Ze hebben je vermoord naar moeders word niet gehoord ik bleef met lege handen staan zij zijn gewoon verder gegaan mijn hart was gebroken ik heb levenslang maar zij..... zij zijn je al lang vergeten.
Jouw kleine kleertjes in de kast gewassen en gestreken en zo vaak vol liefde bekeken je zou ze nooit dragen..... en na jaren vragen is alles wat van jouw rest een papiertje met woorden die als messen zo scherp door mijn hart gaan daarop ze zetten opnieuw mijn wereld op zijn kop.
