Wenst u een link te leggen naar een specifiek artikeltje? Dat kan. Klik op het groene > naast de titel. Dan verschijnt het desbetreffende artikel bovenaan. In de adresbalk van uw zoekmachine vindt u dan het URL-adres.
Eerste keer op ons blogje? Graag eerst dit lezen, waarvoor dank.
15-10-2007
De anonieme mailer
Er is een behoorlijk boze mail binnengekomen van een onbekende N-VA-er (en wij zullen tekst noch identiteit misbruiken, zoals gevraagd). Het schijnt alleszins verboden te zijn te lachen met Bart de Wever.
Met dat verbod willen wij geen rekening houden. Wij veroorloven ons de bal te spelen, de man tegen de grond te knallen en desnoods heel het veld omver te ploegen, voor zover het gaat om iemand die het lef heeft aan politiek te doen en die graag in de schijnwerpers van de publieke aandacht vertoeft. Bart de Wever spaart evenmin zijn tegenstrevers als het er op aankomt en nu hij bij alle Vlaamse partijen in de goede schuif ligt, heeft hij maar één pispaal over : die van het Vlaams Belang. Dat levert hem trouwens extra punten op.
Angeltjes is fan van die politieke club, steekt zijn vooringenomenheid niet onder stoelen of banken maar wij ZIJN niet het Vlaams Belang. Dus de vragen die onze verbolgen NV-A-er stuurt, moet hij richten aan de Studiedienst en wij pikken er enkel uit wat we graag kwijt zijn.
1. Dat wij (de mailer bedoelt het VB) het makkelijk hebben, omdat wij altijd aan de kant staan bij onderhandelingen, is al een zware kokosnoot richting eigen kop. Op geen enkele beleidsniveau van het kleinste dorp tot de federale staat wordt het Belang uitgenodigd om deel te nemen aan de besluitvorming. Zelfs niet als het over veilig verkeer gaat. De fijne democraten, met wie de N-VA graag omgaat, hebben dat beslist in 1994 en dat domme ondemocratische onrecht blijft bestaan. Koksonoot nummer 1
2. Wat wij zouden voorgesteld hebben ? Ik weet niet of de partijkopstukken het daar mee eens zijn, maar ik probeer : er is enkel een onderhandeling mogelijk als BHV gesplitst wordt zonder tegenprestatie. Indien er in het Vlaams Parlement geen meerderheid te vinden is (zoals bleek) voor de voorbereiding van de eigen bestuurlijke infrastructuur voor Vlaanderen, neemt het federale parlement een aantal staatsondersteunende beslissingen. Voorlopige kredieten, voorbereiding in Biza van splitsing BHV en maatregelen om op basis van het budget 2007 de rudimentaire werking van de staat in 2008 te garanderen. De duur van deze maatregelen hangt af van de dwarsliggerijen van de francofonen. Kokosnoot nummer 2
3. De uiteindelijke bedoeling is in een situatie te belanden, die niet langer gebaseerd is op compromissen en toegevingen, maar op een voor elke gemeenschap aanvaardbare sologang. Klein kokosnootje nummer 3
4. De Europese garanties die de francofone jankers en onaagepasten onmiddellijk zullen eisen bij de Raad van Europa of de EU, kunnen ze partieel krijgen. Natuurlijk, wij zijn geen taalimperialisten. Wat dacht u van een eenmalige facilitaire taalbehandeling gedurende 10 jaar voor al de huidige inwoners ? Enkel voor de officiële contacten met het gemeentebestuur. Verder de integrale verplichting dat eventueel Franstalig verkozenen uitsluitendd het Nederlands kunnen gebruiken zonder achterpoorten in de uitoefening van hun mandaat. Op die tolerante manier maakt Vlaanderen het voor iedereen makkelijk. Geen kokosnoot ? Oké. Maar wel een element op de onderhandelingstafel.
5 Brussel, dat geprangd ligt in Vlaanderen maar een overwegend Franstalige stad is met internationaal karakter (dàt horen ze graag ginder) zou best thuishoren bij de EU. Deze zullen ongetwijfeld de nodige garanties geven aan de Vlamingen aldaar. Brussel zal alleszins niet langer een rem zijn op het autonomiestreven en -beleven van Vlaanderen : dat liedje moet maar eens uitgezongen zijn.
Wij, Angeltjes, niet VB, willen nog iets kwijt over de algemene strategie van de Vlamingen : eens te meer hebben wij ons onbehendig gemaneuvreerd in de positie dat wij verantwoordelijk zullen gehouden worden door de francofonen voor een mogelijk mislukken van de onderhandelingen. Strategisch zijn wij klunzen : eerst de stommiteiten van Leterme, dan de discrete theekransjes van van Rompuy, die zelfs Milquet zijn nota's liet schrijven en nu finaal de bocht van de Wever. Wij mogen de frankofonen zelfs géén kans geven om NON te zeggen. Wij houden ons aan de kokosnoten 2 3 4 en 5. Meer is er niet tot iedereen , iedereen beu is en we enkel nog een ding gezamenlijk wensen : de scheiding. Laten we niet vergeten dat wij een kant en klaar parlement hebben, een behoorlijk uitgeruste administratie en meer politieke wil dan aan de overzijde.
6 Wat is tot slot, de programmatorische bijdrage van de N-VA aan deze formatie ? Wat bekomt Vlaanderen dat het niet zou gehad hebben zonder de N-VA ? U moet ons niet meer mailen : vertelt u het maar aan Vlaanderen.
Voila, en hier is de rest van de oogst.
Ray
La Flandre profonde
Vlaanderen zoals de francofonen het graag hebben !
Stilleven is ook leven
Iets met peren hebben de mensen graag, dus peren in een pot, zal wel goed overkomen. Stilleven is ook leven, zolang er maar te schransen valt.
