De EU, ons nieuwe vaderland dat een regering bezit die door niemand verkozen werd, en een parlement bijna zo groot als de poppenkast met dezelfde naam in China en ook zonder enige bevoegdheid, die dictatoriale EU heeft een mooie beslissing genomen. U zal blij worden.

Het is nooit ontkend dat er zowat permanent een half miljoen Afrikanen klaarstaan op de Westkusten om hun continent te ontvluchten en neer te strijken in Europa langs de Canarische Eilanden.  Via die weg zijn miljoenen Afrikanen hier terechtgekomen, we zien het trouwens  in het straatbeeld van onze Vlaamse steden maar uiteraard ook in Spanje, de eerste halteplaats en hogerop.

De door niemand gecontroleerde alleenheersers van de EU hebben nu beslist om in Mali, en later ook in Senegal en Mauretanië immigratiekantoren op te richten, om  arbeidsvergunningen uit te reiken, die automatisch recht geven  op een verblijfsvergunning. 

Naast de miljoenen illegalen die in Europa al rondzwerven, soms zonder enige kennis van waar ze vertoeven, wordt nu ook een tweede stroom van legale Afrikanen toegelaten.  Zoiets is toch niet te geloven ?  In Europa lopen miljoenen mensen rond zonder papieren, die in niet benijdenswaardige omstandigheden leven, van wie niets of nauwelijks iets geweten is en dan is het toch evident om vooraleer nieuwe mensen toe te laten, te onderzoeken wie je binnen je grenzen al hebt ? 

Wat hebben wij misdaan om door zulke onverantwoorde klungelaars geregeerd te worden ?

Ray

Mijnheer Erik is op verlengd weekeinde vertrokken naar zijn buitenverblijf in de Alpen, vergezeld door  zijn twee dichte medewerksters, de Thaise tweeling King en Kong.  Vanuit zijn helikopter nam hij dit portretje van het stulpje en stuurde het ons door met hartelijke groeten en zoenen.  Althans dat vermoeden we, want op de achterzijde staat "Ge kunt ze kussen".

Gisteren las ik ergens bij het nieuwssprokkelen op internet dat in de tweede ronde van de Franse presidentsverkiezingen Sarko het zou halen met 52% van Sego die zou stokken op 48%.

Even stokte ook mijn adem, want had ik nu verdorie de eerste ronde over het hoofd gezien, tot daaraan toe  maar zelfs de finale gemist ?  Bleek het om een peiling te gaan.  Men peilt  naar de intenties die zich kunnen voordoen nadat intenties mogelijkerwijze uitgekomen zijn. Dehaene weigerde zelfs te antwoorden wat er vorige week gebeurd was maar wij, simpele idioten van de straat, moeten de regeringen van de toekomst samenstellen :  wie wil u als premier van de EU in 2015 ?  Achmed of Ismail ? Nù antwoorden.

Wat als de tikker van Le Pen het begeeft voor de "présidentielles", wie zal daar van profiteren ?  Waar moeten die 15% of is het 18% of 12%  kiezers heen ?  Blijven ze in bed ?  Wat doen ze daar ?  Fantaseren over Sego en nadien vlug naar het stemlokaal hollen om Sarko naar de finale te sleuren ?   Intentie-onderzoeken worden ons voorgesteld door zogenaamde "peilingsinstituten" alsof het gebruik van de term instituut een wetenschappelijk tintje verleent aan de uitschuivers van Madame Blanche of Mijnheer Dehond.

Peilingen, wie bestelt ze in opdracht van wie ?  Wie voert ze uit ?  Waarom zou Mister Gallup meer Amerikaanse waarachtigheid uitstralen dan zijn broertje Mister Barnum ?  Wordt u thuis ook zo vaak opgebeld om uw mening over onze rondtollende planeet en zijn merkwaardige bewoners te geven  ?  Net op het moment dat u zit  te fantaseren over Miss Anke die helemaal geen misse Presidente zou zijn van onze Republiek Vlaanderen .
Peilingen ?  Ik vind ze alleen leuk als de partij die een beetje mijn voorkeur geniet het goed doet. En zolang dat niet het geval is, maak ik mijn eigen prognoses.

Ray

"Het Vlaams Belang is in de echte zin van het woord een revolutionaire partij die -uiteraard zonder geweld- een democratische omwenteling wil teweeg brengen ... Het Vlaams Belang is slechts één crisis van de macht verwijderd ...Uiteindelijk komt er een big bang van de traditionele partijen ..."

Dit zijn uittreksels uit het nieuwe boek van Filip Dewinter "Zeggen wat u denkt" uitgegeven door Egmont - 188 pagina's, gedrukt in een mooi lettertype op een stevige papierkwaliteit (màg het nog, groene hufters ?)

Negentien duidelijk onderscheiden hoofdstukken vertellen overzichtelijk het verhaal van deze partij, de evolutie aan hand van evenzoveel toespraken van  Felle Dewinter.  Ik heb het boek nog niet uitgelezen maar het is goed voor de ogen, het gemoed en het hart geconfronteerd te worden met woorden, visies, herinneringen en feiten waar je je kan aan overgeven zonder constant op je hoede te moeten zijn, dat plots een adder in je kuit zal bijten.

