Natoken heeft het over haar jeugd en de sneeuw en het plezier eraan ….

ik herinner me vooral de koude in de oorlogsjaren , ook wij hadden een “ buzestove “ in de keuken ( waar we eigenlijk woonden ) , de voorkamer was alleen om naar te kijken ( hahaha ) , daar stond een zeer mooie ronde tafel in kersenhout ? (rood kleurig hout ) en daar werd niets mee gedaan , --- ik heb pas jaren later geweten waarom mijn moeder daar niet van hield : ’t was een zeer mooi meubel uit het eerste huwelijk van mijn vader – mijn beide ouders waren eerder gehuwd en weduwe en weduwnaar geworden , ik was een gezamenlijk product ( smile ) , maar ’t ging over de voor kamer , daar stond ook een heel mooie leunstoel , --- nu zou het een relax heten , maar hij was in hout en bekleed met “gobelin “ , die werd alleen gebruikt als een van de kinderen erg ziek was , … het meeste door mij dus !

pas toen ik een tiener was werd hij dagelijks gebruikt , de tijden begonnen te veranderen toen …

ik dwaal weer af , dat winterweer , vol nostalgie voor Natoken , was voor mij niet leuk !

we woonden een heel eind buiten het dorp en de straten waren niet geplaveid , ’t waren zandwegen met grote kuilen in ! dus : ook grote hopen sneeuw of , wanneer het gevroren had , gladde plassen ijs !
als klein meisje , zonder behoorlijk schoeisel (oorlogsjaren en vlak erna ) zonder panty’s = bestonden nog niet en lange broeken voor meisjes ook niet ! , was het bibberen en koude voetjes , geloof me maar !

ook op school stond er een kachel , een kolonkachel , die meestal het eerste uur zo rookte , dat de deur open moest ... van die visolie heb ook ik mijn deel gehad ( bah ) maar ook de schapenmelk zonder suiker ( die was op de bon ) ligt nog fris in ’t geheugen !

neen , voor mij was er weinig poëzie aan die winters van toen …misschien ben ik altijd te nuchter geweest ?
of had het te maken met die oorlogsjaren van mijn jeugd ???