Nog eentje
"Une banane Royale pour Monsieur Bart. Une"
Bart's Wondere Beeldspraken
De Vlaamse Beweging dankt de voorzitter van de N-VA voor zijn rijke toevoegingen aan de culinaire beeldspraken
"Een vis in de pan" (de toekomst) - "Een fopspeen" (waar Vlamingen trots op zijn) - "Een lepel in de suikerpot" (waar gulle Vlamingen de Walen mee paaien)
Zo fopt men Frederik
Sedert Al Gore vorige week optreedt als Wereldweerman, genieten wij met ons Vlaamse zeeklimaat van een Indiaanse Zomer die mooier en kleurrijker is dan die van Noord-Amerika. In het week-einde hadden we geen tijd om ons te verbazen over het palet van de herfst (het ziet er trouwens nog verrassend groen uit) want we zaten gespannen de kronkelingen van de N-VA te volgen. Precies een vis de pan. Helaas hij gaat de diepvries in tot 2009 en dan komt alleen de graat eruit.
Voor de lepel suiker die mijn vrouwtje me wilde toedienen heb ik bedankt : verrassingen die aangekondigd worden in de kranten, bekoren niet. Het zal trouwens weer van die natuursuiker van de wereldwinkel zijn, die smaakt naar chemicaliën.
Vlaanderen krijgt een Vlaams minister van Justitie die zal toezien met de parketten op het prioritair naleven van de decreten. Denken ze dat wij simpel zijn ? Bij de Frut denken ze dat, ja, zolang het land B maar overleeft, is elke fopspeen welkom. Jammer dat Moerman geen minister meer is, want die heeft het deontologische profiel om Vlaamse justitie bij zich te koesteren. Sjoemelopdrachten die niet kloppen met de sjoemelreglementen die niet vervolgd zullen worden via sjoemeldecreten van een sjoemelminister. De redactie van de Frut staat te dansen op de tafels aan de Katwilgsenaya van de Leninoever.
Er is nog één echte vraag die ons bezighoudt : stel dat alles verloopt zoals het er momenteel uitziet, wat zal Vlaanderen dan gewonnen hebben bij deze formatie dat het zonder de N-VA niet zou verkregen hebben ? Wat is het nut van de deeltijdse aanwezigheid van de N-VA voor de Vlamingen ?
Ray
Verkrachtinkje voor bijna niks.
Als de beschaving wegzakt in Europa, zal het vermoedelijk eerst in GB zijn, onmiddellijk gevolgd door Nederland. Daar kunnen wij de waanzin beter volgen omdat er meer contact en communicatie is. Voordeel van de taal, alhoewel dat door alle Franstaligen heftig ontkend wordt : "Le néerlandais ? Bweurgghhh..." Vrolijk worden we er niet van, noch van de cultuurramp, noch van de franskiljons.
In Else4-van-ons-hart staat een knap artikel over de wijze van bestraffing. Ze kennen er wat van onze Noorderburen van clement zijn voor allochtone misdadigers. Mocht u zin hebben in een verkrachtinkje, in Nederland kost het bijna niets. Ja, als je tegen de lamp loopt, wat bladeren vegen en zeuren tegen de verantwoordelijken, dat je moe of ziek bent, dan mag je zo weg. Heerlijk land. Ze hebben ook geen identiteit, de slapjanussen ; hun toekomstige koningin zegt het zelf, Minima.
'Vaak taakstraf voor moord en verkrachting'
zondag 14 oktober 2007 09:36
Rechters leggen voor zware misdrijven te vaak taakstraffen op. Zo kregen vorig jaar 54 daders volledig ten onrechte zon alternatieve straf voor verkrachting. Ook kwamen 10 moordenaars er vanaf met een taakstraf. Dat meldt het televisieprogramma Zembla.
Moordenaars en verkrachters krijgen te vaak een taakstraf in plaats van een celstraf
Het Openbaar Ministerie (OM) heeft richtlijnen voor het opleggen van alternatieve straffen, maar rechters wijken daar volgens Zembla nogal eens vanaf.
Verdachten van ernstige gewelds- en zedenmisdrijven, zoals zware mishandeling en verkrachting, komen volgens het OM eigenlijk niet in aanmerking voor een taakstraf. Toch legden rechters vorig jaar 54 keer een taakstraf op voor verkrachting en 225 keer voor aanranding.
Zedenmisdrijven In totaal kregen 883 daders van zedenmisdrijven in dat jaar een werkstraf opgelegd in plaats van een gevangenisstraf. In totaal leggen rechters per jaar ongeveer 43.000 taakstraffen op.
Verschillende daders van levensmisdrijven, zoals (poging tot) moord en doodslag, kregen vorig jaar een werkstraf. De rechter vond een dergelijke straf in tien gevallen passend voor poging tot moord en in 183 gevallen voor poging tot doodslag.
Zware mishandeling Bijna 270 keer werd aan plegers van zware mishandeling zo'n taakstraf opgelegd.
Mensen die al eens taakstraf hebben gehad, komen daar volgens de regels van justitie niet nog eens voor in aanmerking. Maar Zembla, dat cijfers van het OM opvoert, stelt dat de afgelopen jaren gemiddeld 2000 personen voor de tweede keer een taakstraf opgelegd kregen.
Tientallen anderen mochten voor de derde of vierde keer werken in plaats van zitten.
Naar de knoppen Directeur Sjef van Gennip van Reclassering Nederland vindt dat rechters de richtlijnen van het OM moeten volgen. Je kunt niet uitleggen aan een slachtoffer of aan de samenleving dat bij zeer ernstige delicten een taakstraf gegeven wordt.
Volgens hem heeft een alternatieve straf op een gegeven moment geen uitwerking meer. Het effect van taakstraffen gaat naar de knoppen als iemand een derde, vierde, vijfde keer zo'n straf krijgt opgelegd.' Van Gennip stelt dat veroordeelden dat dan niet meer als straf ervaren.
Onlangs lazen wij dat zeker in de on-line Else-4 een nieuw team de lezersbrieven veel strenger gaat selecteren. Men wil de poltiek-correcte toer op. We zullen dat vlug genoeg vaststellen.
14-10-2007
Ook VB feliciteert Bart
Frank Van Hecke is content ! Lees maar :
De Wever schiet burgemeesters van Halle-Vilvoorde in de rug
Karel De Gucht heeft gelijk: N-VA gaat inzake B-H-V plat op de buik
Het Vlaams Belang is verbijsterd door de verklaringen van N-VA-voorzitter Bart De Wever in De Zevende Dag inzake de kwestie B-H-V. De Wever verklaarde zich bereid een prijs te betalen voor de splitsing en zelfs de bespreking van de Vlaamse splitsingsvoorstellen uit te stellen. Daarmee doet De Wever wat Karel de Gucht vorige week in diezelfde Zevende Dag al voorspelde: plat op de buik gaan.
