Toen ik de conclusie las van Spons n.a.v. zijn lectuur van het boek "Verbrusseling" door Bart Laeremans, schrok ik.  Ik bleek niet de enige te zijn.  Spons zou weliswaar graag ontwaken in een zelfstandige staat Vlaanderen maar hij meent dat die er nooit zal komen, gezien de tegenkrachten vanuit Belgische hoek, gesteund door de internationale opinie en instellingen te groot zullen zijn.

De politieke motor van het Vlaams-nationalisme heeft er electoraal nog nooit zo goed voorgestaan als in het begin van de 21ste eeuw.  Dat niet alle VB-kiezers fervente nationalisten zijn, die België willen opdoeken, wil ik best geloven.  Maar eigenlijk weten we daar niets over, er is nooit wetenschappelijk onderzoek naar gevoerd.  Het enige wat we wel kennen, zijn de resultaten van bestelde en duurbetaalde peilingen door de media die moeten aantonen dat 94% in Noord en Zuid gehecht blijven aan de Belgische natie.  Noord en Zuid, dat zijn stations in Brussel, waar Tom Van resideert.

In Vlaanderen komen hoe langer hoe meer uitspraken, al dan niet vermomd in studies, van groeperingen en individuen naar voren die met redelijke argumenten de splitsing van dit land bepleiten.  Mensen die vroeger angstvallig zwegen over dit delicate onderwerp, ontpoppen zich tot rationele aanhangers van de oude eisen van de Vlaamse Beweging, ook al vermijden ze angstvallig enige politieke aanhorigheid te laten blijken en dat is goed.

Hoe meer de idee van een zelfstandig Vlaanderen veld wint, hoe groter en smeriger de tegenstand wordt.  Spons is van oordeel dat wij die tegenstand nooit zullen aankunnen en dat is zijn recht.  De heftigste tegenstand komt uit partijpolitieke hoek, waar iedereen verzamelen heeft geblazen rond koning en driekleur.  Niet zozeer uit patriottisme, wel uit eigenbelang en overlevingsdrang.  Zij zullen lang standhouden maar ook als eersten door de knieën gaan : politici die pragmatici bij uitstek zijn, zullen eieren voor hun geld kiezen. Trouwens Vlaanderen zal democratisch verkozen bestuurders van alle slag nodig hebben.

Ik wens nadrukkelijk te behoren tot de optimisten, die men in het Nederengels de believers noemt.

Wie had ooit geloofd dat de DDR en de DBR zich zouden herenigen tot het huidige Duitsland  in zo'n korte tijd?  Wie durfde dat voorspellen ?  Wie was de witte merel die bij het aantreden van Gorbatsjov durfde fluiten dat hij de laatste president van de wereldmacht Sovjet Unie zou worden ?

Het is altijd veilig en voorzichtig de gedurfde idealen die niet voor de hand liggen te verwijzen naar Utopia vanuit je geleerde onderwijzersstoel.  Ik kan dat niet, ik ben nooit wijs geweest, noch voorzichtig. U kan dat elke dag vaststellen. Maar als ik mijn kinderen en kleinkinderen de miserie van weer eens een ontgoochelde generatie moet doorgeven, doe ik er liever het zwijgen aan toe. En dat is héél moeilijk.

Op 11 juni 2007 zal Vlaanderen zijn zelfstandigheid niet uitroepen maar als de enige Vlaamsnationalistische partij vooruitgang boekt, zullen de traditionelen een stuk van hun macht inleveren,  dichter bij mekaar kruipen, nadelige compromissen sluiten, de democratie nog dieper ondergraven en hun dictatoriale greep op onze gedragingen en gedachtes verstevigen. Zij zijn het die België naar de begraafplaats leiden  en de zelfstandigheid voor Vlaanderen voorbereiden.  Merci, mes amis !

Ray

In Antwerpen-Borgerhout heb ik het al gezien, dat op de grasvlaktes naast de Ring, de allochtone medemens stukjes akker aanlegt en er groenten kweekt.  Werd zelfs op televisie getoond en het màg natuurlijk niet, in dit land waar je voor alles toelatingen en papieren nodig hebt ondertekend door staatssecretaris Q.  Zeker als allochtoon zijnde is het leven ongenadig.

Rotterdam is gelukkig heel wat beter bij de pinken : laten we de grasvlaktes in de probleemwijken omtoveren tot maïsvelden en maniokpleinen, zegt een deskundige aldaar en de daad bij het woord voerend ontwikkelt de Professor Zonnebloem een klimaatmachine, om na te gaan wat de opwarming van de planeet gaat betekenen voor West-Europa... om naast maïs en maniok nog ander exotisch spul te laten groeien en bloeien, Mao's 100 bloemen achterna.

De Marokkanen en Toerken kunnen alzo in de steden hun eigen groentjes kweken en verhandelen en dan zijn ze niet langer afhankelijk van de bijstand, redeneert de knappe bol. Kunnen we binnenkort de auto's niet vervangen door kamelen ?  Bij Spirit zullen ze zoiets graag horen.


Ray

Op risico afgeschilderd te worden als een rauwe racist, ga ik het toch maar zeggen : de  ooorsprong dat u vandaag niet op tijd uw trein kon nemen ligt bij de regering, bij Paars.  En bij de vakbonden, die zoals op de luchthaven geen bal geven om de bedrijven, noch het publiek dat gegijzeld wordt door hun onverantwoorde optreden.

Het beroep van treinbegeleider is een mepjob geworden : de mannen en vrouwen die dat uitoefenen worden uitgescholden, belachelijk gemaakt, en soms afgeslagen.  Wie in de metrostations van Brussel (e.a. grootsteden) rondloopt, waant zich in een bezette stad.  Geuniformeerde mannen, wapenstokken, grommende honden en nog worden mensen tegen de grond geslagen, beroofd, verbaal afgedreigd, vrouwen bepoteld en meegesleurd.

Wie zijn de daders, wie doet zoiets, vragen wij ons allen af maar het is best daar niet op in te gaan, want al vlug worden daders, slachtoffers.  En vragenstellers, racisten.

Dus zolang het kan, zoek ik de schuldigen voor deze verloederende maatschappij, waar ze zich bevinden : in de regering, bij de slapjanussen die de wetten van dit land niet laten naleven, die de grenzen van dit land omspannen met spaghettilinten, die menen dat palaveren op zijn Afrikaans de prangende problemen van het Westen zullen oplossen.

