Langst het tuinpad van mijn (groot)vader zag ik de hoge bomen staan Ik was een kind en wist niet beter dan dat het nooit voorbij zou gaan uit een song van Wim sonneveld
Lezen = zijn tijd vullen met datgene waar de schrijver zijn tijd mee doodt....
MIJN GELEZEN BOEKEN
12-04-2007
De zwarte tulp
In 1672 wordt er een wedstrijd in Haarlem georganiseerd met als voorwaarde dat degene die als eerste een zwarte
tulp kweekt een prijs wint van 100.000 gulden. De jonge kweker Cornelis
van Baerle ziet dit als een enorme uitdaging en is bezeten om de zwarte tulp te kunnen kweken maar de concurrentie onder
de kwekers is moordend en Cornelis wordt dwarsgezeten door anderen,
deze tulp in goede staat te kunnen kweken. Cornelis beland ook
uiteindelijk in de cel door bedrog van anderen, hij komt onder bewaking
te staan van cipier Gryphus, die met harde hand regeerd. Maar al snel
ziet de dochter van de cipier Rosa de onschuld van Cornelis en de twee
worden al snel verliefd op elkaar. Alleen moet Cornelis nog weten te
ontsnappen en zijn tulp zien te voltooien voor het einde van de
wedstrijd.
Het product werd begin 16e eeuw meegenomen uit Turkije en met de tulp begon het succes in Holland. Die periode werd de gouden eeuw genoemd en de tulp werd destijds gezien als een symbool voor macht en rijkdom.
Per toeval kreeg ik het scenario boekje van het toneelstuk"Groenten uit balen" in handen Geschreven door een stadsgenoot Walter Van Den Broeck
Groenten uit Balen gaat over een negen weken durende staking van de
arbeiders die werkten bij Vielle Montagne te Balen. Met in de hoofdrol
een familie bestaande uit: Opa, Germaine, Clara, Jan en Luc. Opa is een
gepensioneerde man die bij de familie woont in de opgeknapte stal. Hij zaagt
over alles maar heeft het soms wel bij het rechte eind. Clara de vrouw van Jan en de moeder van Germaine is een bezorgd type persoon. En zal dan ook telkens haar dochter ter
bescherming nemen.Jan, de vader, werkt in een
fabriek. De arbeiders werken tegen een klein bedrag en leveren zwaar
werk. Daarom gaat een deel van de arbeiders in staking. Ze willen 10 frank loonsverhoging. Door de staking valt de
familie zonder inkomen . Ook wil de
arbeidersbond geen stakingsvergoeding toestaan aan de stakers. De dochter Clara geraakt in
verwachting door Luc. Luc is een jongen die in Mol woont en die
studeert aan de universiteit. Hij helpt de familie doorheen de staking
te geraken. Doordat Clara in verwachting geraakte door Luc, ontstonden
er veel problemen binnenin het gezin. Door de zwangerschap moest Luc komen inwonen bij de
familie maar er is plaatsgebrek Zo moet
Opa uiteindelijk verhuizen. Hij wil bij zijn zuster in Oostende gaan
wonen. Uiteindelijk werd er een beslissing genomen door het referendum.
Iedereen kreeg 8 fr. in plaats van 10 fr. loonsverhoging plus een
premie van 500fr per maand. Zo ging Jan terug aan het werk in de
fabriek.De dochter wil uiteindelijk niet met Luc huwen , zodat deze terug naar de universiteit kan gaan. De titel van het toneelstuk is best grappig en dit met rede omdat Jan steeds maar brieven schrijft naar hooggeplaatste personen, zelfs naar de Koning ,en zijn brief beeindigd met "groenten uit Balen Inplaats van groeten
Door het noodlot gedreven vertrekken omtreeks 1868 de twee zussen
Emilie en Ruth Tissington vanuit Engeland naar Australie om daar hun
geluk te beproeven - met een bang hart maar vol vertrouwen in een
betere toekomst. Het lot drijft hen al spoedig uit elkaar. Ruth gaat als gouvernante werken op een afgelegen boerderij in de 'outback'. Emilie accepteert noodgedwongen een baan in de ruige havenstad Maryborough...