Het is onvoorstelbaar met wat voor soort cynisme De Wever zijn communautaire bochten neemt.
Voor de Vlaamse verkiezingen van 2004 zou de N-VA nooit in een Vlaamse regering stappen zonder dat de splitsing van B-H-V een feit was.
De N-VA stapte in de regering zonder splitsing.
Vandaag gaat De Wever nog een stap verder en gooit zelfs het Vlaams regeerakkoord in de prullenmand. In dat regeerakkoord staat het principe onverwijld en zonder prijs ondubbelzinnig ingeschreven. Ook dat hoeft volgens De Wever dus niet langer.
De argumenten van De Wever zijn even belachelijk als doorzichtig. Dat de Franstaligen aan de alarmbel zouden trekken en zulks tot een crisis zou leiden, wist De Wever evengoed in 2003, in 2004, in 2005, in 2006 en in 2007. Dat de Franse Gemeenschap en het Waals Gewest het belangenconflict zouden inroepen, wist De Wever evengoed. Alleen zagen we toen een De Wever die met het vingertje kwam zwaaien om te zeggen dat de Vlamingen zich bij die chantage niet moesten neerleggen. Vandaag zwicht hij, en met dezelfde argumenten die hij eertijds zo heeft bestreden.
Wat een cynisme bovendien van een man die maandenlang kwam vertellen dat het parlement zijn werk moet kunnen doen, om nu te zeggen dat het parlement zijn werkzaamheden moet opschorten, kortom zijn werk niet langer mág doen. Precies bij dat wat de Franstaligen hebben gevraagd, met name dat de Vlaamse meerderheid in het parlement niet en nooit mag spelen, legt De Wever zich ootmoedig neer. Het was overigens opvallend hoe gedeisd de N-VA-Kamerleden zich de jongste weken in de Kamercommissie Binnenlandse zaken hielden. De Wever in de rol van vertrager van de bespreking van de Vlaamse splitsingsvoorstellen in de Kamer, wie had het ooit voor mogelijk gehouden.
Vorige vrijdag hebben de burgemeesters van Halle-Vilvoorde de Vlaamse partijen opgeroepen om komende woensdag de Vlaamse splitsingsvoorstellen in de Kamercommissie onverwijld goed te keuren. Samen met het FDF, gooit de voorzitter van de N-VA de deur in hun eerlijke gezicht dicht. Hij schiet ze schaamteloos in de rug, laat ze vallen als een baksteen.
De Wever is voor Vlaams-nationalisten onbetrouwbaar gebleken. Voor de tweede keer op rij verloochent hij op een redelijk weerzinwekkende wijze zijn verkiezingsbeloftes. Indien De Wever vandaag door de knieën gaat voor B-H-V, houdt men zijn hart vast voor de toegevingen die De Wever van plan is te doen inzake het geheel van de staatshervorming. Door de CD&V en de Belgische onderhandelingstechnieken gekneed, staat De Wever nu al met de broek op de enkels. Het is bepaald ironisch dat De Wever op bijzonder korte tijd verworden is van een separatist tot de redder van het Belgisch federaal model.
Het Vlaams Belang wil hoe dan ook dat de splitsing van B-H-V volgende woensdag in de Kamercommissie gestemd wordt.
Tevens zal het Vlaams Belang de zaak aankaarten in het Vlaams Parlement. De meerderheidspartijen moeten zich aan hun regeerakkoord, waarin het principe splitsen zonder prijs staat ingeschreven, houden.
Bovendien hoopt het Vlaams Belang dat de burgemeesters van Halle-Vilvoorde voet bij stuk zullen houden, en De Wever en co voor hun verantwoordelijkheid zullen plaatsen.
De saga van de splitsing van B-H-V heeft dixit De Wever eertijds inderdaad lang genoeg geduurd.
Frank Vanhecke Voorzitter Vlaams Belang
Joris Van Hauthem Woordvoerder
La Libre remercie Monsieur De Oewever
U vergeeft, oewij niet doen van de vertaal ? Oewij enkel zeg dat de Grote Lijder enen prijs oewil betaal, ene compensatie voor de split in de Bruxelles-Hal-Vilvorde ! Vive la France ! Merde aux flamands !
Le président de la N-VA Bart De Wever a indiqué dimanche qu'il pourrait vivre avec l'idée d'un "phasage" de la réforme de l'Etat mais, a-t-il aussitôt ajouté, il faut un résultat avant 2009. Il a aussi accepté l'idée d'une compensation à une scission éventuelle de BHV.
Interrogé dimanche midi dans l'émission "De Zevende Dag" de la VRT, Bart De Wever a reconnu qu'il y aurait "un prix à payer" à la scission de l'arrondissement de Bruxelles-Hal-Vilvorde (BHV). "Mais nous ne sommes pas prêts à payer ce que les francophones demandent", s'est-il empressé d'ajouter, alors que les négociateurs de l'orange bleue doivent entamer mardi les discussions sur le communautaire.
Remerde !
De bocht is genomen
Ziezo, de bocht is genomen. Stilletjes door de grote mannen van de CVP, met het nodige gedruis door de kleine gasten van de VU.
Het enige wat de staatskatholieken wilden en willen is na acht jaar oppositie en een vrij duidelijke verkiezingsoverwinning terug de macht in handen nemen. Vervelend was daarbij dat ze intussen een appendix mee hadden gesleurd, de N-VA die mordicus beweerde, dat zij nooit in een meerderheid zou terechtkomen zonder dat het grote Vlaamse symbooldossier opgelost was.
We hebben hier met velen stilletjes gehoopt toen we al de kronkelingen waarnamen, dat er een waterkansje zou bestaan dat de CVP en de VU voor één keer de kant van Vlaanderen zouden kiezen. Maar we geloofden er eigenlijk niet in. Terecht blijkt vandaag.
In het lange artikel met vele interviews uit de Morgen dat hier beneden staat, klinken de jammerkreten van Jan Loones of Frieda Brepoels , Marc Demesmaecker en Jan Jambon als overbodige jeremiades. De enige reden tot kreunen en steunen, is de angst om gedumpt te worden door de CVP en dat gebeurt niet, want de generaal van de Solopartij heeft al getekend voor akkoord.
