"Niemand is zo rijk als hij, die vrienden heeft" Je bent een vriendin door dik en dun, want samen zijn wij "wij"
Soms is er iemand in je leven, die je een goed gevoel geeft.
Jij geeft mij dat gevoel. Door jou heb ik een nieuwe kijk op het leven. een nieuwe kijk op mezelf.
In moeilijke tijden, Sta je altijd voor me klaar. Jij bent voor mij de persoon, waarop ik steun als ik het nodig heb.
Bedankt voor de fijne vriendschap die we hebben. Ik ben blij dat jij in mijn leven bent!!!!
Rood is de klaproos, De kleur van het hart. Maar juist in het hartje, Zit ook nog wat zwart. Zo heb je in het leven, En in ieder vertrekje. Ook wel eens een donker plekje. Maar ik zeg je van harte, Let meer op het rode, Dan op het zwarte.
Vriendschap is heel speciaal. Niet weggelegd voor allemaal. Maar met jou, Lach ik me blauw. Uit ik een traan, Laat ik me gaan. Dit is nou, waarom ik van je hou. Als vriendin,als mens. Ben jij alles wat ik wens.
Ik ben ik, Ik ben niet volmaakt. Ik ben niet perfect. Maar zo ben ik. Ik weet wie ik ben. Ik weet wat ik wil. Soms ben ik een prater. Soms ben ik heel stil. Om mij te leren kennen. Moet je dit kunnen leren. Ik ben wie ik wil zijn. Zo moet je mij maar accepteren.
Beoordeel dit blog
Vertrouwen & Geloof
Als je echt van iemand houdt Iemand alles toevertrouwt Eén, die echt weet wie je bent En ook je zwakke plekken kent Die je bijstaat en vergeeft Eén, die naast en in je leeft Die er altijd voor jouw is En je fouten neemt voor wat het is Dan voel je pas wat leven is En dat liefde ook geven is.
Tussen vriendschap en een roosje, is een heel groot onderscheid. Rozen bloeien slechts een poosje, maar vriendschap duurt een eeuwigheid.
Liefde is blij zijn een arm om je heen. Liefde is lachen, nooit meer alleen. Liefde is luisteren, de woorden gaan door. Liefde is fluisteren, heel zacht in je oor.
Een knuffel is zo fijn. Een knuffel voelt zo goed. Een knuffel omdat het mag. Niet omdat het moet. Een knuffel geeft je warmte. Van twee armen om je heen. Even iets met z"n tweetjes. Even niet alleen. Een knuffel kost je niets. Ja.......1 minuutje van je tijd. Maar het geeft je zoveel kracht. Om weer door te gaan in de strijd.
.
Vriendschap vraagt woorden, maar in stilte groeien harten naar elkaar.
Begrip & Dank.
Soms kom je iemand tegen, In de bus of in een zaak. Zo iemand is soms dankbaar, Als je een praatje met haar maakt. ** Soms kom je iemand tegen, Die wil praten over haar verdriet. Die jou graag iets wil vertellen, Ook al ken je die iemand niet. ** Soms kom je iemand tegen, Een begrijpend woord maakt ze eventjes blij. En al luisterend,begrijp je,ze heeft hetzelfde verdriet als jij. ** Soms kom je iemand tegen, Die na het gesprek dan fluistert. Dat ze echt heel erg dankbaar is, Omdat je naar haar hebt geluisterd.
Op het pad der vriendschap, Bloeien de mooiste bloemen. Ze heten,
Verdraagzaamheid, Eerlijkheid, Hulpvaardigheid, En vertrouwen.
Vrienden zijn als ballonnen, als je ze laat vertrekken kan je ze niet meer vangen dus maak ik je vast met een koord aan mijn hart om je niet te verliezen omdat ik veel om je geef.
De kostbaarheden in je leven zijn geen geld of goed, Liefde en vriendschap jou gegeven, is wat je koesteren moet. Geen kluis heb je hier voor nodig, ook geen brandkast voor mijn part. Dat is allemaal overbodig, Je schatkist is je hart.
Wat is het heerlijk te ervaren, dat ergens iemand aan je denkt, en ongevraagd je laat genieten, van iets waaraan men aandacht schenkt, een briefje slechts met weinig woorden, maar met een inhoud die het doet, een gedicht, met gevoelens uit het hart geschreven, waarbij je even slikken moet, een handdruk of een schouderklopje, een warme kus over de pc, een spontane lach, een vriendelijk gebaar, het zijn zo van die kleine dingen, maar "groot" aan waarde voor elkaar.
