Langst het tuinpad van mijn (groot)vader zag ik de hoge bomen staan Ik was een kind en wist niet beter dan dat het nooit voorbij zou gaan uit een song van Wim sonneveld
Lezen = zijn tijd vullen met datgene waar de schrijver zijn tijd mee doodt....
MIJN GELEZEN BOEKEN
24-02-2007
Anna Boleyn
Anna B. washofdame van Hendriks eerste echtgenote Catharina
van Aragón Zij nam geen genoegen met alleen maar de positie van maitresse.
Hendrik verstootte zijn eerste vrouw in 1531 en trouwde met Anna Boleyn. Die
hij later dan weer liet onthoofden
Een fantastische triologie, niettegenstaande het in twee boeken zou kunnen verhaalt geweest zijn, maar dat is eigen aan een triologie meen ik.
Huwelijksnacht
Het zijn de jaren twintig van de twintigste eeuw. De jonge onderwijzeres
Hilma Strömberg wordt verliefd op de twaalf jaar oudere leraar Sigfrid
Tornvall.
Halsoverkop trouwen ze, maar het huwelijksleven van het kersverse paar
ontspoort al in de eerste nacht. Hilmas leven is voorgoed getekend.
Eén dochter wordt er geboren, Signe. Haar vader verwent haar
mateloos. Des te meer reden voor Hilma om haar dochter angstvallig in de
gaten te houden.
Schaduw van onrust
Nu haar man is overleden staat Hilma er alleen voor. Het valt haar zwaar
om in de dagen voor de Tweede Wereldoorlog het hoofd boven water te houden.
Toch voelt Hilma zich vooral bevrijd door de dood van haar manisch depressieve
man. De angst dat haar dochter Signe zijn aandoening heeft geërfd
laat haar ook na zijn dood niet los.
Signe heeft het, in tegenstelling tot haar moeder, moeilijk met het
verlies van haar vader. Door dit verschil in gevoelens en de tegenstelling
in persoonlijkheid groeien moeder en dochter steeds verder uit elkaar.
Signe wordt soms overvallen door momenten van blinde paniek en angstgevoelens.
Ze zoekt dan steun bij anderen en vindt veel troost in het tekenen. Haar
talent verschaft haar toegang tot de opleiding modetekenen. Signe gaat
op kamers en spreidt haar vleugels uit. Dit tot grote bezorgdheid van haar
moeder.
Naar Parijs
Het is vlak na de Tweede Wereldoorlog. Signe vertrekt na haar studie
aan de modeacademie in Stockholm naar Parijs, waar ze aan een zeer succesvolle
loopbaan als mode-illustratrice begint. Signe blijkt ook schrijverstalent
te bezitten. Het leven lacht haar toe, zeker als ze, zoals ze altijd wilde.
Op 22-jarige leeftijd trouwt met Lars-Ivar en drie zoons van hem krijgt.
Echt gelukkig is Signe echter niet. Ze kent momenten dat grote (doods)angst
haar overmant. Om zich hiertegen te wapenen stort ze zich op haar werk.
Ook in haar huwelijk is Signe niet echt gelukkig. Ze voelt zich bekneld
in haar grote drang naar vrijheid. Buitenechtelijke relaties zijn het gevolg.
Hiertegen blijkt haar huwelijk bestand. Maar Lars-Ivar kan het succes van
Signe niet verdragen. Een scheiding blijkt onvermijdelijk.
Lode Zielens schreef het in 1932 , hij verteld over
het leven dat hij rond zich heen zag.
Het handelt voor een deel over de
periode voor de 1ste wereldoorlog. (in 1908 werd de algemene
dienstplicht ingevoerd en de oudste zoon Albert wordt hiermee
geconfronteerd)
Netje is de jongste van het gezin. De moeder houd niet van
haar. Ze kan goed overweg met haar vader , maar die sterft veel te vroeg . . Op jonge leeftijd moet ze
werken in de fabrieken.Ook haar uiterlijk heeft ze niet mee , door de pokken is haar gezicht verminkt.Ook van haar zusters hoeft ze niet op sympathie te rekenen.