Er is helemaal niets mis mee om herbevestigd te worden in je eigen oordelen. Integendeel, in deze barre tijden waarin je geen krant kan openen, geen televisieknop omdraaien om tegen je hoofd gemept te krijgen dat je een mestkever bent, dat je een slecht en boosaardig mens bent, dat je omwille van je verwerpelijke ideeën tot het uitschot van je gemeenschap behoort, is het zelfs aanbevolen door de lectuur van dit boek van Filip Dewinter aangemoedigd te worden dat er niets mis is op te komen voor de groep waartoe je behoort, je recht van spreken en schrijven op te eisen, jezelf en je nageslacht te beschermen.  Binnenkort gaan wij bij Angeltjes klevers ontwikkelen met "Ik ben vooringenomen. En dan ?"  Zolang je vertrekt van goede argumenten die je regelmatig toetst aan de werkelijkheid, is vooringenomen zijn een absolute noodzaak om overeind te blijven :  en argumenten zijn gul en welsprekend rondgestrooid in dit boek door de grote oppositieleider en leider van de politieke vleugel van de Vlaamse volksbeweging. 

"Het multiculturalisme is een utopie voor de anti-racistische intellectueel uit de villawijk die de Morgen leest, twee keer per jaar bij de Chinees gaat eten en luistert naar de muziek van Youssouf N'Dour" : wie zoiets uit zijn koker tovert, kan voor de rest niet veel fouts meer doen bij mij.  Het boek kost € 12,50 en in tegenstrijd tot veel ander gedrukt materiaal dat u kan gebruiken om uw tafelpoten mee in evenwicht te houden, verdient dit boek een ereplaats op uw leestafel. En als Walter Pauli in uw living binnenwandelt, kan u er hem ook overtuigend mee tegen zijn dikke kop kloppen, uiteraard zegt u op dat moment wat u denkt : "Fuck you".  Zij het louter symbolisch.

Ray

 

In Nederland is de multikul waanzin zo mogelijk nog groter dan bij ons, want hier speelt een stukje angst mee voor de electorale profijten die het Belang van Vlaanderen boekt bij een overdreven knuffelbeleid.  De meteooropkomst van de PVV zal nu ook in het Noorden tot enige terughoudendheid leiden, zeker gezien de hoge graad van activiteit van de Kamerfractie van de geblondeerde diva Wilders en de groei van zijn populariteit.

Intussen lekt er wel een en ander uit en de reacties bij velen laten geen twijfel bestaan over de verontwaardiging.  Om aan te tonen, dat het in regenachtig en kil Nederland nog niet zo slecht wonen is, worden er reizen ingericht (gratis voor de deelnemers) voor zogenaamde hangjongeren (ook wel eens kutmarokkanen genoemd) om zich in hun thuisland te  vergewissen van de ellende aldaar. Vervolgens keren zij met blijde tred terug   naar hun straathoek om  de vervelende aap uit te hangen, de buurt te verpesten, een hogere graad in de discipline kickboksen en gericht-steken-en-mikken-met-het-mes te verwerven en de Westerse maatschappij te vermaledijden en te begraven onder hun vieze fluimen. Ho, wat bekijk ik de wereld soms door een rooskleurige bril.

Ter verdediging van dit project wijzen de initiatiefnemers er op dat het zeker geen snoepreisjes zijn die op kosten van Buitenlandse Zaken gebeuren.  Neen, vooraleer in het vliegtuig te stappen, zijn er diverse bijeenkomsten geweest om te praten over het land, de cultuur en de leefwijze.  Ter plekke wordt de omgeving verkend, dus heel wat meer dan de lokale straathoeken en er wordt muziek gemaakt, bij voorkeur "raps" :  die grappige, soepele spreekmuziek met om de twee secondes  kut, lul, seks. Heerlijk multi, ik krijg er niet genoeg van. 

Sinds 2005 hebben 3400 jongeren op deze manier 60 diverse thuislanden bezocht.  Binnenkort verschijnt de nieuwe zomerbrochure, met gidsenbegeleiding door staatssecretaris Aboutaleb en Albayrak.  

  Ray

Uitgerekend in deze kranten die  het programma, de talrijke tussenkomsten van de Vlaams Belangmandatarissen doodzwijgen en de goorste smeerlapperijen en verzinsels opvoeren om diezelfde partij een hak te zetten, uitgerekend deze druksels zullen in het het proces tegen Bart Debie zich niet inspannen om de waarheid naar boven te spitten.

Ik raad u allen aan om Bart "penalty" reageert te lezen wat hijzelf te vertellen heeft.  Ik ga de woorden van Bart niet opsmukken met mijn eigen tierelantijntjes.  Het is overduidelijk wat hier aan de hand is !

Neen, ik was evenmin aanwezig bij wat er gebeurd is maar ik blijf geloven in de onschuld van Bart, zoals velen.  Hij is  inderdaad het slachtoffer van complotten, intriges en politieke afrekeningen.  Zijn grootste schuld is, dat hij naar het Vlaams Belang is overgestapt : een commissaris van politie van de stad van Alllah, stel u voor !  Als er een veroordeling volgt, zal het zijn omwille van zijn partijpolitieke keuze.  Zover zijn we nog niet. 

Ray

Volgens de laatste berichten is de federale regering goed bezig in de Keizerlijke stad Leuven om orde op zaken te stellen.  Moedig, met een glimlach om de mond en een leeg hoofd worden alle pistes om de bevolking te pluimen besproken.  Bravo en dank aan onze Leiders !

Niemand die deelneemt aan de vergadering heeft er het flauwste benul van hoeveel het geraamde tekort voor 2007 bedraagt, want noch de uitgaven zijn juist berekend, noch de inkomsten. Laat u niets wijsmaken door de media die over het conclaaf rapporteren : denkt u dat die journalisten financiële genieën zijn ?  Wij evenmin, maar wij weten wel hoe een commerciële boekhouding in mekaar zit en een balans, wat een minimum is om de diensten van Mijnheer Erik te vervoegen. In Leuven bij Freya en Didier is dat allemaal overbodig die kennis : tekort is tekort en er is nooit genoeg om van tekort teveel te maken. Voilà : wie dat weet, is een  goede politieker, en wie het moeilijk wil maken kan naar de paardenrennen in Palermo a/d Noordzee. Capito !

