  | 
		
			
			
		
			
			
		
			
			
		
			
			
		
			
			
		
			
			
		
			
			
		
			
			
				
				
					  | 
				 
				
					Ach, hoe kort is de jeugd,  
Wij zijn zoals de bloemen zijn 
Die Lentetijd aan bloemen rijk tot leven wekt 
Wanneer ze vlug aan 't groeien gaan, in zonneschijn. 
Sappho 
					 | 
				 
				
					  | 
				 
			 
		
			
			
		
			
			
		
			
			
		
			
			
		
			
			
		
			
			
				
				
					  | 
				 
				
					LOVE 
					 | 
				 
				
					  | 
				 
			 
		
			
			
		
			
			
				
				
					  | 
				 
				
					De wereld die ik beminde, getekend in tedere tinten 
Lila en leliewit 
En het heilige van de groene linden 
Is niet meer terug te vinden 
Verdwenen en uitgewist. 
Anton Van Wilderode 
					 | 
				 
				
					  | 
				 
			 
		
			
			
		
			
			
		
			
			
				
				
					  | 
				 
				
					HERINNERING 
Moeder, weet je nog hoe vroeger, toen ik klein was wij tezaam 
Iedren nacht een liedje, moeder, zongen voor het raam? 
... 
Moe gespeeld en moe gesprongen, zat ik op uw schoot , en dacht, 
In mijn nacht-goed kleine jongen, aan 't geheim der nacht. 
... 
Want als wij dan zingen gingen, 't Oude, altijd-eendre lied, 
Hoe God alle, alle dingen die wij doen9, beziet. 
... 
Hoe zijn eeuw'ge, grote wond'ren steeds beschermend om ons zijn, 
-nimmer zong je, moeder, zonder 'n beven dat refrein- 
... 
Dan zag ik de sterren flonk'ren en de maan door wolken gaan, 
d 'Ouden nacht met wijze, donk're ogen voor me staan. 
Martinus Nijhoff 
 
					 | 
				 
				
					  | 
				 
			 
		
			
			
		
			
			
		
			
			
		
			
			
		
			
			
				
				
					  | 
				 
				
					DE NACHTEGALEN 
... 
 
Ik heb van 't leven vrijwel niets verwacht, 
't Geluk is nu eenmaal niet te achterhalen 
Wat geeft het ? -in de koude voorjaarsnacht 
Zingen de onsterfelijke nachtegalen. 
J C Bloem 
					 | 
				 
				
					  | 
				 
			 
		
			
			
		
			
			
		
			
			
				
				
					  | 
				 
				
					ZAL IK NU BLIJ ZIJN? 
... 
 Zal ik nu blij zijn, enkel om bloem, enkel om bloemen en lenteblauw? 
Zal ik vergeten nu bijen zoemen, zal ik vergeten waarom ik rouw? 
... 
Zal ik nu dromen, enkel om rozen, enkel om rozen en zonneschijn? 
Zal ik vergeten mijn hart bevrozen, zal ik vergeten mijn wondepijn? 
... 
Zal ik nu zingen om blauwe seringen, enkel om bloemen en anders niet? 
Zal ik nu zingen , wijl meerlen zingen, zal ik nu zingen een Meielied? 
Hélène Swarth 
					 | 
				 
				
					  | 
				 
			 
		
			
			
		
			
			
		
			
			
		
			
			
		
			
			
				
				
					  | 
				 
				
					Het mooiste op aard zit in een dierenhart bewaard 
Als deze er niet meer is, spreken we van een groot gemis 
Denk aan de tijden van weleer 
Dan doet het misschien minder zeer 
					 | 
				 
				
					  | 
				 
			 
		
			
			
		
			
			
		
			
			
				
				
					  | 
				 
				
					Vrolijk Paasfeest allemaal! 
					 | 
				 
				
					  | 
				 
			 
		
			
			
		
			
			
		
			
			
		
			
			
				
				
					  | 
				 
				
					IK WEET HET BLOEMEN 
  
Ik weet het bloemen , gij die aan mijn venster staat 
En luistert naar de houten stemmen in de straat 
Langer dan mijn naam zult gij bestaan 
En luisteren naar de straat 
Die mij 's morgens als een vogel loslaat in de tuinen van de dag 
En die me savonds 
Als de bloemen aan hun venster slapen 
Vraagt of ik gelukkig was. 
... 
Gij weet het bloemen, gij die aan de kleuren namen geeft 
En luistert 
Naar mijn klein gebeuren in de straat 
Dat ik een wezen ben dat tussen mensen staat 
En dat alleen is, meer alleen, dan aan mijn venster in zijn kleine kooi 
De blinde vogel die zijn meester haat 
... 
Wij weten bloemen dat er in de droefheid 
Vreugde en wat kleur bestaat
  