Het verhaal speelt af op een eilandje voor de Engelse kust. Tien personen
krijgen een uitnodiging om een weekend in een
landhuis op het eiland door te brengen. Op de eerste avond krijgen de
tien gasten via een grammofoonplaat te horen dat ze stuk voor stuk worden beschuldigd van een misdaad. Meteen daarna valt de eerste dode . Als een aantal uren later een tweede gast dood wordt
gevonden slaat de angst toe. Er is een moordenaar en daar ze slechts
met zijn tienen op het eiland zijn is de moordenaar één van hen.
Heb het uitgelezen ,omdat je toch wel de ontknoping
wil kennen ,en nietegenstaande het boek als het beste van Agatha wordt beschouwd en ooit werd verfilmd en er zelfs een toneelstuk van werd gemaakt kon Agatha me toch niet bekoren, hoogswaarschijnlijk is het
mijn eerste en laatste Agatha verhaal
Stille waters Gebaseerd op het gelijknamige tv-feuilleton Een verhaal dat zich afspeeld in een klein dorpje dat overloopt van achterbakse intriges , corruptie en omkoperij.Yana die de dood
van haar vader wil wreken,komt met de beetjes aan de waarheden en komt tot de
conclusie dat het ene met het andere verweven is
Een hartverscheurende roman met zijn eigen verhaal
over de prijs van de vrijheid.Het verhaal speelt zich af in zuid Afrika met zijn
nog oude tradities en een guerrilla opstand op de achtergrond. Het gevecht om de
boerderij wordt het gevecht om hun leven
Het boek speelt zich af in en nabij het pension Villa des Roses, dat
verklaard ook gelijk de titel. Het echtpaar Brulot houdt in een Parijs
van 1900 dit pension. Deze roman heeft verschillende verhaallijnen, die
redelijk los van elkaar staan. Deze zijn allen weer verbonden doordat
ze zich in en om het pension afspelen. En de verhaalpersonen met elkaar
opgescheept zitten.
Madame Gendron is een 92-jaar oude dame die door mevrouw en
meneer Brulot voor de gek wordt gehouden. Zij neemt wraak door het door
mevrouw Brulot vertroetelde aapje in de open haard te gooien. De heer
Martin is een zakenman die al maanden niet betaald heeft en op een
gegeven ogenblik verdwijnt, zijn Poolse maîtresse en diens moeder
achterlatend. Dan is er nog de hoofdverhaallijn, die van het
kamermeisje en de Duitse gast Richard Grünewald. Hier ontstaat een
relatie, van haar kant is het echte liefde. De Duitser ziet het meer
als een avontuurtje. De relatie is lastig omdat Louise van lage stand
is in tegenstelling tot de stand van Richard. Na een abortus, waar
Richard niets vanaf wist, gebeurt waar Louise al vanaf het begin bang
voor was. Hij verlaat Louise na 5 maanden, voor een rijke Amerikaanse
dame. Hij liegt haar voor dat hij naar zijn ouderlijk huis in Duitsland
vertrokken is. Zij schrijft hem nog een aantal wanhopige kom-a.u.b.-terug brieven, die hij vervolgens niet beantwoordt. Als
het pension wordt opgeheven, omdat de huur opgezegd wordt, gaat Louise
terug naar haar geboorte dorp.
George en
Lennie zijn een merkwaardig koppel. Tijdens de crisis in de jaren
dertig proberen ze geld te verdienen met klusjes op het platteland.
Maar de zwakzinnige Lennie helpt het stel keer op keer in de problemen,
die George dan weer moet oplossen. Aangekomen op de volgende ranch
lijkt het eindelijk goed te gaan, maar Curley, de zoon van de baas, is
nogal opvliegend van aard. En bovendien kan Lennie zijn ogen niet
afhouden van Curleys vrouw.