Hoe is vorig jaar afgesloten ?  Afgesloten ?  Wat ?  De begroting ?  Welke ?  Die van de door Europa opgelegde budgetcontrole ?  De Belgische ?  Of de kasboekhouding (de lieveling van elke politieke knoeier zonder kennis) ?  Over de rekening heb ik het niet, want die zal pas klaar zijn tegen 2010.  Ik zou graag verschijnen in de vergaderruimte van de ministers en terloops een vraagje stellen.  Luc Coene, de onderdirecteur van de Nationale Bank en jarenlang kabinetschef bij Guynokkio is een bekwaam en hardwerkend man maar een vreselijk partijdier : als hij nerveus en bleek loopt te verkondigen wat ook Herman van Rompuy toetert, dat we 3 miljard euro per jaar zullen nodig hebben om de gevolgen van de vergrijzing op te vangen, wees overtuigd, dat dit een echte alarmkreet is, uitgesproken door iemand die weet waar het over gaat. 

En dan hebben we het niet over de foefelarijen van het doorschuiven van facturen van het ene jaar naar het andere, over de beschamende verpakkingstaks en nu ook weer de dieselrijders die zullen genomen worden.  Dat zijn pindanootjes in vergelijking met de dreigende financiële onweerswolken die boven dit land zullen losbarsten na bijna acht jaar Paars geknoei.

Er zal enorm geluld en gelogen worden als het afgelopen is, de showkabinetsraad in Leuven.  Er zullen cijfers uitgesproken worden die niets maar dan ook absoluut niets betekenen : meer taksen, meer belastingen, het gat zal dichtgereden zijn, de vooruitzichten zijn magnifiek,  de prachtstaat  België blijft overeind  en aan de grenzen wapperen vrolijke vlaggetjes : "Welkom in het Uitkeringsparadijs".  Alleen : het zal lang niet meer duren !

Ray

Dat voortijdig stoppen met de kabinetsraad in Leuven is niet omdat men op een fiasco afstevende en de zoveelste ruzie wilde vermijden, wat dacht u, maar omdat Keizer Ludovicus Tobacchus het gebouw heeft laten ontruimen door zijn Pretoriaanse Wacht, want hij heeft uitgerekend dààr vanavond een Grootse Orgie gepland, met partnerruil, wijnproeven,  en een poging het wereldrecord van Messalina te verbeteren : gangbang met 100 kandidaten. Wie zou voor zoiets de boekhouders  van de regering niet op de vlucht jagen ?

Natuurlijk wordt er dankbaar gebruik gemaakt van deze onderbreking om een aantal maatregelen verder uit te diepen en morgen nog meer beslagen op het ijs terug te keren. Dankzij onze goede contacten met ondermeer de charmante Mathias Danneels (inderdaad, een heus kardinaalskind) en de vlijtige Walter Pauli (inderdaad, een dikke boer) kunnen wij alweer enkele primeurs mededelen.

- Taks op vermijdbare verpakkingen : ofwel kiest u voor het huidige ronde doosje La Vache qui Rit (Reynders begreep het eerst niet, omdat hij dacht dat het over Patricia Ceyssens ging) ofwel krijgt u een keurige homp, verpakt in de krant van uw voorkeur, waarmede u automatisch  deelneemt aan een opiniepeiling.  Gedaan met het geknoei met het dunne zilverpapier en het kleverige rode lintje en ineens een degelijke vervanging voor de Stemmenkampioen.  Dank u,  Premier !

-  Extrataks op dieselwagens zal helaas niet doorgaan, omdat de Walen dwarsliggen.  Niet dat het milieu hen een bal  intresseert maar zij willen véél fijn stof (dat door diesels geproduceerd wordt) in Vlaanderen, om de maximumsnelheid aldaar op een comfortabele 20 kilometer per uur te houden.  Op die manier komen er hopelijk veel boetes die voor 70% naar Wallonië afvloeien.  Dank u, Premier !

- Gratis tankkaarten die 100% aftrekbaar zijn voor bedrijven, blijven voor 75% aftrekbaar in Wallonië en Brussel en voor 25% in Vlaanderen.  "Er verandert niets" juichte minister Vandenbossche "25 + 75 = 100". Dank u, Vice-Première !

- Een nieuw idee (een prima idee waar wij wild achterstaan) : u moet uw eetwaren (en afval) in tupperwaredozen bewaren in uw ijskast, ipv van in  oude confituurpotten, boterpapier of zomaar het een op het ander met schimmel tussen.  Inspectieteams komen bij u thuis controleren of u niet in overtreding bent !  Als u bekende koppen herkent tussen de inspecteurs, schrik niet, het zijn de toekomstige gebuisde kamerleden van de VLD die een nieuwe wending aan hun carrière geven, als schimmelinspecteur. Wie niet over een ijskast beschikt, wordt als een onhygiënische sukkel beschouwd en afgevoerd naar een daklozencentrum. Dank u, Premier !