Alle grote maatschappelijke problemen zijn met mekaar verbonden en zolang wij opgescheept zitten met politieke partijen die de werkelijkheden weigeren te zien, gaan we van kwaad naar erger.

Ray

Vorige week kwamen de Duitse moslims met enkele tienduizenden bij mekaar in Keulen (zie hier) en in het voorbije weekeinde verzamelde de Unie van Frans Islamatische organisaties in Parijs  eveneens  tienduizenden aanwezigen.

Het is allemaal niet koek en ei op deze moslimbijeenkomsten maar de behoefte om zich te verenigen, om als groep op te treden, zich te laten erkennen als gesprekspartner is manifest aanwezig.  De gesprekken gaan niet over "hoe passen wij ons aan in onze nieuwe leefomgeving ?" neen de thema's handelen over het ombuigen van de bestaande gemeenschap en cultuur  naar de moslimwaarden, het verwerven van functies en  macht.  Gesprekken over aanpassing, inburgering, integratie komen nauwelijks aan bod of dienen hooguit als oogverblinding voor de bevriende politici.

Dit zijn geen bijeenkomsten zoals "Vlamingen in de wereld" hun cabaret- & kaartnamiddagen in Detroit organiseren, met Walter Capiau als gewaardeerd eregast en moppentapper.

Eensgezindheid bij de moslimoriganisaties is  echter vaak zoek en kan herleid worden tot  twee hoofdstromingen : de grote groep van traditionelen, uitgesplitst over honderden oei's en ai's en een kleine kern van intellectuelen die bereid zijn tot dialoog.  Ze bestoken mekaar wederzijds met beschuldigingen en verwijten, waarmee ze bedoelen dat als de islam nog niet voldoende invloed heeft in Europa dit de schuld is van de andere moslims.  Maar over het verwerven van de macht, bestaat geen meningsverschil.  Als we de genadeloze slacht-en moordpartijen aan de gang zien in Irak -en elders waar geen Amerikaanse bezetters bij te pas komen- begrijpen we hoe dit segment van de wereldbevolking in mekaar zit.  De godsdienst is gebaseerd op wreedheid en de beoefenaars verschuilen zich daarachter om hun temperamenten bot te vieren.  Dit klinkt waarschijnlijk zeer onvriendelijk en gelukkig zijn er heel wat moslims die het ook zo zien, helaas komen zij zelden of nooit aan het woord.

Wat we van de intellectuele moslims kunnen verwachten,  blijkt uit een citaat van 10 september 2002 in le Monde door Hani Ramadan (de broer van Taricq) : "Steniging is niet alleen een straf, het is ook een zuivering".  De Heer Ramadan sprak gisteren zondagnamiddag in Parijs de islamitische vergadering toe.

Deze congressen zijn géén vriendenbijeenkomsten, naaikransjes, koffiekoeknamiddagen : wie niet inziet wat er in Europa aan de gang is, is stekeblind, kwaadwillig koppig of dom. Of alle drie samen.

Ray

Eerste debiel en nar van onding Belziek heeft enkele dagen geleden voor nogal wat commotie gezorgd door de Vlaams-nationalisten als mentaal gehandicapt af te schilderen waarbij hij in feite domweg ook die mensen samen met hun familie en zorgpersoneel schoffeerde.

Het orakel van Brakel heeft zich intussen geëxcuseerd tegenover deze laatstgenoemden. Neen, niet tegenover de Vlaams-nationalisten.

Stel dat dit Belgicistisch-nationalistisch creatuur NIET had gezegd: 'Ik ben echt geen Vlaams-nationalist omdat ik echt niet mentaal gehandicapt ben.''  MAAR : “Ik ben geen Vlaams-nationalist omdat ik geen zwijn ben” (wat echter zwaar te betwijfelen valt, heu: dat hij geen zwijn is.)

Mag ik eventjes een allegorie of metafoor gebruiken?

“Eerste koninklijke gatlikker is zich voor zijn hatelijke uitspraken gaan excuseren bij de zwijnen van boer Ganda”

Begrijpt u me niet verkeerd: de metafoor heeft niets te maken met mensen die om welke reden dan ook niet beschikken over voldoende zelfredzaamheid maar alles met de gemeenheid en lafheid van een gedrocht, ik kan het niet over mijn hart krijgen om er een naam aan te geven, dat nooit ofte nooit zijn volk heeft gediend en louter en alleen zijn eigen zakken en vriendjes heeft verzorgd.

Deze clown kwam ongeveer op hetzelfde moment in het nieuws met zijn bewering dat Paars ook zonder meerderheid in Vlaanderen kon voortdoen mits voldoende steun van de Waalse vrienden. Ook hierover is heel wat commotie ontstaan en is het laatste woord nog niet gezegd of geschreven.

 Deze ‘rechtswetenskapper’ en oud minister van ‘skool’ is wel niet de enige die deze visie genegen is alhoewel men het niet direct zou verwachten van een ex-VU-er.

Want wat valt er te lezen, bijna 3 jaar geleden, op de webstek van de grootste huichelaar en blèter die ons politiek landschap ooit geteisterd heeft?

27-10-04

“Ik hoop dat we voldoende blijven inzien dat Wallonië ons kan helpen in het voorkomen van een onverdraagzame rechtse machtsgreep tegen de vrijheid van denken, tegen de seksuele vrijheid, tegen de godsdienstvrijheid en tegen culturele vrijheid in.”

En dag op dag een maand daarop:

“Ik wou gewoon zeggen dat het ook wel eens mogelijk is dat er een progressieve meerderheid op federaal vlak bestaat, zelfs met een conservatieve meerderheid in Vlaanderen.

Ik ben niet beschaamd vast te stellen dat zo het migrantenstemrecht is gerealiseerd. Is dit daarom ondemocratisch? Zolang er federaal bevoegdheden blijven, is het toch ok dat deze bevoegdheden ook federaal moeten steunen op een meerderheid, niet?”

Er staan wel meer ongerijmdheden op zijn webstek om niet te zeggen dat er iets anders op zou staan. Wenst u zichzelf te pijnigen en te kwellen, u doet maar, ik vertik het om er een link naar te leggen.

