de Nederlandse koningin is :

Wilders gaat nu zal na het kerstreces het kabinet ter verantwoording roepen. Vervolgens gaat hij in de loop van het jaar een initiatief-wetsvoorstel indienen om de grondwet te wijzigen.


Juffrouw Ellen

Uit Het Nieuwsblad van vandaag halen we een niet-communautair artikel dat zeker in deze dagen de nodige aandacht moet krijgen.  En altijd.  Mensen nemen niet deel aan het leven op aarde om anderen, mens of dier, te slaan of te mishandelen.  En al wie zucht dat dit melig is, krijgt een peer tegen zijn muil.

"Misplaatst en grotesk" dat zijn de woorden van Biza-minister Patrick de Wael n.a.v. de opmerkingen van senator Dedecker als zou het terroristenalarm tijdens de installatie van de nieuwe regering een handig opzetje zijn.

Er waren bij Angeltjes heel wat reacties die onmiddellijk zonder door iemand ingefluisterd te zijn, hetzelfde beweerden.  De Wael zelf noch Guynokkio III zullen uiteraard part noch deel hebben aan zo'n complot : dat wordt voor hen geregeld, met de beste bedoelingen om het land te dienen.  Al wie zich in het decor bevindt op de achterscène en die nooit vooraan komen,zijn de uitgelezen figuren om toevalligheden te scheppen die net goed uitkomen. 

Een regering die de macht grijpt in dubieuze omstandigheden, hiertoe aangepord door een koning met een opkomend Alzheimergeheugen, kan best een voetsteuntje bij de publieke opinie gebruiken. 

Guynokkio wordt geroemd als een voluntarist, dat is iemand bij wie de "wil om een doel te bereiken prominent aanwezig is".  In zijn geval lijdt de man bijkomend aan het syndroom van Baron von Münchhausen, de fantast die de eigen leugens gelooft.  Politici hebben het niet makkelijk. Politici behept met de zonet beschreven symptomen zouden zich beter met wat anders bezighouden.

Als je  met veel bombarie veertien verdachten oppakt en ze de volgende dag op vrije voeten laat, lok jezelf toch vragen en wantrouwen uit bij de bevolking. 

Wie recht in zijn schoenen staat, laat dat  parlementair onderzoek plaatsgrijpen.

Hieronder een foto van de dame bij wie de rechercheurs hun kartonnen doos met inlichtingen vergaten. Het was een opzettelijke vergetelheid om terug te kunnen komen, als u ons vraagt.   Onze mannen van de Staatsveiligheid (die zich hier ook komen ontspannen op deze blog) zijn geen uilen.

Ray

Ik weet niet of het de trouwe klanten van de Angeltjesclub opgevallen was maar Jeanine is al meer dan een week afwezig.  Vakantie, nog niet samen met Tjenne maar alleszins in dezelfde buurt.

Als Jeanine en haar echtgenoot in het buitenland vertoeven, heeft zij haar koffertje met kritische commentaren bij de hand, want onrecht kent geen grenzen.

Jeanine is terug (een beetje ziek wegens gebrek aan fijn stof in de berglucht waarschijnlijk) en zij  verblijdt ons onmiddellijk met een e-mail die ze gestuurd heeft aan de Deutsche Rundfunk.  Die zullen Jeanine nog moeten leren kennen.  Zelfs ons verrast ze voortdurend met haar enthousiaste commentaren en verrassende tussenkomsten.  We zijn zeer blij dat ze terug is. 

Eerst in het Duits, daarna de vertaling.

 ----------------------------------------------------------------------

PS van de redactie : Als ik Duits kon zoals Jeanine, dan ging ik daar optreden in een imitatie-act van den Dolf : Succes gegarandeerd.

Ray

Het communautair overleg dat zal plaats vinden in een groep van twaalf apostelen  en dat op 9 januari aanstaande van start gaat, heeft een naam gekozen : het Octopus-overleg.Ὀκτάπους,

We hebben die naam al eens gehad voor de hervorming van de politie, dat heette toen ook de Octopus-akkoorden.  Gebrek aan inspiratie ? 

Een octopus is een inktvis met acht armen en zuignappen en een vieze donkere stof in een zakje dat hij/zij uitspuit als er gevaar dreigt.  In de boeken van Ian Fleming  over James Bond is er ook een Octopussy maar dat klinkt  gezellig en een beetje sexy,  een  beetje pussyachtig.


