|
Na een tijdje begin je je leven in ravels, gewoon te worden, maar toch. uw ouders mis je altijd. Op een dag, was toen nog 5 jaar. Werd ik ziek, Ik weet er niet zoveel van, iemand anders heeft me dat verteld. Alhoewel, ons ma en pa, mochten ons komen bezoeken in de ziekenboeg. Ik zei tegen ons ma: Wie ben jij? Ik was zo ziek, dat ik haar niet herkende. ons ma was er ondersteboven van. Na een week of twee, was ik weer genezen. En zonder dat ik het wist, zat ik in de kleuterschool, niet langer bij mijn zus. Ik weende en riep om mijn zus. mijn zus mocht me, af en toe komen bezoeken. Lieve groetjes Annie
Wordt vervolgd.
|