- Een nieuw idee (door ons discreet binnengeloodst in de overvolle hoofden van onze ministers) : een geboortetaks voor al wie geboren is na 1945,omdat die personen de ellende van WO II ontsprongen zijn, is een vergoeding verantwoord.  Voor de helaas overledenen, wordt een overlijdenstaks geheven bij de erfgenamen.  Eerlijk is eerlijk en iedereen gelijk voor de wet van de sterkste.Dank u, Premier (en Angeltjes)

- Tenslotte een Tanden- & Lachtaks : het is wetenschappelijk bewezen dat mensen met een onfrisse adem die bijaldien de godverse neiging hebben om veel te lachen, onze gezonde lucht verontreinigen.  Iedereen met gele, bruine, groene tanden zal een vergeldingstaks kunnen ophoesten. Niet voor personen met spleten tussen het gebit.

Op deze wijze is de begroting in evenwicht en kan de voltallige regering zich in de kiesstrijd werpen. Leve Paars !

Ray

De functie van kamervoorzitter vergt aparte kwaliteiten, die heel vertrouwelijk gehouden worden, om evidente redenen dat we niet allemaal beginnen dromen.  Dacht u dat om 't even welk lid van de Kamer van Plezante Mannen en Vrouwen kon solliciteren ?  Trouwens : bij wie ?

Wij willen een subtiel tipje van de sluier oplichten (een slipje van de uier kàn desnoods ook maar dat is op een andere blog en denkelijk niet bij de Senioren), zonder de kroon totaal te ontbloten  u één gemeenschappelijk kenmerk toelichten, een basisvereiste om toegelaten te worden tot het ambt van eerste burger van de natie : men moet een rol gespeeld hebben in Sneeuwwitje. Ziezo.  Den Baard heeft ooit gesolliciteerd maar hij stond in een verkeerd stuk.

Bij ons is het Decroo geworden met een karaktervolle vertolking van de dwerg Grumpy, die als hij de koning ziet begint te wiebelen, springen en spuiten als een walvisje.  Sire, sire, roept hij en hij raakt de koning zelfs aan, wat deze  brave olijkerd zich goedgunstig laat welgevallen door de kleine gek.

In Nederland werd resoluut gekozen voor de boze stiefmoeder van Witje, een rol geschreven op het staalharde lijf van Gerdi Verbeet : een kenau met pikzwarte haren, knallende karbonkelogen en een stem als een verroeste klok maar LUID en vooral een karakter als een zeis.  Piet de de Dood slaat op de vlucht als Mevrouw de Kamervoorzitter zijn weg kruist in het Bejaardentehuis, de bejaarden trouwens moeten ook een extra injectie krijgen om rustig te blijven. De twee mannen die ooit de sponde met Gerti gedeeld hebben, worden opgespoord en zonder verder onderzoek genomineerd tot ridder in de orde van Oranje-Nassau wegens Moed en Zelfopoffering.

Met al de vreugdevolle berichten over de NV-A dezer dagen, circuleerde ook het gerucht dat Bart meende in aanmerking te komen als voorzitter van de Kamer, want hij heeft ooit eens Prins gespeeld in het kleuterklasje.  "Da's iel goe" snikte Vandeurzen die zelfs bereid is de kleine dikke tot paus te laten benoemen als hij maar van onder zijn ogen is.  Leterme als een rasechte achterbakse Jago uit de Achterhoek, heeft de ambitie van zijn jartelmaat onmiddellijk bevroren : eerst gaan oefenen in de musical als Dwerg Simpel.

Ray

Bart Dewever zal vermoedelijk ontslag nemen uit het Vlaams Parlement om vanuit de Belgische Kamer zijn loopbaan verder te zetten als staatsscretaris.  Later zal hij minister worden en als hij het lang genoeg volhoudt bij de ampersanten, wordt hij misschien ooit koning.  Bébért wordt opgevolgd door Babart.

Intussen staat de koning van de Visakaarten, Jan Jambon, te springen om Bartje op te volgen in het Vlaams Praatbarakje.  Hij is een man die uit de Vlaamse Volksbeweging komt.  Die bewogen bewegers doen het niet slecht : sommigen proberen het bij het Belang, met of zonder lidkaart en een enkeling wipt binnen bij de NV-A.  Zo'n Vlaamse Volksbeweging was natuurlijk na de oorlog een ideale dekmantel voor Vlaamsgezinden om zich niet politiek te manifesteren, noch te verbranden en tegelijk niet afzijdig te blijven van het Vlaams-nationalisme.

Die VVB heeft wat weg van een tussenstation met grote wachtzaal om in de partijpolitiek te stappen.  Sommigen zullen weer nijdig worden als ze dit onder ogen krijgen.  Dan moeten ze nu best stoppen met lezen.

Die Jambon zal het vermoedelijk goed doen als politicus, hij ziet er niet slecht uit (tegenwoordig is dat belangrijk) en hij liegt gelijk de beesten.  Zelfs vooraleer hij de eed heeft afgelegd.  Geniet mee :

Wim Winckelmans (DS) vraagt : "Was het voor u een optie om  voor het Vlaams Belang op te komen ?"

Jambon : "Sinds 1988 hebben ze zowat bij alle verkiezingen aangebeld om me op hun lijst te krijgen maar ik ben nooit op hun voorstellen ingegaan.  Het antwoord is dus neen.  Hun communautaire programma zou het mijne kunnen zijn, maar zeker in het begin was ik het niet eens met hun vreemdelingenprogramma.  Het cordon sanitaire is volgens mij een draak, maar zij doen ook niets om het te doorbreken. Zij willen geen verantwoordelijkheid nemen. Onverantwoord is dat als je een miljoen kiezers hebt."

Een fijne dag vandaag, niet ?  Die Jan Jambon lijkt me meer een Jan-mijn-voeten.