Een mens moet roeien met de riemen die hij heeft, maar zonder bootje, zal dat niet meevallen.
Als voor je kijken je bang maakt, en als achter je kijken je triest maakt. Kijk dan naast je, daar sta ik.
Pas nadat de laatste boom is omgehakt
pas nadat de laatste rivier is vergiftigd
pas nadat de laatste vis verleden tijd is
pas dan zul je ontdekken dat geld niet te eten is.
BLOG VAN ANRY
VEEL KIJK EN LEES PLEZIER
HET WILLEMSBOS
16-04-2008
Eenzaam gevecht
Een ziekte met een naam maar zonder een gezicht Van buiten is het niet te zien wat het in mij heeft aangericht.
De vermoeidheid, de wanhoop, het verdriet, de pijn Worden niet begrepen in een wereld waar alles te zien moet zijn.
ik lach, doe vrolijk niet altijd oprecht. Het sloopt mij van binnen Het is vaak een eenzaam gevecht.
Ik ben niet meer wie ik was Ik kan niet meer wat ik kon Maar ook voor mij schijnt nog steeds de warme levens zon.
Ik heb familie en lieve vrienden zij kennen mijn enige wens Zij luisteren en beschouwen mij niet als zieke, maar vooral als mens!!!!
De een die rookt en de ander die drinkt, Drinken doe ik nooit maar roken des te meer. Beide is ongezond en het stinkt, Ooit wil ik stoppen, maar wanneer?? ** De tijd is nu gekomen en de strijd is begonnen. Het is niet gezellig om steeds maar buiten te staan. Ik heb om te roken heel wat smoesjes verzonnen, Het wordt een lange weg, maar ik ga er tegenaan. ** Ik kan nu zeggen......ik ben gestopt, Een ieder juicht dit toe. Wel heel veel snoep naar binnen gepropt, Ik hoop dat ik het volhoud, maar vraag niet hoe. ** Stoppen met roken, het is een hel, Kilo's dikker, hyperventilatie en tranen met tuiten. Niet recht, niet krom, maar dwars in je vel, Daar zit je dan, zonder peuk achter de ruiten. ** Mijn eigenwijsheid wint het van mijn zwakte. Maar o........wat mis ik toch mijn peuken. Ben trots op mezelf dat ik er geen pakte, Niet stiekem ging roken in de keuken. ** Ik voel me ellendig, onrustig en alleen, Was er maar dat vriendje, wat mij rustig maakt. Had ik maar een klein rookwolkje om me heen, Dat hele kleine peukje, wat zo lekker smaakt. ** De wil is nog steeds sterk genoeg. Ik zal en wil me er doorheen slaan. Het is een strijd en een gezwoeg, Maar ik zal er mee doorgaan. ** Stoppen met roken, het is een ellende en het doet pijn, Ik zal mijn peukje altijd blijven missen. Een leven zonder roken........zou het veel fijner zijn??? Ik kan het peukje niet uit mijn geheugen wissen!!
Overdag, in het volle licht zie je mensen met wie je leeft De mensendie jij vrienden noemt van wie je krijgt en aan wie je geeft
Maar pas wanneer het donker word omdat de nacht is ingegaan Merk je dat er nog maar weinig over zijn de andere zijn naar "huis" gegaan
Echte vriendschap openbaart zich pas in tijd van nood en verdriet Door heel kleine dingen vaak blijkt wie er echt is en wie niet
Als dan de dag weer aan gaat breken en je weer volop mensen ziet staan Merk je dat het gevoel naar hen anders is er is weer een nacht voorbij gegaan.......
Indien ik je dragen kon, over de diepe grachten van je gesukkel en je angsten heen,dan droeg ik je uren en dagenlang. Indien ik de woorden kende om antwoord te geven, op je duizend vragen over leven, over jezelf.... over liefhebben en gelukkig worden, dan praatte ik met je... uren en dagen lang. Indien ik vrede in je hart kon planten, door geduldig te wachten en te hopen,tot het zaad van vrede in je open brak, dan wachtte ik uren en dagen lang. Indien ik genezen kon, wat omgaat in je hart aan onmacht en ontevredenheid en onverwerkt verdriet, dan bleef ik naast je staan....uren en dagen lang. Maar ik ben niet groter en sterker dan jij.... en ik weet niet alles.... en ik kan niet zoveel.