De partij Spirit die  nog 1 verkozene heeft (enkel in de senaat) de man met de groene bil  zal deel uitmaken van de overleggers en zijn voorzitter, de gewezen televisie-omroepster Bettina Geysen (dochter van wijlen Jan Geysen, een degelijk Vlaamsgezind man) is zo trots als een pauw.  Anciaux had gedreigd met lastige vragen in de Vlaamse regering als hij niet mocht deelnemen aan het overleg.  Indrukwekkende chantage voor een minister van een partijtje waar alle leden mekaar bij naam kennen.

In feite wil niemand, behalve de N-VA en een klein beetje de CD&V de staat hervormen maar als er een commissie samengesteld moet worden, staat iedereen op zijn strepen : "Ikke, Ikke, hier Ikke".
Hoe ze het Vlaams Belang er gaan buitenhouden, moet nog afgesproken worden. Als het hier democratisch zou aan toegaan, bestond er geen twijfel over een uitnodiging voor die partij.  Maar ja, wat kunnen we verwachten  ?  Een ondemocratisch samengestelde regering, de taalpariteit die opgegeven werd door een kruiper van een premier.  Daar kunnen we makkelijk bovenop nog een democratische loer draaien aan de derde grootste Vlaamse partij in de Kamer.

Savat

Precies zoals de Gazet van Antwerpen door de Rechtbank verplicht werd een verkiezingsannonce van het Vlaams Belang op te nemen, zijn wij eveneens genoodzaakt onderstand artikel te publiceren.  Wij bootsen de Frut na : het strookt totaal niet met onze opvattingen, wij nemen afstand, wij verfoeien, wat zeg ik, wij worden mottig en we raden onze lezers aan dit niet te lezen.  Maar het moet, want de NV-A betaalt veel centjes. *

We kregen net het bericht door : de Kerstman is goed aangekomen in zijn woning in het Hoge Noorden.  Zijn Kerstvrouwtje stond hem liefdevol op te wachten.  Eerst nog even samen op de foto voor de vrienden van Angeltjes en dan begeven de twee zich naar bed voor een lange diepe slaap, want het zijn vermoeiende tijden.

Dag, Kerstman !  Wij houden de boel in het oog.  Zorg dat uw vriend de Paashaas een kogelvrije jas draagt als hij tegen 23 maart alhier komt.

Honderden Koerden zijn gedood in Noord-Irak door aanvallen van het Turkse leger.  De Europese media haasten zich om erbij te vermelden, dat het om PKK-ers gaat.  Dit is de "lepel-suiker-theorie" : dan gaat het er makkelijker in. http://wn.com/s/turkeypost/index.html

Het punt is dat het om mensen gaat, zeker geen heiligen, die geen eigen land bezitten en zich schuilhouden in het Noorden van het onbestuurbare Irak.  Bezeten van de simpele opvatting "oog om oog"  slaan zij telkens terug ; de tegenstanders zijn net dezelfden en wie eerst begonnen is, is al lang opgeslokt door de nevelen van de tijd. De Turken hebben nooit de eisen van de Koerdische minderheid op hun grondgebied kunnen aanvaarden, zij hebben nimmer toegestaan dat Koerden hun eigen taal en cultuur zouden ontwikkelen.

Bush speelt in deze zaak een kwalijke rol : omwille van militair-strategische redenen wil hij Turkije laten aansluiten bij de EU en wat Erdogan ook aanvangt, hij ontvangt bij voorbaat de zegen van de Amerikanen. De politiek in Turkije houdt het oorlogvoeren vrij discreet maar de militairen zelf eisen prominent hun rol op en beroepen zich op hun patriottisme en ze hebben de publieke opinie mee.

Het officiële Europa doet alsof twee zenuwachtige schildwachten naar mekaar geroepen hebben van "Gij zijt een lafaard", waarop de andere : "En gij nog een grotere lafaard".  Maar helaas, zo is het niet.  Afgeschermd door de Verenigde Staten van Bush, is er een kleine oorlog aan de gang, met alle miserie vandien voor de bewoners van dat vrij ontoegankelijke gebied met primitieve mensen. (mag dat gezegd worden ?  Of zijn we allemaal Einsteins ?)

