BRUSSEL (KerkNet) -In de periode van Allerheiligen en Allerzielen worden in verschillende Europese steden herdenkingsplechtigheden gehouden voor overleden daklozen. Velen kregen nauwelijks een waardige begrafenis. In Londen wordt op 8 november een oecumenische herdenkingsplechtigheid gehouden in de bekende kerk van Saint Martin in the Fields. In Vlaanderen organiseert het daklozenrestaurant Kamiano, een initiatief van de Sint-Egidiusgemeenschap, op 1 november in de Carolus-Borromeüskerk in Antwerpen een herdenkingsviering voor alle overleden dak- en thuislozen van het afgelopen jaar. Tijdens de plechtigheid worden de namen genoemd van daklozen en kunnen vrijwilligers, familie en vrienden een kaars voor hen aansteken.
Dokter Megglé vertelt: Soms zijn het de kinderen zelf die aan hun ouders de rangorde van de prioriteiten in herinnering brengen. Toen onze tweede dochter twee jaar was, moest ik een examen in een grote kliniek afleggen. Wij woonden toen in een klein appartement. Wij waren in dat appartement als het ware met zessen opgestapeld. De eetplaats was dan ook mijn bureau. Door een auto-ongeluk was mijn rechterhand beschadigd en tot overmaat van ramp kon ik geen enkele aantekening of geen samenvatting maken. Het was zes uur s avonds en het moment om een bad te nemen. Ik beulde mij af met het doorploeteren van een groot handboek over psychiatrie, terwijl de kinderen kibbelden en lachten. Op de duur kon ik het niet meer aan. Niet meer wetend van welk hout pijlen maken en niet meer wetend tot welke heilige ik mij kon richten, liet ik het handboek voor wat het was en ging gedeprimeerd in de zetel liggen. Ik sloot mijn ogen zorgvuldig opdat de kinderen zouden denken dat ik sliep en mij zodoende met rust zouden laten. Ik moest eens stamel werk klaren, dat bovendien heel belangrijk was voor onze toekomst. Konden zij, al was het maar een beetje, rekening mee houden? Nauwelijks vijf minuten kon ik mij aan mijn stormachtige gedachten overlaten. Mieke schudde mij dooreen opdat ik naar haar schat zou kijken: het was eens stuk papier dat zij uit een tijdschrift had gescheurd. Zij wilde dat ik las wat op het blad was geschreven. Ik forceerde mij om naar haar te lachen en las toen tot mijn grote verbazing een citaat van paus Johannes-Paulus II: Geloof niet dat je in je leven iets belangrijker kunt doen dan een goede christelijke vader of moeder te worden. Was dat verschieten! Marieke kan nog niet lezen en had dat vergeten stuk papier onderaan in een schuif gevonden. De engel Gods had tot mij gesproken. Ik had een directe communicatie met de hemel. En ik vond de rust in mezelf terug! Sedertdien heb ik de rangorde in de prioriteiten meer vergeten. Dank je wel, Marieke.
PROTESTANTEN KLAGEN GROEIENDE KLOOF ARM EN RIJK AAN
BRUSSEL (KerkNet/WARC/Kipa-Apic) - Deelnemers van het overleg van de Wereldraad van Gereformeerde Kerken (WARC) veroordeelden tijdens hun recente bijeenkomst in Trinidad en Tobago de groeiende kloof tussen arm en rijk. WARC-secretaris Nyomi stelde dat christenen tegen deze achtergrond ook de eigen levenswijze in vraag moeten durven stellen en zich afvragen welke bijdrage zij leveren tot de afschaffing van de armoede. Tegen de achtergrond van de tweehonderdste verjaardag van de afschaffing van de slavernij riep Clifton Kirkpatrick, de voorzitter van de WARC, op tot de afschaffing van alle nog bestaande vormen van slavernij.
Onze fiere mémé leerde ons dat we Baziel steeds aanspraken met nonkel paster en het is met dezelfde fierheid dat ik nu zijn boekje in huis wil halen. Vandaag heb ik afscheid genomen van die eenvoudige, maar tegelijkertijd grote mijnheer Maes, voor mij blijft hij de nonkel die toen we kind waren zo fantastisch kon vertellen als we op nieuwjaarsdag samen waren bij mémé, we begrepen toen als kind niet altijd waarover hij het precies had en toch hingen we aan zijn lippen, hij had het over verre oorde, onverstaanbare talen, reizen, het ene moment Europa, het volgende Amerika of Afrika, het was voor ons toen ook van geen belang, het was de rustige manier waarop hij ons vertelde dat mij zo is bijgebleven. Vandaag wens ik je een behouden laatste reis Baziel, hou van daarboven een oogje op ons. Rosane