BRUSSEL (KerkNet) - Afgelopen woensdagavond vond in Brussel op initiatief van de Commissie van Bisschoppenconferenties van de Europese Unie (COMECE) een debat plaats over Europa en de Iraakse vluchtelingen. Volgens deskundigen betreft het hier het ernstigste vluchtelingenprobleem sinds de uittocht van Palestijnse vluchtelingen in 1948: 4,4 miljoen Irakezen zijn op de vlucht, van wie 44 procent in buurlanden. Van hen verblijven 70.000 christenen in Syrië, 30.000 in Jordanië, 7.000 in Libanon en 2.000 in Turkije. Vooral voor deze christenen, gebrandmerkt als collaborateurs van de Amerikanen, lijkt de toestand uitzichtloos. Ze worden verweten dat hun vrouwen ongesluierd blijven, dat ze alcohol verkopen, dat ze het verbod schenden om beelden te maken. Niet zelden worden ze met de dood bedreigd indien ze zich tot de islam bekeren. Otmar Oehring van Missio Duitsland onderstreepte het grote geostrategisch belang van de aanwezigheid van christenen in het Midden-Oosten: "Ook vel e gematigde moslims wensen dat zij blijven en dat ze gezamenlijk de toekomst uitbouwen. De christelijke aanwezigheid in Irak mag niet verloren gaan. Als christen is het onze taak hen te helpen en te steunen. Er moet ook dringend een oplossing komen voor vluchtelingen die al vele jaren, vaak illegaal en steevast werkloos, in Iraks buurlanden verblijven. De Europese Unie moet in staat zijn een groot deel van deze groep vluchtelingen op te nemen."
Otmar Oehring van Missio Duitsland en Tsjechisch christendemocratisch Europarelementslid Jana Hybaskova op het COMECE-debat (Foto: KerkNet)
Vluchtelingenkampen De Europese Unie moet zich volgens menig deelnemer aan het COMECE-debat de vraag stellen hoe ze Iraakse vluchtelingen in het Midden-Oosten kan helpen. Het Tsjechische christendemocratische Europarlementslid Jana Hybaskova vreest dat het minstens twee generaties zal duren vóór de toestand in Irak is genormaliseerd. Inmiddels vraagt ze aandacht voor de kampen met Iraakse vluchtelingen net over de Jordaanse grens. "Daar zie je geen ngo's of journalisten. We hebben er dan ook eerlijk gezegd niet het minste idee van hoe de toestand er werkelijk is. Ook elders is de situatie van Iraakse vluchtelingen dramatisch. Deze mensen zijn ongeletterd en hebben geen inkomen. Vaak verblijven ze ergens in volstrekte illegaliteit. Wegens de gespannen politieke en belabberde economische situatie in Syrië doe ik ook een hulpoproep voor de naar schatting een miljoen vluchtelingen in Syrië. De meerderheid is christen. Wij moeten deze mensen helpen, niet omd at zij christen zijn, maar omdat zij het kwetsbaarst zijn."
BRUSSEL (KerkNet/KIPA-Apic) - Paus Benedictus XVI heeft vandaag tijdens een ontmoeting met deelnemers van de 34ste sessie van de Voedsel- en Landbouworganisatie (FAO) van de Verenigde Naties opgeroepen tot strijd tegen de armoede in de wereld. "Omwille van de vrede moeten wij garanderen dat geen enkele man, geen enkele vrouw en geen enkel kind nog honger lijdt. Adequate voeding is een fundament van de mensenrechten", aldus de paus, die wees op de onlosmakelijke band tussen vrede, welvaart en respect voor de mensenrechten. Volgens de paus is er vooral nood aan een geest van samenwerking onder de mensen van goede wil om de honger uit de wereld te helpen. Hij roept ook op tot een evenwichtige, geestelijke en materiële, verdeling van de rijkdommen. "De paradox van onze tijd is dat de armoede, in een wereld met een welvaart zonder voorgaande, zich niet alleen op economisch gebied, maar ook op het vlak van wetenschap en technologie, verspreidt."