Door toeval kwam ik  terecht op dit artikel van Hoegin voor wie ik een zeer grote ver- en bewondering heb.

Anciaux? Tot spijt van wie het benijdt, is samen met ‘zijn’ voorzitter groenbril de vleesgeworden volkshater geworden.  

Erik

De door de Raad van State verworpen uitslag van de gemeenteraadsverkiezingen leidde vandaag tot een tweede beurt, waarmee de bevolking niet opgezet bleek.  De meesten zegden, dat ze precies dezelfde stem zouden uitbrengen dan in oktober.

In grote lijnen is dat ook gebeurd ; op dit moment (zondag 21.30 uur) hebben wij enkel de zetelverdeling.  Tussen haakjes de + en - ten overstaan van oktober :

CD& V : 10
VLD : 4 (- 1)
Respect : 7 (+ 1)
Groen : 3
VB : 2
SpA : 1

De coalitie CD&V / VLD blijft bestaan met 14 zetels van de 27

Bij de eerste resultaten werd op de webstek van Wetteren al druk gespeculeerd dat het VB 1 zetel zou verliezen.  In Wetteren hadden ze dat vermoedelijk als een hoogtepunt beschouwd en de VRT stond al klaar om Flikken te onderbreken voor deze geweldige mededeling. In oktober was er wel een soortkartel met VB dat ditmaal een integraal eigen lijst voorlegde.  Wat jammer nu ...

Ray

RUSTDAG

Neem rustig uw tijd om te snuisteren in onze reeds verschenen novelletjes en andere kladjes en als ge ons niet gelooft moet ge maar "rustdag" aanklikken.


 Nog niet voldaan?
Hier volgen naargelang het seizoen en de goesting:
Tips - Links - Gastcolumns - Weetjes of gewoon niks.
Verwijzingen of hier overgenomen artikeltjes weerspiegelen
niet noodzakelijkerwijze de visie van Angeltjes.






ALLE INFO HIER

Petitie voor Vlaamse onafhankelijkheid
 
Op de betogingswebstek staat sinds kort een petitie voor Vlaamse onafhankelijkheid.
U wordt vriendelijk gevraagd deze internetpetitie te ondertekenen.
Alvast tot op de mars voor onze onafhankelijkheid!
Met vriendelijke Vlaamse groeten,

Over een katholiek die van zich afbijt

De apostolische nuntius in Israël gaat dit jaar niet naar de holocaustherdenking in het Yad Vashem monument in Jeruzalem. In de begeleidende tekst bij een foto van paus Pius XII staat vermeld dat de hij tijdens de Tweede Wereldoorlog  niets heeft gedaan om het racisme, het antisemitisme en de deportatie van de Joden  te veroordelen. Die bewering is volgens de nuntius een valse voorstelling van het optreden van de paus en een belediging voor de hele katholieke kerk.

De houding van Pius XII tegenover het nationaalsocialisme en de Jodenvervolging wordt door vele Joodse historici en leiders als inschikkelijk beschreven, door sommigen zelfs als een vorm van collaboratie. Een minderheid looft hem voor zijn discreet maar menselijk optreden. De meest militante Joodse organisaties sluiten aan bij de eerste groep. Door de beeltenis van Pius XII te voorzien van een vijandig commentaar, bewijzen de organisatoren van de plechtigheid daar ook toe te behoren. De nuntius heeft dus valabele redenen om weg te blijven uit een herdenking waarvan men kan stellen dat ze antikatholieke standpunten inneemt.

Men kan ook bezwaren hebben tegen de hebbelijkheid van het officiële Jodendom om racisme en antisemitisme afzonderlijk te blijven vernoemen, alsof het antisemitisme een unieke, een in omvang ongeëvenaarde en niet te evenaren vorm van het racisme zou zijn. Op die manier stelt het alle  Joden bloot aan het verwijt zelf racistisch te zijn, het lijden van andere volken naar de lagere rangen  te verwijzen. Dat verwijt gaat dan gepaard met de vraag waarom  ze het nooit hebben over het aandeel van de Joden in de planmatige uitroeiingen onder de communistische regimes. Komt dat omdat ze  veel te verbergen hebben? Die vraag is soms ingegeven door kwaadwilligheid, maar vaker door het eigenaardige feit dat in de kolossale massa publicaties over het lot van de Joden  bijna niets te vinden is over hun samenwerking met de moorddadige communistische regeringen. Het weinige dat bestaat wordt dan nog geboycot. Het omvangrijke boek in twee delen van Aleksander Solzjenitsyn (jawel, de Nobelprijsdrager) over de verhouding tussen het Russische volk en zijn Joden door de eeuwen heen, is na jaren nog niet vertaald in het Engels (u weet wel: de wereldtaal, waarin omzeggens alles vertaald wordt).

Ben ik hiermee afgeweken van het kleine incident met de pauselijke nuntius. Enkel in schijn, want het provocatieve en belerende onderschrift bij de foto van paus Pius XII verdient een aanmaning tot voorzichtigheid zoals vervat in de Brief van Jakobus, hoofdstuk 3; 1 en 2 : Laat er onder u niet velen als leermeesters optreden, mijn broeders; want we weten, dat we dan een strenger oordeel zullen ondergaan. Allen struikelen we toch op vele punten.

Het goede voorbeeld van Ronald Reagan

Een aangename verrassing. In zijn commentaar in Het Laatste Nieuws herinnert Luk van der Kelen aan het kordate optreden van president Ronald Reagan van de VS, vijfentwintig jaar geleden, tegen de stakende Amerikaanse luchtverkeersleiders. Voordat ze het goed beseften waren ze ontslagen, vervangen door militair personeel en wat later door vers opgeleid burgerpersoneel, en was de luchtvaart hersteld. (Bij mijn weten zijn ze nooit opnieuw aangeworven).

Hij haalt dit aan als na te volgen voorbeeld voor de beheerders van de luchthaven van Zaventem die de laatste dagen werden geconfronteerd met een wilde staking van hun veiligheidsdiensten en  brandweer. Alle andere commentatoren spreken schande over deze gijzeling van de reizigers, maar niet één durft doortastende tegenmaatregelen voorstellen. Want ondanks alles blijven werknemers en vooral hun vakbondsafgevaardigden  onaantastbaar.