Inmiddels blijven de Turken tegen de poorten van de gewillige en zwakke EU aanstormen om hun intrede af te dwingen.  Momenteel zijn er weer eens (voor de zoveelste keer) problemen met een Grieks schip dat niettegenstaande de overeenkomsten, de toegang geweigerd wordt tot een Turkse haven.  Griekenland is een EU-collega en partner. De Turken zijn nu eenmaal ruziemakers en vechtjassen.  Niet alleen horen zij niet thuis in de EU, ze moeten evenmin compensaties of extra-subsidies ontvangen voor hun afwijzing : géén troostprijzen.  Wil u Wilfried Martens even op de hoogte brengen van ons besluit ?















Ray

Carl Devlies is kamerlid voor de CD&V en in zijn overige vrije tijd, financieschepen in dienst van de Keizer van Leuven, Ludovicus I, genaamd de Grote Bek.

Wij hebben een boon voor Devlies omdat hij een cijfergek is.  Met cijfers kan je alleen goochelen als je ze echt kent, amateurs lopen tegen de lamp en tegen mekaar op tijdens het wandel-verluchtingsuurtje in diverse inrichtingen van het land. Nogal wat beslissingen van de parti socialiste worden in onvrije oorden genomen.

Devlies loopt altijd rond met een zwart boekje waarin hij een aantal basisgegevens bijhoudt en voor de rest is het citeren uit het blote hoofd. Jarenlang heeft Vlies van op de oppositiebanken ingewikkelde discours afgestoken die onthaald werden op gelach en soms verontwaardiging, want ook al kijken de socialisten met misprijzen neer op boekhouders, ze voelen aan, wanneer deze aparte mensensoort de waarheid spreekt.

En Devlies is weer aan het timmeren, nadat hij thuis zijn kerststal in mekaar had gelijmd, stak hij over naar de fiscus om vast te stellen, dat die de belastingsbrieven selectief behandelen :  de kleine terugbetalingen gaan eerst buiten, dan de grote happen die moeten ontvangen worden en vervolgens de kleine betalers samen met de grotere terug-ontvangers. 

Vreemd is dat Devlies zich niet schijnt af te vragen, hoe zo'n vrij ingewikkeld systeem (ingewikkeld, omwille van het grote aantal belastingplichtigen en de geografische uitsplitsingen) de normale activiteiten belemmert ?  En herinnert hij zich niet het televisie-interview van een van de Hoofdontvangers die bij hoog en laag volhield, dat de Belastingdiensten zich niet bezighielden met dergelijke tactieken ?  Er worden geen extra-inkomsten gerealiseerd met dergelijke manipulaties : er wordt alleen en weer eens geschoven van het ene jaar naar het andere.  Er komt geen cent meer binnen, alleen vroeger en je moet al flink ingewijd zijn in de geheimen om daarvan de rente-opbrengst te kunnen bepalen. 

Primordiaal is dat deze vaststellingen een zoveelste bewijs leveren van het feit dat in dit land de openbare diensten service clubs zijn voor hun ministers die op diens maatslag hun werk uitvoeren.  Als u vindt dat het niet waar is, mag u altijd uitgebreid reageren.  Stuurt u uw lezersbrief naar le Matin, le Standaard of de Gazet van Antwerpen (die een beetje aan de beterhand is)

Trouwens, De Vlies is nog wat vergeten : hij maakt nu deel uit van de meerderheid.  Dergelijke tussenkomst is veeleer oppositietaal, maar ja, bij de CD&V zijn ze er nog niet uit.

Ray

Egypte is een fascinerend en een misterieus land.  Het is ongetwijfeld een bakermat van de mensheid en onze beschaving  en het mag toegegeven worden, dat het land van de oude farao's tot na de tweede Wereldoorlog (1952) een bijna Britse kolonie is geweest van Groot-Brittannië. (vanaf 1882).  Vergeten we niet dat van rond de jaren 1500 Egypte behoorde tot het Ottomaanse Rijk. 

Zij die nu in Europa de grote voorlopers willen zijn van het onder  schuldgevoelens gebukt lopende  politiek-correcte optreden, zijn ook de grootste zondaars tegen de mensheid geweest in het verleden.  Is het de wroeging die de Britten nu tot het omgekeerde leidt en uitverkoop laat houden van de eigen tradities en waarden ?  

