In een tijdschrift las ik  deze week  verhalen over mensen die in een droomhuis wonen ergens op een mooie plek  aan zee of in een park. Zelf heb ik ook wel eens een droom huis begeerd. Het stond in Turkije aan de kust en was verlaten en leeg. Jaren lang stond het daar en maakte ik er vaak  een wandelingetje naar toe en ging buiten op een muurtje zitten dromen over hoe ik het zou inrichten en wat er aan te veranderen en wat ik er allemaal zou kunnen doen. Praten tegen de zee en mijn dromen vertellen oh wat zou dat heerlijk zijn. Wat zou je daar gelukkig kunnen zijn in die rust en stilte. Iedere vakantie was ik er een paar keer.Later was het weg, maar Loek zei dat het weer herbouwd was, maar ik ben er nooit meer geweest. Tegenwoordig krijgen we in het hotel een mooie grote kamer met balkon en ook nog grote ramen.Dan droom ik in bed met de ramen open  en zie de zee en droom daar weer van de rust en de stilte.