 Een herinnering blijft in mijn geheugen onlosmakelijk verbonden met het optreden van Reagan. Na zijn krachtdadige ingreep heb ik de nieuwslezers van de toenmalige  BRT-televisie  in dramatische volzinnen de rampen horen voorspellen die zich in het Amerikaanse luchtruim zouden afspelen. De vliegtuigen zouden bij bosjes neerstorten. Die hysterie was normaal want reeds in die tijd was de Vlaamse staatszender volgepropt met linkse doordravers. Reagan was een rechtse en de verkeersleiders die voor hun (buitensporige) rechten opkwamen vertegenwoordigden voor hen de arbeidersklasse. De keuze was dus gemakkelijk voor onze nieuwsmanipulatoren (dat waren ze toen al). Vijfentwintig jaar geleden was de BRT reeds een broedmachine voor progressieve propaganda. Maar, en dat kan jongere kijkers verbazen, de leugens en vervalsingen werden nog niet gebracht met de onbeschaamdheid die we nu kennen.  De minachting voor de kijker/luisteraar wordt nu zonder de minste terughoudendheid tentoongespreid.  Dat heeft ook een goede kant. Het vertrouwen in de VRT is nog nooit zo laag gewest.

STICHTELIJK DAGBOEK

De Vlaamse minister van Welzijn, Inge Vervotte, staat op de eerste plaats van de federale kamerlijst van CD&V in Antwerpen. Ze heeft al aangekondigd dat ze naar de Belgische kamer  zal overstappen en dus niet meer deel zal uitmaken van de Vlaamse regering.

De tweede plaats wordt ingenomen door Bart De Wever, voorzitter van NVA en voorlopig nog lid van het Vlaams parlement.

Laten we enkele zaken aaneenknopen.

Vervotte en De Wever zullen met zekerheid verkozen worden voor de Belgische kamer. Met dat doel heeft men hen de eerste twee plaatsen toegekend. Werden één van hen of beiden nog andere beloftes gedaan? De Wever laat sedert geruime tijd uitschijnen dat hij een oogje heeft op de Belgische politiek. Verwacht hij een post van minister of staatssecretaris in de federale regering? Is hem die zelfs toegezegd als zijn partij er in slaagt een voldoende aantal Vlaams-nationale kiezers van het Vlaams Belang weg te houden? Vervotte mikt waarschijnlijk niet zo hoog, ze beschouwt  haar overgang als een tussenfase naar het serieuze werk op federaal niveau.

In ieder geval is hun carrièreplanning een slechte zaak voor de Vlamingen die van de communautaire besprekingen na de verkiezingen een ruime uitbreiding van de Vlaamse autonomie verwachten, of zelfs een stap naar de volledige onafhankelijkheid van Vlaanderen. Om na een eventueel electoraal succes Belgisch premier te worden, zal Yves Leterme de Walen/verwaalsten met soepelheid moeten benaderen. Hij zal daar meesterlijk in slagen, hij heeft er immers al heimelijk en soms openlijk in geoefend. Onze twee nieuwe federale politici zullen zich op dezelfde manier moeten opstellen om hun dankbaarheid te tonen voor hun promotie (in het geval van De Wever mogelijk zelfs een dubbele promotie). Hoever zijn zij bereid daarin te gaan? De Wever zal zich niet laten pramen. Hij is zijn hofmakerij aan de Walen/verwaalsten al sinds geruime begonnen. Lees er zijn uitspraken maar op na, herinner u zijn toenaderingspogingen in gezelschap van Marc Reynebau. Bij Vervotte weet men het niet zo goed. Maar vroeger was zij syndicaal afgevaardigde bij de chique Belgische maatschappij Sabena.  Het gevaar bestaat dus dat we met een Belgische Vlaamse te doen hebben.

Leterme, De Wever, Vervotte,  nieuwe aanwinsten voor het Belgische nationalisme?

VLAAMSE STAATSGREEP

     Het boek Verbrusseling van Vlaams Belang-kamerlid Bart Laeremans bevat een strijdplan om de Vlaamse onafhankelijkheid eenzijdig te laten uitroepen door het Vlaams Parlement, als binnenkort geen grote vooruitgang bereikt wordt op weg naar de Vlaamse autonomie en Brussel-Halle-Vilvoorde niet onvoorwaardelijk wordt gesplitst.

In het VP hebben  CD&V, NVA en VB een alternatieve meerderheid. Laeremans stelt voor die te gebruiken om de zelfstandigheid van Vlaanderen af te kondigen.

    Dat plan is de voor de hand liggende gevolgtrekking uit de hardnekkige obstructie die tegen het Vlaamse zelfstandigheidsstreven gevoerd wordt door een coalitie van Walen, verwaalsten en Belgische Vlamingen (verder in het artikel België genoemd). Hoe ver die kan gaan, blijkt uit een recente uitspraak van Herman De Croo, de koning der belgicistische Vlamingen. Voor hem hoeft de Belgische regering niet noodzakelijk de meerderheid te hebben in beide etnieën (hij zei dit in verband met een voortzetting van de huidige paarse coalitie zonder meerderheid in Vlaanderen; ik twijfel eraan of hij het omgekeerde, een federale regering zonder meerderheid in Wallonië, zou aanvaarden).

Dit soort pronunciamiento is inderdaad de enige oplossing, maar kan ze toegepast worden? Er staan immers een aantal zware hindernissen de verwezenlijking ervan in de weg.

     Ik denk niet alleen, maar toch vooral, aan de afkeer van de CD&V voor samenwerking met het VB (ik moet misschien hetzelfde zeggen van haar kartelgenoot NVA?). In de CD&V-fractie in het Vlaams Parlement zit waarschijnlijk hetzelfde percentage Belgische Vlamingen als in de federale Kamer. Die zouden ook zonder het bondgenootschap met het VB tegen het initiatief stemmen. We hebben hiervan een voorsmaakje gekregen in de heroplevende discussie over BHV. Vierentwintig gemeentebesturen uit die kieskring zullen de verkiezingen niet organiseren of helpen organiseren. Het schepencollege van Vilvoorde (burgemeester: Jean-Luc Dehaene, CD&V) zal de verkiezingen organiseren onder voorbehoud, d.w.z. op voorwaarde dat de federale overheid de onwettelijke toestand in BHV opheft vóór de ontbinding van het parlement. Op dat ogenblik zullen de meeste voorbereidingen van de verkiezingen van 10 juni grotendeels getroffen zijn! Een mooi staaltje van de schijnheiligheid die men bij een stemming over de Vlaamse onafhankelijkheid van de CD&V kan verwachten.

