Als ze zeggen jullie hebben er ook maar twee dan wil ik schreeuwen NEE maar ik moet zwijgen tot mijn verdriet ik mag niks zeggen je vader wil dat niet.
Er zal nooit iemand naar jou vragen je bent alleen nog maar verdriet dat aan mij blijft knagen toch ben en blijf jij ook mijn kind wat een ander daar ook van vind.
Aan de oever van het meer van geen terugkeer spelen kindertjes vrolijk en blij jij bent vast ook daarbij ik sta nog aan de overkant starend naar dat verre strand maar kom bij je op een keer ga naar mijn meisje klein en teer naar de overkant van het meer van geen terugkeer.