En daarom bloemen zijn wij soms gelukkig 
Gij en ik. 
Paul Snoek
  
  
					 | 
				 
				
					  | 
				 
			 
		
			
			
		
			
			
		
			
			
				
				
					  | 
				 
				
					DE DAGERAAD 
 
De dageraad begint te blinken 
De roosjes zijn aan  't open gaan 
De nucht're zon komt peerlen drinken 
De Zuidenwind speelt met de blaàn 
Het nachtegaaltje fluit 
En't shaapje scheert het kruid 
Hoe zoet... is een gemoed 
Met zulk een vreugd gevoed! 
					 | 
				 
				
					  | 
				 
			 
		
			
			
		
			
			
		
			
			
		
			
			
		
			
			
				
				
					  | 
				 
				
					Vrijheid bestaat in het erkennen van grenzen. 
					 | 
				 
				
					  | 
				 
			 
		
			
			
		
			
			
		
			
			
		
			
			
				
				
					  | 
				 
				
					AARZELPOES 
... 
Ben ik buiten , wil ik binnen ...ben ik binnen wil ik buiten ... 
Kon ik daar iets op verzinnen, kon ik eindelijk besluiten ... 
... 
Wacht, ik weet het ! Ja waarempel: 
Als de tuindeur openstaat ...  blijf ik zitten  op de drempel 
D' as precies waar 't mij om gaat. 
 
 
					 | 
				 
				
					  | 
				 
			 
		
			
			
		
			
			
		
			
			
				
				
					  | 
				 
				
					Bloemen voor jou  
Van mij 
					 | 
				 
				
					  | 
				 
			 
		
			
			
		
			
			
		
			
			
				
				
					  | 
				 
				
					Sluit mijn ogen niet 
Laat mij mijn dood begrijpen; 
					 | 
				 
				
					  | 
				 
			 
		
			
			
		
			
			
		
			
			
		
			
			
		
			
			
				
				
					  | 
				 
				
					De kunst begint eerst daar, waar de nabootsing eindigt 
					 | 
				 
				
					  | 
				 
			 
		
			
			
		
			
			
		
			
			
				
				
					  | 
				 
				
					 
... 
Teder de dag die nog niet wil beginnen 
Ee tentenkamp van tule en wit linnen 
Waarin de zon met vlekjes stil beweegt 
Gelijk een vis met niets dan zilvervinnen. 
Anton van Wilderode 
					 | 
				 
				
					  | 
				 
			 
		
			
			
		
			
			
		
			
			
		
			
			
				
				
					  | 
				 
				
					Als ik er niet meer ben zal ik bestaan in bloeiend heidekruid 
Bevende varen in zuivere mossen van zeegroene zijde 
En in altijd wel mijn vreugde was 
In onveranderlijk het gras. 
Anton van Wilderode 
					 | 
				 
				
					  | 
				 
			 
		
			
			
		
			
			
		
			
			
				
				
					  | 
				 
				
					Water en lucht en tijdloze tijd 
Ik dronk het diep- 
Tot aan die pareling van klaarte openbarend ieder ding 
Sterk straalt het in zijn kleur, 
Zijn eigenheid. 
Ida Gerhardt 
					 | 
				 
				
					  | 
				 
			 
		
			
			
		
			
			
		
			
			
		
			
			
		
			
			
				
				
					  | 
				 
				
					IK DROOM MIJN LIEFDE BLIJER 
... 
Ik droom mijn liefde blijer, dat ze niet schreie meer 
Bij elke ontgoocheling 
En dt ik vreugd - en vriend verlaten 
Toch voor de mensen van liefde zing 
... 
Ik droom mijn liefde sterker, dat ze niet zoeke meer 
Mijn eigen lieve gril: 
Ik draag ze naar de heimweeharten 
Van dolers die niemand beminnen wil 
... 
Ik droom mijn liefde wijder, dat niet mijn einddoel zij 
t 'Erbarmen van een man 
En dat ik met mijn vrouwenhanden 
Wat wereld - ellende omvatten kan 
Alice Nahon 
 
					 | 
				 
				
					  | 
				 
			 
		