Waarschuwing voor gevolgen van nieuwe handelsakkoorden met Afrika
Oecumene
CEK WAARSCHUWT VOOR GEVOLGEN VAN NIEUWE HANDELSAKKOORDEN MET AFRIKA
BRUSSEL (KerkNet/Kipa-Apic/ENI) - De Conferentie van Europese Kerken (CEK) spreekt de vrees uit dat de nieuw af te sluiten handelsakkoorden (EPA's) met de landen van Afrika, de Caraïben en de Pacific een hinderpaal worden voor een evenwichtige wereldhandel. "Het is contraproductief om deze landen tot de ondertekening van ambitieuze handelsakkoorden te dwingen, waarvoor zij slechts over een beperkte onderhandelingsmarge beschikken." Ontwikkelingsorganisaties klaagden eerder al aan dat de binnenlandse markt door de nieuwe handelsakkoorden door EU-producten overspoeld dreigt te worden. Zij dringen aan op uitstel, opdat er meer evenwichtige handelsakkoorden tot stand zouden komen. De Europese Unie moet in principe nog vóór het einde van dit jaar nieuwe partnershipakkoorden afsluiten met tachtig ontwikkelingslanden, omdat de Wereldhandelsorganisatie de eerdere overeenkomsten ongeldig verklaarde. De handelsakkoorden kwamen dertig jaar geleden tot stand e n gaven deze ontwikkelingslanden een bevoorrechte toegang tot de EU-markt.
Een oude vrouw komt bij de dokter en zegt: Ik heb een hand vol klachten. Zal ik ze opnoemen?
Laat maar eens horen, zegt de dokter.
De eerste vinger, dat is mijn verloren man.
De tweede zijn mijn lichamelijke klachten.
De derde vinger: dat ik zo weinig meer kan doen.
De vierde vinger dat ik me soms zo eenzaam voel.
De vijfde vinger dat er om me heen zoveel bekenden weggevallen zijn.
Dat is inderdaad een hand vol, zegt de dokter.
Maar die andere hand dan?, vraagt de dokter.
Dat zijn mijn zegeningen. Wilt u die ook horen?, vraagt ze.
Graag, zegt de arts.
De eerste vinger, dat ik elke dag voldoende eten heb.
De tweede vinger, dat mijn huisje warm is in de winter.
De derde, dat er mensen om mij heen zijn die me helpen.
De vierde, dat ik de laatste jaren gespaard ben van nog meer ziektes en pijn.
De vijfde vinger, dat ik voldoende geld heb om mijn rekeningen te betalen.
De dokter kijkt naar haar beiden handen.
De vrouw kijkt hem aan en zegt: Twee handen die verdriet hebben gedragen, tranen gedroogd en wel eens tot vuisten gebald.
Ook twee handen die weten wat leven is.
En weet u wat ik nu zo mooi vind, wat er gebeurt als ik mijn handen vouw tot een gebed?
Nee, zegt de dokter.
Als ik bid, gebeurt er iets met mijn handen. Dan gaat mijn hand met de zegeningen naar mijn hand met het verdriet. Dan vouw ik de vingers in elkaar en dan komen de moeilijke dingen tussen de zegeningen in. En de zegeningen houden die narigheid in mijn leven tegen. Biddend breng ik mijn verdriet bij God. Daarna tel ik mijn zegeningen.
Weet je, ik ben dankbaar dat ik twee handen heb, ze houden elkaar in evenwicht.
Ze houden mij in evenwicht en zo is mijn leven minder zwaar.
De dokter knikt instemmend, vouwt de vingers van de ene hand tussen de vingers van zijn andere hand en blijft even verzonken in zijn eigen gedachten zitten.
Is het niet mooi dat wij te communie gaan met beide handen open. Als ik de communie mag uitdelen zie ik vele handen, handen waarin wij klachten en zegeningen kunnen lezen.