De CVP heeft haar machtspositie veilig gesteld dankzij Van Rompuy, Leterme zal een premier zonder ruggengraat zijn zoals het een voorbeeldig ambtenaar van het Rekenhof past en De Wever is op zijn eentje een zoveelste mes in de rug van de Vlaamse Beweging. Proficiat, Bart !
Het kartel CD&V-N-VA heeft een optie genomen op de macht in "het Noorden van het land", als een grote burgerpartij die voor alles een dienaar wil zijn voor de eenheid van de federale staat. Het is wat het altijd is geweest : dit land bestaat dankzij het lamme geduld van de Vlamingen. Betalen en zwijgen. Deze bende woordbrekers zal er alles aan doen om de bevolking zo vlug mogelijk de werkelijkheid te laten vergeten. Van de CVP zijn we dit gewoon.
Wij beloven van onze kant er alles aan te doen om onze omschrijving van politieke kazakkeerderij te blijven geven.
Ray
Profielschets
Senator Louis Ide (NVA) schetst volgende profiel van zijn partijgenoten :
"Wij hebben een heel gemotiveerde achterban. Die mensen luisteren naar radio 1 en zij lezen de Standaard, de Morgen en de Tijd. Die nemen geen onbezonnen beslissingen."
Hier hebben wij niets aan toe te voegen.
Quiz : wie is hier aan het woord ?
- Onverwijld moet BHV gesplitst worden, anders stappen wij niet in een regering !
- Zonder onze aanwezigheid zou BHV nooit gesplitst worden ! Wij zijn de waakhonden !
- Er komt gewoonweg geen regering àls BHV niet gesplitst wordt : zo simpel is dat !
- Een prijs voor de splitsing ? Er wordt niets betaald voor de toepassing van de grondwet ! Zijde zot !
- Een kleine prijs zou eventueel kunnen overwogen worden, de Franstaligen zijn de kwaadsten niet !
- We gaan in fases werken : eerst zij, en later wij. Dat is normaal en fair !
- Wij zullen de Franstaligen garanderen dat ze voor eeuwig faciliteiten behouden en nog enkele kleine stukjes Vlaanderen kunnen binnenrijven : dan zijn wij er van af !
- Splitsen BHV ? Wie wil dat nog ? Dat brengt de eenheid van het land in gevaar ! Zijde zot !
Pro Belgica of pro Zotte Rik ?
Ongeveer 65.000 mensen hebben vandaag 14 oktober de petitie Pro-Belgica ondertekend, die met veel poeha werd afgekondigd door de dictators van de syndicaten, een aantal simpele zielen van het podium en enkele athleten die het gelukkig alleen van hun spieren moeten hebben en niet van de hersens.
Een groot succes is het niet na bijna drie weken. De oproepen om de gevels te tooien met de driekleur kennen eveneens weinig navolging, althans in Antwerpen. Op de as van straten die al sedert generaties bewoond worden door franskiljons telde ik gisteren op de Jan van Rijswijcklaan 3 en op de Belgiëlei 2 overtuigden. Er zijn er ongetwijfeld meer maar ze veruitwendigen het niet.
Opvallend is ook dat bijna uitsluitend frankiljons schijnen te ontwaken in de belgische droomkleuren. De doorsnee Vlaming heeft weinig boodschap aan het hoera-pariotisme. Er wordt zelfs ingespeeld door de pro-belgië promotoren op dit ontbreken van vaderlandsliefde : "een van de eigenschappen van een echte belg is dat hij niet fier is op zijn land". Ja, ja, prinses Minima zegde iets gelijkaardigs : de non-identiteit als bewijs van het cultuurbestaan. De ploeteraars van de verloren zaak komen morgen aandraven met Zotte Rik uit de Parochie van Miserie* die telkens hij voorbij het koninklijk paleis op de Meir kwam gewandeld, de architect Bauerscheid herdacht door luid te roepen "Lang leve Boerescheet".
Op de blog van een gekend Vlaamsgezinde las ik de reactie van een Antwerpse franskiljon, iets wat zelden gebeurt en de man drukte zich voortreffelijk uit in het Nederlands. Monsieur Henri beweert te wonen in een Franstalige buurt van Antwerpen waar iedereen in de winkels zich uitdrukt in de taal van Maingain. Ik ken zo geen wijk en ik ken mijn stad als mijn binnenzak. Henri die Oost-Vlaming is ziet graag dat de liberale partij unitair zou zijn en dat iedereen overal voor iedereen kan kiezen. Zo gaat hij voort :
Dat de Belgische elite niet in Vlaanderen woont en ons daarom uit de buurt van ons bestuur moet worden gehouden heeft volgens mij behoorlijk treurige gevolgen. Als verstandig mens moet u toch ook gruwelen van het gebrek aan kwalitatieve instroom bij álle Belgische partijen. Al dat gefederaliseer leidt enkel tot meer in te vullen plaatsen voor subintellectuele nonos. Uw fractieleider in het Vlaamse Parlement, Carl Decaluwe, is een mooi voorbeeld. Deze man zou het wellicht niet slecht doen in een kaderfunctie bij een Vlaamse KMO. Maar voor mensen met dit soort capaciteiten moet het onmogelijk zijn om tot echt belangrijke functies door te dringen, zeker niet in het beleid. Het is met die Vlaamse politiek een beetje zoals in dat liedje: De boeren dragen schoenen maar je ruikt nog steeds de gier.
Kan je die man niet aanklagen wegens racisme ? Monsieur Henri en Zotte Rik, veel verschilt het niet maar ik verkies onze Rik.
* John Wilms en Jan Christiaens : Zotte Rik was een folkloristisch figuur eind 19de eeuw, die in de Boeksteeg (nu de Nationalestraat) leefde met zijn moeder.
Savat
Nieuwe Inburgeringscursus
In de nieuwe voorwaarden voor inburgering wordt van nu af ook stijldansen voor heren verplicht, uiteraard met aparte opleiding door de bekende VLD- Stadhuisvedette Brocatus.