			
			
		
			
			
		
			
			
				
				
					  | 
				 
				
					'k VERKEER IN WEELDE 
... 
'k Verkeer in weelde tussen de bloemen met wijn, maar ook in armoe: 
Drinkend zonder vriend 
De opkomende maan , mij zo verlatend ziend 
Wekt mijn schaduw 
Zodat we met zijn drieén zijn 
					 | 
				 
				
					  | 
				 
			 
		
			
			
		
			
			
		
			
			
				
				
					  | 
				 
				
					SWEET-SIXTEEN 
ELIZABETH-SERENADE 
... 
Steeds als ik dit wijsje hoor 
Stel ik mij een meisje voor 
In een prachtig gewaad van kant en brokaat 
Een beeld uit een tijd die niet meer bestaat 
... 
't Is een mooi en lieflijk beeld uit een tijd die niet meer bestaat 
... 
Door de hoge vensterruit 
Kijkt ze vol verlangen uit 
Want ze wacht op de koets die gauw komen zal 
Vanavond voor 't eerst gaat zij naar een bal 
... 
Maar het meisje weet nog niet 
Van haar toekomst vol verdriet 
Niemand schonk haar een hart vol liefde en trouw 
Het grote geluk voor iedere vrouw 
... 
Steeds als ik dit wijsje hoor 
Stel ik mij dat meisje voor 
Al haar  goud en brokaat heeft nimmer gebaat 
Want dat heeft haar hart nooit rijker gemaakt 
... 
Eenzaam is ze heengegaan 
Uit een tijd die niet eens heeft bestaan 
Songtekst 
					 | 
				 
				
					  | 
				 
			 
		
			
			
		
			
			
		
			
			
				
				
					  | 
				 
				
					HET LAND VAN AMEN 
... 
Ik zal voorbij zijn en het dorp zal duren gelijk vandaag 
Met harpen in de bomen, geblaat, geblaf 
En telkens toegenomen bewegingen tegen de middaguren 
... 
Het gras ontastbaar tussen vogelveren 
En leeuwerikken als omhooggetrokken , onherkenbaar bezig in een tijd van klokken 
Anton van wilderode 
					 | 
				 
				
					  | 
				 
			 
		
			
			
		
			
			
		
			
			
		
			
			
				
				
					  | 
				 
				
					Wanneer er iets van binnen fout zit, dan wordt je lusteloos en moe 
En of je met je kont in 't goud zit 
Dat doet er dan niet toe 
Toon Hermans 
					 | 
				 
				
					  | 
				 
			 
		
			
			
		
			
			
		
			
			
				
				
					  | 
				 
				
					WONDEREN DER NATUUR 
					 | 
				 
				
					  | 
				 
			 
		
			
			
		
			
			
		
			
			
				
				
					  | 
				 
				
					Ich gebe Ihnen jeden Tag eine neue Rose 
					 | 
				 
				
					  | 
				 
			 
		
			
			
		
			
			
		
			
			
				
				
					  | 
				 
				
					Jouw lieve trouwe ogen staren mij aan 
Met je kopje schuin gebogen 
Met, zullen we nu naar buiten gaan? 
... 
Jouw ogen donkerbruin van kleur kijken vol liefde en trouw 
Maar ook tegelijkertijd naar de deur 
Met andere woorden  gaan we nou! 
... 
Nog steeds staren je warme ogen naar mij 
Je wil graag naar buiten gaan, je kijkt omhoog en dan weer opzij 
En blijft nu rustig voor mij staan. 
... 
Kom we gaan lekker naar buiten zeg ik tegen jou 
Je ogen beginnen te stuiten alsof je zegt; 
Ik hou van jou. 
... 
Jou lieve trouwe honden ogen maken me warm en blij 
Jij hebt me nog nooit bedrogen 
Want jij bent gewoon jij!!! 
					 | 
				 
				
					  | 
				 
			 
		
			
			
		
			
			
		
			
			
				
				
					  | 
				 
				
					Wat is het fijn ... om hondje te zijn! 
					 | 
				 
				
					  | 
				 
			 
		
			
			
		
			
			
		
			
			
		
			
			
		
			
			
		
			