Waarom ik naar dit boek gegrepen heb heeft volgende redene, nml mijn grootmoeder was een verwoed lezer, toen ze bijna negentig was kreeg ik de opdracht om is naar dit boek uit te kijken .Rede was, omdat ze dit nog is doodgraag zou lezen,het heeft niet mogen zijn de toekomst had andere plannen met ons Fientje. Nu meer dan tien jaar later krijg ik dat boek zo maar onder mijn neus geworpen .Ik heb het dadelijk ter hand genomen en beginnen lezen samen met de belevenissen die mijn grootmoeder uit haar jeugd vertelde en het verhaal van netje kreeg ik een zeer brede kijk op dit leven dat wat Lode hier ons laat lezen. één opmerking heb ik wel , ik vind het iets te poeëtisch geschreven
M.F. is niet meer ,pas vier dagen na haar overlijden was het nieuws met ter oren gekomen .Niet dat ik zo ongeintresseerd de aardbodem bewandel, maar omdat ik met van die vervelende ziektekiemen te bed lag. Het nieuws, kwam behoorlijk hard aan , ze was nml mijn favoriete schrijfster.En dan net sterven op de jaardag van mijn allerliefste vriendin , die dan ook nog is de naam Marie-Anne draagt ,het leven loopt soms raar toch! Dat ze een aanhang van vaste lezers en bewonderaars had dat moet niet gezegd,haar verkoop van boeken zijn daar het levend bewijs van. Met haar fijngevoeligheid en artistieke woordsnijwerk wist ze elk boek dat ze schreef als een kunstwerk naar voren te brengen. Mensen die haar werk onder ogen kregen, weten welk een inpact het had om haar boeken te lezen, je keek al uit naar het volgende boek dat zou uitkomen . Het is jammer haar te moeten verliezen En mocht er na dit leven nog iets bestaan , "Marieanne Fredrikssonhet gaat je goed"
Anna begreep wel dat ze kindelijke verwachtingen had. Maar- het hielp
niet, zodra ze -eraan toe gaf gleden haar gedachten weg: nog één keer
echt contact en misschien een antwoord op een van de vragen waarvan ik
nooit gelegenheid heb gehad ze te stellen. Maar- toen ze na ruim vijf
uur de pakeerplaats van het verpleeghuis opreed, had ze geaccepteerd
dat haar moeder haar ook deze keer niet zou herkennen. Toch moest ze de
vragen stellen. Ik doe het voor mezelf, dacht ze. Voor mijn moeder
maakt het niet uit waar ik over praat. Maar daarin had ze ongelijk.
Johanna begreep de, woorden niet maar stond wel open voor haar dochters
pijn en haar eigen machteloosheid. Ze wist niet meer- dat het haar taak
was om het kind te troosten dat altijd al onmogelijke vragen had
gesteld. Maar- dat verlangen bestond nog wel en ook het schuldgevoel
over- haar ontoereikenheid. Ze wilde vluchten in de stilte, sloot haar-
ogen. Het lukte niet,- haar- hart bonkte en achter haar oogleden was de
duisternis rood en pijnlijk. Ze begon te huilen. Anna probeerde haar te
troosten, stil maar, stil maar, droogde haar moeders tranen af en
schaamde zich. Maar Johanna's vertwijfeling viel niet te stuiten
In Inge en Mira stelt Marianne Fredriksson de vriendschap van twee
vrouwen uit verschillende culturen centraal. Ze vertelt over twee door
hun verleden beschadigde mensen, over discriminatie, culturele
integratie, de kracht om te overleven en te kunnen genieten van de
kleine dingen. De intellectuele Inge is een gescheiden Zweedse van
achter in de veertig en moeder van twee dochters. Ze is een sterke,
onafhankelijke vrouw die weinig problemen heeft. Dan leert ze Mira
kennen, een even oude Chileense die in de keuken van een
kinderdagverblijf werkt. Het is het begin van een diepe vriendschap.
Mira vertelt Inge over haar verleden in Chili en de verschrikkingen ten
tijde van het Pinochet-regime. Haar oudste zoon is door de junta
vermoord, haar dochter is verdwenen en zijzelf werd gefolterd en
verkracht. Ook Inge doet haar verhaal, en langzaam maar zeker blijkt
dat Inges eigen verleden minder rimpelloos is dan ze zelf wil geloven.
Inge en Mira ontdekken dat ze meer met elkaar gemeen hebben dan ze
hadden vermoed. Wanneer het verleden zich aan hen opdringt, worden de
kracht en de vriendschap van beide vrouwen flink op de proef gesteld.
In deze trilogie vertelt Marianne Fredriksson hoe Eva, de eerste
vrouw, zich voor bezinning in de bergen terugtrekt nadat haar zoon Kaïn
zijn jongere broer Abel heeft vermoord. Daar gaat Eva steeds beter
begrijpen wie ze is en dat ze op haar gevoel moet vertrouwen. Daarna
laat Fredriksson zien dat Kaïn zich niet kan bevrijden van het
schuldgevoel dat diep vanbinnen aan hem knaagt. In deel drie is Norea,
dochter van Eva en Adam, de hoofdpersoon. Zij kan in het verborgene
kijken, in dat wat achter de wereld ligt die we allemaal als
werkelijkheid ervaren. Eva wil het liefst dat haar dochter een normale
jeugd heeft. Maar Norea is nu eenmaal anders.
De kinderen van het pardijs bevat de eerder uitgeven boeken Het boek Eva boek, Het boek Kain en Norea, dochter van Eva. zie onder
Nadat haar zoon Kaïn zijn jongere broer Abel heeft vermoord, trekt
Eva de bergen in. Ze is geschokt door de gebeurtenis en ze wil
nadenken. De herinnering aan haar moeder komt boven, een vrouw die
ingewijd was in de mysteriën van het leven en veel respect afdwong. Met
haar loopt Eva weer als kind over de velden en de akkers. Haar moeder
vertelt over hun afkomst, de sterren, kruiden en planten, de eenheid
tussen licht en donker, trots en schuld. Door die opnieuw beleefde
ontmoetingen gaat Eva steeds beter begrijpen wie ze is en dat ze op
haar gevoel moet vertrouwen.