1500 cellen voor het geboefte
In een politieke uitzending voor de verkiezingen gebruikte Leterme de uitdrukking "wij willen cellen voor het geboefte". Kathleen Cools, de marsepeinen pop opgetrokken uit politiek-correcte amandelnoten, viel bijna in onmacht bij deze ruwe taal.
Maar de cellen komen er, 1500 zegt Van Parijs, wij zijn al in gesprek met de privé sector. Het Plan SOS-justitie van de CD&V wordt uitgevoerd kraait de Gentse ex-minister. Hier vindt u meer : http://www.cdenv.be/actua/persberichten/sos-justitie Ik hoop dat Milquet dit niet gehoord heeft, want de linkerhelft van haar hersenschors kan niet verwerken dat de boeven terecht zouden komen in een omgeving die door kapitalisten is opgetrokken en door de staat gehuurd. Ik kan haar zelfs bijtreden. Eerst eens in de portemonnee kijken.
Alhoewel er nog niet over begroting en kredieten gepalaverd wordt, is het duidelijk dat de staat kampt met een geldgebrek. De liberalen eisen belastingverminderingen, de katholieken willen meer uitgaven voor de gezinnen, twee tegenstrijdige opvattingen ten laste van de schatkist. Het boekjaar 2007 stevent af op een begrotingstekort, niettegenstaande de goede economische conjunctuur (jawel, dames en heren, kan u zich voorstellen wat het wordt als we economisch gaan wegduiken ?) en 2008 is een maagdelijk zwart gat. Vandaar de redenering van de tjeven om de privé-sector gevangenissen te laten bouwen die in huur genomen worden door de staat. Dat is voordelig, zegt men. Om terug aan de macht te komen, doen de tjeven alles : niet alleen hun kiezers een poot uitvijzen, desnoods de schatkist uitschudden en ze nadien dichtlassen, en bovenal liegen en de waarheid verbergen. Ik lijk wel vooringenomen.
Tijdens een van die uitzendingen op de 000 over het onderwerp justitie werd Annemans van het Vlaams Belang, die pleitte voor enkele duizenden cellen, bijna gelyncht door diezelfde Cools en Bracke omdat hij niet prompt antwoordde wat het zou kosten. Voortgaande op precedenten zou men kunnen uitkomen op een bouwkost van ongeveer 40000 euro per cel, zonder inrichting, met de nodige fiorituren erbij kom je op 60 miljoen euro in eigen beheer en er mag nog een electrische afspanning en een groot slot bij.
Wie gaat de huurprijs bepalen ? Ik moet er niet aan denken.
Een regering die niet bij machte is om een van haar fundamentele opdrachten uit te voeren : de burgers beschermen en daar geen 60 miljoen euro voor vindt, bewijst te bestaan uit een stelletje knoeiers.
Ray
Moet Turkije lid worden van de EU ? door PIM
Hoewel ver van ons (en mijn) bed, is het toch een vraag die velen bezighoudt. Niet verwonderlijk, want er staat veel op het spel. En dat voelt iedereen met een beetje verantwoordelijkheidsgevoel en politiek inzicht ook wel aan. Enkele weken geleden nam de Franse president Sarkozy een bocht van bijna 180° in de zaak Turkije en dat heeft mij -ronduit gezegd- serieus gebruuskeerd. Laten we het net geen kiezersbedrog noemen, maar we komen toch aardig in de buurt. Onze Ray voelde zich, na hetveelvuldig handgeklap voor turbo-Sarko op deze Angeltjes, gepakt. En terecht.
In december van dit jaar staat er een belangrijke Europese top op het agenda, die zal handelen over de verdere uitbreiding van de Europese Unie. Wij zijn uiterst benieuwd wat de houding van Sarkozy dan zal zijn. Maar inmiddels is het hoog tijd om de discussie over de toetreding van Turkije opnieuw in een hogere versnelling te zetten. Bij deze.
Ondertussen zijn door de houding van premier Erdogan inzake de Armeense kwestie de gemoederen voor toetreding tot de EU wel een beetje bedaard. Dit is tenminste wat ik hoop. Maar voorzichtigheid blijft geboden, want de geopolitieke belangen van de Verenigde Staten zijn oppermachtig en hun lange arm in de Europese besluitvorming is navenant.
De toetreding van Turkije moeten we plaatsen in de huidige politieke situatie van het land. Eerder dit jaar behaalde Recep Tayyip Erdogan een belangrijke verkiezingsoverwinning. Hijzelf is eerste minister en zijn partijgenoot en voormalige minister van buitenlandse zaken Abdullah Gül werd eerder dit jaar door het Turkse parlement tot president gekozen na drie stemronden. Dit zeer tot ongenoegen van de voormalige president Ahmet Necdet Sezer, die een strikt seculier beleid van Turkije voorstond en dit ook actief verdedigde. De verkiezing van Gül was voor hem dan ook een onverteerbaar stukje lokum. Ondertussen is Sezer jammer genoeg van het toneel verdwenen.
De partij van Erdogan heet de AKP, (zo)genaamd de Partij voor Gerechtigheid en Ontwikkeling. Would-be wereldleiders à la De Gucht (& Zn) willen ons graag laten geloven dat de AKP een gematigd islamitische partij is, die de Westerse waarden wil omarmen en bereid is de voorwaarden voor toetreding tot de EU te aanvaarden. Ik geloof hem niet.
De realiteit is immers dat Erdogan zijn wortels heeft in de politieke islam en niet zo onschuldig is als men de goegemeente wil laten geloven. Erdogan werd immers ooit veroordeeld wegens het aanzetten tot religieuze haat.
De grondlegger en bezieler van de hedendaagse Turkse staat was Mustafa Kemal Atatürk (1881-1938). Volgens sommigen een hardliner, maar zondermeer een begenadigd ziener en een consequent verdediger van het seculiere en moderne Turkije op Westerse leest. Atatürk zette het moderne Turkije op de internationale kaart. Scheiding van kerk (moskee) en staat werdingeschreven in de grondwet. Het Arabische schrift werd afgeschaft en het Turks werd met Latijnse lettertekens geschreven. Atatürk maakte ook via wet korte metten met de speciale kleding die alle stromingen binnen de islam droegen.
