ik maak elke dag GOEDE voornemens , zo van .. straks ga ik bloggen , eerst moet ik dit nog …. en dan … ben ik moe en neem een boek = een vlucht uit de werkelijkheid. vergeet ik even de pijn ! want verdorie , ’t blijft wel aanslepen , bij momenten gaat het goed , en even later zit het weer scheef ( letterlijk ook ) buiten kom ik heel weinig , en bezoek …. Een keer op de week komt de primo langs en om de twee weken mijn trots ! maar we hebben bijna dagelijks “ contact “ met skype of watts app en dat maakt voor mij ALLES goed ! ik ben steeds al een beetje een “ solitair “ geweest , moet je weten , als nakomertje in een gezin waar de oudste al trouwde wanneer ik vijf was , met alleen één ander kind van mijn leeftijd in het straatje , en naar de grote straat mocht ik niet waar veel kinderen waren … toen ik naar de stad naar ’t school ging veranderde dat wel , kreeg ik veel vriendinnen , maar ook dat ging voorbij , toen we allen een andere richting kozen voor “ hoger op “ we zagen elkaar nog weinig , ik was in internaat , een keer in de maand naar huis … dus alles verwaterde ….. met eentje heb ik nog contact , ze woont in FRANKRIJK , dus .. weeral alleen contact van verre …
Natoken heeft het over : LEEF ! Ja leef , misschien heb ik dat niet genoeg gedaan ? al ben ik best tevreden met wat ik er uit haalde : twee prachtige kinderen , twee bijzonder prachtige kleinkinderen , een lief die me zeer graag zag en een zeer goed liefdevol thuis waar ik opgegroeid ben !
