In onze buurt stonden zo lang ik weet al een aantal iepen, mooie grote bomen . Ze waren rond 1920 neer gezet.Na de oorlog waren ze al aardig gegroeid en bij het buitenspelen hoorden die bomen bij ons leventje. We renden er omheen en schuilden er onder voor zon en regen . En nog veel later was er vlakbij  een automatiek gekomen en stonden we onder de boom met een kroketje of een nassibal.wat te praten .  Met kerstmis kwamen er lichtjes in .En altijd stonden die bomen daar tot er iepenziekte werd geconstateerd en werd besloten dat de bomen gekapt moesten worden. Twee zijn er inmiddels weg en daar staan nu twee kleine boompjes op twee anderen staat een geel kruis, die worden binnenkort gekapt.  En dat gaat me echt aan het hart. Die bomen waren altijd te zien vanaf ons oude huis en ook nog waar ik nu woon zie ik er nog twee.Jammer toch.