mijmerend langs het strand lopen is reeds lang niet meer een optie , ik (moet )en stel me tevreden met een wandeling op de dijk -- mits ik aan een arm kan stappen ---
en dan kan je weinig mijmeren , als je niet alleen bent ...
maar ik ben zo gelukkig TOCH weer eens --- zonder de grote drukte --- de dijk te kunnen afwandelen met de nodige stop plaatsen , want ... je merkt elke keer dat je lichaam minder kan ...

ach , die mijmeringen heb ik dan 'snachts in mijn bed gemaakt , en ... terug gekeken op het begin van mijn  liefde voor de zee !
mijn vader was een echte FAN en dus gingen we op zondag heel dikwijls naar zee , met stoeltjes en tentje in de wagen en heel veel picnic in een doos , -- koelboxen bestonden nog niet ( smile ,) dat aten we dan samen met de nodige zandkorrels , -- luxe -- ten top !
soms zaten we helemaal alleen in de duinen , want TOEN waren er nog veel duinen , aan de Westkust.
wat een heerlijke herinneringen heb ik daar aan ,

later vanaf mijn 15de was ik de hele grote vakantie " monitrice " in een kinderhome , drie zomers lang = HEERLIJK , de mooiste jaren van mijn tiener zijn , ik leerde er verantwoordelijk zijn voor de kinderen die uit de steden kwamen en nooit de zee hadden gezien en met een beetje fantasie hoop ik dat ik ze dat heb bij gebracht : een beetje liefde voor onze kust ! !
1950 , wat was de kust nog mooi toen , zonder die lelijke hoogbouw en die dure villas rij aan rij ....

maar misschien zijn het mijn herinneringen die het mooier maken ??