			
				
				
					  | 
				 
				
					IN MEI 
... 
Vanmorgen ben ik opgestaan afwezig, moe en moedeloos als anders 
Buiten voor het raam bloeide de wilde roos. 
... 
En in de ochtendstille straat zie 'k hoe het leven zich herneemt 
Hoe alles langs elkander gaat, het blijft mij altijd even vreemd. 
... 
Omdat mijn hart naar dingen haakt die toch niet te bereiken zijn 
Omdat het leven mij niet raakt 
Omdat er telkens weer een pijn uit elk beminnen overblijft. 
... 
Wat ik verlang wordt nooit voorgoed bij 't eigen leven ingelijfd 
Een eigen weg stroomt ieders bloed. 
... 
Vanmorgen ben ik opgestaan afwezig, moe en moedeloos 
En buiten voor het raam bloeide de wilde roos. 
Uit vergeefse herfst 1946 
					 | 
				 
				
					  | 
				 
			 
		
			
			
		
			
			
		
			
			
				
				
					  | 
				 
				
					Denk je ook nog wel eens ...  aan die tijd van vroeger? 
					 | 
				 
				
					  | 
				 
			 
		
			
			
		
			
			
		
			
			
		
			
			
		
			
			
				
				
					  | 
				 
				
					HEIMWEE 
... 
Er is geen mug meer die nog wil zoemen als vroeger  
Toen ik veilig lag in mijn ver bed 
En ik de kamer gevuld met droom en sprookjes zag 
... 
Er is geen troost meer om mij te wiegen geen woorden die men liefde heet 
Geen vleugelen om heen te vliegen naar oorden die men veilig weet 
... 
Wel zijn er duizend kleine zorgen waarin ik langzaam ben vergaan 
Ach ... kon ik nog één keer als vroeger, al is het enkel in mijn waan 
Met mug, met zomer en met moeder weer in mijn ver bed slapen gaan 
					 | 
				 
				
					  | 
				 
			 
		
			
			
		
			
			
		
			
			
				
				
					  | 
				 
				
					BEST GEBORGEN 
... 
Best geborgen in de zorgen, liefde leer mij schoon geduld 
Laat mij dragen zonder klagen, laat mij lijden zonder schuld 
Rene de Clercq 
					 | 
				 
				
					  | 
				 
			 
		
			
			
		
			
			
		
			
			
		
			
			
		
			
			
				
				
					  | 
				 
				
					Beloof me , kind, als ik van hier verdwijn treur niet om mij 
Straks bloeit weer de jasmijn en geurt de kamperfoelie 
Erger zou het wezen als zij verdwenen waren- 
Ik er nog zou zijn 
Victoriaanse kwatrijnen 
					 | 
				 
				
					  | 
				 
			 
		
			
			
		
			
			
		
			
			
				
				
					  | 
				 
				
					ZORGELOOS 
... 
God schiep den vogel, die de morgen begroet voor dat het morgen is 
Wat zal ik dan nog wroetend zorgen 
Om ieder machteloos gemis. 
					 | 
				 
				
					  | 
				 
			 
		
			
			
		
			
			
		
			
			
				
				
					  | 
				 
				
					WAAROM LIEFSTE 
... 
Waarom liefste wil je woorden en mij  dwingen tot een lied? 
Liefde groeit in stille dingen, Liefde leeft in woorden niet. 
... 
Liefde zucht in onze harten, in ons saam gedragen zeer 
Wat wij hoopten en vewachtten 
Wat mijn lief is Liefde meer? 
... 
Liefde leeft in grijze haren, in elke rimpel van onze huid 
Al die jaren, onze kind'ren, 
Stralen toch die Liefde uit. 
... 
Waarom dan tot woorden dwingen en mij smeken tot een lied? 
Liefde groeit in stille dingen 
Liefde leeft in woorden niet. 
					 | 
				 
				
					  | 
				 
			 
		
			
			
		
			
			
		
			
			
				
				
					  | 
				 
				
					ANGST 
... 
De wind en de lamp waait wild, mijn moeder leeft niet meer 
Wie zal tot de dood mij stilt 
Mij hoeden voor 't wrede zeer? 
					 | 
				 
				
					  | 
				 
			 
		
			
		 | 
		
		
			
			
GASTENBOEK BLOG (7)
  
        
        
                
                
                        
			
			
		 | 
		
		
T -->
		 | 
		  |