|  | 
				
				
					|  |  
					| Ach, hoe kort is de jeugd,  Wij zijn zoals de bloemen zijn Die Lentetijd aan bloemen rijk tot leven wekt Wanneer ze vlug aan 't groeien gaan, in zonneschijn. Sappho |  
					|  |  
				
				
					|  |  
					| LOVE |  
					|  |  
				
				
					|  |  
					| De wereld die ik beminde, getekend in tedere tinten Lila en leliewit En het heilige van de groene linden Is niet meer terug te vinden Verdwenen en uitgewist. Anton Van Wilderode |  
					|  |  
				
				
					|  |  
					| HERINNERING Moeder, weet je nog hoe vroeger, toen ik klein was wij tezaam Iedren nacht een liedje, moeder, zongen voor het raam? ... Moe gespeeld en moe gesprongen, zat ik op uw schoot , en dacht, In mijn nacht-goed kleine jongen, aan 't geheim der nacht. ... Want als wij dan zingen gingen, 't Oude, altijd-eendre lied, Hoe God alle, alle dingen die wij doen9, beziet. ... Hoe zijn eeuw'ge, grote wond'ren steeds beschermend om ons zijn, -nimmer zong je, moeder, zonder 'n beven dat refrein- ... Dan zag ik de sterren flonk'ren en de maan door wolken gaan, d 'Ouden nacht met wijze, donk're ogen voor me staan. Martinus Nijhoff 
 |  
					|  |  
				
				
					|  |  
					| DE NACHTEGALEN ... 
 Ik heb van 't leven vrijwel niets verwacht, 't Geluk is nu eenmaal niet te achterhalen Wat geeft het ? -in de koude voorjaarsnacht Zingen de onsterfelijke nachtegalen. J C Bloem |  
					|  |  
				
				
					|  |  
					| ZAL IK NU BLIJ ZIJN? ...  Zal ik nu blij zijn, enkel om bloem, enkel om bloemen en lenteblauw? Zal ik vergeten nu bijen zoemen, zal ik vergeten waarom ik rouw? ... Zal ik nu dromen, enkel om rozen, enkel om rozen en zonneschijn? Zal ik vergeten mijn hart bevrozen, zal ik vergeten mijn wondepijn? ... Zal ik nu zingen om blauwe seringen, enkel om bloemen en anders niet? Zal ik nu zingen , wijl meerlen zingen, zal ik nu zingen een Meielied? Hélène Swarth |  
					|  |  
				
				
					|  |  
					| Het mooiste op aard zit in een dierenhart bewaard Als deze er niet meer is, spreken we van een groot gemis Denk aan de tijden van weleer Dan doet het misschien minder zeer |  
					|  |  
				
				
					|  |  
					| Vrolijk Paasfeest allemaal! |  
					|  |  
				
				
					|  |  
					| IK WEET HET BLOEMEN   Ik weet het bloemen , gij die aan mijn venster staat En luistert naar de houten stemmen in de straat Langer dan mijn naam zult gij bestaan En luisteren naar de straat Die mij 's morgens als een vogel loslaat in de tuinen van de dag En die me savonds Als de bloemen aan hun venster slapen Vraagt of ik gelukkig was. ... Gij weet het bloemen, gij die aan de kleuren namen geeft En luistert Naar mijn klein gebeuren in de straat Dat ik een wezen ben dat tussen mensen staat En dat alleen is, meer alleen, dan aan mijn venster in zijn kleine kooi De blinde vogel die zijn meester haat ... Wij weten bloemen dat er in de droefheid Vreugde en wat kleur bestaat
 En daarom bloemen zijn wij soms gelukkig Gij en ik. Paul Snoek
   |  
					|  |  
				
				
					|  |  
					| DE DAGERAAD 
 De dageraad begint te blinken De roosjes zijn aan  't open gaan De nucht're zon komt peerlen drinken De Zuidenwind speelt met de blaàn Het nachtegaaltje fluit En't shaapje scheert het kruid Hoe zoet... is een gemoed Met zulk een vreugd gevoed! |  
					|  |  
				
				
					|  |  
					| Vrijheid bestaat in het erkennen van grenzen. |  
					|  |  
				
				
					|  |  
					| AARZELPOES ... Ben ik buiten , wil ik binnen ...ben ik binnen wil ik buiten ... Kon ik daar iets op verzinnen, kon ik eindelijk besluiten ... ... Wacht, ik weet het ! Ja waarempel: Als de tuindeur openstaat ...  blijf ik zitten  op de drempel D' as precies waar 't mij om gaat. 
 