Men moet ook rekening houden met de kronkelingen die Yves Leterme en zijn partijbestuur zullen uitvoeren naargelang hij al dan niet Belgisch premier wil worden, of al dan niet daarin slaagt.

Kan men rekenen op enkele dissidente stemmen uit de andere partijen? Een VLD-er die verwacht bij de eerstvolgende verkiezingen door zijn partij gedumpt te worden? Een eenzame SPA-vertegenwoordiger die niet helemaal vergeten is dat zijn partij een volkspartij is? De oogst van die kant zal zeer mager zijn.

Van de intellectuele keurkorpsen mag men geen steun verwachten.

De academici spannen zich in om aan de hand van op maat gesneden peilingen en statistieken te bewijzen hoezeer Vlamingen en Walen nog aan elkaar en aan het gemeenschappelijke vaderland verknocht zijn.

De Standaard heeft gepaard met Le Soir en uit die nieuwe liefdesrelatie ontbloeide een overzicht van de (minieme) verschillen en de (ontelbare) overeenkomsten tussen Noord en Zuid (zo worden Vlaanderen en Wallonië voortaan genoemd in Belgisch-Vlaamse kringen). Enkele dagen nadien serveerden de twee bladen nog een extraatje om het einde van de geldtransfers naar Wallonië te voorspellen: de ziektekosten in Wallonië en Vlaanderen liggen nu ongeveer gelijk.

De prestaties van die twee groepen vinden ruime weerklank in de nieuwsuitzendingen van de VRT. De staatszender doet trouwens in creativiteit voor hen niet onder. Tot in de amusementsprogramma’s worden de Vlaamse Vlamingen bespot en de Belgische patriotten gehuldigd.

Professoren, journalisten en etherbabbelaars zijn eensgezind: Sire, er zijn geen Walen en Vlamingen, alleen Belgen. 

      Zelfs als op wonderbaarlijke wijze in het Vlaams Parlement een meerderheid gevonden wordt voor een onafhankelijkheidsverklaring, is de overwinning nog niet binnen bereik. We mogen België niet vergeten. Nooit voorheen heeft het Vlaanderen zonder strijd zijn zin gegeven. In dit geval zal het dat ook niet doen, want de inzet is veel te hoog. Het gaat deze keer niet om wat gefrutsel aan de grondwet dat aan de wensen van de Vlamingen beantwoordt, maar dat in de praktijk kan genegeerd worden. Hier staat het voortbestaan van het unitaire België op het spel, en dus zullen Walen, verwaalsten en Belgische Vlamingen de zwaarste middelen inzetten.  Ze zullen zo nodig geweld gebruiken om de Vlaamse hoop op onafhankelijkheid voor altijd uit te roeien. België beschikt daarvoor over het Belgische leger. Dat is volledig onderworpen aan de wetten en de gezagdragers van de Belgische staat. Vlaanderen staat met lege handen. De Vlaamse Beweging heeft krijgshaftige liederen, maar geen krijgsmacht. Ze gaat immers prat op haar pacifisme. Geen enkel Vlaams politicus heeft ooit de splitsing van het Ministerie voor Landsverdediging en dus van het leger geëist. Als Vlaanderen unilateraal een eigen staat sticht, kan het die niet met de wapenen verdedigen. Het kan dan zelfs niet rekenen op erkenning door de Europese Unie. Geen enkele lidstaat zal het opnemen voor een onooglijke Germaanse volksstam die het lef en de slechte smaak heeft haar Franstalige landgenoten, vertegenwoordigers van de superieure Romaanse cultuur,  te treiteren.

     Samenvatting en conclusie.

Zo ver staan we dus. Vlaanderen zal nooit zijn zelfstandigheid verkrijgen in overleg met België, behalve als het zich helemaal laat uitkleden.  Het kan niet hopen ze te laten uitroepen na een stemming in zijn eigen parlement, omdat de Belgische Vlamingen daar talrijk genoeg zijn om dat te beletten. Als de Vlaamse Vlamingen het toch zouden halen, zou België zijn troepen inzetten om de beslissing te vernietigen. Vlaanderen zou zich zonder verweer bij het staatsgeweld moeten neerleggen, want het heeft geen eigen leger.

De Europese Unie zou in elk stadium de kant van België kiezen.

Het stoort mij niet dat de actie die Laeremans voorstelt wellicht weinig democratisch is en erg lijkt op  een regelrechte staatsgreep. België voert doorlopend een tot nog toe geweldloze staatsgreep uit. De Vlaamse separatisten moeten in dit geval niet democratischer willen zijn dan de Belgen. Dat zou een vorm van hoogmoed zijn en hen bovendien tot machteloosheid verdoemen. Maar, zoals ik hierboven heb proberen aan te tonen, er is wel een praktisch bezwaar tegen zijn procedure :  ze is onuitvoerbaar. 

Vlaanderen kan enkel nog hopen dat het ooit zal kunnen gebruikmaken van een diepgaande omwenteling in Europa om een staat te worden. Een economische crisis, breuken in de Europese Unie, een volledige of gedeeltelijke bezetting door een oude of nieuwe grootmacht (de Verenigde Staten, Rusland) of door de islamstaten. Maar dat lijkt mij een hersenschim. De Vlamingen zullen er zich eerder moeten bij neerleggen dat wat hun land en hun staat had kunnen worden, in de vergeethoek van de geschiedenis zal terechtkomen.

Mensen, wat zijn wij goed af met onze Premjee, de schat Guynokkio ! 

De Australiërs die hebben het niet getroffen met die van hun, mensen wat is me dat, een volbloed racist, een seksist, een witte, blanke, enge man.  John Howard maar je mag ook Coward zeggen, de laffe, verderfelijke, verwerpelijke, misselijkmakende, witte blanke, enge man (had ik dat al gezegd ?).

