Er zijn de voorbije halve eeuw veel ontwikkelingen ten goede gebeurd. We zijn vrijer en geëmancipeerder, er zijn veel meer mogelijkheden om te studeren en de wetenschap heeft unieke zaken tot stand gebracht. Maar we zijn overmoedig bezig. Ik kan me vreselijk kwaad maken over de drammerigheid van de reclame en het feit dat we louter als consument worden beschouwd. We kopen en verbruiken veel waar we totaal geen behoefte aan hebben en lijken niet meer in staat om het essentiële te onderscheiden van het bijkomstie. Op die manier zijn we ook de natuur naar de vaantjes aan het helpen voor alwie na ons komt. Natuurromantiek is aan mij niet besteed. De natuur is gruwelijk. Het is eten en gegeten worden en de mens is daarin een schakel. Maar ifk heb wel een groot ontzag voor de natuur en vind dat we er met respect moeten mee omspringen. We zijn zer zo van vervreemd dat we menen ongestraft lucht, water en bodem te kunnen vervuilen. We bouwen liever nog een verbrandingsoven dan het immense afvalprobleem aan de bron aan te pakken en komaf te maken met al die wegwerpverpakkingen. Vroeg of laat zal er een generatie opstaan die dat niet meer neemt. Zo hoopvol ben ik wel. Nu al zijn er heel wat mensen die de druk om te consumeren en de wegwerpcultuur beu zijn. Als ze zich verenigen zal de politiek wel moeten volgen. Er wordt veel over milieu gepraat, maar het blijft meestal nog één grote schijnheilige vertoning.
De Damiaanactie was het begin van mijn sociaal bewustzijn citaat van Laurette Onkelinckx, vice-premier
Hoe hebt u pater Damiaan leren kennen?
Pater Damiaan en de Damiaanactie liggen zeker aan de grondslag van mijn sociaal bewustzijn. ( )µ
Een revolutionair
Sinds mijn kindertijd volg ik dan ook het nieuws op pater Daminaan want hij is echt een buitengewoon persoon, ik zekere zin zelf s een revolutionair. Hij is niet enkel een man van de Kerk, hij is iemand die zich gewoon voor anderen inzette. Hij is ook een man die gewoontes doorbrak, die furfde in te gaane tegen de plaatselijke autoriteiten, zowel de politieke als de religieuze. Een man die bijzonder moedig was. Gans zijn leven, tot aan zijn dood toe, is hij tot het uiterste gegaan. Hij heeft duidelijk gemaakt dat zuld verregaand engagement de gangbare opvattingen aan het wankelen bracht, ook al moest hij daartoe zijn eigen leven in gevaar brengen. Deze man is echt boeiend. Zulke mensen zijn, jammer genoeg zeldzaam.
En wat ik natuurlijk interessant vind, is dat deze solidariteit die hij op gang bracht, werd verder gezet. Om die redenen vind ik Damiaanactie een boeiende vereniging, want zij zet Damiaans werk verder en doet diet echt samen met de lokale bevolking. Zulde acties organiseren is geen liefdadigheid maar duurzame hulp, het is echt een uitbouw op medisch vlak. Het is een heel zinvolle politiek, die misschien te weinig wordt toegepast.
(...)
Damiaan is genomineerd in De grootste Belg
Ik vraag me zelfs af of veel mensen waten dat hij een Belg was. Ik denk dat het een persoon of een organisatie is. Ik denk dat je aan de meeste mensen vraagt wat ze van de leprabestrijding vinden, van het werk van Damiaan of van Damiaanactie, dat ze allen uitzonderlijk psoitief zullen antwoorden maar ik denk niet dat veel mensen wete dat Damiaan een Belg was. Maar hij heeft zijn plaats binnen de finalisten, dat is zeker.
Interview door Stephane Steyt in Actie Damiaan Krant 4, oktober 2005, p. 6 7
Dit is de titel ven een boekje van Marianne Frederiksson dat mijn aandacht trekt in de bibliotheek.
Ik wil het vervolg kennen van deze zin.
In gedachten hoor ik vele gesprekken tussen vrouwen en ik begin zelf al invullingen te doen.
Als vrouwen wijs waren dan zouden ze stoppen met chauffeur te spelen voor hun kinderen van de ene activiteit naar de andere.
Ze zouden stoppen met zich schuldig te voelen voor de ramen die al mee dan een maand niet meer gewassen zijn.
Ze zouden zich minder verantwoordelijk voelen voor hun dementerende vader.
Ze zouden het opgeven om hun tiener voor de zoveelste keer terecht te wijzen.
Ze zouden zich minder laten opeisen door hun werk buitenshuis.
Allemaal dingen die vrouwen niet zo wijs vinden als je ze in groep beluistert.
Als vrouwen wijs waren zegt de schrijfster zou de wereld niet meer draaien!
Niet om een ongewassen raam of opvliegend stof valt de wereld stil.
De schrijfster doet dan drie waardevolle uitspraken;
Het leven bestaat uit relaties en relaties vragen zorg, aandacht en tijd die we niet voldoende reserveren.
Wijze vrouwen noteren ook deze waardevolle tijd in hun planning: wandelen samen met tienerdochter bezoek aan zieke moeder graf kuisen van opa.
Zorgen hebben is de keerzijde van zorgen geven. Degene die werkelijk om een ander geeft, naar hem luistert en met hem meevoelt, moet erin berusten bezorgd te zijn.
Wijze vrouwen hebben een groot inlevingsgevoel maar durven dit ook verwachten en toevertrouwen aan hun man, broer of zoon zodat bezorgd zijn niet alleen op vrouwenschouders rust.
Je beseft pas hoe alleen je bent, als er niemand meer is die echt bezorgd om je is.
Ik durf hopen dat wijze vrouwe altijd bezorgde vrouwen blijven die met een warm hart troost bieden en ook troost krijgen in dagen van verdriet en afscheid.
Aan alle mensen die rouwen om een verlies, wens ik wamre nabijheid van wijze vrouwen en mannen in deze koude novembermaand.
Carla Durlet in Eigen Aard. KVLV, n°11, november 2005, 91ste jaargang, p. 5.