Ik ben maar een vriend op je weg..... al uren en dagen lang.
.Als je vingertoppen de rand niet meer raken donkere gedachten je tot gevangene van jezelf maken de wanden om je heen steiler dan ooit lijken de duisternis nooit meer lijkt te zullen wijken en zelfs het invallend zonlicht de bodem niet meer raakt weet dan dat ik aan je zijde sta, om mijn licht op jou te laten schijnen.
Als je visie is gekleurd met een negatieve tint de echo van je stem zijn weerklank niet vindt je aantrekkingskracht aan zwaartekracht heeft verloren de muziek van alledag monotoon klinkt in je oren en zelfs het geluk van anderen je bitter smaakt weet dan dat ik aan je zijde sta, om je met mijn glimlach te verblijden.
Als de fundamenten van je bestaan ongegrond blijken alle paden naar de toekomst ondergraven lijken elke wankele stap geen vooruitgang lijkt te boeken je dwalend in jezelf naar een uitweg blijft zoeken en zelfs het veranderen van richting je niet wijzer maakt weet dan dat ik aan je zijde sta, om je langs je weg te begeleiden.
Als je dreigt te verdrinken in oeverloze eenzaamheid de kracht die je drijft verzinkt in een poel van gelatenheid je spartelend in je gevoelens geen houvast meer vindt je jezelf doelloos laat meevoeren door de wind en zelfs je redder in nood niet langer over je waakt weet dan dat ik aan je zijde sta, om mijn hand naar je uit te reiken.
Er loopt iemand met mij mee, Die waarschuwt bij gevaar En soms als ik het niet verwacht, Word ik haar opeens gewaar..... Er is een diepe vrede in mij, 't licht in duisternis Ik weet, dat wat mij omgeeft, van andere sferen is en toch is het mij zo vertrouwd er is geen angst in mij, dat we er niet alleen voorstaan, maakt mij ontzettend blij Wie ben ik, dat ik dit ervaar, Dat engelen met mij gaan, Vanaf dat ik geboren ben, Tot het eind van mijn bestaan!!!
Als je ooit je zelf tegenkomt in een donkere nacht, helemaal alleen dan kunnen deze woorde je troosten en lichtpuntjes zijn door de duisternis heen
Het is nog niet zo lang geleden dat mij dit overviel dat ik de weg van eenzaamheid bewandelde en dwaalde door de donkerste krachten van mijn ziel om uiteindelijk de zon weer te zien schijnen
Dit lijden heeft mijn blik verruimd nu zie ik de zon weer aan de hemel staan en voel ik mij verbonden met iemand zoals jij die ook de reis door deze donkere nacht is gegaan.
Mijn hart heeft verdriet en krimpt samen, Een grote brok zit er in mijn keel. Ik probeer het dapper te dragen, Maar soms wordt het me te veel. ** Juist vanmiddag toen ik het nodig had, Het allemaal even niet meer zag. Kwam er een engel op mijn pad, Met een grote gulle lach. ** Lieve engel, ik kan met je lachen en praten, Je hebt een vleugel om op te leunen. Heb je dat zelf wel in de gaten? Ik hoop dat je mij altijd blijft steunen. ** Lieve engel je bent een kei, Heel veel liefs van mij.