Weet je wat hij wil, dat stuk onmens  ?  De toegang tot zijn land ontzeggen aan mensen die besmet zijn door het HIV-virus waar je aids van krijgt.  Mijnheer Coward wil het aantal aidsgevallen in zijn enge land beperkt houden, de onsmakelijke peer.

Australië is geen ziekenboeg beweert hij, immigranten moeten gezond zijn.  Waar haalt zo'n man het lef !  Hebben ze ginder aan de onderkant van de wereld geen klachtenbureau en spionnencentrum zoals wij ?  Kan die man niet uit zijn ambt gezet worden, recht de bush in waar de krokodillen heersen in de moerassen ?

Stuur anders die arme zieke mensen naar ons, wij nemen ze wel op, zieken, ouden, krommen, dove lesbo's, lekkere Mongolen (met een hoofdletter aub), fijne homo's, eenarmige lesbo's met of zonder kroeshaar, want wij discrimineren niet.  Behalve mentaal gehandicapten, die willen we niet, dat heeft onze kamervoorzitter verklaard en dat is geen enge man.

Ray

U weet wel: de voorzitter van de Wereldbank die onlangs in Antwerpen een kijkje is komen nemen hoe er creatief met de carrière van uw vriendin kan worden omgesprongen. Naar mijn mening eist het personeel met recht en reden zijn ontslag al zou ik ineens opteren voor het opdoeken van de Wereldbank.

Opgericht n.a.v. het Marshallplan maar wegens de fenomenale geldstromen die er te beheren waren te lucratief om geen smoesje te verzinnen om het geld door een ander raam te gooien.

Een van de vele – al dan niet internationale – instellingen, volgestouwd met politieke benoemingen, die kwistig het royale toegesmeten belastinggeld verbrassen.

Van de PRT-radio verneem ik  het volgende: “Paul Wolfowitz is sinds 2005 voorzitter van de Wereldbank. Daarvoor was hij viceminister van Defensie in de VS. Hij geldt als een van de architecten van de inval in Irak  en een van de belangrijkste ideologen van het neoconservatisme.”

Wat ik eigenaardig vind is dat ik van diezelfde PRT nooit het volgende heb gehoord:

“Ontslag Janssens wordt geëist omdat hij zijn vriendin, met wie hij gaat samenwonen in een van de duurste lofts van ’ t Stad en waarvoor hij vrouw en kinderen verlaat, een promotie met forse weddeverhoging heeft toegekend.

Janssens was, voor hij op slinkse wijze Leona wipte en burgemeester werd, voorzitter van de kaviaarsocialisten. Hij geldt als een van de grootste onbenullen en leugenaars maar is vooral gekend als de architect van het creatief tellen van elektronische stemmen.”

Om te besluiten een uitspraak van Edgar Faure:

Als het met het klimaat zo verder evolueert en we tevens eens werk zouden maken met een actieve aanvoer van mensen uit de Zuidelijke regionen, kunnen we Duitsland binnenkort Mofrika noemen.  Men doet zijn best maar het is niet genoeg !

Wij hebben het hier regelmatig over onze buurlanden, Nederturkije, la France-Algérienne maar over die van het Oosten valt weinig te vertellen.  Dat dacht u maar.

In Sidi-Bel-Köln kwamen vijftienduizend moslims bij mekaar om de "Overkoepelende Raad van de moslims in Deutschland" op te richten, een fusie van vier bestaande organisaties, onder het motto samen zijn we sterker.  Zoiets horen de nostalgische Duitsers graag en de federale binnenlandminister Schaüble had tranen in seine Augen van ontroering toen de muzelmannen in een van hun resoluties de grondwet erkenden.  Brave Leute, lispelde de christene hond die tot dezelfde partij als de christene kanseliersteef behoort.

 Nu zijn de problemen van de baan en kan ook in Duitsland eerlang de koran onderwezen worden in openbare scholen.

Weet u wie ook deel uitmaakt van de nieuwe moslimraad ?  Milli Görüs, de integristische Turkse vereniging die zich ook in het slappe Nederland binnengewrongen heeft.  Toen dat bekend geraakte, kwamen plots gematigde moslims op de proppen met de mededeling dat de meerderheid der deelnemers in Keulen behoren tot de meest sectaire en traditionalistische stromingen binnen de islam.  De traditionelen plegen gewoon een coup om als gesprekspartner op te treden van de hele gemeenschap.  Of het veel uitmaakt, weet ik niet maar het duidt weer eens op de slapjanussenmentaliteit van de Westerlingen.

Schaüble veegde zijn tranen weg en zei dat er nog veel zal vergaderd worden vooraleer in te gaan op de eisen van de Duitse moslims.  Geef toe, 2900 moskeeën, dat is niet genoeg voor de toekomst.

En wanneer wordt het Schweinenfleisch afgeschaft ?

Toen Guynokkio baas van de regering werd (althans dat maakt hij zichzelf graag wijs), beloofde hij zeer veul, ondermeer dat hij zijn succes zou afmeten aan de achteruitgang van het Vlaams Blok.

 Dàg Guynokkio, het is nop geworden !  Het Vlaams Blok/Belang is blijven groeien tot wat het momenteel vertegenwoordigt, zowat 25% van de bevolking in Vlaanderen.  De vld van Guynokkio is bijna gehalveerd maar het ventje blijft roepen.

Politiek is het Belang niet klein te krijgen, de man in de straat, de modale Vlaming ondersteunt de meeste standpunten van Dewinter, Annemans en Vanhecke en de anderen en steekt gracieus de middenvinger op tegen de traditionele leugenaars en schenders van onze rechten.

Er werden rechters uitgezocht om het Blok te veroordelen als racistisch en die doorgestoken kaarten werden gespeeld en het spel gewonnen.  Blok werd Belang en groeide nog meer.

Nu is men bezig met een nieuw showproces om de dotatie te ontfutselen :  Franstalige rechters zullen mee oordelen over de Vlaams-nationalisten van het Belang, met de laffe medewerking van de "Vlaamse" socialisten en de profiteurs van Spirit. 

Alsof het niet genoeg is, zal Onkelinckx, de grijnzende ramp van justitie, een wet laten stemmen om "onwaardigen" hun politieke rechten te ontnemen, onwaardigen zijnde zij die een veroordeling aan hun broek hebben voor racisme. Guynokkio jubelt.  Ja, dat is het !