Ik heb een enorme bewondering voor deze man die Turkije in het begin van de vorige eeuw in een mum van tijd wist om te vormen van een middeleeuws, achterlijk land tot een moderne burgerlijke staat. Zo werd bv. reeds in 1934 in het Turkije van Atatürk het stemrecht voor vrouwen ingevoerd. Letterlijk betekent Atatürk trouwens vader van alle Turken.
Naast een aantal grootse politieke en sociale hervormingen die hij in Turkije wist aan te brengen is zijn grootste bijdrage evenwel het afschaffen van de sharia en het verbod op het dragen van de hoofddoek in openbare gebouwen en staatsgebouwen, zoals universiteiten, rechtzalen, het stadhuis en scholen.
Erdogan (de chouchou van De Gucht) zit evenwel op het puntje van zijn stoel om als eerste deze Atatürk van zijn seculiere sokkel te duwen. Een van de strijdpunten van Erdogans AK partij is immers het verbod op het dragen van hoofddoeken in Turkije op te heffen. Emine Erdogan, de echtgenote van Erdogan, is in het openbaar nog nooit zonder hoofddoek gezien.
Pikant detail. De twee dochters van Erdogan studeren in de VS, omdat ze daar wel een hoofddoek kunnen dragen. Op de universiteiten in eigen land is het dragen ervan immers niet toegestaan. Dit gegeven alleen al geeft mij een bijzonder onbehaaglijkgevoel.
De huidige regering van premier Erdogan, die -vergeten we niet- zijn politieke carrière als moslimfundamentalist begon, kwam immers aan de macht met als doel de godsdienst (lees de islam) te redden. Zijn verwoede pogingen nu om de Turkse grondwet aan te passen, moeten in dit licht gezien worden. Daar hebben we nu mee te maken !
En dat brengt mij dan tot het volgende punt van mijn betoog.
Menselijk handelen gaat over keuzen maken. Wanneer keuzen maken ook een maatschappelijke dimensie krijgt, dan spreken we over politiek. Keuzen maken wordt geleid door een moreel besef en afweging. Of beter gezegd, zou dat toch moeten zijn.
In het licht van de komende Europese top in december over de eventuele verdere uitbreiding van Europa (onze toekomst nota bene!) wil ik politici oproepen tot het toepassen van wat men noemt het voorzichtigheidsprincipe.
Het voorzichtigheidprincipe is een begrip dat zijn oorsprong vindt in het economisch jargon. Het betekent kort gezegd dat winsten pas worden geboekt op het moment dat ze voldoende zeker zijn. Verliezen daarentegen worden onmiddellijk in de boeken opgenomen van zodra ze geconstateerd worden.
Dit principe kan evenwel beschouwd worden als een morele gids voor elk verantwoord handelen. Het is het principe van het gezond verstand, zeg maar. De beste omschrijving ervan vindt men in het Engels: Better safe than sorry. Vrij vertaald: Beter veilig dan helaas.
Linkse fantasten hebben aan dit principe geen boodschap. Het is immers een conservatief principe. Maar deze tekst is dan ook niet voor hen bedoeld. Wel voor alle politici die een uiterst gevaarlijk spel willen spelen met Europa. Besef wat er in de schaal wordt gegooid. Een Europees grondgebied dat dan zal reiken tot aan de grenzen van Syrië, Irak en Iran!! 70 miljoen moslims toelaten tot de Europese unie is geen sinecure, hoe welwillend ze zich ook voordoen. De houding van Erdogan, Gül en zijn islamitische partij zijn er het levend bewijs van.
En als de dames en heren politici dan toch zo overtuigd zijn van hun grote gelijk, waarom onderwerpen zij de beslissing over de toetreding van Turkije dan niet aan de democratische controle via een referendum?
PIM
Nog eens Moerman
We onthouden ons van commentaar en laten geruisloos deze copie van de blog van a.griffon neerdwarrelen : http://agriffon.blogspot.com/ Fientje Moerman die haar familie, vrienden en zichzelf rijkelijk beloonden met onkostennota's, bijzondere uitgaven en gefantaseerde opdrachten, mag zo vertrekken met een uitzonderlijk gouden handdruk. Gedurende 18 maanden krijgt ze elke maand nog 5.250 Euro. Dat is in totaal 94.500 Euro of in oude Belgische franken meer dan 3,8 miljoen frank. zijnde 3 of vier keer het inkomen van Jan Modaal. Ik vind dat ze die niet mag krijgen. Meer zelfs, het verkwiste geld moet terug in de staatskas komen en een gerechtelijk onderzoek moet daar voor ingesteld worden
Bij hem kan u ook het stenografisch verslag lezen van de interpellatie in het Vlaams Parlement over de kwestie Moerman. Vermoedelijk werd de interpellant geïnstrueerd door een gewezen kabinetschef. U duidt mij niet euvel dat de naam van het parlementslid mij ontsnapt : het is een overloper en die moeten hard werken om terug in de gratie te komen.
Ray
Aanklacht
De vriend Duplo van Aanklacht heeft een filmpje van George Bush geplaatst die zich behoorlijk uit de slag trekt in het West-Vlaams. Het kan een beetje grof lijken maar het is ook geestig.
Aan de uiterste linkerkant van de blog als u naar beneden rolt is er een opiniepeiling over economische migratie, waar u kan aan deelnemen. Hoe meer stemmen, hoe minder we te vertellen hebben maar we doen voort. Zoals Mijnheer Walter in een reactie een van de voorbije dagen zegde : "We laten ons alleszins niet stilzwijgend naar de slachtbank leiden" (niet woordelijk maar dat bedoelde hij).
's Zondags is er wat meer tijd om te lezen, en dan kan u op ons rekenen zeker na een roestdag. Wij hebben u al een halve gazet le Matin/ de Morgen gecopieerd maar waren nog iets vergeten te vertelen.
Deze roze-rode gazet kwam vandaag in de rekken met een gratis CD van Sarah Bettens, wat bij ons niet te beluisteren viel, want wij willen de muziekhandel niet schaden zoals de would-be socialisten. Zij schreeuwen moord en brand als iemand handel drijft buiten de stalinistische reglementeringen maar zelf vagen ze hun kamplaarzen aan de eerlijke wetten van de commercie. Dit is ordinaire koppelverkoop aan dumpingprijzen.
