Het zonnetje schijnt; het is prachtig herfstweer. Maar ik zit thuis achter mijn computer en houd Annemiek, die met een longontsteking(gelukkig geen zware) in bed ligt, gezelschap. Meestal ligt ze wat te suffen of te slapen; rust is het belangrijkste. Maar ook veel drinken. Maar als ze overdag te veel slaapt, dan slaapt ze ’s nachts niet zo goed. Nu ligt ze te luisteren naar haar favoriete muziek uit de jaren 1950-1960. Daar wordt ze rustig van. De muziek staat maar heel zachtjes. Ze is niet lastig; af en toe een glaasje water of thee; dadelijk een boterham en dan gaat ze weer rusten. Gisteren heeft zij even in de kamer gezeten, maar dat was wel erg vermoeiend.