Ray

Kent u ook dat gevoel, alsof er een bol op uw maag ligt en ge doelloos van het een naar het ander snelt of slentert, aan iets begint en er mee ophoudt, eerst iets eten of eerst maar een kop koffie drinken, kortom, het lijkt of Guynokkio in hoogsteigen persoon bij u op bezoek zal komen, ge doet of het u niet kan schelen maar ge weet dat dit een absolute dieptepuntdag van uw leven zal zijn.

Zo voel ik me.

 Dit onbestemde gevoel  heeft te maken met Mathias Danneels van Le Standard, met Luc Rademaeker van de Frut en met mijn goede kennis Bart Debie.  En met mijzelf.Wat u nu onder ogen krijgt is mijn zeventiende poging om te verwoorden wat er aan de hand is.

Mathias Danneels was gisteravond mijn toevallige gesprekspartner op de voorstelling van het nieuwe boek van Filip Dewinter "Zeggen wat u denkt".  Voor  dergelijke deftige bijeenkomsten laat ik mijn bokshandschoenen in de auto en mijn ouders zouden trots op me zijn, als ze me bezig zagen en hoorden : "Wat een keurige man is die rebel van ons geworden".  Toen we het hadden over de neutrale informatieplicht en de duiding begon die Danneels  plots te roepen tegen me, dat  hij een correct journalist is die professioneel met iedereen goed opschiet en dat ik morgen nogal zou opkijken over het interview dat hij "gegund" had aan Filip Dewinter. De mensen om ons heen, keken mij aan alsof ik een ouwe flikker was die een onschuldig neutraal reporter wilde verleiden.  Ik bespaar wederwoord en woord, want ik kan tenslotte schrijven wat ik wil.  Enkel dit nog : ik ben zowel mondig àls hoffelijk en duidelijk. En Danneels heb ik gelaten voor wat hij mijns inziens is : een zak vol wind. Kwade wind. Ik was wel geschrokken van de haat in de stem van die hufter.

Vanmorgen krijg ik via 'tScheldt de mededeling die wij overnemen op de blog met de dienstnota van Luc Rademaeker van de Frut aan zijn pennenslaven. U hebt het gezien het fraaie proza met betrekking tot het overlijden van Guido Tastenhoye.

In feite lees je daar hetzelfde als die hufter van Le Standard mij in mijn oren  stond  te schreeuwen : "Wij zijn neutraal, godverdomme, wij hebben een beroepseer hoog te houden en wij haten het Vlaams Belang, man, wat hàten wij die partij ...".

En dan tot slot, Bart Debie : zijn proces is gisteren begonnen en na de eerste zitting en de tussenkomst van het Openbaar Ministerie  lijkt het dat Bart een  beul van Breendonk is.Men baseert zich op de verklaringen van de vermeende slachtoffers. Afwachten of deze bajesklanten de waarheid zeggen.  Ik beweer niet dat Bart onschuldig is,  maar een proces is meer dan de vordering van het OM. Als   de kranten en de televisie echter hun registers openen dan hoor ik terug dat getier in mijn oren van die tamelijk onbeduidende journalist van gisteravond, die zelfs geen beschaafd en rustig gesprek aankon.  Waarom ?  En waar moet dit heen ?

Als de media samenwerken met het regime en hun positie gebruiken om de democratie in één richting te stuwen, wordt dit een dictatuur.  Ik ben toch niet de enige die hier misselijk van word ?

Ray

Iedereen die ooit in het beroepsleven gestaan heeft, nog staat en zich de zweetdruppels bij een  sollicitatiegesprek herinnert, zal het beamen : om een salaris te versieren, moet een mens wat doorstaan.

Dat flitste zonet door mijn koker bij het bekijken van de eerste pagina van de onvolprezen kwaliteitskrant "Le Standard" (onder het motto "Allons y pour la Belgique, la Belgique pour nous tous"). Boven een foto van Bert Bibber die aandachtig de oren spitst op het flauwe gezemel van Yves Leterme prijkt de sprekende kop "Leterme wil geen herziening rol monarchie".

Met zulke uitlatingen krijg je de onverdeelde aandacht van de koning, ook al weet die onverlichte figuur hoe weinig betrouwbaar uitlatingen en beloftes van politici zijn, behalve als ze Decroo heten : die mannen kruipen zelfs op het schavot voor hun aanbeden vorst. Leterme is volop bezig zijn pad te effenen naar het premierschap dat blijkt weer eens uit deze toegeving, de monarchie moet niets vrezen met mij.

De kartelpartnertjes van Dewever zullen ook wat blij zijn met deze zoveelste toegeving vooraf.  Ze beantwoordt geenszins aan de politieke idealen van de Vlaams-nationalisten van Bart maar ze brengt wél het zo begeerde staatssecretariaat dichter bij huis. Een sollicitant maakt kwade momenten door.

Bart, bezin je toch !  Bega toch niet om de drie maanden een politieke blunder, waarmee je telkens je geloofwaardigheid op het spel zet. Zouden we in Vlaanderen ooit nog de eenheid van het politieke Vlaams-nationalisme kunnen bewerkstelligen ?

Ray

Volgend bericht werd naar aanleiding van het overlijden van Guido Tastenhoye op 9 maart om 14u 55 verstuurd door ene Luk Rademakers,

hoofdredacteur van Gazet van Antwerpen:

---------------------------------------------------------------------------------------------

'Collega's,

Gisteren en vandaag werden vragen gesteld bij de manier waarop ik wenste dat het overlijden van GT in de krant werd gemeld. Op zijn zachtst uitgedrukt is GT de jongste jaren geen reclame geweest voor het merk waarvoor hij voordien heeft gewerkt.