Terug naar de echte vrienden, die van het Vlaams-nationalisme, de vrienden van de vrijheid, de vrienden van het eigen volk, de vrienden van de standvastigheid die voor en na 10 juni hetzelfde zeggen, en die de bevolking niet bestelen. En de pezewevers van links die dit meelezen, wens ik nu al veel jeuk toe en fluwelen handschoentjes om te krabben.
Matthias Storme en Piet Huys doen een babbeltje in Tertio en we staan er naast met de schaar. Tot over een uur of zo ? Moeten we roepen als het eten klaar staat ?
Matthias Storme en Piet Huys zijn twee katholieke advocaten, die niet in de pas lopen van het politiek correcte denken. Waar de eerste een voorvechter is van de Vlaamse onafhankelijkheidsgedachte, ziet de tweede daar geen meerwaarde in. Tertio bracht hen bijeen en luisterde naar hun communautaire gedachtewisseling.
Zijn verdedigers van België progressief en aanhangers van de Vlaamse onafhankelijkheid conservatief? Zo eenvoudig liggen de kaarten niet. Zoals de discussie in het progressieve kamp woedt, zo ook onder conservatieven. Gentenaar Matthias Storme, advocaat in Brussel en hoogleraar recht aan de KU Leuven, is lid van de Warandegroep die het Manifest voor een onafhankelijk Vlaanderen in Europa uitwerkte. Met zijn e-zine Iskander steekt hij zijn conservatief-liberale gedachtegoed niet onder stoelen of banken. Bruggeling Piet Huys is eveneens actief als advocaat. Hij is bekend als uitgever van het conservatieve maandblad Nucleus, waarin hij opkomt voor een sterk en christelijk Europa. Huys en Storme zijn twee tegendraadse denkers, die beiden de identiteitscrisis van Europa, het lage geboortecijfer, de crisis van het christelijke geloof en de immigratie met lede ogen aanzien. Storme denkt dat een onafhankelijk Vlaanderen beter gewapend is om de uitdagingen aan te gaan. Huys gelooft dat allerminst. Volgens hem is Vlaanderen al in hetzelfde nihilistische bedje ziek als de rest van Europa.
Piet Huys: ,,Ik geloof niet in het einde van België. Wel zijn er elementen die dat in de hand werken. De Vlamingen gedragen zich als een minderheid in eigen land. Ik begrijp de pleinvrees niet. Met de staatshervorming vanaf 1970 gaven ze hun natuurlijke meerderheid op. Terwijl ze dit land in handen konden nemen. De tweeledigheid bracht de splitsingsdynamiek in de grondwet. Alle partijen werden geregionaliseerd, zodat er geen enkele partij is die nog politieke belangen heeft in het andere gewest. Is dat nog omkeerbaar? Waar een wil is, is een weg. Maar een onafhankelijk Vlaanderen zal altijd een kleiner Vlaanderen zijn.
Matthias Storme: ,,Federaties met twee werken niet. Tsjechië en Slovakije, Noorwegen en Zweden gingen ieder hun eigen weg. De weigering van de Franstaligen om heel het land tweeledig te maken consacreerde al voor de oorlog de tweeledigheid van België. Dit is geen tweetalig land, maar twee eentalige landen in staatsverband. De taal is sinds tweehonderd jaar de belangrijkste factor van natievorming. Een splitsing van het land moet niet worden overroepen. Het gaat maar om de organisatie van de publieke sector.
Huys: ,,Toch is de grootste argumentatie voor een zelfstandig Vlaanderen, zoals in het Warandemanifest, economisch van aard. Dat volstaat niet om een nieuwe natie te scheppen. Vlaanderen heeft daar niet de kracht voor. Het is een marxistische redenering: als je de economische onderbouw hebt, volgt de rest wel. Dat is een misvatting. Taal is in de moderne tijd inderdaad een belangrijke factor voor natievorming. Maar ons land is veel ouder. Onze gebieden werden vanaf de 15e eeuw samengebracht door de Bourgondische hertogen en Keizer Karel. Ze waren altijd tweetalig. Ik vrees dat Vlaams-nationalisten de kosten van een scheiding onderschatten. Vlaanderen vergrijst sneller dan Wallonië. De kostenstroom kan in de toekomst keren.
Storme: ,,Dat zou ideaal zijn, want dan maken de Walen onmiddellijk een einde aan België! Ernstig nu: natuurlijk heeft een scheiding ook kosten, vooral op korte termijn. Op lange termijn wegen de baten daartegen op. We krijgen twee landen die efficiënter werken en beter afgestemd zijn op de democratische voorkeur van de bevolking. Uiteengaan sluit het voortbestaan van gemeenschappelijke instellingen en activiteiten niet uit. Ik maak deel uit van een gesplitste Universiteit Leuven en een gesplitste balie van Brussel. De relaties met de Franstaligen zijn nu veel beter.
Huys: ,,Zou een splitsing van het land zo vreedzaam verlopen als u veronderstelt? Ik heb nog nooit een land zien verdampen. Wat doet u met Brussel? Hoe reageert de internationale gemeenschap eens aan het statuut van Brussel wordt geraakt? We made Belgium, geloven de Britten. Zij zullen niet aanvaarden dat Frankrijk de helft van België annexeert. Je kunt dat niet uit internationaal vaarwater houden. Als je zelf het dak van je huis haalt, moet je niet schrikken dat anderen binnenkomen. Ik vrees dat wij overmoedig zijn: De wereld lijkt ons te klein maar België is te groot.
Storme: ,,De internationale gemeenschap bewijst veel lippendienst aan de eenheid van een land, maar eens de vreedzame scheiding er is, tornt niemand er nog aan. Of heeft ooit iemand aan Tsjechië en Slovakije gezegd dat ze weer bij elkaar moesten om in de EU te komen?
Huys: ,,Op binnenlands en cultureel vlak zie ik evenmin de meerwaarde van een onafhankelijk Vlaanderen. Vlaanderen is in hetzelfde nihilistische bedje ziek als België. De deelstaat heeft nu al een jacobijns en centralistisch bestuur. Dat maakt me niet vrolijk. En dat allemaal terwijl we afstevenen op geweldige problemen: er worden een derde kinderen te weinig geboren om de bevolking op peil te houden. Vandaar de immigratie van volkeren die vreemd zijn aan de Europese cultuur. Ik zie niet hoe een zelfstandig Vlaanderen daar beter tegen gewapend zou zijn.
