Een collega van mij ,heeft een klassiek programma bij de omroep.
Een dappere man, die erg ziek is geweest,maar het heeft gehaald,is daar bij gehandicapt.. en zit in een rolstoel.. maar nu het verhaal!!!! echt gebeurd.

Zomers gaat hij met Truus zijn vrouw naar de Camping...en kwam er op een dag -nu 6 jaar geleden een wilde boskat aanlopen.. hij liet het beestje begaan en stuurde het niet weg,maar zette wat eten neer,wat werd opgegeten...
Na de maaltijd  vertrok hij of zij weer..

De volgende dag ja hoor ze was er weer... en keek met een blik in haar ogen.. is er nog wat voor me... ja hoor er was eten en drinken....


Hij liet een luikje maken,zodat poekie ook naar binnen kon.. en werd ze makker... want overal waar Ton heen ging was Poeki ook.. tot dat hij hem kon aanraken,en aaide... er ontstond na lange tijd een vriendschap ...

Maar ja wat nu  als het koud werd en de zomer was  voorbij,wat dan met Poekie... geen nood Truus reed om d etwee dagen naar de camping en zorgde dat er eten en drinken was...en een warm mandje waar ze heelijk in kon slapen...

Als ze op de camping kwamen riep hij heel hard waar is Poekie!!!!! ja hoor daar was ze... en klom op de schoot van Ton en knorde dat het een lust was...

Tot op een dag Ton had in het ziekenhuis gelegen en ze weer eens gingen kijken... was het nmandje leeg en stond er nog eten... ze schrokken en riepen Poekieeeeeeeeee waar ben je.. maar er kwam geen poekie... tot groot verdriet.. van beiden, later hoorden ze ,dat Poekie door een auto was doodgereden.. verdriet alom... dit is vriendschap... nooit zeuren wat ben je lang weggeweest, en als ik met de auto kwam even kijken in de winter.. was Poekie blij en sprong in d eauto... nu is Poekie er niet meer... maar het leven gaat verder.. deze zomer zonder gezeldschap van Poekie, wie weet komt er wel een kind van haar op bezoek....

op de foto Ton achter de laptop... en zie tussen zijn benen ja u ziet het goed daar ligt Poekie ,die ze nooit meer vergeten...
Dit verhaal is echt gebeurd.... en wilde dit ook graag aan u schrijven.....