Als ik door de Driekoningenstraat in Berchem marcheer en ik wijk niet van het voetpad voor enkele berbers, heb ik prijs.  Tegen elke mandataris van het Belang kan om het even wie  een klacht neerleggen die leidt tot een veroordeling, want de rechtbanken zijn grotendeels in handen van de correcten. 

Aan al wie een ons gezond verstand heeft, mag je toch vragen, of zij zoiets normaal vinden.  Het stemt ons niet mistroostig, wel beschaamd over zoveel schaamteloosheid en haat.

Ray

Vlaams volksvertegenwoordiger Roegiers van de Marokkanenpartij Spirit vraagt dat minister Bourgeois niet naar Polen zou reizen.  Voor ons zou de schoenmaker van Izegem zelfs niet naar Brussel hoeven te reizen maar onze invloed is gering.

Roegiers is als adept van de herenliefde uitermate gevoelig aan het geringste woord van kritiek of humor over zijn groep en hij heeft gehoord dat in het overwegend katholieke Polen, holebi's best niet op vrachtwagens kruipen met veren in de kont om mekaar heupwiegend tongen te draaien.  De minister van onderwijs vindt bijvoorbeeld dat in zijn sector homo's zich niet te veel moeten laten voorstaan op hun biologische voorkeur en Roegiers noemt zoiets een bijna-Berufsverbot.

Tot vervelens toe hebben wij het al afgedreund dat in bed of op de keukentafel iedereen in zijn huis de eigen seksualiteit beleeft zolang het maar niet tegen de zin is van een volwassen, menselijke partner.  Hoe ze daar in Polen, Chili of Algerije over denken weet ik niet maar het zal niet veel anders zijn dan hier. België behoort tot de reeks van vier unieke landen waar  het homohuwelijk legaal is, wat wil zeggen dat honderden andere landen achter ons komen op dat maatschappelijk aanvechtbare vlak. Is Spirit echt overtuigd dat het eventuele wegblijven van Bourgeois de Polen tot inkeer zal brengen ?  En wat met al die overige achterlijke landen waar de achterstanders van eigen geslacht eerst zich zoals elke burger in het openbaar kalmpjes moeten houden ?  Moeten die allemaal geboycot worden ?  Willen we van Vlaanderen het "Male Temptation Island from the Planet" maken, Roegiers met jou als Chief-Entertainment ?  In het Engels, of course met Marokkaanse ondertitels.

Waar zouden al die vooruitstrevende roepers staan -die de uitzondering tot norm willen verheffen- als buitenlanders zouden weigeren naar België te komen, omdat de democratische spelregels met de voeten getreden worden ?
Waar de kamervoorzitter en de buitenlandminister, beiden liberalen, om ter luidst en ter grofst de kiezers en mandatarissen van de grootste partij van het land beledigen  en uitschelden ?  

Het zijn de landverraders van Spirit die mede met de Franstaligen aan het proberen zijn de legale dotatie aan het Vlaams Belang te ontfutselen, omdat zij die partij politiek niet klein kunnen krijgen.  De Spiritisten die meer bekommerd zijn om Poolse homo's dan om de eigen Vlaamse gewone burgers ...

Dat je door het leven moet gaan als nicht, daar kan je niet veel aan doen en je kan dankbaar zijn dat ma en pa heteroseksueel waren, maar als valse nicht bestaat er hoop op beterschap. Alhoewel.

Ray

Als het op schelden aankomt, staan wij ons mannetje en dat is maar goed ook.  In dit land ben je als Vlaams-nationalist onkruid, af te knallen wild, uit te roeien mensensoort.

Voor enkel dagen pakte de schaamteloze kamervoorzitter uit met de geweldig originele schimpscheut : "ik ben geen Vlaams-nationalist, want ik ben niet mentaal gehandicapt".  Wij schreven reeds hoe vereerd we ons voelden.  En hoe zulk een uitdrukking de fijne inborst afschildert van de eerste burger van het land. 

Vlaams-nationalisten hebben een brede rug klaarblijkelijk want buiten onze buurman Guido van Alphen heb ik niet veel gemerkt van reacties.  Behalve nu van een inrichting van mentaal gehandicapten die geprotesteerd hebben.  Zij wensen niet dat mentaal gehandicapte als scheldwoord wordt gebruikt.

De superdebiel van Brakel heeft zijn verontschuldigingen aangeboden aan die mensen. 

Superdebiel ! Bis !

Zaventem is al lang geen luchthaven meer maar een gewoon vliegveld.  België heeft ook zijn vliegtuigmaatschappij moeten opgeven wegens te duur (de lonen lagen 30% boven de concurrenten), te ondoeltreffend (vluchten tot in de rimboe zonder passagiers) en om de haverklap stakingen.  Dat heeft allemaal nog niet voldoende opgeleverd want de syndicaten willen duidelijk de boel helmaal kapot. Gelijk hebben ze !


Wij hebben even telefonisch ons licht opgestoken bij een bevriend vakbondsafgevaardigde die alleen maar wilde aan de lijn komen, als hij een verkiesbare plaats kon krijgen op onze lijst.  Dat was onmiddellijk geklonken : weeral een lid minder bij het ABVV.  De verbinding verliep met veel gekraak, want die van de telefoonmaatschappij zijn solidair.  Wij uiteraard ook.

Wij : Awel, godverdoeme, staking !  Dat is altijd goed nieuws !  Waarvoor is het ?

Zij : Den baas is ne smeerlap, godverdoeme.

Wij : Zijn er nog voldoende paletten om in brand te steken en bakken bier ?

Zij : Het zal wel zijn, godverdoeme, die van de kantine en den onderhoud doen ook mee.

Wij : Da's godverdoeme goe nieuws, joeng !  Spijt van het schoon weer hé, anders kont ge gaan zonnen.  Hoe lang gaat ge de passagiers nog kloten ?

Zij : Ik moet stoppen met bellen, godverdoeme, de polies komt kijken.  Ik moet roepen dat ze van de Gestapo zijn.  Ik sta op de lijst, hé ?

Hopelijk duurt de staking lang en begint het vlug te regenen, want dat is geen leven voor die mensen, staken  in die hitte.  Binnenkort sluiten we Zaventem gelijk Sabena : gedaan met geluidsoverlast, iedereen naar Schiphol, eerst Engels leren.