Die vraag doet niet ter zake, Of toeval nu bestaat of niet. Het heeft alleen met gevoel te maken, En of een ander dit ook ziet. * Het leven is soms mooier dan ik dacht, Soms gebeuren er van die dingen. Die je totaal niet verwacht, Maar toch onbegrijpelijke vertoningen. * Wanneer ik "s avonds slapen ga, En de maan staat daar boven. Mijn tanden gepoetst met tandpasta, Dan komen plotseling mijn dromen. * Mijn Opa Nibbelink, Geboren de 19de van de 2de maand Een man ontzettend groot en flink, Een Opa lief en heel meegaand. * Toen werd mijn moeder geboren, Op de 19de oktober. Haar leven gewoond bij de toren, Gezellig, maar wel sober. * De 19de juni zag ik het levenslicht, Voor de derde keer negentien. Met de geboorte erg weinig gewicht, Maar dat is nu ook niet meer te zien. * Onze zoon werd geboren om half vijf in de morgen, Weer de 19de, voor de vierde keer. Soms maak ik me wel eens zorgen, Maar dat bederft ook weer de sfeer. * Er is veel meer tussen hemel en aarde, Ik weet niet hoe en wat meer. Zeker weten, het kan niet anders, Er is veel en heel veel meer. * Van wat er bestaat tussen hemel en aarde, Heeft nog geen mens ooit bewijzen gezien, De een vindt dit en de ander dat, van grote waarde, Weer een ander blijft steken bij,,zou het misschien"
Even een klop op je schouder, een kus of zomaar een arm. Je ziet veel dingen weer anders en het wordt van binnen weer warm. Het zonlicht dringt door de ruiten en lacht je vriendelijk toe. Het is net of alles gloednieuw wordt, Iets minder treurig en moe. ---
Even een klop op je schouder, een klein en vriendelijk gebaar. De last die jij hebt te dragen, Die tillen we met elkaar. Dan worden de zorgen lichter En dat gepieker verdwijnt. Omdat zo"n kleine omhelzing, Zo"n zonnestraal je beschijnt. --- Even een klop op je schouder, Kom op, nu straalt weer de dag. We gaan er samen voor vechten, Met een gulle, hartelijke lach. Jij blijft in mijn gedachten, Totdat de zorg niet meer drukt En wij spontaan kunnen roepen: ,, Goddank, het is weer gelukt!"
Ik wilde het woord niet horen, Ik wilde het woord niet zien. Heel veel ben ik verloren, Ook door eigenwijsheid misschien. -- Whiplash, alleen al het woord, Dat doet me heel veel pijn. Mijn hele leven is verstoord, Kan niet meer gelukkig zijn. -- Pijn in schouders, armen en nek, Erg gevoelig voor licht en geluid. Soms voel je je helemaal gek, Dan ga je weer onderuit. -- Dan slaat mijn stemming helemaal om, Ben ook erg emotioneel. Wat dacht je van mijn wervelkolom, En mijn ogen zien helemaal scheel. __ Moeite om iets aan te pakken, Oren die eeuwig zoemen. Ogen die dicht gaan zakken, Het is te veel om op te noemen. --- Rond kijken zonder iets te zien, Het dringt gewoon niet tot me door. Mijn maatje telt dan tot tien, En zegt: ,,Je bent een echte slaapkop hoor" --- Je niet meer voelen hoe je was, De pijn die overal van binnen tiert. Huilend op een grote matras, Dat is een Whiplash, die je leven verstierd. --- Moeite met het verwoorden van gedachten, Daarom schrijf ik dit gedicht. Schrijven zegt men, dat zal verzachten, Dan krijg je weer wat zicht. --- Men zegt vaak, ach een whiplash, Het zal wel tussen de oren zitten. Te laat naar bed, een beetje stress, Ze zit ook altijd maar te fitten. --- Gedachten vullen mijn hoofd, Flarden hoop, maar ook veel vrees. Als ooit het kaarsje eens dooft, Zeg dan niet het was een zenuwpees. --- Dit is een welgemeend gedicht, Heelzuiver en gezet in toon. Met een traan op mijn gezicht, Maar mijn hoofd is wel weer schoon.
Dit is de tijd om stil te staan bij 't grote wonder het oog gericht op wat er om je heen geschiedt ik doe geen fluit vandaag, geen barst, ik doe geen donder ik ben vervuld van wat mij nu de lente biedt
ik loop het bospad op en kijk mijn ogen uit dit is geen uur, geen dag, geen tijd om iets te doen de bomen hangen vol met splinternieuw geluid nu wil ik lente zijn en jong zijn met het groen
ik heb er jarenlang geen meter van begrepen al stond ik van de mei te zingen op 't toneel ik sjeesde op het asfalt langs de witte strepen en vond de lente tot en met sentimenteel
nu ben ik blij met wat ik toen niet heb geweten nu kan ik zweven met de vogels in het blauw 'k hoor in het hoge gras verrukte liefdeskreten en strek mijn armen vol vriendschap uit naar jou.
Geef mij te eten en te drinken wat ik nodig heb. Voor de nacht en bij dag een eigen plek in uw huis. Als ik eens ongehoorzaam ben,straf mij dan,maar sla mij niet. Als u met vakantie gaat zorg dan voor een goed tehuis voor mij. Maar zet mij niet buiten de deur. Als u weer terug komt zult u zien hoe blij ik ben. En tenslotte als ik oud of ziek mocht worden en er is niets meer aan te doen, Laat de dokter mij dan rustig in laten slapen.