 |  
					|  |  
				
				
					|  |  
					| Bloemen voor jou  Van mij |  
					|  |  
				
				
					|  |  
					| Sluit mijn ogen niet Laat mij mijn dood begrijpen; |  
					|  |  
				
				
					|  |  
					| De kunst begint eerst daar, waar de nabootsing eindigt |  
					|  |  
				
				
					|  |  
					| 
 ... Teder de dag die nog niet wil beginnen Ee tentenkamp van tule en wit linnen Waarin de zon met vlekjes stil beweegt Gelijk een vis met niets dan zilvervinnen. Anton van Wilderode |  
					|  |  
				
				
					|  |  
					| Als ik er niet meer ben zal ik bestaan in bloeiend heidekruid Bevende varen in zuivere mossen van zeegroene zijde En in altijd wel mijn vreugde was In onveranderlijk het gras. Anton van Wilderode |  
					|  |  
				
				
					|  |  
					| Water en lucht en tijdloze tijd Ik dronk het diep- Tot aan die pareling van klaarte openbarend ieder ding Sterk straalt het in zijn kleur, Zijn eigenheid. Ida Gerhardt |  
					|  |  
				
				
					|  |  
					| IK DROOM MIJN LIEFDE BLIJER ... Ik droom mijn liefde blijer, dat ze niet schreie meer Bij elke ontgoocheling En dt ik vreugd - en vriend verlaten Toch voor de mensen van liefde zing ... Ik droom mijn liefde sterker, dat ze niet zoeke meer Mijn eigen lieve gril: Ik draag ze naar de heimweeharten Van dolers die niemand beminnen wil ... Ik droom mijn liefde wijder, dat niet mijn einddoel zij t 'Erbarmen van een man En dat ik met mijn vrouwenhanden Wat wereld - ellende omvatten kan Alice Nahon 
 |  
					|  |  
				
				
					|  |  
					| 'k VERKEER IN WEELDE ... 'k Verkeer in weelde tussen de bloemen met wijn, maar ook in armoe: Drinkend zonder vriend De opkomende maan , mij zo verlatend ziend Wekt mijn schaduw Zodat we met zijn drieén zijn |  
					|  |  
				
				
					|  |  
					| SWEET-SIXTEEN ELIZABETH-SERENADE ... Steeds als ik dit wijsje hoor Stel ik mij een meisje voor In een prachtig gewaad van kant en brokaat Een beeld uit een tijd die niet meer bestaat ... 't Is een mooi en lieflijk beeld uit een tijd die niet meer bestaat ... Door de hoge vensterruit Kijkt ze vol verlangen uit Want ze wacht op de koets die gauw komen zal Vanavond voor 't eerst gaat zij naar een bal ... Maar het meisje weet nog niet Van haar toekomst vol verdriet Niemand schonk haar een hart vol liefde en trouw Het grote geluk voor iedere vrouw ... Steeds als ik dit wijsje hoor Stel ik mij dat meisje voor Al haar  goud en brokaat heeft nimmer gebaat Want dat heeft haar hart nooit rijker gemaakt ... Eenzaam is ze heengegaan Uit een tijd die niet eens heeft bestaan Songtekst |  
					|  |  
				
				
					|  |  
					| HET LAND VAN AMEN ... Ik zal voorbij zijn en het dorp zal duren gelijk vandaag Met harpen in de bomen, geblaat, geblaf En telkens toegenomen bewegingen tegen de middaguren ... Het gras ontastbaar tussen vogelveren En leeuwerikken als omhooggetrokken , onherkenbaar bezig in een tijd van klokken Anton van wilderode |  
					|  |  
				
				
					|  |  
					| Wanneer er iets van binnen fout zit, dan wordt je lusteloos en moe En of je met je kont in 't goud zit Dat doet er dan niet toe Toon Hermans |  
					|  |  
				