Ray godverdoeme

Robert Bedeker is een Franse filosoof die naar aanleiding van de uitspraken van de paus over de islam zijn ongezouten wijsgerige waarheid neerpende.

Zoef, zoef, de fatwahaas kwam vlug aanhollen met doodsbedreigingen, keeltje oversnijden, knietjes verbrijzelen, madame Bedeker diverse beurten aanbieden, we weten intussen hoe fijn en genuanceerd omgesprongen wordt met mondelinge of schriftelijke kritiek op alles wat islamitisch is.  Het makkelijkste is, wat de linkse ideologen doen : glimlachen, knikken en zwijgen.  Overgave. Du choc des idées jaillit l'obscurité juichen de linksen.

Buiten de dagelijks irritaties die we allen kennen en moeten ondergaan door de snoeiharde moslims, heeft Bedeker het over "het ontbreken van vrijheid van denken en veruitwendigen in alle moslimlanden" levenswijze die  ze ook in Europa wensen op te leggen.  Over de koran dat een boek is van ongehoord geweld en hij noemt Mohamed een genadeloze vechtjas, een rover, jodenmishandelaar en polygamist en hij besluit dat elke moslim wordt opgevoed met dit boek van haat en geweld. Hier staat de originele tekst.

Je hoeft het niet eens te zijn met deze visie, het lijkt me een ideale tekst om over te polemiseren op niveau.  Maar niveau betekent helaas in de ogen van sommigen letterlijk een verhoog waarvan  je de auteur kan naar beneden zwieren.

Ene Rachid Benzine ( het is geen verspreking) geniet de reputatie van verlicht, gematigd moslim en hem wordt door het katholieke blad La Croix een wederwoord gegund.  De benzineman noemt de doodsbedreigingen "inadmissibles" (ontoelaatbaar) en dan begint hij te prediken hoe je de koran moet lezen. Hij heeft het over de moeizame wegen van de moslim gedachtengang (les trajectoires de la pensée musulmane) en als je die doorhebt, dan kan je de onvruchtbare uitlatingen van Bedeker vermijden. Met andere woorden, hou je bek, je hebt er niets mee te maken, laat ons nu doen. Denk zoals wij en dan weet je genoeg. 

  Ik twijfel er niet aan dat er moslims zijn die genuanceerd willen denken, die afwillen van de dogma's en letterlijke interpretaties van dat boek en de dubieuze beeldspraak. Tot mijn grote spijt hecht ik geen enkele waarde aan hun uitlatingen, ik vertrouw geen mensen met dubbele tong. De islam heeft niets te zoeken in Europa, wij hoeven niet verrijkt te worden door een godsdienst die nog in de middeleeuwen rondwaart en wij zijn het beu als we er iets over zeggen vervolgd te worden door doodsbedreigingen 

Robert Bedeker een filosoof die zijn gedachten neerschrijft in Les Temps modernes, destijds opgezet door de existentialist Jean Paul Sartre, leeft nu onder strenge politiebewaking.  En de benzeineman maar leuteren dat we te dom zijn om hem te begrijpen ...

Ray


* Uit de botsing der gedachtes, ontspruit de duisternis.

Naar deze foto ben ik lang op zoek geweest en bij Uitkijk stond hij in de uitverkoop : geef er me twee, een dubbele portie voor een dubbele indigestie.

Kijk-kijk, daar is Kok-Kok, de voormalige premjee.  Hij heeft het overigens voortreffelijk gedaan vorig jaar, onze gepensioneerde socialistische noorderbuur : 253.00 eurootjes kwamen op de rekening, 18% méér dan het vorige jaar. Zei  de grapjas : "Ik doe er dit jaar het BTW tariefje van 18% bij"

De commissie van toezicht  op  verkiezingsuitgaven  in  de federale kamer heeft beslist dat politici  niet op internet mogen komen. Althans niet in de Vlaamse kieskringen, want daar heeft het Vlaams Parlement al een censurerend decreet over gestemd. Lekker vrij en democratisch handelen en optreden in het door Leterme bestuurde Vlaanderen.  Een tip voor een verkiezingsslogan, Guy Leterme : China en Vlaanderen, samen een strijd tegen Internet !  En dan maar afgeven op de vermeende nazi-praktijken van het Vlaams Belang terwijl ze zelf censuur en dictatuur in het leven roepen, de fraaie heerschappen en kopschuddende maitresses.

 Bij de Walen mag het wel : elke dag zatte Michel Daerden op Youtube.  Waalse politici  zijn nochtans niet vriendelijk als ze op het scherm verschijnen, las ik onlangs.  Zelfs die dingen worden onderzocht.  Let wel : mocht ik in Luik of Charleroi resideren, ik zou er ook niet mee lachen.

De niet mentaal gehandicapte maar anderszins zwaar gestoorde tuinkabouter Decroo was weer heftig aan het zwengelen met zijn Brakelse woordenschat om te laten blijken dat ook hij op de hoogte is van de recentste ontwikkelingen op mediagebied. Ik haat nooit mensen, er zijn er echter wel een pak die ik niet kan luchten en die bevinden zich bijna allen in de politiek : vooral  bij de VLD, de herberg van de meest uitgesproken hatelijke figuren, Guynokkio op kop, gevolgd door de afgrijselijke huichelaar uit Brakel en de scheldende schande van Berlare : de Gucht.  De rest die er achter loopt zijn om mee te lachen.

Wat gebeurt er nu als mijn broer die in de USA woont  via zijn server een filmpje plaatst met enkele van onze politieke  favorieten ?  Hoe gaan ze dat sanctioneren ?  Afhankelijk van wie de afgebeelde politicus is, vermoed ik.  U weet wie sterk staat op internet ?  Wél, die willen ze nu raken.

Ho !  Ha !  He !  Bende.  Op  10 juni is het afgelopen : wèg, foetsie, weggetoverd, schampavie, hocus-pocus wèg.

Vanaf dan zullen  Mijnheer Erik en ik uitsluitend lofartikelen schrijven en plaatsen wij elke dag op onze blog foto's, filmen, portretten, reportages, cartoons van kamerleden en senatoren die de stem van het volk laten weerklinken en die ons losschudden van al het Belgische ballast.

Ray