De vraag is: Ga je een ruzie aan met de bedoeling een oplossing te zoeken
of wil je je gelijk halen, wraak nemen, iemand de baas willen zijn. Als je dat doet win je niet; als je er een wedstrijd van maakt kun je alleen maar winnen als de ander verliest
Een relatie met iemand is geen wedstrijd maar een verbond.
Misschien ken je ze zelf ook wel: mensen die er schijnbaar toevallig precies op het goede moment voor je zijn. Als je er oog voor krijgt zul je er veel vreugde aan beleven.
Je bent een engel als je zomaar, zonder iets terug te verwachten, de bekende of onbekende ander op een onverwachte manier steunt, helpt, verrast.
Neem jezelf sochtends voor om elke dag tenminste één keer voor iemand een engel te zijn
Dit is zo leuk dat het je hersenen in de war lijkt te sturen. Je zult het misschien wel 50 keer proberen om te kijken of je toch voor elkaar krijgt met je voet maar helaas niets schijnt te helpen!....
Hoe ga je te werk??
1. Terwijl je aan je bureau zit licht je je rechtse voet op en maak hiermee ronde bewegingen met de klok mee (rechtsom)....
2. Nu, terwijl je dit doet, teken in de lucht het cijfer zes met je rechtse hand....
Je voet zal nu de andere kant gaan uitdraaien. Ik heb het je gezegd........ en je kunt er niets tegen doen!
Iedereen wil oud worden, maar niemand wil oud zijn!
Ik wordt er namelijk gestoord van dat je...... - geen grijze haren mag hebben - geen rimpels mag hebben - geen maatje groter mag hebben vanaf maat 36 - geen witte huidskleur mag hebben - geen andere zomerkleur mag hebben, ook niet in de winter - geen smalle lippen mag hebben ......en ga zo maar door!
Ik ben een vrouw, en da's heus geen pech. Heb geen last van agressie als ik rijd op de weg. Ik laat tenminste geen lampen aan voor nop. En ruim al mijn rotzooi achter me op. Als ik iets zoek, vind ik het in 1 keer! Kan tegelijkertijd bellen, koken en nog veel meer! Van een griepje is bij mij niet veel te merken. Ik neem een aspirine en ga gewoon werken. Ik hou me bezig met echt belangrijke vragen. In plaats van te jammeren om de voetbaluitslagen!
Al is vrouw zijn dan een enorme zegen. Helaas houdt `De Man` onze ontwikkeling tegen! Hem aan zijn lot overlaten is misschien een makkie. Maar wie strijkt dan zijn overhemden en kookt zijn prakkie? Dat is niet het ergste in dit geval. Wat echt irritant is bij mannen: hun gebral. Ze denken zelf de beste te zijn. Vooral spotten met vrouwen vinden ze fijn.
Uiteraard laten we ze in de waan. Want de waarheid kunnen ze psychisch niet aan: Mannen zijn eigenlijk nog een kind. Dat spelen met auto`s het einde vindt, Die een potje gaat vechten als hun club verliest, Computerspelletjes speelt en maar aan knoeit als ie piest. Nee, mannen willen de waarheid niet horen: Zonder een vrouw zijn ze verloren!
Ik heb thuis een potje... op dat potje staat verdriet, ik doe er vaak verdrietjes in als ze klein zijn huil ik niet! Steeds als er iets tegen zit of er gebeurt iets wat ik niet wil opend ik het potje en gooi het er in... heel stil maar gisteren was de laatste druppel, even net iets te veel, van al die stukjes klein verdriet kreeg ik een brok in mijn keel! Mijn hand begon te trillen,'t verdriet vloog uit de pot, een traan begon te rollen,ik voelde mij erg rot! Een onbedaarlijk snikken deed me beven overal ik zat tot mijn haren,in een diepste dal! Het was met roodomrande ogen toen ik me zelf weer rustig kreeg Opgelucht keek in naar mijn potje... het potje... dat was leeg!!!
het oude bos met zijn mooie groene mos. de vele oude bomen, die hier al jaren staan te dromen. de varens die hier groeien, en bloemen die bloeien. de vogels bij de vijver zijn er vaak heel ijver. de specht timmerde er maar op los, het gehamer klonk door het hele bos. een ree liep tussen de bomen en wachtte,tot haar jongen bij haar waren gekomen. dit alles is te zien in het oude bos.