Leila wil als Marokkaanse vrouw het stilzwijgen verbreken rond
gedwongen huwelijken om zo een einde aan deze afschuwelijke praktijken
te bekomen Leila groeit op in de Marokkaanse wijken van Parys,samen met haar ouders en broers.Ze wordt volgens de strenge Maghrebijnse traditie opgevoed.Wat betekent dat ze niet alleen op straat mag zonder begeleiding van een familielid, enkel op school voelt ze enige vrijheid.Haar leven wordt nog ingewikkelder,als haar ouders haar dwingen te trouwen met een voor haar onbekende man uit Marokko .Na verscheidene zelfmoordpogingen verzamelt ze genoeg moed om weg te lopen en voor zichzelf en haar zoontje te kiezen. In de eerste plaats is haar gevecht voor vrijheid een revolutie tegen haar vader,inplaats van tegen de traditie van de marokaanse gemeendschap , het is pas veel later dat ze dit begrijpt en ze zich dan kan verzoenen met haar ouders.
de "Ik" persoon in het boek is Marga Minco zelf, ze werd geboren in Ginneken
op 31 maart 1920. In het begin van de Tweede Wereldoorlog
verblijft ze in Assen, Delft en Amsterdam. Ze krijgt een lichte vorm
van tbc en belandt in ziekenhuizen in Utrecht en Amersfoort. In het
najaar van 1942 komt ze terug in Amsterdam en gaat ze bij haar ouders
wonen die door de Duitse bezetters gedwongen zijn om in de Jodenbuurt
te gaan wonen. Later tijdens de oorlog worden haar ouders, broer en zus
weggevoerd en is zij de enige overlevende, omdat ze wist ze te ontsnappen
en voor de rest van de oorlog weet onder te duiken. Ze krijgt ook een nieuwe naam
Marga Faes waarvan ze de voornaam ook later aanhoudt. Na de
oorlog gaat ze werken bij een aantal kranten en tijdschriften en in
1957 verschijnt haar eerste boek Het bittere kruid waarin ze schrijft over haar eigen bittere, oorlogservaringen.
een 26-jarige vrouw zonder greintje zelfvertrouwen die in het klooster
vluchte, een internationale hit scoord, verliefd werd op een meisje
dat elf jaar jonger is dan zijzelf, uit het klooster treed, een
therapeutisch instituut opstart maar faalt, en uiteindelijk
zelfmoord pleegd, in een orgie van drank en pillen.'' door;LEEN VAN DEN BERG en LUC MADDELEIN
Lees dit boek en ga een confrontatie aan met
iemand die het ook gelezen heeft ,sourire is zo gecomplikeert dat verschillende
oordelen misschien een vastbeeld van haar kunnen geven.
Aan het eind van de 19de eeuw doet een priester in
Rennes-le-Château, een dorpje aan de voet van de Pyreneeën, een geheimzinnige
ontdekking. Hij weet er een fortuin mee te vergaren. Bijna een eeuw later raken
Michael Braigent, Richard Leigh en Henry Lincoln gefascineerd door dit gegeven.
Zij hebben al eerder naam gemaakt als eigenzinnige onderzoekers van de
godsdienst- en bijbelgeschiedenis en hebben met hun boeken veel stof doen
opwaaien in christelijke kringen.
De ontdekking van de priester staat aan het begin van een fascinerende
speurtocht die voert langs gecodeerde perkamenten, geheime genootschappen, de
Tempelridders en een duister Frans vorstenhuis dal al 1300 jaar geleden de greep
op de koningstroon verloor.
De auteurs besteedden jaren aan hun onderzoek en kwamen tot een schokkende
conclusie: de onthulling van een geheim dat aan de basis ligt van de hele
westerse beschaving en een onthutsend nieuw licht werpt op de oorsprong van het
christendom - sterker nog: op de identiteit van Jezus zelf
In november van het jaar 1327 wordt de Franciscaner monnik William van Baskerville door de Duitse keizer, Lodewijk van Beieren, naar een Benedictijner abdij in Noord-Italië gestuurd, met als opdracht een congres te organiseren waaraan Benedictijnen en Franciscanen
zullen meewerken, in een poging een oplossing te vinden voor het
voortslepende conflict tussen de Franciscaanse minderbroeders en de paus.