Los hiervan berokkent een politiek journalist, die voor een partij kiest, ongeacht dewelke, onnoemelijk veel schade aan de integriteit van zijn gewezen collega’s politieke journalisten maar ook aan de voltallige redactie.

Journalisten die voor de politiek kiezen, kiezen voor een ander leven, een andere identiteit en wij kunnen niet toelaten dat ze ons in hun biografie meesleuren.

Journalisten zijn onafhankelijk, kritisch en objectief.

Wie die drie kernwaarden niet meer wenst in te vullen hoeven we als kwalitatief medium niet meer aan de borst te drukken. Nu niet en in de toekomst niet.

Luk….'

 ---------------------------------------------------------------------------------------------

Degoutant en crapuleus zijn de gepaste woorden bij dergelijk on-menselijk schrijven. Er is echter troost. In de biografie van hoofdredacteur Luk Rademakers zal als enige prestatie kunnen vermeld worden dat hij de ziel van de krant verkocht aan een partij en dat onder zijn beleid de krant constant lezers verloor. De journalisten

Dirk Sterckx (ex-VRT-journalist en nu open VLD),

Marc Demesmaeker (ex-VTM-journalist en nu N-VA),

Ivo Belet (ex-VRT, nu CD&V)

Tuur van Wallendael (ex-VRT, nu SP.a)

Marc Platel (ex-Het Belang van Limburg, studiedienst Volksunie)

weten nu hoe over hen geschreven kan worden als de pen gehanteerd wordt door een gewetenloze en verbasterde journalistieke nietsnut.

Bert Murrath

Hoofdredacteur 't Scheldt

Wij vonden dit zo schokkend dat wij het artikel zonder commentaar hebben overgenomen.

Show en politiek zijn in dit sleurland  nooit zo verweven geweest als onder het Liegebeest Verhofstadt, alias Guynokkio.

Om de zoveel tijd wordt onder de schijnwerpers van de met paars collaborerende media een kabinetsraad gehouden buiten Brussel : "Om de boertjes van buiten de indruk te geven dat we ook aan hen denken."  Liever niet maar kom, als het niet anders kan. Er werd al in heel wat gemeenten vergaderd : den Haan (een speelse attentie voor onze Waalse vrienden), Fantasialand (een eigen ideetje van Heer Guynokkio) en nu blijven ze in Leuven. Waar beter de begroting in evenwicht houden dan in het centrum van het land ?

Zaterdagmorgen wilde de premier een Blijde Intrede laten organiseren van op de Bondgenotenlaan naar het Stadhuis dat voor de gelegenheid zou ingepakt zijn door de Spaanse kunstenaar Christus of Christo in Paars laken ! Een krachtig signaal, een groot symbool. Laurette, plechtig schrijdend naast hem als Elisabeth Taylor, achter hen heel het drukdoende en mekaar opzijduwende peloton van ministers, en   goochelaars, olifanten, vuurspuwers, jongleurs, circusartiesten (neen, geen Slangenbezweerders, hahaha, lachte onze uiterst sympathieke premier de spleet tussen zijn tanden bloot). "Allez, vooruit, arrangeert het ne keer, zoals ik het graag wil" luidde het slot van zijn  opgewekte en geïnspireerde betoog.

Helaas, de Keizer van Leuven, Ludovicus Tobbachus verleende zijn auguste toestemming niet.  "Als er iemand Blijde Intredes in Leuven doet, ben ik dat" sneerde de kleine Keizer "trouwens het is precies de bende van Cirque du Soleil".  Refusé !

Rik Daems, die de laatste tijd opvallend veel in de omgeving van Guynokkio ronddrentelt, had vlug een razend intressant alternatief bedacht om toch enige glamour te verlenen aan het optreden van zijn baas in Leuven. De boekenweek staat in het teken van  Erasmus' Lof der Zotheid en die ouwe zeur met zijn scheve muts heeft  les gegeven in Leuven (of was het nu Leiden, Rik is soms in de war) dus gaan we daar de Guy laten van profiteren ...

"De Lof der Zotheid, dat wordt de slogan voor het weekeinde. Wat vinden jullie ervan ?"  straalde Daems.  De kleine uit Mechelen was al aan het schudden van ja, "Dat boekje is van Rasmussen, zegt ge ?" klonk hij enthousiast.  Slangen lag over de grond te kronkelen van pure misère  en maagkrampen en Heer Guynokkio begon Paars aan te lopen van vertwijfeling.

Dit zal u allemaal niet lezen in de poco-pers maar wél allerlei loftuitingen op de sluitende begroting, inclusief de fantastische uitvinding van de verpakkingstaks.  Redenen genoeg  voor ons om er op terug te komen.  Maar vooraf steeds plaats voor "de kleine geschiedenis".

Ray

Ik heb weer lang getwijfeld of ik er goed aan zou doen dit waar gebeurde verhaal te vertellen, maar als we zo gaan beginnen met onszelf nog méér te censureren, kunnen we binnenkort een filiaal openen van De Standaard of de schijnheilige Frut. 

Een van de ijverige militanten van het Belang uit het Antwerpse heeft een verkiezingsaffiche aan de binnenkant van het raam opgehangen, zoals dit al meer dan twintig jaar gebeurt.  In de wijk, die voor meer dan 60% ingenomen is door allochtonen is hij bekend en er heeft nog nooit een incident plaatsgegrepen. De man is een flukse zestiger die niemand een strobreed in de weg legt, die joviaal voor zijn standpunt uitkomt, nimmer kwetsend maar wel overtuigd. 