Anders leven. Met het oog op een blijvende en gedeelde ontwikkeling
FRANSE SOCIALE WEEK WEIGERT IN CONSERVATISME EN PESSIMISME TE VERVALLEN
BRUSSEL (KerkNet/CEF/LaCroix/SIR) - Tijdens de 'Semaines Sociales de France' in Parijs werd gepleit voor een duurzame ontwikkeling, waarin de mens en de solidariteit een centrale plaats krijgen in een nieuwe manier van leven. De traditie van de Sociale Week in Frankrijk, jaarlijks op een andere locatie, gaat terug tot 1904 en lokt telkens duizenden deelnemers voor debatten, workshops, vieringen en socioculturele manifestaties. Dit jaar was het thema: 'Anders leven. Met het oog op een blijvende en gedeelde ontwikkeling.' Volgens Jérôme Vignon, voorzitter van de Semaines Sociales, dreigt het christendom door zijn intellectualistische traditie de band tussen de mens en de schepping en natuur te verbreken. Volgens hem is een week te kort om alle onderwerpen uitvoerig te behandelen, "maar het initiatief stelt deelnemers wel in staat op de hoogte te blijven". Uiteindelijk werden enkele opvallende voorstellen geformuleerd. Zo werd gepleit voor een gegaran deerde toegang tot het openbaar vervoer voor de zwaksten uit de samenleving. De deelnemers herhaalden ook de oproep voor een verplichte burgerdienst voor pas afgestudeerden en eisten meer sociale garanties bij het afleggen van een beroepstraject. In de slotboodschap schrijven de deelnemers dat zij weigeren in conservatisme of pessimisme te vervallen. "Wij moeten de kansen die door nieuwe levensstijlen geboden worden benutten voor de ontwikkeling van menselijke relaties die broederlijker en meer gediversifieerd zijn en die meer open staan voor de creatieve inbreng van ieder individu." Jérôme Vignon hoopt dat de Sociale Week een boodschap van hoop brengt voor de Franse samenleving en de overtuiging sterkt dat de zorg voor het milieu en sociale rechtvaardigheid hand in hand kunnen gaan.
BRUSSEL (Kerknet/VIS/Fides/CNS/RadVat/Kipa-Apic) - Specialisten uit meer dan twintig landen hebben zich op uitnodiging van de Pauselijke Raad voor de Pastoraal in de Gezondheidszorg in Rome gebogen over de pastoraal bij oudere, zieke mensen. Wereldwijd zijn meer dan 390 miljoen mensen ouder dan 65. De komende achttien jaar groeit dat aantal aan tot meer dan 800 miljoen. Die snelle aangroei plaatst ook de pastoraal bij oudere mensen die ziek zijn voor nieuwe uitdagingen. Kardinaal Javier Lozano Barragan stelde in de marge van deze conferentie dat de Kerk duidelijk moet durven zeggen dat er wegen zijn die naar het leven leiden en andere naar de dood. Hij onderstreept in het bijzonder de belangrijke rol van de Kerk in ontwikkelingslanden, die niet over een eigen structuur voor gezondheidszorg beschikken.
Last voor samenleving De deelnemers van het congres in Rome werden bij de paus ontvangen. Tijdens die ontmoeting sprak Benedictus XVI zijn bezorgdheid uit over euthanasie en de groeiende aanvaarding van stervensbegeleiding. De paus bestempelde de bekoring om euthanasie te plegen bij zieke bejaarden als een alarmerend symptoom van de 'cultuur van de dood', een omschrijving die zijn voorganger Joannes Paulus II voor het eerst gebruikte. "Onze mentaliteit van efficiëntie beschouwt oude en zieke mensen almaar meer als een last voor de samenleving. Diegenen die nog een besef hebben van menselijke waardigheid weten dat ouderen dienen gerespecteerd en alle steun moeten krijgen bij de moeilijkheden die met hun toestand gepaard gaan." Benedictus XVI herinnerde tot slot aan het exemplarisch getuigenis van geloof en moed van zijn voorganger Joannes Paulus II. "Het leven is een geschenk van God dat steeds moet beschermd worden."
