Mijn Boomertje is niet meer, nu verhalen over alle soorten dieren, en wat er alzo in mij opkomt....
17-06-2005
Het leven gaat verder...
Moeilijk zijn de dagen voor mij geweest, nog steeds heb ik het gevoel dat Boomertje bij me is ,zijn mandje staat nog steeds op dezelfde plaats en zo ook zijn mandje waarin zijn speeltjes zitten.. Iedere morgen als ik in de kamer zat ,,kwam hij heel vrolijk met zijn beertje aan.. en drukte dit in mijn hand ,ik moest het dan weg gooien en hij haalde het op...dingen die me zo dierbaar zijn.
Maar ik moet verder, en wil toch dat deze herinnering aan hem blijft bestaan.. IK heb nu in totaal 7 honden gehad... en kreeg mijn eerste hondje een Malthezerleeuwtje van mijn oma, mijn vader heeft hem opgehaald.. een klein wit kopje kwam uit zijn revers van zijn leren jas.. ik was nog een kind.. en was er zo blij mee, en kwan dit hondje zijn ouders van de Canariese eilanden mijn grootvader was hofmeester op de Holland Amerika Line, en die heeft toen twee kleine puppies meegesmokkeld.. Zij kreeg de naam Sjonnie.. dierenartsen waren er toen nog niet... wel veeartsen.. dus wat voeding betreft mee eten uit de pot...verzorgde haar goed... en trimde haar ook zelf... dat is de losse haren eruit plukken.. had soms de blaren op mijn vingers.... was een zeer levens lustig beestje.. en had toen een vriendje ,die niet wist dat zij onder de coach zat.. en zijn hand naar beneden deed en hap... ja het was een fel diertje dat goed op me paste... En als ik van school kwam zat ze al voor het raam te wachten...Als ik terug denk aan mijn eerste hond ,is dat een goed gevoel... en dan te weten dat hij 14 jaar is geworden.. dit zonder dierenartsen.. IK heb geen foto van haar.. maar een bloemetje voor Sjonnie...
Reacties op bericht (1)
18-06-2005
De Regenboogbrug
De Regenboogbrug
Er is een plaats in de hemel die Rainbow Bridge heet.
Als een dier, dat een hele sterke verbinding heeft met iemand hier, overlijdt,
gaat dit huisdier naar Rainbow Bridge.
Daar zijn graslanden en heuvels voor al onze speciale vrienden
zodat ze kunnen rennen en samen kunnen spelen.
Er is genoeg eten, water en zonneschijn
en onze vrienden zijn er warm en comfortabel.
Alle zieke en oude dieren worden hersteld in gezondheid en kracht;
die gewond of verminkt waren, worden weer ongeschonden en sterk,
precies zoals wij ze herinneren in onze dromen.
De dieren zijn gelukkig en tevreden, maar er is één klein ding:
ze missen allemaal een speciaal iemand, iemand die achtergelaten is.
Ze rennen en spelen samen,
maar er komt een dag waarin er één plotseling stopt en de verte in kijkt.
Zijn heldere ogen staan strak; zijn verlangende lichaam begint te trillen.
Opeens breekt hij van de groep, vliegt over het gras, sneller en sneller.
Je bent gezien, en wanneer jij en je speciale vriend elkaar eindelijk treffen,
houden jullie elkaar stevig vast in dit vreugdevolle weerzien,
om nooit meer apart te zijn.
De vrolijke kussen regenen op je gezicht; je handen aaien de liefdevolle kop,
en je kijkt nog een keer in die vertrouwde ogen,
zo lang weg uit je leven, maar altijd aanwezig in je hart.
Dan kruis je Rainbow Bridge, samen...
Ik hoop dat je hier een beetje troost kan in vinden.
Groetjes zjafa