De betrokkene heeft nu een of twee dreigbrieven in de bus gekregen, dat indien de affiche blijft hangen, "het kot in brand gestoken zal worden".  Er is klacht neergelegd bij de politie maar anderzijds is dit ook niet meer dan een principiële daad die geen enkele garantie op beveiliging biedt of die indruk maakt op de schuldigen.

Vorige week greep op de rechtbank van eerste aanleg het fameuze incident plaats waarbij enkele veroordeelde Marokkanen het zetelende hof op de vlucht joegen (na één artikel in de Morgen en de Frut, is hier verder door de media over gezwegen).  Enige tijd later werd het secretariaat van het Vlaams Belang in Hoboken beschadigd en nu worden serieuze bedreigingen geuit aan het adres van een Vlaams Belang militant.

Ik hoop dat al deze incidenten los van mekaar staan In het geval van de veroordeelde amokmakers gaat het niet om "hangjongeren" maar om volwassenen. Heel vreemd dat als er geweld gebruikt wordt door moslims de media verzaken aan hun plicht voor voorlichting en niet zoals anders klaar staan met hun verwijten en domme commentaren.

Ray

Ze zijn er allen vierkant tegen om gevraagd te worden door radio en tv om opgevoerd te worden als een kermisgek in allerlei spelletjes.  Maar ze durven niet weigeren.  Dat is hetzelfde als met hun wedde en diverse bijbaantjes : als op het einde van de maand de postbode voor de deur staat met de verschillende uitkeringen, zitpenningen, premies, onkostenvergoedingen, tantièmes, dividenden, voordelen in kisten en natura, dan kunnen ze ook niet weigeren.

Anciaux, van cultuur en Damienne, heeft zijn eigen vaste schminkstudio aan de Reyerslaan : tegen zijn zin ! Binnenkort gaat hij een nieuwe versie van het Rad van Fortuin presenteren en Luc Appermont zal de bordjes draaien. Pezewever Bourgeois van media en Izegem : heel zijn familie was niet van het scherm te branden, Phaedra Hoste, Geert Hoste en hij de beroemde politicus wegens no charisma en lid van een flutpartij : never.  Daar kwam onmiddellijk verandering in toen hij verantwoordelijk werd voor de media.  Hij kreeg zelfs met Laura Lynn een duo-presentatiebaan aangeboden op de radio. Affaires met politici en artiesten zijn niet gemaakt om eeuwig te duren.

Tussen 1 september 2004 en 31 juli 2006 (ruwweg twee televisieseizoenen) trad op de Vlaamse Televisie 196 maal een politicus op in een amusementsprogramma :

75 x een VLD-er
68 x een CD&V-er
53 x een SP-A-er
Geen enkele Belanger

Op de radio :

106 x VLD
86 x SP-A
44 x CD&V
Geen enkele Belanger

Met die cijfers kan je inderdaad zeggen : stop de politieke uitzendingen.


Ray

Met dank aan Achter het Nieuws

 

De Open VLD met meeloper MR ,hand in hand met de PS en de SP.a. maar ook de CD&V en de Vlaams-nationalistische NV-A met de clown Bart die altijd mag meedoen als een soort Vlaamse feestneus. De drie man en een paardenkop (of is het kieken zonder kop) van de wietrokende spasten laten we even buiten beschouwing alsmede het uitstervend ras boomhangers.

Op één rij voor een open democratische samenleving, voor respect, voor principes, …

De enige oppositiepartij van het land wordt niet alleen doodgezwegen maar zelfs vervolgd en als het even kan gebroodroofd.

In dit land doen ze zelfs geen moeite meer om de schijn van democratie hoog te houden.

Kiezers in België zijn keurige mensen en gaan zoals het hoort, wegens NIET het recht maar omdat het moet, allen braaf hun burgerplicht vervullen. Daar waar de uitslag bij de gemeenteraadsverkiezingen toch dreigde te ontsporen werd via creatief tellen of handig nieuwe kiezers (zonder plicht) te creëren de zaak behendig bijgestuurd.

Zo ziet de democratische toekomst er zonnig uit voor België. De regeringspartijen mogen een beetje bakkeleien met elkaar over triviale zaken. Die andere “democratische” partijen doen ook mee om het spel wat mee te spelen. Zie daar: België heeft een meerpartijen systeem.

De partij die een eigen weg wil gaan zonder keurmerk van de traditionele politieke elite is in dit spel niet welkom. Zij wordt zonder pardon verwijderd uit het normale politieke debat en monddood gemaakt.

Het eigenaardige van al die machtspartijen is, dat je na verkiezingen nergens hoofdkwartieren ziet waar uitbundig feest wordt gevierd over de electorale successen die zouden zijn behaald.

Alle partijen, met uitzondering van een partij die niet met naam genoemd mag worden, voldoen aan een merkwaardig fenomeen: Ze hebben geen aanhang, alleen kiezers.

Tussen haakjes: op 31 maart aanstaande wordt het in Lichtaart weer zo’n uitbundig feest van de bozen.

Dat komt omdat de partijen niets en niemand vertegenwoordigen. Ze hebben helemaal niets uitstaande  met wat er in de samenleving gebeurt. Open samenleving, respect, principes, diversiteit zijn bedenksels van bureaucraten of communicatiespecialisten. De partijen houden geen politieke debatten onderling. Ze voeren in feite ook geen verkiezingscampagne, maar bestoken de samenleving met leuzen als ‘tegen zinloos geweld’ of  ‘Samen sterk (op één bankje)’. De functie van de partijen is de zittende macht te dienen en dat doen ze graag. De rode staatstelevisie en zelfs de V?TM doen net of de verkiezingen ergens over gaan en zo is iedereen tevreden.