Op de eerste dag van hun verblijf bezoeken William en Adson het scriptorium en de bibliotheek. Die bibliotheek, die de trots is van het klooster en honderden manuscripten bevat, is een labyrint
waartoe slechts de bibliothecaris, Malachias van Hildesheim, toegang
heeft. Enkele dagen voor William en Adson in het klooster aankwamen,
werd de monnik Adelmo van Otranto dood aangetroffen. De omstandigheden
van zijn dood zijn verdacht en scherpzinnige William begint op discrete
wijze een onderzoek.
Op de tweede dag van hun verblijf doet zich nog een moord voor: in
een vat dat het bloed van een pasgeslacht varken bevat, wordt het lijk
van Venantius van Salvemec ontdekt, een monnik die in het scriptorium
werkte en ook Grieks kende. William raakt er zodoende van overtuigd dat
de bibliotheek en het scriptorium een centrale rol spelen in het
mysterie.
Op de derde dag verdwijnt een andere monnik, een zekere Berenger.
Zijn lijk wordt tegen de avond gevonden: verdronken, zo lijkt het, maar
William komt erachter dat de monnik is vergiftigd. Intussen gaat Adson
alleen op onderzoek uit in de bibliotheek. Hij wordt bang en vlucht. In
de keukens van het klooster ontmoet hij een meisje uit het naburige
dorp dat hem inwijdt in de geheimen van de liefde.
Op de vierde dag komen de Franciscaanse minderbroeders
aan voor het congres. Daarnaast wordt de knecht Salvatore samen met het
meisje ontdekt dat eerder Adson had verleid; het meisje wordt
beschuldigd van hekserij
en opgesloten. Terwijl ieders aandacht uitgaat naar de erudiete
bijeenkomsten op het congres en de beschuldiging van hekserij, vindt er
een nieuwe moord plaats: de herborist Severinus wordt met ingeslagen
schedel gevonden, nadat hij aan William verteld heeft over een
geheimzinnig manuscript. De cellarius, Remigio van Varagine, wordt
beschuldigd van de moord.
Op de vijfde dag wordt de bibliothecaris Malachias dood
aangetroffen. Terwijl hij het lichaam onderzoekt, merkt William op dat
drie vingertoppen van de rechterhand zwart gekleurd zijn. Eenzelfde
fenomeen had hij eerder al vastgesteld bij de andere doden; dit doet
hem vermoeden dat de slachtoffers zijn vergiftigd. Terwijl hij naar
andere aanwijzingen zoekt, ontdekt William een geheime doorgang die
toegang geeft tot het centrale, geheime deel van de bibliotheek.
In de nacht tussen de zesde en de zevende dag dringen William en
Adson door in de bibliotheek. Plots horen ze iemand die de
verstikkingsdood sterft achter de wand: ze ontdekken een geheime kamer
en de zesde dode blijkt de abt zelf te zijn.
Uiteindelijk slagen William en Adson erin het mysterie op te lossen.
In het geheime centrum van het bibliotheek-labyrint wordt een
manuscript bewaard: het gaat om het tweede boek van de Poetica van Aristoteles, over de komedie,
waarvan men dacht dat het verloren was gegaan. Jorge van Burgos, de
ex-bibliothecaris, wilde niet dat de monniken op de hoogte waren van de
inhoud van het (heidense) manuscript en had het ingesmeerd met dodelijk
vergif. De oude Jorge wordt zo ontmaskerd maar probeert het manuscript
uit de handen van William te redden door de in gif gedrenkte paginas
van het boek op te eten en de bibliotheek in brand te steken. Zo gaat
het manuscript van Aristoteles definitief verloren en wordt Jorge de
zevende dode.