Bedankt voor het bezoeken van mijn blog.
Zou je misschien een bericht achter willen laten in mijn GASTENBOEK??
Klik op voeg toe en het wijst zich van zelf.
Al vast heel erg bedankt.
Een vriend is iemand, die het lied van je hart kent en het opnieuw kan zingen als jij het vergeten bent.
Wanneer de dingen niet gaan zoals je zou willen. Wanneer alles lijkt tegen te zitten.
Geef niet op als het niet gaat zoals je had gewenst, ook al lijkt het dat de hele wereld zich tegen je keert.
Blijf knokken, blijf hopen, het komt goed! Je zul zien....achter de wolken schijnt de zom.
Zet door, geef alles wat je hebt. Juist nu, want je bent dichterbij dan je denkt!!
. Als ik groot ben lieve Opa Wil ik net zo zijn als u. Ik ben blij als ik naar u toe ga, Iedere keer en ook zo nu. _
U wilt altijd met me spelen, Boekjes lezen enzovoort. Bij u kan ik me niet vervelen, U vindt dat een kind niet stoort. _
Opa, ik kan u niet missen. Ik hoop dat u nog heel lang leeft. Ik heb vriendjes hele rissen. Maar niemand die zo"n Opa heeft.
Wil je ook een bakkie? Suiker en melk? Ook een stukje appeltaart? . . Nee ik BAKKER!!!
Engeltjes bestaan niet, wordt atijd beweerd. Toch weet ik dat je er een ziet. Als je het feit Accepteert. dat ze kunnen bestaan, Zelf heb ik het ook gedaan.
En warempel Ik heb een Engeltje leren kennen op eeen dag kwam ze ineens voorbij. En weet je wie dat engeltje Was?? dat engeltje,dat was jij,..
GELUK
Geluk is een vlinder, die altijd net buiten je bereik is als je er jacht op maakt, maar die op je neer strijkt als je rustig blijft zitten.
In mijn hart is een plekje, Een plekje speciaal voor jou. Dat plekje wil ik je geven, Omdat ik heel erg van je hou.
.
Als ik wensen kon, Wenste ik een wereld vol van geluk. Als ik wensen kon, Ging niemands hartje nog ooit stuk. Als ik wensen kon, Was iedereen gezond en blij. Maar ik kan zoveel wensen, Ik kreeg er geen toverstokje bij. Dit kan ik alleen maar hopen, Dat dit allemaal gebeurd. En dat er over een tijdje, Alle ellende uit de wereld word gesleurd.
.
Vriendschap is als, een oude deur. Ze kan kraken. Ze kan klemmen. Maar de deur zal nooit, helemaal dicht zijn.
Neem deze dag.
De dagen gaan snel voorbij, Je schrijft je dromen, In de agenda van je toekomst. Maar soms, Schrijft een onzichtbare hand, Er dwars door heen. Geniet van deze dag, En wacht niet tot morgen.
Goede vrienden zijn als diamantjes, Heel erg kostbaar en klein.
Als ik vleugels had, dan vloog ik weg... om de wereld te vergeten. Dan vloog ik even heel ver weg, al zou dat vluchten heten.
Als ik vleugels had, dan was ik vrij... en lachte ik naar zorgen. Dan vloog ik over hindernissen, onbezorgd naar morgen. als dat eens zou kunen dan kwam ik niet meer terug
Nordic Walken Dat dat dan Nordic Walken heet Dat lopen met die stokken Dat intresseert me echt geen reet Maar dat je nu met stokjes éét Dat heet niet Nordic Wokken!
Wanneer je niet kunt worden wat je wilt, Wordt het tijd te warderen wat je kunt.
Kijk niet naar de teleurstellingen van gisteren. Maar leef naar de dromen van morgen.
Ben je anders dan een ander?. Ja natuurlijk, jij bent jij Kijk gerust eens in de spiegel Naar het kunstwerk dat je bent Jouw gezicht, lijf en leden Jouw karakter, jouw talent Zie je wel, je bent een wonder!. Niets aan jou is saai en grijs Wees maar jij en blijf bijzonder
Als vandaag een lenteblad jou niet zal bereiken,
Dan leg ik mijn hand op je wang we zijn even als gelijken.
Ik kijk je aan nee,wees niet bang we zijn in vriedschapsland.
Om elkaar in het voorbijgaan met sprakeloze warmte te verrijken.