Is zo’n virtuele democratie goed voor  België? Op korte termijn levert het een vorm van quasi stabiliteit op die de elite uit de wind houdt. De rijken worden rijker en de armen krijgen net genoeg kruimels toegeworpen om zich gedeisd te houden, zowel materieel als geestelijk. Na de gemeenteverkiezingen weten we ook hoe de verkiezingen in juni voor het federale parlement zullen aflopen. De partijen die de macht naar zich toe zullen halen zijn nu al bekend. Het zijn dezelfde volksvreemde machthebbers als vandaag. Deze partijen zullen tevens van harte instemmen met iedere kandidaat die president Elio di Pipo voordraagt. Ook dat is dus geregeld.

Het vervelende van dit systeem is dat er altijd een groep burgers overblijft in de samenleving die van België en Vlaanderen in het bijzonder meer wil maken dan een land van kiezers. Mensen die echt iets te zeggen willen hebben. Dat zijn niet altijd de domste burgers. Vaak vormen zij de energiebron van de vooruitgang. Die burgers willen bij voorbeeld een politiek debat over de koers die het land gaat en ze willen die koers beïnvloeden, zoals dat gaat in een levende democratie.

Behalve de kloof tussen autochtonen en allochtonen die groeit, drijft de regerende elite met deze ‘geleide democratie’ ook weg van de werkelijke wereld. Iedereen houdt elkaar virtueel bezig.

Het Belang van Vlaanderen wil dat gat tussen de virtuele elitaire democratie en de werkelijkheid dichten.

Alleen rest de vraag of er voldoende Vlamingen zullen gevonden worden die er lak aan hebben om alleen de rol van de brave kiezer te spelen maar willen meestrijden voor de toekomst van hun eigen kinderen en kleinkinderen.

Alleen die strijd kan dit wegkwijnende land redden en haar in coma liggende democratie weer nieuw leven inblazen.

Erik

Lees hoe Peter d’Hamecourt de communisten verdedigt dan begrijpt u dat het voor mij niet moeilijk was zijn titel en het grootste deel van zijn tekst over te nemen.

Mits enige aanpassing, zoals u hebt kunnen lezen, perfect voor wat zich hier afspeelt.

Guido van Alphen is onze ernstigste buur op dit blognet.  Hij weet zeer veel, schrijft elke dag een ferm stuk over de politiek en, alhoewel wij mekaar persoonlijk niet kennen, zou ik graag mijn hoed afnemen als ik mijnheer Van Alphen ontmoet en in eerste instantie informeren hoe het nu eigenlijk zit met die pruimen van Jantje.  Vermoedelijk volgt er dan een gans exposé over de fruitteelt, generische diarreepillen en de sprong van Tosca in de Tiber vanop de Engelenburcht, want onze gebuur is een zware fan van Italië. En tegelijk bijzonder goed geïnformeerd over de hoekjes en kantjes in kamer en senaat, de slechte stukken die daar opgevoerd worden, de overtalrijke souffleurs die bewijzen dat zelfs de hoofdrollen hun teksten niet kennen, enfin u moet maar eens binnenstappen bij Guvaal.  Hij staat van onze eerste dag af bij de aanbevolen blogs.

Onlangs  verraste hij ons met zijn mededeling van een  akkoord tussen de redacties van de Standaard en la libre Belgique om Vlamingen en Walen dichter bij mekaar te brengen.  In het raam van die overeenkomst moet je de diverse enquêtes zien die de vroegere katholieke Waalse krant laat uitvoeren in Vlaanderen en waarvan de resultaten vervolgens probleemloos overgenomen worden door de eveneens voorheen katholieke én Vlaamsgezinde de Standaard. De azijnpissers van de VRT lopen uiteraard mee : als het volk te verraden valt, zijn ze niet te houden, de om zich heen spuitende masturbateurs van kwalijke affaires met achter zich de clowns en hersendwergen van Knack.

Nu weten we ineens hoe het komt dat er de laatste tijd overal berichten opduiken over wat wij, Vlamingen vinden over van alles en nog wat.   Zo is bv. 49% van de Vlamingen voor het behoud van de faciliteiten !  Het staat nondedju in de Knack vandaag en het komt van de Libre, dus geen enkele reden om te twijfelen.  U moet eens proberen in uw (niet politieke) omgeving die vraag te stellen aan Nonkel Jef of Tante Mit ...

En als de antwoorden op een vraag niet overeenstemmen met  de verwachtingen,  draai je gewoon het percentage om : leep maar doeltreffend.  Zo wordt gesteld : 37% is tegen de splitsing van het kiesarrondissement Brussel-Halle-Vilvoorde !  Amai, dat is veel, zeg.  Dat wil zeggen dat er slechts een meerderheid van 63% voorstander is van de splitsing ...

Dat onze zuiderburen het steeds moeilijk hebben gehad met wiskundige begrippen weten we, dat ze niet bang zijn de waarheid een handje in hun richting te helpen is evenmin onbekend, dat nu ook de kwaliteitskrant De Standaard in zee gaat met deze notoire valsspelers om het unitaire België in ere te herstellen, is een vaststelling die het waard is bekend gemaakt te worden. Het is ons een eer, Guido van Alphen in deze te steunen

 

PS : het gedicht  "Jantje zag eens pruimen hangen" is van Hiëronymus van Alphen, misschien toch een verre voorvader ?


Ray