Ben tot tweemaal opnieuw aan het boek beginnen lezen uiteindelijk ben ik dan de film gaan huren,om vervolgens dan het boek nog is ter hand te nemen Dus..kijk eerst naar de mouvie en lees dan het boek , is
dan een iets makkelijker opgave om het tot een goed eind te brengen en het boek
helemaal uit te lezen
Een nieuwe verklaring voor de oorsprong van het christendom.Aanleiding
daarvoor zijn de documenten (dode zeerollen) die dateren tussen de tweede eeuw
voor en de tweede eeuw na christus. slechts een kleine groep mensen hebben
toegang tot deze documeten.
Tussen 1947 en 1956 werden in de grotten ten oosten van Jeruzalem aan
de Dode Zee een aantal perkamentrollen gevonden, die de aanleiding
zouden vormen voor 'het grootste academische schandaal van de
twintigste eeuw'. Deze documenten, bekend onder de aanduiding
Dode-Zeerollen, dateren van tussen de tweede eeuw voor en de tweede
eeuw na Christus en lijken onder andere de complete tekst van Jesaja te
omvatten, alsmede informatie over de priesterlijke en koninklijke
Messias. Merkwaardigerwijze heeft slechts een heel kleine groep
geleerden toegang gekregen tot gedeelten van het materiaal en is het
grootste deel nog steeds niet vrijgegeven voor publicatie. In nauwe
samenwerking met professor Robert Eisenman, een van de meest
vooraanstaande deskundigen op het gebied van de archeologie en het
onderzoek van de bijbel, slaagden Michael Baigent en Richard Leigh erin
te achterhalen hoe en waarom een gedeelte van de 800 antieke Hebreeuwse
en Aramese geschriften lange tijd voor de wereld verborgen werd
gehouden.
Door middel van interviews, analyse en diepgaande
studie van het materiaal menen zij de ware oorzaak van alle
geheimzinnigheid te kennen: de documenten geven een heel nieuwe
verklaring voor de oorsprong van het christendom en een alternatieve en
hoogst belangwekkende versie van grote delen van het Nieuwe Testament.
Niettegenstaande ik niet gelovig ben ,zijn dit toch wel boeken die me aanspreken, rede omdat naar mijn bescheide mening Godsdienst en wetenschap twee verenigbare waarheden zijn .Soms heb ik het wel moeilijk om volgen en dien ik af en toe is een paar blz terug te gaan om de draad weer op te pakken
Een ontroerende maar geestige roman die héél plezant en ontspannen leest ,over een vrouw die
zichzelf hervindt,en het onstaan van een wonderlijke vriendschap. De filmrechten
van dit verhaal zijn verkocht
Anna B. washofdame van Hendriks eerste echtgenote Catharina
van Aragón Zij nam geen genoegen met alleen maar de positie van maitresse.
Hendrik verstootte zijn eerste vrouw in 1531 en trouwde met Anna Boleyn. Die
hij later dan weer liet onthoofden
Een fantastische triologie, niettegenstaande het in twee boeken zou kunnen verhaalt geweest zijn, maar dat is eigen aan een triologie meen ik.
Huwelijksnacht
Het zijn de jaren twintig van de twintigste eeuw. De jonge onderwijzeres
Hilma Strömberg wordt verliefd op de twaalf jaar oudere leraar Sigfrid
Tornvall.
Halsoverkop trouwen ze, maar het huwelijksleven van het kersverse paar
ontspoort al in de eerste nacht. Hilmas leven is voorgoed getekend.
Eén dochter wordt er geboren, Signe. Haar vader verwent haar
mateloos. Des te meer reden voor Hilma om haar dochter angstvallig in de
gaten te houden.
Schaduw van onrust
Nu haar man is overleden staat Hilma er alleen voor. Het valt haar zwaar
om in de dagen voor de Tweede Wereldoorlog het hoofd boven water te houden.
Toch voelt Hilma zich vooral bevrijd door de dood van haar manisch depressieve
man. De angst dat haar dochter Signe zijn aandoening heeft geërfd
laat haar ook na zijn dood niet los.
Signe heeft het, in tegenstelling tot haar moeder, moeilijk met het
verlies van haar vader. Door dit verschil in gevoelens en de tegenstelling
in persoonlijkheid groeien moeder en dochter steeds verder uit elkaar.