Groot-Brittannië heeft alleszins uit Egypte heel  wat cultuurhistorische schatten meegesleept naar de eigen musea, precies zoals Napoleon en Hitler dat deden tijdens hun militaire veroveringstochten. Een herverdeling is gebeurd maar blijft een aanvechtbare zaak.  Het grote financiële probleem voor landen in het Middellandse Zee bassin is dat zij niet over de economische welvaart beschikken om hun historische erfgoed zelf te onderhouden.  Er liggen Romeinse sites in Turkije die je tot tranen toe bewegen omdat ze uniek zijn maar tegelijk verwaarloosd door een overheid die geen enkele affiniteit bezit met de Latijnse cultuur en er geen centen voor over heeft.  (Zelfs Pompeï tegen Napels in Italië wordt op termijn kapotgewandeld door toeristen, de openlchtschlderingen verdwijnen door erosie, ik zwijg).

Unesco doet zeer grote inspanningen op dat vlak maar er wordt gestreefd naar  geografisch evenwicht, dat vaak politiek geïnspireerd is.  In dit geval is het vermoedelijk niet anders mogelijk.  Als Egypte dreigt een auteursrecht op zijn cultuurschatten te vestigen, is dit vermoedelijk een noodkreet die juridisch moeilijk te realiseren zal zijn.  En op te volgen. En te sanctioneren. 

Desalniettemin is het een taak van de internationale gemeenschap om boven alle politieke perikelen heen een diepgaande studie te maken van de financiële noden op het vlak van onderhoud, restauratie, behoud  en verdere opzoekingen samen met de Hoge Raad van Antiquiteiten. 

Juffrouw Ellen




http://www.newton.cam.ac.uk/egypt/museum.html

Het kan best zijn dat wij wat spotterig doen over de IJzeren Weg van het land B, behalve als wijzelf staan te koekeloeren op een van de kille, koude perrons, zonder informatie, noch vooruitzichten.  De grijs geüniformeerde IJzeren Wegbediendes durven zich tenauwernood laten zien op dergelijke momenten, want zij moeten zelfs bij gewone ticketcontroles de toorn van de reizigers trotseren of meer nog het baldadige gedrag.  De trein nemen, is altijd een beetje reizen naar gevaarlijke gebieden.

Onze spot geldt het systeem, niet het individu, behalve als dat er om verzoekt.

Gelukkig hebben wij in het vaderland een fantastisch politie-apparaat.  Staat u ons toe even een pijnlijke vergelijking te maken wat betreft de uitdrukking "Befehl ist Befehl".  Op 11 september 2007 voert een Luikse compagnie op uitdrukkelijk bevel van de burgemeester en de hoofdcommissaris  van Brussel een mensonterende raid uit op stilstaande burgers, die niet eens scanderen maar die over de grond gesleurd worden zoals men het niet doet met dieren,  gestampt,  geslagen en geboeid worden   en verbaal overmeesterd worden. 

De politie voert blindelings  uit en een aantal officieren en manschappen beleven duidelijk lol aan dit sadistenspel. Befehl ist Befehl. 

Ook als de waarheid en de feiten niet graag aanhoord worden, zijn ze er niet minder onloochenbaar om.

U herinnert zich de opgezette berichten over "een aanslag in het land B door moslimterroristen" waar zelfs de supercomediant-eerste-minister in de Kamer voor waarschuwde ?  Wat waren wij gelukkig dat hij net de teugels van het beleid strak in handen had om ons, bange burgers te beschermen.  Veertien mogelijke aanslagplegers werden opgepakt en de volgende dag vrijgelaten : onderzoeken kunnen soms snel afgehandeld worden.  De vrouw van een van de verdachten kwam op het Nieuws bij de 0000 en op het Journaal bij VTM (of is het omgekeerd ?) met pikzwarte karbonkelogen boven een gesluierd gezicht in onberispelijk Frans vertellen, dat er natuurlijk geen bal aan was van terrorisme.  Ook die vrouw is een gevangen van haar systeem waar haat en misprijzen de boventoon voeren.

De rechercheurs waren klaarblijkelijk erg onder de indruk van die dame, want zij verlieten haar met een diepe buiging en gemompelde excuses en ze vergaten hun doos met "bewijsmaterialen" mee te nemen.  Het ene Befehl is het andere Befehl niet, en kloppen ligt sommigen beter dan even nadenken.

Sheherazade heeft uiteraard rustig de tijd genomen om wat te neuzen in de documenten. Nu weten de fundamentalisten tenminste hoe weinig er over hen geweten is bij de politie.  Wedden dat het dezelfde groep was die de Turkse Erdal achtervolgde met 32 agenten, allen op de tram en haar moesten laten ontsnappen omdat hun abonnementen vervallen waren ?

De IJzeren Weg is goed bezig in het land.   De politie ook.

Ray