				
					|  |  
					| WONDEREN DER NATUUR |  
					|  |  
				
				
					|  |  
					| Ich gebe Ihnen jeden Tag eine neue Rose |  
					|  |  
				
				
					|  |  
					| Jouw lieve trouwe ogen staren mij aan Met je kopje schuin gebogen Met, zullen we nu naar buiten gaan? ... Jouw ogen donkerbruin van kleur kijken vol liefde en trouw Maar ook tegelijkertijd naar de deur Met andere woorden  gaan we nou! ... Nog steeds staren je warme ogen naar mij Je wil graag naar buiten gaan, je kijkt omhoog en dan weer opzij En blijft nu rustig voor mij staan. ... Kom we gaan lekker naar buiten zeg ik tegen jou Je ogen beginnen te stuiten alsof je zegt; Ik hou van jou. ... Jou lieve trouwe honden ogen maken me warm en blij Jij hebt me nog nooit bedrogen Want jij bent gewoon jij!!! |  
					|  |  
				
				
					|  |  
					| Wat is het fijn ... om hondje te zijn! |  
					|  |  
				
				
					|  |  
					| IN MEI ... Vanmorgen ben ik opgestaan afwezig, moe en moedeloos als anders Buiten voor het raam bloeide de wilde roos. ... En in de ochtendstille straat zie 'k hoe het leven zich herneemt Hoe alles langs elkander gaat, het blijft mij altijd even vreemd. ... Omdat mijn hart naar dingen haakt die toch niet te bereiken zijn Omdat het leven mij niet raakt Omdat er telkens weer een pijn uit elk beminnen overblijft. ... Wat ik verlang wordt nooit voorgoed bij 't eigen leven ingelijfd Een eigen weg stroomt ieders bloed. ... Vanmorgen ben ik opgestaan afwezig, moe en moedeloos En buiten voor het raam bloeide de wilde roos. Uit vergeefse herfst 1946 |  
					|  |  
				
				
					|  |  
					| Denk je ook nog wel eens ...  aan die tijd van vroeger? |  
					|  |  
				
				
					|  |  
					| HEIMWEE ... Er is geen mug meer die nog wil zoemen als vroeger  Toen ik veilig lag in mijn ver bed En ik de kamer gevuld met droom en sprookjes zag ... Er is geen troost meer om mij te wiegen geen woorden die men liefde heet Geen vleugelen om heen te vliegen naar oorden die men veilig weet ... Wel zijn er duizend kleine zorgen waarin ik langzaam ben vergaan Ach ... kon ik nog één keer als vroeger, al is het enkel in mijn waan Met mug, met zomer en met moeder weer in mijn ver bed slapen gaan |  
					|  |  
				
				
					|  |  
					| BEST GEBORGEN ... Best geborgen in de zorgen, liefde leer mij schoon geduld Laat mij dragen zonder klagen, laat mij lijden zonder schuld Rene de Clercq |  
					|  |  
				
				
					|  |  
					| Beloof me , kind, als ik van hier verdwijn treur niet om mij Straks bloeit weer de jasmijn en geurt de kamperfoelie Erger zou het wezen als zij verdwenen waren- Ik er nog zou zijn Victoriaanse kwatrijnen |  
					|  |  
				
				
					|  |  
					| ZORGELOOS ... God schiep den vogel, die de morgen begroet voor dat het morgen is Wat zal ik dan nog wroetend zorgen Om ieder machteloos gemis. |  
					|  |  
				
				
					|  |  
					| WAAROM LIEFSTE ... Waarom liefste wil je woorden en mij  dwingen tot een lied? Liefde groeit in stille dingen, Liefde leeft in woorden niet. ... Liefde zucht in onze harten, in ons saam gedragen zeer Wat wij hoopten en vewachtten Wat mijn lief is Liefde meer? ... Liefde leeft in grijze haren, in elke rimpel van onze huid Al die jaren, onze kind'ren, Stralen toch die Liefde uit. ... Waarom dan tot woorden dwingen en mij smeken tot een lied? Liefde groeit in stille dingen Liefde leeft in woorden niet. |  
					|  |  
				
				
					|  |  
					| ANGST ... De wind en de lamp waait wild, mijn moeder leeft niet meer Wie zal tot de dood mij stilt Mij hoeden voor 't wrede zeer? |  
					|  |  | GASTENBOEK BLOG (7) 
 
 | T --> |  |