Signe wordt soms overvallen door momenten van blinde paniek en angstgevoelens.
Ze zoekt dan steun bij anderen en vindt veel troost in het tekenen. Haar
talent verschaft haar toegang tot de opleiding modetekenen. Signe gaat
op kamers en spreidt haar vleugels uit. Dit tot grote bezorgdheid van haar
moeder.
Naar Parijs
Het is vlak na de Tweede Wereldoorlog. Signe vertrekt na haar studie
aan de modeacademie in Stockholm naar Parijs, waar ze aan een zeer succesvolle
loopbaan als mode-illustratrice begint. Signe blijkt ook schrijverstalent
te bezitten. Het leven lacht haar toe, zeker als ze, zoals ze altijd wilde.
Op 22-jarige leeftijd trouwt met Lars-Ivar en drie zoons van hem krijgt.
Echt gelukkig is Signe echter niet. Ze kent momenten dat grote (doods)angst
haar overmant. Om zich hiertegen te wapenen stort ze zich op haar werk.
Ook in haar huwelijk is Signe niet echt gelukkig. Ze voelt zich bekneld
in haar grote drang naar vrijheid. Buitenechtelijke relaties zijn het gevolg.
Hiertegen blijkt haar huwelijk bestand. Maar Lars-Ivar kan het succes van
Signe niet verdragen. Een scheiding blijkt onvermijdelijk.
Lode Zielens schreef het in 1932 , hij verteld over
het leven dat hij rond zich heen zag.
Het handelt voor een deel over de
periode voor de 1ste wereldoorlog. (in 1908 werd de algemene
dienstplicht ingevoerd en de oudste zoon Albert wordt hiermee
geconfronteerd)
Netje is de jongste van het gezin. De moeder houd niet van
haar. Ze kan goed overweg met haar vader , maar die sterft veel te vroeg . . Op jonge leeftijd moet ze
werken in de fabrieken.Ook haar uiterlijk heeft ze niet mee , door de pokken is haar gezicht verminkt.Ook van haar zusters hoeft ze niet op sympathie te rekenen.
Waarom ik naar dit boek gegrepen heb heeft volgende redene, nml mijn grootmoeder was een verwoed lezer, toen ze bijna negentig was kreeg ik de opdracht om is naar dit boek uit te kijken .Rede was, omdat ze dit nog is doodgraag zou lezen,het heeft niet mogen zijn de toekomst had andere plannen met ons Fientje. Nu meer dan tien jaar later krijg ik dat boek zo maar onder mijn neus geworpen .Ik heb het dadelijk ter hand genomen en beginnen lezen samen met de belevenissen die mijn grootmoeder uit haar jeugd vertelde en het verhaal van netje kreeg ik een zeer brede kijk op dit leven dat wat Lode hier ons laat lezen. één opmerking heb ik wel , ik vind het iets te poeëtisch geschreven
M.F. is niet meer ,pas vier dagen na haar overlijden was het nieuws met ter oren gekomen .Niet dat ik zo ongeintresseerd de aardbodem bewandel, maar omdat ik met van die vervelende ziektekiemen te bed lag. Het nieuws, kwam behoorlijk hard aan , ze was nml mijn favoriete schrijfster.En dan net sterven op de jaardag van mijn allerliefste vriendin , die dan ook nog is de naam Marie-Anne draagt ,het leven loopt soms raar toch! Dat ze een aanhang van vaste lezers en bewonderaars had dat moet niet gezegd,haar verkoop van boeken zijn daar het levend bewijs van. Met haar fijngevoeligheid en artistieke woordsnijwerk wist ze elk boek dat ze schreef als een kunstwerk naar voren te brengen. Mensen die haar werk onder ogen kregen, weten welk een inpact het had om haar boeken te lezen, je keek al uit naar het volgende boek dat zou uitkomen . Het is jammer haar te moeten verliezen En mocht er na dit leven nog iets bestaan , "Marieanne Fredrikssonhet gaat je goed"
de "Ik" persoon in het boek is 