Storme: ,,Kleine en homogene staten kunnen de problemen beter aan. Een zelfstandig Vlaanderen kan een efficiëntere overheid hebben, met meer kansen op directe democratie. Bovendien komt het dan tot een politieke hergroepering, met de vorming van een grote conservatieve partij. De grotere cohesie in de samenleving zal de inburgering van nieuwkomers bevorderen. Want voor inburgering heb je Leitkultur nodig, terwijl het Belgische model vooral het multiculturalisme verdedigt. Om dit land in stand te houden, huldigt men een ideologie die culturele identiteit negeert, en daarom meer naar nihilisme neigt. Naar buiten uit helpt staatsvorming de Vlaamse belangen beter verdedigen. Om in de EU te tellen moet je een staat zijn: de eisen van Basken en Catalanen worden geneutraliseerd, maar de Letten, de Litouwers en de Esten tellen wel. Omdat ze een staat zijn. Eens de onafhankelijkheid gerealiseerd, wordt het tijd voor een levensbeschouwelijk offensief.
Huys: ,,Daarvoor is geen onafhankelijk Vlaanderen nodig. De echte uitdagingen wachten op een hoger vlak. Overigens hebben kleine landen straks door de mini grondwet nog heel weinig inbreng in Europa.
BRUSSEL, GENT OF MECHELEN?
Vlaanderen laat Brussel niet los. Het was decennialang een dogma van de Vlaamse beweging. Bij de jongste generatie Vlaams-nationalisten is dat niet langer zo. ,,De Brusselaars moeten zelf over hun lot beslissen. Ik geloof dat ze belang hebben bij een hechte band met Vlaanderen, zegt Storme. ,,Maar ik ben niet bang voor een scenario waarbij de Brusselaars hun eigen weg gaan. Volgens Huys weten separatisten geen weg met de Gordiaanse knoop Brussel. Het Warandemanifest stelt een statuut voor dat Europese voogdij koppelt aan een Vlaams-Waalse. ,,Het voorstel is zo ingewikkeld dat je er geen touw aan kunt vastknopen. Het loslaten van Brussel met de bijhorende twisten rond de periferie kan Vlaanderen wel eens bijzonder klein maken. Wat met de internationale rol van Brussel? Noch Huys, noch Storme gelooft dat zijn rol als Europese hoofdstad op het spel staat. ,,Al was het maar omdat Brussel voor de Britten de enige stad op het continent is waar het Engels een hoofdrol kan spelen. En wat wordt de hoofdstad van het onafhankelijke Vlaanderen zonder Brussel? ,,Gent natuurlijk, lacht Storme. Volgens hem gunnen Gent en Antwerpen wat dat betreft elkaar het licht in de ogen niet. Zijn oplossing ligt klaar: ,,Wegens zijn historische rol en centrale ligging, is er maar een echte kandidaat: Mechelen. (JDV)
WELKE OVERHEID EN WELK EUROPA?
De verschillende communautaire overtuiging van Storme en Huys spoort met hun opvatting over de rol van de staat. Storme pleit voor een kleine overheid, die de vrijheden van de burgers beschermt en de verantwoordelijkheid bij hen legt. ,,Eenmaal de Vlaamse regering nationale bevoegdheden krijgt, kan ze op haar beurt bevoegdheden overhevelen naar het niveau van de gemeente. Denemarken is hier zijn voorbeeld. Dat subsidiariteitsbeginsel moet ook het verenigde Europa hanteren. ,,Nu is de EU een groot België. Het moet een groot Zwitserland worden. Is dat geen terugtrekking uit de geschiedenis? ,,Les peuples heureux nont pas dhistoire. Denis de Rougemont beantwoordde de boutade met zijn boek La Suisse ou lhistoire dun peuple heureux. Wat verkies je: gelukkig zijn of geschiedenis maken? Ook Huys vindt dat de Europese instellingen zich gedragen als een ondoorzichtige sovjet. Toch kent hij een grotere rol aan de staat toe. ,,Ik geloof in een gezag dat het bonum comune het gemeenschappelijke goed verdedigt. Daarbij moet het de burgers zoveel mogelijk vrijlaten, maar geen wetten aannemen die tegen de natuurwet ingaan. Het oordeel van dit geweten van het volk wordt nu gereduceerd tot een vrijblijvende ethische keuze. Dat is een illusie zoals blijkt uit de gevolgen van wettelijke abortus. Die is volgens vooraanstaande Franse en Duitse demografen verantwoordelijk voor de demografische terugval. Onverwacht is dat dus een politiek probleem van eerste orde. De prioritaire strijd voor Huys is die voor het overleven van Europa en zijn eeuwenoude cultuur. ,,We mogen niets prijsgeven aan het heersende nihilisme en de dreigende islamisering. De communautaire discussie is daaraan totaal ondergeschikt.
In de reacties van de lezers staan niet alleen grote waarheden, verontwaardiging, nieuwe gezichtspunten en originele invalshoeken maar ook vaak heel grappige opmerkingen.
Zaterdagavond rolde de volgende binnen van Gilbert :
"Als ik ne smoel had gelijk Vermassen, ik liet mijn vader in den bak steken".
Uren later lachen wij hier nog om. Daarom een simpel symbolisch bloempje (u mag het altijd doorgeven, Gilbert).
De redactie van Angeltjes
Voor de vrienden
Het gebeurt wel eens dat een tegenstander van onze denkwijze het niet kan laten om een reactie te plaatsen. Op zich is hier niks aan de hand.
(Alhoewel: wij vormen een blog van en voor de vrienden en géén discussieforum.)
Hier, hier of hier kunt u altijd onze visie er op na zien.
Tegenstanders die enkel komen schelden of inhoudloze welles-nietes spelletjes trachten te spelen vliegen er zonder commentaar of pardon uit.
Daarom, waarde vrienden, vragen wij u – op momenten dat onze buitenwipper in slaap is gevallen – niet te reageren op dergelijke reacties. Indien het bloed toch kruipt waar het niet gaan kan wordt ook uw tegenreactie onverbiddelijk verwijderd.