Gesterkt door dat inzicht gaat ze terug naar haar gezin en probeert ze
het verlies van Abel, de reddeloosheid van Kaïn en het onbegrip van
Adam een plaats te geven.
Tweede deel van de trilogie 'De kinderen van het paradijs'.
De gehele trilogie is ook uitgegeven onder de titel Kinderen van het paradijs
In Het boek Eva probeert de eerste vrouw haar verdriet te verwerken
nadat haar oudste zoon Kaïn zijn broer Abel heeft vermoord. Ze probeert
hem te begrijpen en te helpen in zijn redeloosheid.
In dit tweede boek ligt het accent op Kaïn zelf. We leren hem kennen
als een krachtige, verstandige man. Hij heeft een avontuurlijk leven.
Maar diep vanbinnen kan hij zich niet bevrijden van zijn schuldgevoel
omdat hij het met niemand kan delen.
Je moet zekers die triologie lezen mensen , geeft je een vaag idéé, gevoel,of noemt het een visie mee hoe we uiteindelijk aan deze zelfzuchtige wereld komen
Norea, de dochter van Eva en Adam, is een markant personage in
Marianne Fredrikssons grote mythe over de mensheid. Als Norea in de
Middeleeuwen geboren zou zijn, was ze als heks op de brandstapel
beland. Zou ze nu hebben geleefd, dan was ze wellicht opgesloten in een
psychiatrische inrichting.
Want Norea kan in het verborgene kijken, in dat wat achter de wereld
ligt die we allemaal als werkelijkheid ervaren. Eva, de oermoeder, ziet
zichzelf weerspiegeld in het meisje. Ze wil het liefst dat haar dochter
een normale jeugd heeft. Maar Norea
is nu eenmaal anders. Ze kan gedachten lezen en ziet de toekomst in
haar dromen en fantasieën. Het meisje heeft het in zich om de mensheid
te redden.
Ook een aanrader, je hoeft hier helemaal niet gelovig te zijn ;
De eerste ontmoeting tussen Maria, de moeder van Jezus en Maria
Magdalena is confronterend: 'Ben jij de hoer met wie mijn zoon in zonde
leeft?' 'Ja. Maar ik ben geen hoer.' Toch ging Maria Magdalena de
geschiedenis in als een prostituee die zich in de nabijheid van Jezus
ophield. In werkelijkheid was ze een gevoelige, intelligente volgelinge
die het aanzien van de wereld had kunnen veranderen. Als haar de kans
niet ontnomen was haar stem te laten horen. Die stem geeft Marianne
Fredriksson haar in deze roman, waarin ze indringend vertelt over het
leven van Maria Magdalena en haar liefdesverhouding met Jezus. Marianne
Fredriksson: 'Op een dag zocht ik iets op in de bibliotheek Nag
Hammadi. Toevallig stuitte ik daarbij op de bewaard gebleven fragmenten
van het evangelie volgens Maria Magdalena. Daarin zet ze uiteen wat
Jezus tegen haar gezegd heeft in persoonlijke gesprekken. Onder andere:
'Maakt u geen regels van hetgeen ik u heb geopenbaard. Maakt u geen
wetten zoals de wetgeleerden dat doen.' En het trof me dat hier
misschien iemand was met oren om te horen, ogen om te zien en verstand
om te begrijpen. De leerling van wie Jezus het meeste hield. En een
vrouw die niet de macht had om invloed uit te oefenen. Zo werd mijn
Maria Magdalena geboren.'
Een zeer grote aanrader , de visie die Marieanne hier neerschrijft is geweldig
Architecte Katarina Elg heeft zich nooit in een relatie willen binden.
Maar bij Jack, een getrouwde Amerikaan die tijdelijk in Zweden
verblijft, voelt ze zich anders. Toch breekt ze ook met hem als ze in
verwachting raakt.
Katarina roept de hulp in van haar moeder Elisabeth. Eigenlijk verwacht
ze een afwijzende reactie, want de vrouwen onderhouden een
ongemakkelijke relatie. Maar Elisabeth is juist blij met het nieuws en
besluit zelfs bij Katarina in te trekken, zodat ze de zorg voor de baby
kunnen delen.
Moeder en dochter groeien naar elkaar toe. Elisabeth legt voor het
eerst uit waarom ze niet eerder is gescheiden van haar gewelddadige
man. En Katarina beseft dat ze zelf altijd op de vlucht is geweest voor
haar gevoelens.
Stina is een nuchtere, intelligente vrouw die stevig in haar
schoenen staat. Maar als ze Per ontmoet en valt voor zijn innemendheid
en levenslust, geeft ze zich volledig over aan de liefde.
Haar moeder is blij met de verandering in het leven van haar
dochter. De vader, rechercheur bij de politie, is minder gelukkig met
de relatie. Toch lijkt alles goed te gaan, tot Stina in verwachting is.
Vanaf dat moment gaat Per zich steeds agressiever en beledigender
gedragen. Stina trekt zich terug. Ze schaamt zich en accepteert het
verbale en fysieke geweld tot er een grens wordt overschreden.
